GRUP TARTIŞMASI YÖNTEMİ Grup tartışması yöntemi özde, öğrencilerin bir konu yada sorun üzerinde birlikte konuşarak mümkün olan çözüm yollarını aramalarına dayanır. Yöntemin esası tüm grubun etkinliğe katılmasıdır. Bu yöntemde iki önemli husus vardır; Birincisi açık bir amacın olması, İkincisi ön hazırlığı gerektirmesidir. Bu iki husus gerçekleşmediği durumda öğrencilerin bu yöntemden yaralanmaları söz konusu olamaz.

Büyük grup tartışması: bu yöntemde öğretmen konuyu tüm sınıfın katıldığı bir tartışma ortamında işler. Tartışmanın yürütücüsü olan öğretmen, sorular sorar; Öğrencilerin görüşlerini açık hale getirir ve Konuyu daha iyi anlamaları için sık sık özetler. İlköğretimdeki küme çalışmaları büyük grup tartışmalarına örnektir. Münazara: Bir konu üzerinde, belli kural ve yöntemlere uyularak yapılan sözlü tartışma. Parlamenter münazara: Bu münazaranın özel bir türüdür. Bu münazarada sınıf parlamentoya benzetilir. Sınıf iktidar ve muhalefet olmak üzere iki gruba ayrılır. Bunlar üç bölümde tartışmalarını yapar.

Panel, sempozyum, açık oturum , yuvarlak masa toplantıları: bu yöntemlerde oluşturulan grup üyeleri belli bir konu yada sorun üzerinde araştırma yaparlar. Buldukları verileri inceler ve bu ön hazırlıktan yararlanarak oturumda görüşlerini açıklarlar. Burada önemli olan grup üyelerinin konu hakkındaki açıklamaları ve birbiriyle serbest olarak tartışmalarıdır. Başkan konuşmacılara (eşit sürelerle) bir iki tur konuşma hakkı tanır.

Forum: özel bir tartışma yöntemidir Forum: özel bir tartışma yöntemidir. Bu yöntemde bir grup konuşmacı dinleyicilere bilgi verir ve tartışırlar. Dinleyiciler konuşmacılara konuyla ilgili soru yöneltirler. Kendisine soru yöneltilen konuşmacı o sorunun cevabını verebilecek en yetkili kişi olarak açıklamalarda bulunur. Oturum sonunda ele alınan konuya ilişkin kararlar alınır.

Brifing: bir konuyla ilgili olarak o görevi yürütenlerden yada uzmanlarından bilgi almak için düzenlenen oturum karşılığına denir. Seminer: yazılı bir tez yada çalışma üzerine grupça tartışılmasıdır. Proje çalışması (ilgi merkezleri grupları): Öğrencilerin belli konu üzerinde değişik uygulamalarda bulunarak sonuçlara vardıkları grupla çalışma biçimleridir. Vızıltı grupları: Öğrencinin belirli sürede bir konu üzerinde tartışmasıdır. Dört ila otuz altı dakika arasında sürebileceği için vızıltı gruplarına «kısa süreli tartışma grupları» da denir.

Fikir tartışması: kısa süreli tartışma gruplarından olan fikir taramasında 4-9 kişiden oluşan belli bir konu üzerinde 5-10 dakika konuşulur. Burada önemli olan husus buluşçu düşünce ve soruna değişik çözümler getirmedir. Bu yöntem beyin fırtınası olarak da bilinmektedir. Atölye çalışması: atölyede bir ustayla birlikte çalışılan bir seminer türüdür.

Üstte belirtilen yöntemler grup çalışmasının en yaygın biçimleridir Üstte belirtilen yöntemler grup çalışmasının en yaygın biçimleridir. Bunlar yalnız başlarına kullanılabileceği gibi diğer yöntemlerle birlikte de kullanılabilmektedir. Mesela, kalabalık bir sınıfta 50 dakikalık bir ders yapacak bir öğretmen şu yöntemlerden yararlanabilir. Dakika Yöntem Amaç 15 Anlatım Bilgi verme 25 Büyük grup tartışması Konuya açıklık getirme 35 Bireysel çalışma Anlatım yoluyla verilen bilgileri inceleme 45 Vızıltı grupları Buluşçu düşünce 50 Genel tartışma, özetleme Öğrenmeyi pekiştirme

FAYDALARI: Demokratik bir yöntemdir. Öğrenciler tartışarak öğrenirler. Öğrencilerde konuşma, soru sorma, sorulan soruları hemen cevaplama gibi yetenekler geliştirilir. Grup içinde aidiyet duygusu geliştirir. Öğrenciler kendi kendilerini disipline etmeyi öğrenir. Bu yöntemde öğretmen öğrencilerini daha iyi tanıma imkanına kavuşur.

SINIRLILIKLARI: Zaman gerektirir. Konuşmaları konu üzerinde tutmak oldukça zordur. Kolayca amacından saptırılabilir. İyi disipline edilmiş bir sınıf gerektirir. Konuşmalar ilerledikçe sınıfta sessizliği sağlamak çoğu kez zorlaşır. Bazı konular çok uzaya bilir ve anlamsızlaşa bilir. Grup liderliği oldukça zordur. Çok kalabalık sınıflarda uygulanamaz. Grup tartışmalarını sonlandırmak güç olabilir.

EN İYİ KULLANIM İÇİN REHBER İLKELERİ Konu seçimine özen gösterme: Sınıfın ilgisini çekecek ve tartışama gruplarında yer alacak öğrencilerin kolaylıkla hazırlana bilecekleri konunun seçilmesine dikkat edilmelidir. Saptanan konu hem grubun her bir üyesine hem de tüm sınıfa önceden duyurulmalıdır. Grup oluşturmaya özen gösterme: Tartışma grupları mümkün olduğu kadar küçük tutulmalıdır. Daha öncede belirtildiği gibi bu yöntem kalabalık sınıflarda uygulamaya elverişli değildir.

İyi hazırlık yapılmasını sağlamak: Ön hazırlığı iyi yapmamış öğrencilerin katılacağı bir grup tartışması zamanın boşa harcanmasından başka bir işe yaramayacaktır. Bu nedenle öğrencilerin tartışmaya en iyi biçimde hazırlanabilmeleri için gereli zaman ve imkanlar kendilerine tanınmalıdır.

Tartışma yöntemine özen gösterme: Grup tartışması yönteminde en önemli görev toplantıyı yönetecek olan başkana düşmektedir. Bu görevi en iyi biçimde yönetebilmesi için toplantı başkanının şunları yapması gerekir: - Toplantıya katılanları bir bir tanıtır. - İlgi çekecek ve dikkatleri toplayacak bir başlangıç yapar. - Toplantıyı nasıl yönetmek istediğini ve uyulması gereken kuralları önceden açıklar.

- Serbest tartışma yapabilecek bir atmosfer yaratmaya çalışır. - Her seferinde yalnızca bir kişinin konuşmasına izin verir. - Gruptakilerin katılmasını sağlamaya çalışır. - Tartışmanın konu dışına çıkmasına izin vermez.