AİLE VE VEFA Aile toplum hayatı içinde yer alan en küçük yapı taşı olarak tanımlanabilir.

Türk toplumu için kutsal bir kurum olan aile, o toplumun gelenek, görenek, dil, din ve diğer özelliklerinden yaşandığı en küçük temel öğesidir. Anayasamızın 41.maddesi "Aile toplumun temelidir" ifadesi kullanılmaktadır.

Türk dil kurumu sözlüğünde aile "Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik" şeklinde tanımlanmaktadır.

AİLE TOPLUMUN ÖZÜDÜR. Aile topluma karşı sorumlu olduğu gibi kendi mensubu olan bireylere karşıda sorumluluğu vardır. Bu görevin yerine getirilmesiyle hem aile hem toplum huzuru ve saadeti yakalayacaktır.

Her ne olursa olsun; İyi günlerde mutluluğumuzu kötü günlerdeyse hüznümüzü paylaşmak istediğimizde hep yanımızdadır ailemiz.

Manevî değer yargılarının askıya alındığı bütün toplumlarda, ailenin iki temel direği olan anne ve babaya karşı saygı ve sevgi bağları yok olacaktır.

İslam Dininde Ailenin yeri çok önemlidir. Bir ayette aynen şöyle der; “Rabbin O‘ndan başkasına kulluk etmemenizi, anne-babaya iyilikle muamele etmenizi emretti. Şayet onlardan biri veya ikisi senin yanında yaşlılığa ulaşırsa onlara ‘öf’ bile deme, onları azarlama, onlara güzel söz söyle.” (İsra, 23)

Japonya’lı ünlü Toyota Otomotiv firması sahibi Eji Toyoda’nın eşi Bayan Toyoda bir soru sorulur. Soru: Japonya’da savaş yıllarından sonra sanayi devriminin gerçekleşmesinde kadının rolü ne olmuştur? Cevap: Sanayi devriminin gerçekleşmesinde hiç kuşkusuz kadının payı büyüktür. Belki o, aynı fabrikada, aynı iş yerinde, aynı atölyede erkeklerle beraber çalışmadı.

(Milliyet Gazetesi, 13 Mayıs 1990) AmaJapon kadını, iş hayatında erkeklerin iş gücünü artırmada huzurlu bir aile ortamı geliştirerek onlara yardımcı oldu. Dahası Japon kadını, ülkesinin kalkınmasını sürdürecek, kendi değer yargılarıyla harmanlanan genç nesillerin eğitimine büyük önem verdi. Onlar, aile kavramını ve ailenin kutsallığını önde tuttu. (Milliyet Gazetesi, 13 Mayıs 1990)

Anne ve babamız bizleri hiç karşılık beklemeden severler Anne ve babamız bizleri hiç karşılık beklemeden severler. Hastalandığımızda veya başımıza kötü bir şey geldiğinde bizden daha fazla üzülür ve acı çekerler. Bizi geleceğe hazırlamak için hiçbir fedakârlıktan kaçınmazlar.

Vefâ, dost ikliminde yetişen güllerdendir Vefâ, dost ikliminde yetişen güllerdendir. Onu düşmanlık atmosferinde görmek mümkün değildir. Vefâ duygu, düşünce ve tasavvurda aynı şeyleri paylaşan kişilerin özelliğidir. Kin, nefret ve kıskançlık gibi duygular ise vefânın baş düşmanlarıdır.

Bizim elde edeceğimiz başarılar, bizden fazla onları sevindirir Bizim elde edeceğimiz başarılar, bizden fazla onları sevindirir. Aile hayatının mutlu bir şekilde devamı için bizler de bu ortamı bozacak davranışlardan kaçınmalıyız. Sevgi ve saygı ortamını zedeleyecek söz ve davranışlardan uzak durmalıyız.

Peygamberimiz bir hadisinde bu durumu şöyle ifade etmiştir: “Küçüklerimizi sevmeyen, büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir.”

Vefa, insana duyulan güvendir, çünkü vefalı insanın sözünden şüphe edilmez. Onda; yalan dolan, riyakârlık, ikiyüzlülük yoktur. O verdiği sözde durur. Sırtınızı güvenle ona yaslayabilirsiniz.

Anne Baba, Allah tan ve Rasûlüllah tan sonra, kendisine karşı vefâlı olunması gereken varlıkların başında gelir. Onlara hürmette kusur eden, Hakk a karşı gelmiş olur. Onları hırpalayan er-geç hırpalanmaya maruz kalır.

İnsan daha küçük bir canlı halinde var olmaya başladığı günden itibaren, hep anne-babanın omuzlarında ve onlara yük olarak gelişir. Bu hususta ne onların çocuklarına karşı olan şefkatlerinin derinliğini tayine, ne de onların çektiği sıkıntılarının sınırını tespite imkân vardır.

Anne babaya saygı ve vefâ hem bir insanlık borcu, hem bir edep, hem de bir görevdir.

Yıllarca en zor şartlarda evladını bağrına basan, yemeyip yediren, giymeyip giydiren, uyumayıp başında duran anne-babasını, kurtulması gereken bir fazlalık ve yük olarak gören evlâda insan demek kolay değildir.

Sevgiye, saygıya, vefaya, güvene ve fedakarlığa hasret biçare gönüller.

Dost ve Arkadaşlıkta Vefâ Vefâ, fertlerin birbirleriyle kaynaşıp bütünleşmesine yardımcı olan temel unsurdur. Dostluk ve sevgiyi de o ayakta tutar. Vefâ sayesinde ayrı ayrı parçalar bir araya gelerek güçlü bir birlik oluşturur.

Arkadaşlık ve dostluk ciddi bir sevgi ve bağlılığı, o da zirveleşen bir vefâyı gerektirir. Bu arkadaşlıkta yürekler aynı duygu ve heyecanla, hep aynı düşünceler etrafında çarpmaktadır. Böyle bir beraberlikte birimiz hepimizdir görüşü hâkimdir ve tam bir ruh birliği söz konusudur.

Eşlerin Vefâsı Toplumun temel taşı olan ailenin sağlam olması, eşler arasında ilk günden itibaren var olup ömür boyu sürmesi gereken karşılıklı sevgi, sadakat ve vefâya bağlıdır.

Ah vefâ, nerede kaldın! İnsanlık bıktı şu her gün birkaç defa yeminini bozup ahdinden dönenlerden, her sözü abartı, her davranışı yapmacık namertlerden ve vefâ duygusundan yoksun uğursuz gönüllerden. Neredesiniz ey bir vefâ düşüncesiyle sözleştiği yerde günlerce kıpırdamadan duran vefâlı dostlar.

Ailesine huzur ve güven veren, Gittiği yere sevgi ve vefalı dostluk götürenlerden olun. Kudret YAVUZ Rehberlik