aile reisi olarak peygamberimiz ve çocuk yetiştirme becerisi

"Ey Rabbimiz! Bizi sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de sana itaat eden bir ümmet çıkar, bize ibadet usullerimizi göster, tövbemizi kabul et; zira, tövbeleri çokça kabul eden, çok merhametli olan ancak sensin." (Bakara, 2/128)

الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا mal ve oğullar, dünya hayatının (gelip geçici) süsüdür. Baki kalacak salih ameller ise Rabbinin katında karşılık bakımından da hayırlıdır, umut bağlamak için de hayırlıdır." (Kehf, 18/ 46)

  Dinimiz, aile, akraba, sıla-i rahim, dostluk ilişkilerinin korunması ve geliştirilmesini yalnızlığı ortadan kaldırmak için öngörmüştür. Camiye ve cemaate katılmak da yalnızlığı ortadan kaldırmaya yönelik tedbirler arasındadır. Cemaatle namaza 27 derece sevap verilmesinin bir sebebi de yalnızlığı ortadan kaldırmaya yönelik bir teşviktir. Hz. Peygamber güzel ahlakı, sana gelmeyene gitmektir diyerek yalnız yaşayanların problemini çözmeye yönelik tarifi verir. çocukların dede, nine sevgisi tatmaları, yaşlıların torun sevgisi tatmaları, hayata daha kuvvetle tutunmalarını sağlayacaktır. Birlikten dirlik doğar.

Peygamberimiz aile bireylerini çok severdi Peygamberimiz aile bireylerini çok severdi. Örneğin, o kendisi küçükken ölmüş olan annesini hiçbir zaman unutmamış ve sürekli mezarını ziyaret etmiştir. Peygamberimiz, amcalarını, özellikle de Ebu Talip'i çok severdi. Onu kıracak bir davranış yapmaz, ona devamlı yardımcı olmaya çalışırdı.  

  Hz. Peygamber, eşlerle iyi geçinme hususunda bazı taktikler de vermiştir: “Bir kimse karısına kin beslemesin. Onun bir huyunu beğenmezse, bir başka huyunu beğenir.” (Müslim, Rada’, 61)diye buyurmuştur. Bir seferinde kendisi bir yemeğe davet edilmiş, bu daveti ancak hanımıyla gelmesi şartıyla kabul edebileceğini beyan etmiştir. (Müslim, Eşribe, 139

وعن سعيد بن العاص رضى اللَّه عنه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قَالَ: «مَا نَحَلَ وَالِدٌ وَلَدَهُ مِنْ نُحْلٍ أفضل من أدب حسن Said İbnu'l-Âs (radıyallahu anh) anlatıyor: Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdu ki: "Bir baba çocuğuna güzel ahlâktan daha üstün bir miras bırakamaz" Tirmizî, Birr 33, (1953).

H Namazda secdede sırtına çıkarlarsa, ininceye kadar secdeyi uzatırdı. Hz. Peygamber Torunlarını okşar, sever; kirlenmiş yüzlerini temizler; onları dört ayaküstünde sırtında taşır; Namazda secdede sırtına çıkarlarsa, ininceye kadar secdeyi uzatırdı.

Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin sırtında iken Hz. Ömer içeri girdi Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin sırtında iken Hz. Ömer içeri girdi. Onları böyle şerefli bir yerde görünce, "ne güzel bineğiniz var" dedi. Ve hemen O gönüller sultanı şöyle mukabele etti: "Ya, ne güzel süvariler onlar!" Bu ilgi sadece erkek torunlara değildi

Kız torunu olan ümame'yi de aynı şekilde sever, süslü bir giyimi ona yakıştırırdı. Namaz kılarken sırtına çıkarsa, secde yapacağı zaman yere koyar, secdeden kalkarken de yine omuzuna alırdı. "Bağış ve ihsanda çocuklarınızın arasını eşit tutun. Eğer ben birini üstün tutacak olsaydım, kızları üstün tutardım. "derdi.

Hz Peygamber (s.a.s) Çocuklarla olan münasebeti, onlara karşı olan sevgi ve muhabbetinin en güzel örneklerinden biri de Zeyd ibn Harisedir (R.a).Ebu Usame künyeli Zeyd Hz.Peygamber (s.a.s)’in azadlısıdır. Zeyd kaçırılıp ukaz panayırında Köle olarak satılmıştı.

O sıralarda, henüz sekiz yaşında bir çocuktur O sıralarda, henüz sekiz yaşında bir çocuktur. Zeyd'in babası oğlunun izini bulur, onu kurtarmak ister. Resulullah (a.s.m.), gitmek ya da kalmak hususunda serbest olduğunu bildirir. Zeyd babasıyla dönmeyi istemez. Bu karara çok şaşıran babasına, "ben onda öyle bir şey gördüm ki ebediyen ondan ayrılmam" şeklinde açıklamada bulunur.

Bir çocuk, kendisine kan bağı olmayan birinde nasıl bir içtenlik, nasıl bir yakınlık, sevgi, alaka ve saygı görmüştür ki, O'nu öz babasına tercih etmiştir? Üstelik babasını uzun zamandır görmediği ve özlediği halde.

Ancak Hz. Peygamber'in hayatı, kişiliği, sonsuz merhameti ve bütün insanlara beslediği eşsiz sevgisi düşünülecek olursa, bu anlaşılabilir. Sayılan sıfatların bir insanda toplanması ve bu gün belki de böyle modellerden yoksun oluşumuz bu güzide tercihi anlamamızı zorlaştırıyor. 

. Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) diğer birçok sünnetlerinde olduğu gibi, sebep zikretmeksizin, çocuklara şefkat hususunda ısrar etmiş, teşvik edici sebep olarak da Allah indindeki mükâfatı zikretmiştir.

Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), çocuklarına karşı müşfik ve onlara düşkün olan kadınları takdir etmek suretiyle kadınları şefkatli olmaya teşvik etmiştir. Bu cümleden olarak Kureyş kadınları çocuklarına düşkünlükleri sebebiyle takdir edilirler

Bir seferinde iki çocuğundan birini sırtına almış, diğerini de elinden tutmuş olarak huzûruna gelen bir kadına, diğer bir seferinde de Hz. Aişe'nin ikram ettiği üç hurmadan ikisini beraberindeki iki çocuğuna birer tane verip üçüncüsünü kendine ayırdığı hâlde az sonra üçüncüyü de çocuklarına yarımşar veren kadına, çocuklarına karşı izhâr ettiği şefkatten dolayı fevkalâde takdir ve senâlarda bulunmuştur.

Hz. Enes, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ı ailesine karşı insanların en şefkatlisi olarak tavsif eder ve Der ki: "İyâline karşı Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'den daha müşfik olan hiç kimseyi görmedim.

Oğlu İbrahim'in Medine'nin bir kenarında oturan süt annesi vardı Oğlu İbrahim'in Medine'nin bir kenarında oturan süt annesi vardı. Süt annenin kocası bir demirci idi. Beraberinde biz de olduğumuz hâlde Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) oraya (çocuğu sık sık görmeye) giderdi. Varınca demircinin evine girer, çocuğu kucaklar öper, koklar, bir müddet sonra dönerdi.

Müsned-i Zeyd'den gelen bir tahricde Hz Müsned-i Zeyd'den gelen bir tahricde Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), herkesi çocuklarını öpmeye teşvik eder "Çocuklarınızı çok öpün zira her öpücük için size Cennet'te bir derece verilir ki iki derece arasında beş yüz yıllık mesâfe mevcuttur. Melekler öpücüklerinizi sayarlar ve sizin için yazarlar.“buyururlardı.  

  Hz. Peygamber’in diğer çocuklara karşı olan sevgisi konusunda, Medine’deki kız çocuklarından birisinin Hz. Peygamber’in elinden tutup istediği tarafa götürdüğüne dair rivayet vardır.(Buhârî, Edeb, 61

Hz. Peygamber ellerinden tutup ayaklarının üzerine bastırdığı torunlarını göğüs seviyesine kadar yürütüp, göğsünün üzerinde iken öperdi. Ayrıca torunu Hz. Hasan'a da "yaramaz, haylaz" diye seslenirdi. (Buhari, Libas,  

  Hz. Peygamber bir davete giderken yolda Hz. Hüseyin'i oynarken görünce öne çıkıp ellerini açmış ve Hz. Hüseyin'i tutup öpmüştür. (İbn Mâce, Mukaddime, 11)

Hz. Peygamber'in kendi çocukları yanında diğer çocuklara da aynı şekilde sevgi ve rahmetle davrandığı, tartışma götürmeyen bir gerçektir. Nitekim çocukların ağlamasına hiç gönlü razı olmayan Hz. Peygamber, namaz esnasında bir çocuk ağlaması duyduğu durumda, çocuğun annesinin telaş ve heyecanını bildiği için namazı uzatmadan kıldırıp bitirmiştir. (Buhârî, Ezan, 65)  

  Rasul-i Ekrem’in torunlarıyla münasebetinde dikkat çeken bir husus da, onlar arasında ayrım yapmamaya, onlara eşit davranmaya özen göstermesidir. Hz. Peygamber  çocuklara, rengi ve cinsiyeti ne olursa olsun eşit davranılması gerektiğini öğretmiştir.

HAZIRLAYAN: Metin IŞIK İLÇESİ:KOCAALİ GÖREV YERİ: KESTANEPINARI MH.KARADERE CAMİİ İMAM HATİBİ