TÜRK GÖĞÜS HASTALIKLARI YETERLİK KURULU Prof. Dr. Ali Kocabaş Yeterlik Kurulu Başkanı

Tıp Uzmanlığı: Ne zaman? Niçin? 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren bilim ve teknolojideki gelişmeler, tanı-tedavi cihazlarındaki gelişmeler, deneyimli hekimler Deneyimleri paylaşmak ve gelişmeleri tartışmak amacıyla hekim dernek, klup veya organizasyonları American Ophthalmology Society, 1864 Tıp eğitimi ve uzmanlık eğitiminde yetersizlik (A. Flexner, 1910) Uzmanlık derneklerince yeterlilik kurulları ve yeterlilik sınavlarına başlanıyor 1916: American Board for Ophthalmic Examination

Tıpta Uzmanlık Eğitimi Asistana rehberlik ve gözetim altında sunulan bir organize eğitim proğramıdır. Bu süreçte bir yandan hastaların güvenli ve uygun sağlık hizmeti almaları sağlanırken, diğer yandan asistanların mesleki, etik ve kişisel gelişimleri sağlanır. Eğitim kalitesi ve hasta bakım kalitesi birbirine bağlıdır ve dengeli olmalıdır.

Uzmanlık Eğitimi Hizmet Eğitim Ulusal Standartlar ve dış denetim Uluslararası Standartlar

Tıp Eğitiminde Değişim Bilim ve Teknolojideki Gelişmeler Sosyal ve Demografik Değişim Tıbbın İnsancıllaşma Gereği Toplumun Sağlık Gereksinimlerinde Değişim Sağlık Hizmet Sunumunda Değişim Tıp Eğitiminde Değişim Tıp Eğitiminin İnsancıllaşması Gereği Öğrenme Psikolojisi Alanındaki Gelişmeler Ölçme-Değerlendirme Alanındaki Gelişmeler

Uzmanlık Eğitimi Temel Özellikleri Bir erişkin eğitimi : Kendi kendine/bağımsız öğrenme Eğitim ortamı öğrenmeye elverişli olmalıdır. Eğitici ile eğitilen arasındaki kast ilişkisi değiştirilmeli, eğitim öğrenci merkezli olmalıdır Bilgi kaynaklarının eksiksiz sağlanması, özellikle elektronik ortamda doğru bilgiye hızlı erişimin becerilerinin edindirilmesi önemlidir. Günümüzde maliyet etkin sağlık hizmeti sunumu, doğru tıbbi işlemlerin doğru zamanda yapılması; kanıta dayalı tıp (dolayısıyla çok iyi biyoistatistik bilgisi) kavramının öğretilmesi gereklidir Hastanın hakları ve biyoetik kavramlarının benimsenmesi Toplum sağlığını yönlendiren/yöneten sağlık politikalarının uzmanlık eğitimini içinde bulunması gerekir. Asistanların eğitim programı sırasında bilimsel araştırmalarda yer almaları bilimsel bir mantık edinmeleri ve bilimsel metodolojiyi öğrenmeleri açısından çok yararlıdır.

Tıp Eğitimi Sorunları Bilginin aşırı artması Aşırı teknoloji bağımlılığı Sağlık alanında metalaşma Toplumda eşitsizliklerin derinleşmesi Sağlık politikaları ile eşgüdümün olmaması Kurumlar ve eğiticiler arasındaki heterojenlik Küreselleşme ve serbest dolaşım

Uzmanlık Eğitiminde Uluslararası Standartlar Gerekli mi? Üniversiteler, tıp dernekleri ve sağlık kuruluşları arasında uluslar arası iletişim giderek artmaktadır Tıp doktorlarının uluslararası dolaşımı giderek artmakta, tıbbi insan gücü uluslar arası hale gelmektedir Dünyanın değişik bölgelerinde uluslararası serbest ticaret anlaşmalarının yapılması (EU, NAFTA, MARCADOS Bu koşullar, uzmanlık eğitiminde uluslararası kalite güvencesi gereksinimini artırmaktadır

Eğitici Eğitilen Eğitim Kurumu Standartlar

Kavramlar Lisans, devletin bir hekime tıp pratiği yapma izni vermesi ile ilgili bir süreçtir (Uzmanlık Belgesi) Sertifikasyon, bir hekimin özel bir uzmanlık dalı için belirlenmiş gereksinmelere uygun olup olmadığını belirleme sürecidir (Yeterlilik Belgesi) Akreditasyon, bir eğitim proğramının belirlenmiş eğitim standartlarına tam olarak uygun olup olmadığını belirleme sürecidir

STANDARDİZASYON EĞİTİM KALİTESİNİ ARTIRMAK HİZMET KALİTESİNİ ARTIRMAK SAĞLIKLI TOPLUM

programları denetlenmelidir. Uzmanlık eğitim programları denetlenmelidir. Akreditasyon Standardizasyon

Dünya Tıp Eğitimi Federasyonu (WFME) Tıp doktorlarının eğitim ve öğretimi ile ilgili bir küresel organizasyon Tıp eğitiminin tüm aşamaları ile ilgili etkinlik göstermekte Bir hükümet dışı kuruluş olup, WHO, UNESCO ve diğer UN örgütleri ile ilişkili Amacı; tıp eğitiminde en yüksek bilimsel ve etik standartları teşvik etmek, tıp eğitiminde yeni metodlar, araçlar ve yönetim biçimlerini başlatmaktır.

WFME Uzmanlık Eğitiminde Uluslar arası Standartlar 1. Amaç ve sonuçlar 2. Eğitim süreci 3. Eğitilenlerin değerlendirilmesi 4. Eğitilenler 5. Eğiticiler 6. Eğitim ortamı ve kaynaklar 7. Eğitim sürecinin değerlendirimi 8. Yönetim 9. Sürekli gelişim/değişim

AKREDİTASYON Tanım: Bir programın, kurumun veya kişinin eğitim açısından değerlendirilmesi, onaylanması ve yetkilendirilmesidir Amaç: Eğitimin standardını yükselterek toplum sağlığını iyileştirmek

Uzmanlık Eğitimi Akreditasyonu ABD: Accreditation Council for Graduate Medical Education (ACGME :www.acgme.org) Residency Review Committee Instutional Review Committee AVRUPA UEMS: www.uems.be Uzmanlık Eğitimi Değerlendirme ve Akreditasyon Avrupa Uzmanlık Yeterlik Kurulları (BOARD)

ABD ÖRNEĞİ (The Accreditation Council for Graduate Medical Education-ACGME) ABD’de tıpta uzmanlık eğitiminin kalitesini iyileştirerek sağlık hizmetlerinin kalitesini artırmayı amaçlayan, özel ve kar amacı gütmeyen bir kurul Tıp asistanlarının eğitim proğramlarının standartlarını belirler ve eğitim programlarını değerlendirir ve akredite eder Standartlar, ABMS, AMA, CMSS, Asistan ve Hükümet temsilcilerinden oluşan Residency Review Committee tarafından, denetim ise Transitional Year Review Committe ve Institutional Review Committe tarafından yapılır Değerlendirme yöntemlerinin geçerli, adil ve etik olması yönünde çalışır

UNION EUROPÉENNE DES MÉDECINS SPÉCIALISTES EUROPEAN UNION OF MEDICAL SPECIALISTS U.E.M.S. UEMS, Secretariat/Siège: Av.de la Couronne, 20, B-1050 BRUSSELS tel: +32-2-649.5164, fax: +32-2-640.3730, e-mail: uems@skynet.be

Avrupa Örneği (European Union of Medical Specialists-UEMS) Avrupa Birliğinde tıp uzmanlık pratiğinin kalitesini iyileştirmek ve harmonize etmek amacıyla 1958’de kuruldu Tıp uzmanların niteliklerinin tanımlanması ile tıp sektöründe kişi ve hizmetlerin serbest değişim ve dolaşımı sağlandı (1975)

UEMS Uzmanlık Eğitiminde Standartlar ve Denetim Ulusal Otorite (*) Ulusal Yeterlilik Kurulları Avrupa Yeterlilik Kurulları Eğitim Kurumlarını Ziyaret Proğramları (*) Ulusal kurallar, AB yasaları ve UEMS/Avrupa Yeterlilik Kurullarının önerilerine göre uzmanlık eğitiminin standartlarını ulusal düzeyde belirler

“Residency Review Committee” ACGME UEMS “Residency Review Committee” Alan Yeterlik Kurulları Eğitim Programları Denetimi Ziyaret Programı Ziyaret Programı Gönüllü Zorunlu Kimatian SJ Anesth Analges 2006;102:209

LİSANS* ve SERTİFİKASYON* Lisans, devletin bir bireye, bir mesleği icra etmesi veya bir ünvanı kullanması için verdiği belge (ZORUNLU) Sertifikasyon, bir devlet kurumu ya da bir dernek (association) tarafından bir bireyin önceden belirlenmiş bir takım kriterleri karşıladığına dair verilen özel belge (GÖNÜLLÜ/ZORUNLU) *Mueller CB. Implication for licensure and certification. In VR Neufeld and GR Norman (eds). Assessing clinical competence. New York, Springer, 1984 p.311-339

UZMANLIK EĞİTİMİNDE YETERLİLİK NEDİR? (I) Uzmanlık eğitiminin nitelik ve standartlarını iyileştirerek ve geliştirerek ilgili uzmanlık dalında yüksek standartlarda tanı ve tedavi hizmetinin sağlanması amacını taşır.

UZMANLIK EĞİTİMİNDE YETERLİLİK NEDİR? (II) Bu iyileştirme kapsamında; Uzmanlık süresi boyunca işlenecek bir ‘çekirdek eğitim’ programı hazırlanır. Bu eğitimin gerçekleştirildiği altyapı, insangücü özellikleri tanımlanır. Bu eğitimin öğrenci tarafından alınıp alınmadığı kontrol edilir.(karne) Alınan eğitimin ölçülmesi(sınav) Kurumsal niteliğin tanındığı sistemin oluşturulması (akreditasyon)

UZMANLIK EĞİTİMİNDE YETERLİLİK NEDİR? (III) Yeterlilik çalışmalarını uzmanlık derneklerinin oluşturacağı ‘Yeterlilik Kurulları’ gerçekleştirir.

Uzmanlık Eğitiminde İyileştirme ve Standardizasyon Sağlık Hizmetlerinin Kalitesini İyileştirme YETERLİK KURULU Yeniden değerlendirme SINAV STANDARTLAR Yeterlik Sınavları Re-sertifikasyon AKREDİTASYON Eğitim programı Eğitilenler Eğiticiler Eğitim ortamı

Sertifikasyon (Yeterlilik Belgelendirilmesi) Uzmanlık alanlarında standart kalitenin kurulması ve sürdürülmesi ABD Kanada Avustralya İngiltere Almanya Fransa, v.b.

Resertifikasyon (Yaşam boyu öğrenimin belgelendirilmesi) Sürekli Mesleki Gelişim’in güvence altına alınması Sorumluluğun bireysel ve gönüllü düzeyden çıkarılması ABD (1971’den buyana) İngiltere Hollanda Avustralya

Türkiye’de Durum Ne?

Cumhuriyet döneminin ilk Tüzüğü İlk Tüzük Cumhuriyet döneminin ilk Tüzüğü 1928 yılında çıkartılan 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun’un 9. maddesi Tababet ve İhtisas Vesikaları Hakkında Nizamname / 8 Mayıs 1929

Sonraki Tüzükler 1947 - 1973 Arası Tababet Uzmanlık Belgeleri Tüzüğü / 24 Temmuz 1947 Tababet İhtisas Nizamnamesi / 28 Aralık 1955 Tababet İhtisas Tüzüğü / 2 Haziran 1961 Tababet Uzmanlık Tüzüğü / 17 Ağustos 1962 Tababet Uzmanlık Tüzüğü / 5 Nisan 1973

  19 Haziran 2002 Sayı : 24790

AKP DÖNEMİ TUT TASARI TASLAKLARI Başka Taslak Ocak 2004 (1) Mayıs 2004 (2) Kasım 2004 (3) Danıştay I.Daire 2005 ???

Tıpta Uzmanlık Kurulu 28 Mart 2007 5614 sayılı yasa ile 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarınnın Tarzı İcrasına Dair Kanun’un 9. maddesinde değişiklik “….. Sağlık Bakanlığı’nın sürekli kurulu niteliğinde Tıpta Uzmanlık Kurulu teşkil olunmuştur.”

Tıpta Uzmanlık Kurulu Mart 2007 Oluşumu Bakanlık Müsteşarı, ilgili genel müdür ve 1. Hukuk Müşaviri Biri diş tabibi olmak üzere eğitim hastanelerinden Bakanlığın seçeceği beş Dört tıp fakültesinden ve bir diş hekimliği fakültesinden YÖK'ün seçeceği birer Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Fakültesinin seçeceği bir TTB’nin seçeceği bir Türk Diş Hekimleri Birliğinin seçeceği bir üye

Tıpta Uzmanlık Kurulu Mart 2007 Görevleri Eğitim kurumlarına eğitim yetkisi verilmesi ve eğitim yetkisinin kaldırılmasına ilişkin teklifleri karara bağlamak Uzmanlık ana dallarının rotasyonlarını belirlemek Uzmanlık sınavı jürilerini tespit etmek Yabancı ülkelerde asistanlık yapanların bilimsel değerlendirilmesini yapacak fakülteleri ve eğitim hastanelerini belirlemek Tıpta uzmanlık eğitimi ve uzman insan gücü ile ilgili görüşler vermek Uzmanların tıbbi gelişmeleri izlemesini sağlayıcı inceleme ve araştırmalar yapmakla görevli olmak

Tıpta Uzmanlık Kurulu Mart 2007 İşleyişi Kurula, Bakanlık Müsteşarı veya yapılacak ilk toplantıda üyeler arasından seçilecek başkan vekili başkanlık eder Kurulun çalışma usul ve esasları, Sağlık Bakanlığı’nca hazırlanıp Bakanlar Kurulu’nca yürürlüğe konulacak Yönetmelikle düzenlenir

Bazı önemli konular çalışma sırasında taslaktan çıkarılmıştır. Eğitim Kurumlarını Değerlendirme ile Eğitim ve Müfredat Komisyonlarının kurulmaları ve görevleri. Akademik kurullara ilişkin bölümler Asistan temsiliyeti önerilmiştir.

Tıpta uzmanlık eğitimi için önemli, bazı konular Taslakta yer almamaktadır. Eğitim sorumlularında aranacak koşullar ve görevlendirme yöntemleri Yan dalların belirlenmesi yöntemine ilişkin düzenleme Eğitim sorumlularının görevleri ve hakları Eğitim kurumlarına alınacak asistan sayılarının belirlenmesine ilişkin ölçütler Eğitim kurumları ve birimlerin nitelikleri ve asgari standartlarının oluşturulması Eğitilenlerin hak ve sorumlulukları

                                                                                       Türk Tabipleri Birliği Uzmanlık Dernekleri Koordinasyon Kurulu (TTB-UDKK), Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kurultaylarının bir ürünü olarak 1 Kasım 1994’te kurulmuştur. TTB-UDKK halen bünyesinde 83 uzmanlık derneğini bir araya getirmektedir.

TTB-UDKK Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kurultayları (1994-2005 tarihleri arasında on kez) Tıpta Uzmanlık Tüzüğü Çalışmaları Yeterlilik Kurulları (Board çalışmaları)-UYEK (Çalışma karneleri ”Log Book”,Eğitim programları, Yeterlilik sınavları, Alt yapı çalışmaları, akreditasyon v.b) Türkiye’nin UEMS’de temsili

UYEK’in Rolü Nedir? Ne Yapmaktadır? TTB-UDKK sağlık hizmetinin mevcut uzmanlık derneklerinin koordinasyonu ile en yüksek düzeye gelebilmesi için çalışmaktadır. Tıpta uzmanlık eğitiminin standardizasyonu, geliştirilmesi, denetim ve izleniminin sağlanması amacıyla TTB-UDKK çatısı altında 2004’de UYEK kurulmuştur. UYEK, ulusal platformda, uzmanlık derneklerinin oluşturacağı yeterlilik kurullarının bir üst kuruluşu olarak koordine eder, yönlendirir, danışmanlık hizmeti verir ve izler.

Türk Göğüs Hastalıkları Yeterlilik Kurulu (Board) : Uzmanlık eğitiminin asgari standardizasyonunu sağlamak Sürekli eğitimi sağlamak Uzmanlık alanında kaliteyi yükseltmek amacıyla kurulmuştur.

Tarihsel süreç TTB Yeterlilik Kurulu Yönergesi (1996) Türk Göğüs Hastalıkları Yeterlik Kurulu (2000) Temel mantık: Sınavlar

Başlangıç dönemi Yeterlik Sınavları (2002) Çekirdek müfredat Asistan karnesi Yapılacak minimum girişim sayıları

Yeni Dönem (2005- Türkiye ve dünyadaki gelişmeler Tüzük değişiklikleri UYEK Yeterlik kurulu perspektifinde değişiklik HERMES

Yeterlik Genel Kurulu Yürütme Kurulu TTB-UDEK Uzmanlık Dernekleri Yeterlik Kurulları Yeterlik Genel Kurulu Yürütme Kurulu Eğitim Programlarını Geliştirme Komisyonu Sınav Komisyonu Akreditasyon Komisyonu Eğitim Üst Kurulu

HERMES: Genel Amaçlar Harmonised Education in Respiratory Medicine for European Specialists Aşağıdaki etkinliklerle Avrupa düzeyinde uzmanlık eğitimini uyumlulaştırmak ve devingenliğini artırmak: Göğüs Hastalıkları uzmanlarının sahip olması gereken tüm çekirdek yetkinlikleri listeleyen bir çekirdek müfredat hazırlamak Belirlenen standartlara uygun bir uzmanlık eğitim programının öğelerini tanımlamak. Eğiticilere ve asistanlara yüksek kalitede eğitim-öğretim materyali sağlamak. Gelecekteki “Avrupa Göğüs Hastalıkları Uzmanlığı” diploması için gereksinimleri tanımlamak. Eğitim merkezlerinin akreditasyonu için gereksinimleri tanımlamak. www.ersnet.org/hermes

Gögus Hastalıklarında Eğitim Süreleri

Hermes Plenary meeting - participants Munich, 8 May 2006: Task Force members and national respondents met to discuss the outcomes of Delphi rounds 1 and 2

Yapılanlar Eğitim kurumlarının durumu değerlendirildi HERMES toplantılarına aktif katılım Yönerge değiştirildi Çekirdek müfredat yeniden biçimlendirildi Uzmanlık eğitim proğramı tartışmaları Sınavlara devam edildi (7 sınav=129 belge)

Ekim2005 Yatan Hasta Üniver: 28469 Yatak Sayısı Poliklinik Sayısı Egitim Hast: 53867 Toplam: 82336 Yatak Sayısı Üniversite: 1381 Eğitim Hast: 2319 Toplam: 3700 Poliklinik Sayısı Üniversite: 268 887 Eğitim Hast: 576 217 Toplam: 845 104 Üniversite Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı: 41 SB Göğüs Hast Göğüs Cerr Merkezi: 5 SB Egitim Hast. Gögüs hast Klinigi: 4 Ekim2005 Üniversiteler Profesör: 90 Doçent: 63 Yar. Doç: 63 Toplam eğitici: 216 Asistan: 296 Asis/eğitici: 1.3 Top Asistan: 412 (2005) Yeni Asistan: 119 Yeni Uzman: 82 (2004) Eğitim Hastaneleri Şef: 34 Şef. Yar: 30 Başasistan: 83 Toplam egitici: 147 Asistan: 116 Asistan/Eğitici: 0.8

Eklenenler Sepsis Çok İlaca Dirençli Tüberküloz Tbc kontrol programı Nükleer Biyolojik ve Kimyasal Silahlara Bağlı Akciğer Hast. Maluliyet değerlendirme Endokrin Hst Böbrek Hast. Soliter Pulmoner Nodül Sıvı elektrolit ve asit baz dengesi Uçak Yolculuğu ve Akciğer

Ulusal Çekirdek Müfredat TÜRK GÖĞÜS HASTALIKLARI YETERLİLİK KURULU Göğüs Hastalıkları Uzmanlık Alanında Ulusal Çekirdek Müfredat İsteğe Bağlı Zorunlu Düzey 1 Düzey 2 Düzey 3 Düzey 1: Tanıyacak kadar farkındalık ve ne zaman sevk edileceğini bilmek Düzey 2: Denetim altında yönetime (veya sevk) yetecek kadar bilgi Düzey 3: Bağımsız uzmanlık pratiği için yeterli ileri bilgi Modül A.1: Solunum sisteminin yapı ve fonksiyonu A.1.1 Anatomi  A.1.2 Solunum sisteminin gelişimi ve yaşlanması

Gogüs Hastalıkları Uzmanlık Eğitimi İç Hastalıkları: 2 yıl Gögüs Hastalıkları: 3 yıl Toplam: 5 yıl

Rotasyonlar Dış Rotasyonlar (Toplam: 24 ay) Süre (ay) İç Hastalıkları Acil Servis Yoğun Bakım Kardiyoloji Radyoloji Enfeksiyon 12 2 4 İç Rotasyonlar (Toplam 36 ay) Gögüs Cerrahisi Solunum Yogun Bakım Uyku Laboratuvarı Allerji Verem Savaş Dispanseri SB Gogus Hastanesi(TB) Gogus Hastalıkları Servis ve Polikinik 1 3 26

İşlemin adı ve En az yapılması gereken sayı Torasentez (40) Plevra biyopsisi (20) Bronkoskopi (BAL,TBB) (50) Entübasyon (20) PPD (40) SFT (50) Bronkoprovokasyon (10) Prick testi (40) Bakteriyolojik inceleme (30+30 ARB) Arter kan gazı alma (50) Mekanik ventilasyonda hasta izlemi (10) Noninvaziv mek ventilasyonda hasta izlemi (15) Uyku laboratuarında hasta izleme ve polisomnografi değerlendirme (10) Nazogastrik sonda takılması (20) İdrar sondası takılması (20) Tüp torakostomi (5) Plöredez (5) Intraplevral fibrinolitik tedavi (3) Kardiyopulmoner ressüsitasyon (5) Trantorasik aspirasyon biyopsisi (5) Santral venöz kateter (5) İzlediği hasta & epikriz (?)

Türk Göğüs Hastalıkları Yeterlik Belgesi alanların yıllara göre dağılımı (Toplam: 129)

Tanımlar Çekirdek Müfredat (Syllabus): Ne öğretilecek Bir uzmanlık eğitimi için gerekli bilgilerin listesi Eğitim Programı (Curriculum): Nasıl öğretilecek Bir uzmanlık eğitiminin: Amacı, hedefleri İçeriği Eğitim metodları Eğitim stratejileri Ölçme-değerlendirme yöntemleri

Bu dönem yapılacaklar.1 Uzmanlık eğitimi ile ilgili sorunlara yönelik anket çalışması HERMES uzmanlık eğitim programına göre uzmanlık eğitim programının yeniden biçimlendirilmesi (Eğitim üst kurulu) Rotasyonların, en az yapılacaklar listesinin ve kurum özelliklerinin yeniden tanımlanması Sınav yönteminin yeniden biçimlendirilmesi

Bu dönem yapılacaklar.2 Uzmanlık eğitim programı kitabının yayınlanması,dağıtımı ve tanıtımı Akreditasyon çalışmalarına başlanması ve teşviki Yardımcı eğitim materyallerinin hazırlanması

Dünya Örnekleri İngiltere ABD UEMS

ABD Deneyimi

ABD Uzmanlığın ve süresinin tanıtımı Eğitim kurumunun özellikleri Program direktörü ve eğiticiler Fiziki alt yapı Asistan seçim ölçütleri Eğitim programı (bilgi ve beceriler, yeterlik alanları) Eğitim yöntemleri Çalışma saatlari Değerlendirme yöntemleri

U.S. Training Schema College – 4 years Medical School – 4 years Residency – 3 years Fellowship Pulmonary only - 2-3 years Critical Care only - 2 years Pulmonary & Critical Care (combined) – 3 years “Real Doctor”

EUMS (Avrupa Tıp Uzmanlar Birliği) Deneyimi Giriş koşulları Eğitim stratejisi Common truck Genel program Olanaklar-kaynaklar Program içeriği Bilgi-beceriler Yeterlik

HERMES: Uzmanlık Eğitimi Kavramı Nitelikli asistan Çekirdek Müfredat Öğrenme hedefleri (spesifik) Öğrenme hedefleri(non-spesifik) Eğitim Programı Asistan karnesi Kalite güvencesi: Süreç kalitesi (eğitim merkezi) Kalite güvencesi: Çıktı kalitesi (asistan) Tam eğitimli ve kaliteli Avrupa uzmanı

İngiltere’de uzmanlık eğitimi Tıp Fakültesinden mezuniyet İki yıllık temel eğitim Uzmanlık/ GP eğitimi Yandal uzmanlık eğitimi Bannon M Arch Dis Child 2006: 91:68-70

Türkiye Örnekleri Radyasyon Onkolojisi Ortopedi KBB Plastik Cerrahi

1. Paket öğretim üyesi dersi PLASTİK CERRAHİDE İLK 6 AY BİLGİ BECERİ TUTUM AKADEMİK GELİŞİM ETİK/PROFESYONELLİK Amaç: Temel plastik cerrahi konseptlerini tanımlayacak Hasta hikayesi alırken kullanılan farklı bilgi toplama formları sayacak ve dolduracak, temel tıbbi becerileri hatırlayacak küçük biopsileri yapacak Hastayla ilk karşılaşmada ilgili ve sorumlu bir yaklaşım sergileyecek Temel istatistik yöntemleri ve kullanım yerlerini hatırlayacak Hasta ve doktor hakları konusundaki değerleri hatırlayıp bir uzmanlık öğrencisi olarak kendi konumu hakkında yorum yapabilecek Hedefler: 1. Greftler 2. Flepler 3. Yara iyileşmesi 4. Yara bakımı 5. Yanıklar 1. Hasta dosyası dolduracak 2. Hasta dosyasına izlem notu koyacak 3. Kayıt formlarını (yara bakım, kanser, TME, patoloji, mikrocerrahi, vb) dolduracak 4. Nazogastrik takacak 5. Üriner sonda takacak 6. Cerrahi el yıkamayı uygulayacak 6. Sutür atacak 7. Benign lezyon eksizyonel biopsisi yapacak 1. Sözlü ve sözsüz iletişim kurallarını sayacak 2. Kendi beden dilinin farkında olacak 3. Hasta ile iletişimde geçerli kuralları sayacak 1. Örnekleme 2. İstatistiksel anlamlılık 3. Varyans analizi 4. Korrelasyon analizi 5. Regresyon analizi 6. İstatistik programları kullanımı 1. Hasta haklarını sayacak 2. Hekim haklarını sayacak 3. Hukuksal ve etik çerçevede eğitim alma ve verme sorumluluklarını sayacak Öğr.Yöntemleri: 1. Paket öğretim üyesi dersi 1. Demonstrasyon ve koçluk 2. Öğrenim rehberleri 1. İletişim kursu (Psikiyatri AD) 1. Biyoistatistik kursu 1. Adli tıp dersi (2 saat) 2. The Doctor filmini izleyecek Değerlendirme: 1. Çoktan seçmeli test 2. Kredi 1. Dosya değerlendirmesi 2. Değerlendirme rehberi 1. Video kayıt veya danışman öğretim üyesi değerlendirmesi 1. Film değerlendirme formu

GÖĞÜS HASTALIKLARINDA İLK 6 AY BİLGİ BECERİ TUTUM MESLEKSEL VE AKADEMİK GELİŞİM Tıbbi Bilgi Hasta Bakımı Kişilerarası Beceriler ve İletişim Becerileri Profesyonel Davranış / Etik Sistemlere Dayalı Uygulama Uygulamaya Dayalı Öğrenme Gelişim AMAÇLAR ÖĞRENME HEDEFLERİ ÖĞRENME-EĞİTİM ETKİNLİKLERİ SINAMA