HZ.MUHAMMED’İN ÖRNEK KİŞİLİĞİ

İÇİNDEKİLER 1-)Peygamberimizin örnek kişiliği 2-)Bazı hadisleri 3-)Davranışları AD:BEDRİYE SOYAD:SEYREK NO.1540 SINIF:10

Peygamberimizin Örnek Davranışları Hz.Muhammedin Örnek Ahlakı

*Daima düşünceliydi. *Susması konuşmasından uzun sürerdi *Lüzumsuz yere konuşmazdı *Konuştuğunda ne fazla ne eksik söz kullanırdı

*Dünya işleri için kızmazdı *Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı *Kötü söz söylemezdİ *Affediciliği tabii idi,intikam almazdı *Düşmanlarını affetmekle kalmaz,onlara şeref ve değer verirdi

*KİMSEYLE ÇEKİŞMEZDİ *BOŞ ŞEYLERLE UĞRAŞMAZDI *UMANI UMUTSUZLUĞA DÜŞÜRMEZDİ *HOŞLANMADIĞI BİR ŞEY HAKKINDA SUSARDI *HİÇ KİMSEYİ NE YÜZÜNE KARŞI NE DE ARKASINDAN KINAMAZ,AYIPLAMAZDI *KİMSENİN KUSURUNU ARAŞTIRMAZDI *KİMSEYE HAKKINDA HAYIRLI OLMAYAN SÖZ SÖYLEMEZDİ *YANINDA EN SON KONUŞAN KİŞİYİ İLK ÖNCE KONUŞAN GİBİ DİKKATLE DİNLERDİ

*HER ZAMAN AĞIRBAŞLIYDI *KONUŞURKEN ÇEVRESİNDEKİLERİ KUŞATIRDI *KELİMELERİ, PARILDAYAN İNCİ DİZİLERİ GİBİ TATLI VE BERRAKTI *YÜRÜRKEN AYAKLARINI YERDEN CANLICA KALDIRIR,İKİ YANA SALLANMAZDI *ADIMLARINI GENİŞ ATAR,YÜKSEK BİR YERDEN İNER GİBİ ÖNE DOĞRU EĞİLİRDİ *VAKAR VE SÜKUNETLE RAHATÇA YÜRÜRDÜ *KAPISINA YARDIM İÇİN GELEN KİMSEYİ GERİ ÇEVİRMEZDİ

*Her zaman hüzünlü,fakat mütebessim bir ağzına almamıştı *Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz,bağırmazdı *Fakirlerle birlikte yerdi,öyle ki onlardan ayırtedilmezdi *Sade kıyafetler giyer,gösterişten hoşlanmazdı *Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmezdi *Bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yere oturmazdı *Sabahları evinden çıkarken şöyle derdi:İlahi,doğru yoldan sapmaktan ve saptırılmaktan,kanmaktan ve kandırılmaktan,haksızlık etmekten ve haksızlığa uğramaktan,saygısızlık etmekten ve saygısızlık edilmekten sana sığınırım

Alemlere Rahmet Son ve evrensel peygamber olan Hz.Muhammed (s.a.), âlemlere rahmet olarak gönderilmiştir: Doğrusu bu Kuran’da, kulluk eden kimselere bildiri vardır. Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik

Hz. Muhammed, ailesi içerisindeki davranışlarıyla, tüm aile bireylerine örnek olmuştur. Onun ailesine karşı davranışları, bize de aile hayatımızda nasıl davranacağımız konusunda örnek oluşturmaktadır. O dönemde, kız çocukları, erkek çocuklarından ayrı tutulurdu. O, erkek çocukların üstün görülme anlayışını yıkmıştır. Peygamberimizin kız ve erkek ayrımı konusunda getirdiği en büyük yenilik, kadınların da mirasçı olmalarıdır. Çünkü, o dönemde ölen kişilerin varlıklar sadece erkeklere kalıyordu. Peygamberimizin çocuklarına, torunlarına, hanımlarına karşı güzel davranışları bizlere de örnek olmalıdır.

Bir gün birisi, Hz. Ayşe’ye, peygamberimizin işlerinde neler yaptığını sordu. Hz. Ayşe, onun bizzat ev işleriyle meşgul olduğunu söyledi. Peygamberimiz, elbiselerini yamar, evi süpürür, keçileri sağar, çarşıdan alışveriş yapar, ayakkabılarını ve delik su kaplarını tamir ederdi. Develeri bağlar, onların yemlerini verirdi. Ev işlerine yardım ederdi. Arkadaşlarının da bu konuda kendisini örnek almalarını isterdi.[3] Peygamberimiz, tüm insanlar gibi ara sıra şaka yapardı. Ancak o, şakalarında aşırıya kaçmazdı. Çevresindeki insanların gönlünü hoş edici şakalar yapardı. Sık sık etrafındaki insanlarla şakalaşır ve gülerdi. Arkadaşlarından Abdullah bin Haris, Peygamberimizden daha hoş ve güler yüzlü bir kimseyi görmediğini söylemiştir.[4]

Hz.Muhammed’in (s.a.) Kur’an-ı Kerim’de belirtilen ikinci önemli özelliği, son peygamber oluşudur: “Muhammed, içinizden herhangi bir adamın babası değildir. O, Allah’ın elçisi ve peygamberlerin sonuncusudur.

Peygamberimizin kibar şakalarıyla ilgili bir çok örnek vardır Peygamberimizin kibar şakalarıyla ilgili bir çok örnek vardır. Bir defasında yaşlı bir hanım, Peygamberimizden cennete girmesi için dua etmesini istemişti. Peygamberimizin, "Hiçbir yaşlı kadın cennete gidemeyecektir." demesi üzerine kadın üzülerek ağlamaya başlamıştır. Peygamberimiz gülümseyerek "Cennete girecek herkesin otuz yaşında " olacağını söylemişlerdir.[5] Anne babanın çocukları arasında ayrım yapması, aile mutluluğunu azaltır. Peygamberimiz de bir baba olarak, aile bireylerine eşit davranmış, aralarında ayrım yapmamıştır. O, herkese hak ettiği değeri verirdi. Aile içinde kimseyi ayıplamaz, küçük düşürmezdi. Yanlış davranışları bile güzellikle çözerdi. Aile, sevgi üzerine kurulur. Sevgi olmadan, mutluluk olmaz. Peygamberimiz, aile bireyleriyle kavga etmemiş veya onlarla tartışmamıştır. Çünkü o, aile bireylerini sever ve onlara değer verirdi. O, çok iyi bir aile reisi, şefkatli ve hoşgörülü bir babaydı.

Peygamberimiz, şaka yapmayı seven ve neşeli bir kişi olmakla birlikte, şakalarında yalan ve yanlış söz bulunmamasına özen gösterirdi. Şakalarında başkalarını kırmamaya, doğru sözler kullanmaya dikkat ederdi

Peygamberimizin kibar şakalarıyla ilgili bir çok örnek vardır Peygamberimizin kibar şakalarıyla ilgili bir çok örnek vardır. Bir defasında yaşlı bir hanım, Peygamberimizden cennete girmesi için dua etmesini istemişti. Peygamberimizin, "Hiçbir yaşlı kadın cennete gidemeyecektir." demesi üzerine kadın üzülerek ağlamaya başlamıştır. Peygamberimiz gülümseyerek "Cennete girecek herkesin otuz yaşında " olacağını söylemişlerdir.[5] Anne babanın çocukları arasında ayrım yapması, aile mutluluğunu azaltır. Peygamberimiz de bir baba olarak, aile bireylerine eşit davranmış, aralarında ayrım yapmamıştır. O, herkese hak ettiği değeri verirdi. Aile içinde kimseyi ayıplamaz, küçük düşürmezdi. Yanlış davranışları bile güzellikle çözerdi.

Peygamberimizin çocukluğu ve gençliği temiz ve erdemli bir şekilde geçmişti. Peygamberlikten sonraki yaşamı nasıl erdemli ise, kırk çocukluk ve gençlik döneminde de öylesine erdemliydi. Halbuki gençlik yıllarını geçirdiği Mekke şehri, o zamanlar o kadar karışıktı ki, Mekkeliler arasında yaşayıp da cahiliye çirkinliklerine bulaşmamak âdeta mümkün değildi

Peygamberimiz amcası ile birlikte ticarî seyahatler yaparak tecrübesini arttırdı. Doğruluğu, alış verişindeki adaleti kısa zamanda çevresinde duyuldu ve meşhur oldu. O zamanlar Arabistan'da doğru ve güvenilir kimselere sermaye verilir, ticaret yapılarak kârı paylaştırılırdı. Peygamberimize de buna benzer işler verilmiş, o da en doğru bir şekilde işini başarmıştı.

İslâm öncesi Cahiliye döneminde dolandırıcılık, hile, aldatma, hak yeme, verdiği sözde durmama, hainlik eksik olmuyor, çok basit bir iş gibi görülüyordu. Peygamberimiz bu karışık ve kirli toplumda kirlenmeden kalmayı başardı. Başkalarına bulaşan kötü hallerden bütünüyle uzak kaldı. Çünkü Yüce Allah, onu cahiliye devrinin her türlü pis işlerinden, çirkinliklerinden nefret duyacak bir karakterde yaratmıştı.