PROBLEM ÇÖZME YÖNTEMİ Problem çözme yöntemiyle öğrenme yaklaşımı, bilimsel araştırma yöntemini temel almaktadır. Bu yaklaşımın özü John dewey’ in genel problem çözme yöntemindeki beş aşamaya dayanmaktadır. Problemi tanıma Geçici hipotezleri formüle etme Veri toplama, organize etme (düzenleme), değerlendirme ve açıklama Sonuca ulaşma Sonuçları test etme Problem çözme yönteminde; zihnin analiz etme, genelleme ve sentez etme gibi en yüksek bilişsel fonksiyonları kullanılmaktadır.

FAYDALARI: Öğrenci aktif olarak katılır. Algılama ve akılda tutma daha uzun süreli olur. Öğrencilere ilerde karşılaşacağı sorunlara uygulayacağı çözümlerin modellerini sağlar. Hem bilişsel hem duyuşsal alanda öğrenmeyi kapsar. Öğrencilerin sorumluluklarını geliştirir. İlgiyle öğrenme ve güdülenme sağlar Öğrenciler ders kitabının dışındaki kaynak ve materyallerden yararlanır. Öğrenciler sonuca ulaşmak için nasıl bağımsız düşünmeleri gerektiğini öğrenirler.

SINIRLIIKLARI: Öğrenciler problemin çözümü için gerekli materyal ve kaynakları kolaylıkla sağlayamayabilir. Fazla zaman gerektirebilir. «Problem» üzerinde çalışmaktan dolayı öğrenci olumsuz tavır geliştirebilir. Harcanan emek, enerji ve zamana değmeyebilir. Öğrenmenin değerlendirilmesi güçtür. Öğretmen sınıf idaresi konusunda iyi yetişmiş olmalıdır. Problem oluşturma bazen yöneticilerle, velilerle ya da diğer ilgililerle anlaşmazlığa neden olabilir.

EN İYİ KULLANIM İÇİN REHBER İLKELER 1. Problem Çözümünde İzlenen Aşamalar Heyecanlanma: bütün öğrenme tecrübeleri aynı şekilde başlar. Bunun için ilk yapılacak iş problemi çok dikkatli okumak ya da dinlemektir. Algılama: bilgiler duyu organları tarafından algılanır. Bunun için problemi bir kez daha yüksek sesle okumak, şeklini çizmek gibi yollara başvurmak gerekir. Hafıza: benzer bir probleme ilişkin geçmiş tecrübeler hafızada canlanır. Kişi o zaman kullandığı yöntemleri hatırlar. Düşünme: özellikle buluşçu düşünme, problemin pek çok noktalarının göz önünde tutulmasına neden olur. Dikkat ve bu dikkatin bir yerde toplanması: böylece enerji başka konulara dağılmadan problem üzerinde yoğunlaşır.

İlgi güdülenme bilinmeyene karşı tutum: problem çözümü üzerinde direnmeye yardım eder. Buluşcu düşünme ve problem çözme teknikleri: doğru çözüme gitmeye neden olur. Karar vermeye sevk eder. Veriler, fikirler ve kararlar doğru cevabı bulmaya neden olur. 2. Öğrencileri benzer birkaç problemle karşı karşıya bırakma 3. Problemleri öğrencilerin olgunluk ve beceri seviyelerine uygu bir biçimde sunma 4. Problemin önemini öğrencilere gösterme 5. Problemi tanımlama ve sınırlamada öğrencilere yardım etme 6. Öğrencinin kullanacağı uygun araç ve gereci sağlama 7. Gerektiğinde rehberlik yapma ve yönlendirme 8. Öğrencilerin değerlendirme yapabilmeleri için ölçüt geliştirmelerine yardım etme

Değişik gelişim seviyesindeki öğrenciler için problem çözme örnekleri: 1. Örnek: Aşağıdaki şekilde kaç kare vardır?

2. Örnek (Problem çözme yönteminin sadece Tabii bilimlerde değil, sosyal bilimlerde de kullanıldığı malumdur) Mesela coğrafya öğretmeni dersine başlarken sınıfın penceresinden üzeri karla kaplı dağları göstererek, «Çocuklar bakın dağlarda hala kar var, çevremizdeki karlar eridi, dağlardaki kar hala duruyor. Sizce bunun sebebi ne olabilir?» diye sorar. Sizce öğretmen derste hangi konuyu anlatacaktır?

GÖSTERİ (DEMONSTRASYON) YÖNTEMİ Gösteri öğretmenin öğrencilerin önünde; Bir şeyin nasıl yapılacağını göstermek ya da Bir prensibi açıklamak için yaptığı işlemlerdir. Gösteride hem görsel hem işitsel iletişim kullanılır. Gösterinin en önemli faydası; Herhangi bir şeyin en uygun biçimde ya da Ustaca nasıl başarılacağını göstermedir. Bu nedenle gösteri en uygun bir biçimde hazırlanmalı ve uygulanmalıdır. Gösteri yöntemi özellikle, fen, spor, müzik, ve sanat alanlarında kullanılmaktadır.

FAYDALARI: Gösteri öğrencilere olayın gerçek oluşumunu hem görerek hem işiterek öğrenme imkanı sağlar. Gösteri kelimelerin yetersiz olduğu fikirler, prensipler, hareketler ve kavramların açıklanması için kullanılr. İyi bir gösteri öğrencinin dikkatini çeker. Öğrenciler de gösterileri yönetebilirler. Böylece beceri ile tutumların ilişkisi gelişir. Yanlış yapa yapa öğrenme için harcanacak zamanı azaltır. İyi bir gösteri işlemin standartlarını ortaya koyar. El sanatları, resim, müzik ya da beden eğitimi gibi alanlarda güdülendirir. Gösteri özellikle beceriler sahasında yararlıdır. Gösteri toplumdaki insan kaynaklarını kullanmak için en mükemmel yöntemdir.

SINIRLILIKLARI: Öğretmenin çok fazla planlama ve hazırlık yapmasını gerektirir. Eğer bir gösterinin görsel kısmı işitsel kısmı ile tutarlı değilse öğrenciler karıştırabilir. Gösteri yöntemi kalabalık sınıflarda ya da çok küçük objelerle tam olarak uygulanamaz. Gösteri, anlama olmaksızın taklit etmeye dayanabilir. Karmaşık gösteride öğrenciler başarısızlık yada eksiklik duygusuna kapılabilir. Bilişsel ya da yüksek seviyeli duyuşsal öğrenmede kullanımı güçtür. Pek çok gösteri zaman sarf ettirir.

EN İYİ KULLANIM İÇİN REHBER İLKELER Gösteri için ihtiyaç duyulan materyali planlama ve geliştirme için gerekli zamanı harcama. Zaman limitini gözlemek amacı ile gösterinin tümünün provasını ya da tecrübesini yapma. Gösteri başlayacağı zaman kullanılacak tüm materyalin elin altında bulunduğundan emin olma. Dönüt sağlamak için gösteri sırasında sorulardan yararlanma. Bir işi yapmanın «doğru yolunu» göstermek kadar «yanlış yolunu» da göstermeye ve tartışmaya yardım etme. Gösterinin sonunda, basamakların bir özetini verme ya da oluşumuna ilişkin bir özet verme Mümkünse bir ya da iki öğrenciye gösteriyi aynen yaptırma.