Anti-IgE Tedavisinin 1. Yıldaki Etkinliği: Gerçek Yaşam Ülke Verilerimiz Prof. Dr. Arzu YORGANCIOĞLU Celal Bayar Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
KATILAN MERKEZLER Celal Bayar Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Manisa Ankara Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İmmünoloji ve Allerji Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Allerji Kliniği,Ankara Ege Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Bilim Dalı, İzmir İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İmmünoloji ve Alerji Bilim Dalı, İstanbul Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Allerji ve Immunoloji Bölümü, İstanbul Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Allerji ve İmmunoloji Kliniği, İzmir Mersin Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Mersin Akdeniz Üniversitesi,Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Antalya İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Dahiliye Kliniği, İstanbul Celal Bayar Üniversitesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Manisa Uludağ Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Ana Bilim Dalı, Bursa Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Dahiliye Kliniği, Allerji ve Immunoloji Bölümü, Antalya İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Alerji Bilim Dalı, İstanbul Gülhane Askeri Tıp Akademisi Haydarpaşa, İmmünoloji ve Allerji Hastalıkları Servisi, İstanbul Gülhane Askeri Tıp Akademisi, İmmünoloji ve Allerji Hastalıkları Servisi, Ankara Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Allerji İmmunoloji Kliniği, İstanbul Hacettepe Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara
Allerjik astımlı erişkin hastalarda Anti-IgE (Omalizumab) tedavisinin gerçek yaşam koşullarındaki etkinliğini değerlendirildiği; Girişimsel olmayan Retrospektif Dosya verilerine dayalı Çok merkezli (18) bir çalışma Hastaların; Demografik özellikleri, Tedavi öncesi 1 yıl ve tedavi sonrası 16. hafta, 1. yıl, 3. yıl ve 5. yıldaki*; Astım atakları, Astıma bağlı hastane yatışları, AKT - FEV1- PEF değişimleri, Sistemik Steroid İhtiyacı açısından değişimler değerlendirilmiştir. *Dosyalarda mevcut olanlar
Hastaların Demografik özellikleri: Merkez/Hasta Sayısı 18/ 465 Cinsiyet 353 K (%75.9) 112 E (%24.1) Yaş Ortalaması 47.7 ±11.9 Total IgE 273.1 ± 222.2 IU/ml Min:30 IU/ml Maks:1124 IU/ml Astım hastalık süresi 14.3 ±9.7 Astımla İlişkili Ek Hastalık (Hasta %) Allerjik Rinit Atopik Dermatit Ürtiker Nazal Polip Gıda Allerjisi İlaç Allerjisi 72.1 5.1 16.5 5.4 1.8 8.7 Allerjen Duyarlılığı (Hasta %) Mite Polen Küf Mantarı Hayvan Epiteli Hamam Böceği 87.3 14.0 14.8 14.6 3.9 Sigara (Hasta %) Hiç içmemiş İçip bırakmış Aktif içici Bilinmiyor 77.6 10.5 8.0 1. Yıl Verisi Toplanan Hasta sayısı 318
Hasta başına düşen haftalık atak sayısı Omalizumab kullanımı astım atağı geçirme oranını %72* azaltmıştır p< 0.001 *p <0.001 Hasta % Ort. Astım Atağı Sayısı Hasta başına düşen haftalık atak sayısı Ortalama SD Minimum Median Maksimum Tedavi Öncesi 0.4 0.6 0.02 0.1 5.2 Tedavin 1. yılı 0.3 0.03 0.06 1.0 p< 0.001
Omalizumab kullanımı astıma bağlı hastane yatışını %89* azaltmıştır *p <0.001 Hasta %
Omalizumab kullanımı sistemik steroid ihtiyacını %53* azaltmıştır *p <0.001 Hasta %
Omalizumab kullanımı FEV1-PEF-AKT değerlerinde anlamlı iyileşme Omalizumab kullanımı FEV1-PEF-AKT değerlerinde anlamlı iyileşme* sağlamıştır Tedavi Öncesi 1 Yıl Tedavi Sonrası 1 Yıl FEV1 %61,2 %73,8 PEF %56 %70,7 FEV1/FVC 69,4 75 AKT 9.9±3,5 20.3±3,4 *p< 0.001
Omalizumab 1. Yıl Etkililik Değerlendirmesi Hasta % Etkilik Değerlendirme Kriteri Tedavinin sonlandırılma nedenleri: 6 hasta takipten çıkma, 2 hasta kendi tercihleri 1 hasta mevcut prostat ca’sında ilerleme sonucu Omalizumab 1 yıl süre ile tedavi almış hastaların 303 (%95,2) tanesinde etkili, 15 (%4,8) tanesinde kısmen etkili bulunmuştur. 308 (%96,9) hastada 1. yıldan sonra da tedaviye devam edilmiştir.
Özet olarak; Allerjik astım tanısı ile 1 yıl omalizumab tedavisi alan hastalarda: Astım atağı, hastane yatışı ve sistemik steroid ihtiyacı azalmıştır AKT, PEF, FEV1/FVC, AKT değerlerinde iyileşme sağlanmıştır Hastaların %95,2’de tedavi etkili %4,8’inde kısmi etkili bulunmuştur