Devletler aşağıda sıralanmış yöntemleri kullanarak hizmetlerin kamusal sunumundan uzaklaşmaktadırlar: 1)Kamusal hizmetlerin tamamen özel sektörün inisiyatifine bırakılması (doğrudan özelleştirme), 2)Hizmetlerin sunumunda riskin ve kârın paylaşımı temelinde kamu-özel ortaklıkları kurulması, 3)Özel sektör yönetim tekniklerinin kamusal alanlara ve hizmetlere taşınması 2

Kamudan özele kaynak aktarma konusunda kullanılan en yaygın yollardan biri Kamu-Özel Ortaklığı (KÖO) yapılanmalarıdır. 3

Kamu- özel ortaklığı, kamu hizmetlerinin özel kişilere gördürülmesi adına kamu hizmetlerinin örgütlenmesinde ve finansmanında sözleşmeye ve özel hukuk hükümlerine dayalı bir ilişki biçimidir. 4

Yakın döneme kadar kamu hukuku içerisindeki ilişkilerden türetilen kamu hizmeti anlayışının yerini özel hukukla ifade edilebilen bir çerçeve almıştır. 5

Kamu- Özel Ortaklığı sadece bir finansman yöntemi değil, aynı zamanda hizmet sunumunda yeni bir yaklaşım olarak ortaya çıkmıştır. 6

Kamu-Özel Ortaklığı, sermayenin yeniden üretimi ile ilgili arayışın bir ürünüdür. Yatırımlardaki risk ve maliyetlerin kamuya yıkılması anlamına gelmektedir. 7

Kamu- Özel Ortaklığı modelini, bir özelleştirme modeli olarak değerlendirmek mümkündür; ancak geleneksel haliyle özelleştirme modelinden bazı önemli noktalarda farklılaşmaktadır. 8

Kamu- Özel Ortaklığı modeli yatırım ve işletme aşamalarını da kapsamaktadır. Oysa klasik özelleştirme modelinde kamu ile özel sermaye arasındaki ilişki bir seferde ve sadece bir satış işlemi olarak kalmaktadır. 9

Kamu Özel Ortaklığı Dünya Bankası’nın desteklediği ve tüm dünyada neoliberal politikalar çerçevesinde yaygınlık kazanmış olan bir modeldir. -Hızla geleneksel kamu yatırım ve hizmet üretim modelinin yerini almaktadır. - Özel sektörün büyümesinin teşvik edilmesi de modelin amaçları arasında yer almaktadır. 10

Son yirmi yıldır sağlık hizmeti sunumunda kamu-özel sektör ortaklıkları daha fazla öne çıkarılmaktadır. Bu modeller yoluyla özel sağlık hizmetlerine verilen devlet desteği de giderek artmaktadır. Kamu-özel ortaklıkları kamu sağlık hizmetlerinin piyasalaştırılması ve sağlığın bir metaya dönüştürülmesinde öne çıkan yöntemlerden biridir. 11

Son otuz yıldır sağlık hizmetleri genellikle yoksulluk, barınma, işsizlik, endüstriyel kirlilik vb. toplumsal sorunlarla ilişkilendirilmeden hizmette etkinlik, verimlilik, maliyet kontrolü, güven gibi bir dizi kavram etrafında “pazarlanmaktadır”. 12

Türkiye’de 3 Temmuz 2006 tarihinde Bakanlar Kurulu’nun onayladığı bir yönetmelik ile kamu- özel ortaklığı ana hizmet alanlarından biri olarak görülmeye başlanmıştır. 13

Yönetmelik ve diğer yasal düzenlemelerle kamu özel ortaklığının kapsamı sürekli genişletilmektedir. Asli kamu hizmeti sayılması gereken alanlar bile kamu-özel ortaklığı aracılığıyla özel sektöre devredilmektedir. 14

Sağlıkta dönüşüm kapsamında “entegre sağlık kampüsü” projeleri kamu-özel ortaklığının sağlıkta ne denli yaygınlaştığının göstergesid ir. 15

Yüksek teknolojiye sahip entegre sağlık merkezlerinin kurulması aynı zamanda yüksek maliyetli hizmetlere yönelik talebin de canlı tutulmasını gerektirmektedir. Bu da ancak sağlığın metalaştırılması ve hastaların da müşterileştirilmesiyle mümkündür. Dolayısıyla sağlıkta dönüşüm programı, bu tarz özelleştirme politikalarının zeminini oluşturmaktadır. 16

Hükümetin 2016 yılı Eylem Planı’nda da Kamu- Özel Ortaklığı ile ilgili temel bir kanunun oluşturulacağı belirtilmektedir. 17