TAM ÖĞRENME VE YAŞAM BOYU ÖĞRENME MODELİ İsa ÜLKER

TAM ÖĞRENME MODELİ

Benjamin BLOOM (1913-1999)

TAM ÖĞRENME MODELİ Bloom,geliştirmiş olduğu tam öğrenme modelinde okul ortamı gibi toplu öğrenmelerde gözlenen bireysel farklılıkların nedenlerini incelemekte ve bu tür bireysel farklılıkları öğrenci,okul ve toplum yararına olacak şekilde en aza indirmek için alınması gerekli önlemleri açıklamaya çalışmaktadır. Bloom, “olumlu öğrenme koşulları sağlandığında ve bu koşullar öğretme –öğrenme süreci boyunca devam ettiğinde dünyadaki herhangi bir kişinin öğrenebileceği her şeyi herkes öğrenebilir” düşüncesinden hareketle bu modeli geliştirmiştir.

Bu durum,öğrenmeyi etkileyen değiştirilebilir özellikleri,öğretme-öğrenme sürecinde olumlu hale getirerek öğrencilerin öğrenme düzeyinin yükseltilebileceğini göstermektedir. Böylece öğrenciler arasındaki öğrenme farklılıkları en aza indirilebilir ve sonuçta okullar, öğrencilerin kendilerini gerçekleştirmelerine yardım edebilen kurumlar haline gelebilir. Eğitimin,dolayısıyla da okulların etkililik ve verimliliğini en yüksek düzeye çıkarabilecek koşulları belirlemeye çalışan tam öğrenme modelinin üç temel değişkeni vardır. 1.Öğrenci nitelikleri 2.Öğretim hizmetinin niteliği 3.Öğrenme ürünleri

ÖĞRENCİ NİTELİKLERİ ÖĞRETİM ÖĞRENME ÜRÜNLERİ Öğrenme Düzeyi ve Çeşidi Öğrenme Hızı Duyuşsal Ürünler Bilişsel Giriş Davranışları Duyuşsal Giriş Özellikleri Öğrenme Ünitesi ÖĞRETİM HİZMETİNİN NİTELİĞİ İpuçları Katılma Pekiştirme Dönüt ve Düzeltme

ÖĞRENCİ NİTELİKLERİ Bloom’un tam öğrenme modelinin ilk öğesi öğrenci nitelikleridir. Bloom’un üzerinde önemle durduğu iki öğrenci niteliği, BİLİŞSEL GİRİŞ DAVRANIŞLARI ile DUYUŞSAL GİRİŞ ÖZELLİKLERİdir. BİLİŞSEL GİRİŞ DAVRANIŞLARI Eldeki öğrenme ünitesi ya da ünitelerinin öğrenilebilmesi için gerekli olduğu kabul edilen ön öğrenmelerdir.Yapılan araştırmalar, öğrencilerin bilişsel giriş davranışları ile daha sonraki öğrenme ünitelerindeki başarıları arasında güçlü bir ilişki olduğunu göstermiştir.Bloom’a göre BİLİŞSEL GİRİŞ DAVRANIŞLARI, DAHA SONRAKİ ÖĞRENME ÜNİTELERİNDE GÖRÜLEN BAŞARI DEĞİŞKENLİĞİNİN YAKLAŞIK YARISINI AÇIKLAMA GÜCÜNDEDİR.

Diğer bir deyişle, aşamalılık ilişkisi yüksek olan bir derste, yeni bir üniteyi öğrenmeye başlarken,öğrencilerin bu üniteyle ilgili bilişsel giriş davranışlarındaki eksiklerin giderilmesi ve tam olarak bu davranışlara sahip olmaları yeni ünitede öğrenciler arasındaki başarı farklarının %50 azalmasını sağlayacaktır. BİLİŞSEL GİRİŞ DAVRANIŞLARI GENEL VE ÖZEL OLMAK ÜZERE İKİ GRUPTA İNCELENEBİLİR.Tüm öğrenmeler için gerekli olan önbilgiler genel bilişsel giriş davranışları olarak kabul edilmektedir.Öğrencilerin okuduğunu anlama gücü,yazılı ve sözlü anlatım becerisi,mantıksal düşünme gücü genel bilişsel giriş davranışlarına örnek verilebilir.

Belli bir ünitenin öğrenilmesi için gerekli olan önbilgiler ise ÖZEL BİLİŞSEL GİRİŞ DAVRANIŞLARI olarak adlandırılır.Örneğin bir öğrencinin çarpma işlemini yapabilmesi için toplama işlemini ve çarpım tablosunu bilmesi gerekir. Bu iki önbilgiye sahip olmayan öğrencilerin çarpma işlemini doğru olarak yapması mümkün değildir. Bloom’un üzerinde durduğu ikinci öğrenci niteliği ise DUYUŞSAL GİRİŞ ÖZELLİKLERİ dir.Duyuşsal giriş özellikleri,öğrencilerin belli bir öğrenme sürecine girerken,onların bu süreç içinde gösterecekleri çabanın kaynağını oluşturduğu sanılan ilgiler,tutumları ve böyle bir süreçte başarılı olacaklarına inanma ve güvenme derecesinden oluşan özellikler bütünüdür. Duyuşsal giriş özellikleri öğrenme ürünlerindeki değişkenliğin %25’ini açıklama gücündedir.Diğer bir deyişle öğrencilerin duyuşsal giriş özelliklerini olumlu hale getirerek öğrencilerin başarıları arasındaki farkları %25 oranında azaltabiliriz.Bu da öğrenciye başarılı olma fırsatı sağlanarak mümkün olabilir.

2.ÖĞRETİM HİZMETİNİN NİTELİĞİ Öğretimden istenen verimin elde edilebilmesi için,öğretim hizmetlerinin öncelikle öğrencilerin giriş davranışlarına uygun olması gerekmektedir.Öğretim programı öğrencilerin giriş davranışlarına uygun değilse ve öğrencilerin öğrenme ünitesi ile ilgili önbilgilerinde eksikler varsa,öğretimin niteliği ne kadar iyi olursa olsun başarıya ulaşmaları mümkün değildir. Öğretim hizmetinin niteliğini etkileyen 4 faktör bulunmaktadır. Bunlar * ÖĞRENCİYE SUNULAN İŞARETLER(İPUCU), *ÖĞRENCİNİN ÖĞRENME SÜRECİNE ETKİN KATILIMI, *PEKİŞTİRME *DÖNÜT-DÜZELTMEDİR.

Öğretim hizmetinin niteliği de giriş davranışları gibi kontrol edilebilir bir değişkendir.Öğretim hizmetinin niteliğinin genel olarak bilişsel başarı ölçümlerinde gözlenen değişkenliğin en az dörtte birini açıklayacak güçte olduğu tahmin edilmektedir. İŞARETLER(İPUÇLARI):Öğretme-öğrenme sürecinde öğrenciye neyi öğreneceğini, bunları niçin ve nasıl öğreneceğini gösteren mesajların tümüne işaretler(ipuçları) adı verilir.Bu mesajlar sözlü olabileceği gibi,yazılı ya da tüm duyu organlarını etkileyecek şekilde gerçek olay veya varlıklar olabilir. Örneğin öğrenciyi düşünmeye, araştırmaya yönlendiren sorular,öğrenciye verilen yazılı ve sözlü yönergeler,örnekler,gerçek varlık ve olaylar vb.araçlar öğretimin yönetiminde kullanılan birer işarettir. Öğretme-öğrenme sürecinde kullanılan işaretler,öğrenci başarısındaki değişkenliğin %14’ünü açıklama gücündedir.

KATILMA,öğrencinin istenen davranışı kazanması için kendine sağlanan işaretlerle belli bir düzeyde açık ya da örtük olarak etkileşmesi ve bu çabayı davranışı kazanıncaya kadar devam ettirmesidir.Kısaca,öğrencinin kendisine sağlanan öğretme durumunun ilgili ögeleriyle etkileşmesi ve bu etkileşimi davranışı kazanıncaya kadar sürdürmesidir. Öğrencinin öğretme-öğrenme sürecine katılma derecesi,öğrenme düzeyindeki değişkenliğin %20’sini açıklama gücündedir. PEKİŞTİRME,davranışın tekrar edilme sıklığını arttırma işlemidir.Bu işlemde kullanılan uyarıcılara pekiştireç adı verilmektedir.Olumlu pekiştireçlerin öğrenciye verilmesi,olumsuz pekiştireçlerin de ortamdan çekilmesi davranışın yapılma olasılığını arttırmaktadır.

DÖNÜT VE DÜZELTME: Grupla öğretimde öğretim hizmeti niteliğinin vazgeçilmez bir ögesi dönüt ve düzeltmedir.DÖNÜT,öğrenciye öğrenmelerinin doğruluğu ya da yanlışlığı hakkında verilen mesajların tümüdür. Dönüt sadece öğrenme sonuçları hakkında bilgi vermekle kalmayıp öğrencilerin öğrenme güçlük ve eksiklerinin giderilmesine hizmet ettiği ölçüde öğrenme düzeyinin yükselmesine yardım edebilir. Önce önkoşul olan davranışlardaki eksiklerin tamamlanarak öğrenme güçlüklerinin giderilmesi amacıyla her ünite sonunda izleme değerlendirmeleri yapılması önerilmektedir.(Formative evaluation)İzleme testleri,ünitede kazandırılmak istenen tüm davranışların ne derece kazandırılmış olduğunu yoklayan testlerdir.

ÖĞRENME ÜRÜNÜ:Bloom’un modelinde öğrenme ürünü,öğrencilerin başarısı,öğrenme hızı ve duyuşsal özelliklerdir. Bloom’a göre eğer öğrencilerin giriş davranışları öğrenme işinin başında eşitlenir ve her üniteden sonra öğrenme eksiklikleri tamamlanır, öğrenciler için nitelikli bir öğretim hizmeti sunulursa,öğrenciler arasındaki bireysel farklılıklar giderek azalır ve öğrencilerin başarılar artar.Okulda tam öğrenme modelinin hedefi de bunu sağlamaktır.

TAM ÖĞRENME MODELİNİN UYGULANIŞI 1 .Dersin özel hedef ve hedef davranışları ile bu hedef ve davranışların kazandırılacağı öğrenme ünitelerinin belirlenmesi. 2. Her bir ünitenin öğrenilebilmesi için gerekli önkoşul davranışların belirlenmesi. 3. Öğrencilerin önkoşul davranışlara sahip olup olmadıklarının (BGD)testi ile belirlenmesi. 4. BGD testi sonuçlarına göre,ünitedeki davranışların öğrenilmesi için gerekli fakat eksik olan önkoşul davranışları tamamlama öğretimi yapılır. 5.Tamamlama öğretiminden sonra ünitede yeni davranışları kazandırmaya dönük öğretim etkinlikleri uygulanır. 6.İzleme değerlendirmesi yapılır. 7. Yetersiz öğrenmeye sahip öğrenciler için ek öğrenme etkinliği düzenlenmesi 8. Ek öğrenme sonucu paralel test uygulanması 9. Tam öğrenme gerçekleştikten sonra yeni üniteye geçiş

İleride olan öğrenciler için zenginleştirilmiş etkinlikler uygulama Ünite analizi (konu ve hedef davranışları belirleme) Bilişsel giriş davranışları belirleme Öğretme- öğrenme etkinliklerini uygulama İzleme değerlendirmesini yapma İkinci üniteye ilerleme Tamamlama öğretimi yapma Düzeltme etkinliklerini uygulama Paralel izleme değerlendirmesini yapma

ÖN KOŞULLAR (GİRDİLER) İŞLEMLER (SÜREÇ) ÖĞRENME ÜRÜNLERİ (ÇIKTILAR) 1.Her ünitenin hedef ve davranışlarının belirlenmesi, Bilişsel Duyuşsal Devinişsel Düzeyler için 4.İzleme testlerinin verilmesi, Öğrenme güçlüklerinin ortaya çıkarılması, tam öğrenmeyenlere ek öğrenmenin sağlanması 7.Öğrenme düzeyini belirleyici testlerin verilmesi Öğrenme standardı Öğrenme hızı 2.Tam öğrenme standardının ortaya konması %80 öğrencinin en az %70 puan alması gibi 5.Öğretim hizmetlerinin niteliğinin arttırılması, ipucu, dönüt-düzeltme, pekiştirme, katılım 8.Duyuşsal ürünlerin ortaya çıkarılması Akademik benlik Kendine güven Güdülenmişlik Ruh sağlığı 3.Öğretim niteliğin belirlenmesi 6.Alternatif öğrenme kaynaklarının seçilmesi, bire bir öğretim,küçük gruplarla öğretim, okulda ek öğretim,evde ek öğretim,programlı öğretim,kaynak ve yardımcı kitaplarla öğretim,ademik oyunlarla öğretim,tekrar öğretim 9.Kalite kontrolun yapılması

MODELİN OLUMLU YÖNLERİ Her öğrencinin kendi hızında ilerlemesine imkan tanır. Öğrenciye ihtiyacı olduğa kadar zaman verir. Öğrenciler arasında eşitliği sağlar. Öğrenme ürünleri sürekli olarak değerlendirilir. Süreç öğrencilerin düzeyine göre ayarlanabilir. Öğrencilerin başarı düzeylerinde olumlu etki yapar. Aşamalı öğrenmede sonraki öğrenmelerde süre kısalır. Akademik özgüvende artış sağlar Öğrencilerin kendilerine olan güvenini artırır. Öğrenci bir sonraki ünite için gerekli giriş davranışlarını-becerilerini kazanmış olur. Öğretmenin öğretim için daha iyi hazırlanmasını sağlar.

MODELİN SINIRLILIKLARI Daha çok zaman ayrılması. Hazırlıkların çokluğu. Öğretmen açısından uygulama zorluğu Tüm öğrenciler aynı hızda ilerleyemez. Yeniden öğretim yapıldığında çok çeşitli öğretim araçları gerekir. Her bir ünite için farklı testler-sınamalar gereklidir.

YAŞAM BOYU ÖĞRENME MODELİ

YAŞAM BOYU ÖĞRENME NEDİR? Yeni bilgi kazanma ve asla kaybedilmeyen bilgi anlamına gelir. Yaşam Boyu Öğrenme bir şeyler yaratma ve dünyadaki güzelliklerin farkına varma demektir. Yaşam Boyu Öğrenme örgün eğitimi (okullar ve üniversitelerde) ve yaygın eğitim (iş basında) kapsamındadır. Bireyim tüm yaşam boyunca kişilik sosyal ve mesleki alandaki gelişimini amaçlayan bir kavramdır. Yaşam Boyu Öğrenme evde okulda işyerlerinde iletişim araçları ile bireyin her alanda gelişimini sağlar. Yaşam Boyu Öğrenme ilkesi, öğrenme yalnızca okulda gerçekleşmez evde, müzede, kütüphanede vb yerlerde devam eder. Öğretmenlerin yanında anne baba arkadaşlar vb. Kişiler yeterli becerileri kazandıramaz okullar ve eğitim kurumları bireyi yaşam boyu öğrenen olarak yetiştirmelidir.

Yaşam Boyu Öğrenme Becerileri: Yaşam boyu öğrenen ne öğrenmesine karar vermelidir. Örgün ve yaygın tüm öğrenme olanaklarından yararlanarak yaşam boyu öğrenmeyi sürdürebilmek için becerilerinin geliştirmesi gerekir. Bu beceriler: 1.Temel beceriler: Okuma yazma matematik ve dinleme becerileri: Kavrayarak okuma: Bireyler mesleki gelişimleri takip etmeli ve kitap, dergi vb materyallerden yararlanmalıdır. ilgili ve ilgisiz bilgileri ayırt etmeli ve önemli noktaları saptamalıdır.

Temel sayı becerileri: sayıları anlama ve yorumlama yeteneğidir. İletişim: Sözlü ve yazılı iletişim kurma yeteneği ile grafik yorumlama yeteneğidir. Yazdığı yada söylemek istediği mesajı organize etmeyen ve karşısındakine söylediğini aktaramayan bireyler iş ve kişisel yaşamlarında fazla başarılı olamazlar. Bilgi teknolojileri: bilgisayar ve diğer bilgi teknoloji kaynakları kullanma yeteneğidir. Çağımız bilgi çağı olduğu için hangi meslekte olursa olsun her bireyin bilgi teknolojileri becerilerine sahip olması gerekmektedir. Kendi performansını geliştirme: Bilgiyi seçme, kullanma ve depolama yeteneğidir. Etkili öğrenmek için geniş repertuara sahip olmak: Birey farklı bilgileri öğrenmek ve farklı stratejiler geliştirip uygulaya bilmelidir. Değişen dünyaya nasıl uyum sağlayacağını bilme:

2.Düşünme Becerileri: 3.Kişisel Özellikler: Problem çözme ve eleştirel düşünme yeteneği: Bireyler yaşamında karşılaştıkları problemleri çözmek için gerekli bilgiyi kullanabilmeli, karmaşık bilgileri daha küçük ve yönetilebilir biçime getirmelidir. Yeni fikirler yarata bilmelidir. Bu fikir ve yöntemleri değerlendirebilmelidir. 3.Kişisel Özellikler: Sorumluluk alabilme ve başka kişilerle iletişim kurabilme, Diğer bireylerle işbirliği yapabilme ve birlikte çalışabilme yeteneği:Bireyler iş yaşamında diğer bireylerle birlikte yaşamayı, saygılı olmayı, etkili iletişim kurmayı, dinlemeyi ve sorumluluklarını yerine getirmeyi öğrenmelidir.

Yaşam Boyu öğrenmenin geleneksel öğrenme ile karşılaştırılması: Geleneksel Eğitim Modeli Yaşam Boyu Öğrenme Modeli İlköğretimden yükseköğretime kadar tüm eğitim basamaklarını kapsamaktadır Yaşam süresince okuldaki, iş ortamındaki ve emeklilikteki öğrenmeleri kapsar Bilginin kazanımı ve tekrar edilmesi Bilginin kazanımı ve gerçek yaşamda uygulanması Çoğunlukla eğitim programı temelli Eğitim programlarının dışındaki bir çok kaynağı da içermekte Öğrenme sorumluluğunu öğrenene yükler Formel eğitim kurumlarında,sınırlı öğrenme olanakları Teknoloji destekli esnek öğrenme ortamlarında,zengin öğrenme olanakları. Gereksinimleri karşılamaya yönelik Öğrenene yönelik

Yaşam Boyu Öğrenmenin öğeleri: Yaşam Boyu öğrenme 3 öğeye dayalıdır. 1.Süreklilik: Bireylerin eğitimsel ve kişiliklerindeki değişimler gençliğinde aldığı eğitim tarafından gerçekleşmektedir. 2.Yaratıcılık: Bireyin değişikliklere uyum sağlaması için kendi potansiyellerini fark etmeleri ve yaratıcılıklarını geliştirmesi gerekmektedir. Öğrenciler beceriler geliştirmek, bilgileri uygulamak ve yeni bilgiler yaratmakla yaratıcılık sağlanabilir. 3.Kendi Kendine Öğrenme: Yaşam boyu öğrenmenin en önemli öğesi kendi kendine öğrenme becerisini geliştirmiş bireylerdir. Okullar yaşam boyu öğrenme becerileri(problem saptama karar verme vb.) ve tutumları kazandırma sorumluluğunu üstlenmiştir. Öğrenciler kendi seçtikleri becerilerle daha anlamlı öğrenebilirler.

Yaşam Boyu Öğrenmenim Temel Özellikleri: 1.Bütünlük:Eğitim evde,işyerinde, boş zaman ve sosyal etkinlikler sırasında da gerçekleşir 2Entegrasyon: Birey eğitimine herhangi bir noktadan başlayabilmesi ve sürdüre bilmesidir. 3.Uygunluk:Program ve öğretmen eğitime uygun olmalıdır. 4.Demokratiklik:Toplumun bütün öğeleri eğitim olanağına sahiptir. 5.Çeşitlilik: Örgün ve yaygın eğitimi kapsar. 6.Öğrenme ve yaşam kalitesi: insan potansiyelini en üst seviyeye kadar geliştirmek.

YAŞAM BOYU ÖĞRENMENİN ETKİLERİ Teknolojiye etkisi: Kablolu yayınlar, uydu iletişimi, telekonferanslar ve bilgisayar destekli eğitim daha fazla bireyin eğitimden yararlanmasına yardımcı olmaktadır. Yaşam boyu eğitimde önemli rol oynayan bu öğretim araçları bireylerin evinden iş yerinden ayrılmadan yeni bilgiler öğrenmesine olanak sağlamaktadır. Özellikle bilgisayar destekli eğitimde bireyler kendi ilerlemelerini görmelerine ve hatalarını düzeltmesine olanak sunar

Okullara etkisi: Yaşamboyu öğrenmeyi geliştirmede en önemli rol okullardadır. Okullar öğrencileri örgün ve yaygın eğitim yoluyla eğitimlerini sürdürebilmeleri için hazırlamaktır. Öğrencilere farklı yollardan öğrenme fırsatlarını vermek için okul programlarının güncelleştirilmesi ve esnek bir yapıya kavuşturulması gerekmektedir.

Örgün eğitime etkisi: Zorunlu eğitim yaşam boyu eğitimin temelidir. Bu dönem iki temel özelliğe sahiptir. Daha ileri öğrenmeler için temel oluşturma ve öğrenmeye güdülenmenin devamını sağlamaktır . Okulların yaşam boyu öğrenmeye temel olabilmesi için öğrencilerin kendi eğitimlerine ve planlamaya etkin biçimde katılmaları gerekmektedir. Zorunlu eğitim dönemi, yaşam boyu öğrenmeyi sağlayacak öğrenme becerilerini kazandırmayı içermektedir. Geleneksel okulların öğrenme süreçleri yetişkin öğrenenlerin ihtiyaçlarını karşılamada yetersizdir.

Yaşam boyu öğrenimin uygulanması için okullarda değişimi kaçınılmaz kılmaktadır. Pek çok kurum çalışan yetişkinlere yarı zamanlı, akşamları yada yaz kursları düzenlemektedir. Yükseköğretim kurumları gibi ilk ve orta öğretim kurumları da programlarında esnek zamanlamaya gidebilir. Örneğin Brezilyada orta son sınıf öğrencilerin %60’ı akşam derslerine katılarak eğitimlerine devam etmektedir. Bazı ülkelerde eğitim kurumları daha geniş bir yaş gurubuna hitap ederek yaşam boyu öğrenme fırsatı sunmaktadır. Örneğin öğretmen yetiştiren bir fakülteye 14 yaşından 60 yasına kadar başvuru yapılabilmektedir.

Kültür Sanata etkisi: Okullar ve diğer eğitim kurumları sanat ve kültür etkinlikleri ile öğrencilerin öğrenme sürecine daha aktif sağlamaktadır. Ayrıca bu etkinlikler din ve ırk ayrımı yapmaksızın toplumdaki uyumu en iyi şekilde sağlamaktadır. Bireyin toplum ile olan ilişkilerini olumlu yönde etkiler ve yaşam boyu öğrenme becerilerinin kazanılmasında katkıda bulunur.

Aileye etkisi: Aileler öğretme-öğrenme yaklaşımları ve program hakkında bilgi sahibi olduklarında öğrenme süreci daha iyi desteklenebilir. Yaşam boyu öğrenmeyi destekleyen aile özellikleri: Öğretmenlerle sık sık iletişim kurma, Aile üyelerinin birbirini desteklemesi, Başarının anahtarı sıkı çalışma olduğunu kavrama,

Yaşam boyu öğrenme uygulamaları: Teknoloji pek çok sektörü yenilemektedir böylece tüm meslek alanlarında değişiklikler yaratmıştır. Eğitim yeni talepleri karşılayabilmektedir. Bu nedenle temel eğitim anlayışı çalışan bireyler için yeniden eğitim söz konusudur. Avrupa'daki pek çok kuruluş elemanlarını eğitmekte hatta eğitim bölümleri kurmaktadır. Yöneticiler kendilerini yetiştirmek için yüksek lisans çalışmaları yaptıkları görülmektedir. Yaşam boyu çalışmalarına ağırlık veren ülkelerden olan Japonya bu uygulamalara son derece önem vermektedir. 1990 yılında Yaşam boyu öğreniminin gelişimini amaçlayan bir kanun hazırlamıştır. Bu kanuna göre ilk ve ortaokulların programları yaşam boyu öğrenme ilkelerine uygun olacak biçimde değiştirilmiştir.

Japon halkını 21.yüzyılda başarılı kılacak eğitimi vermeyi hedefleyen eğitim sürecinde özellikle şu noktalar vurgulanmaktadır: Öğrenci merkezli yöntemler kullanılmalı, Her düzeydeki programlar birbirleri ile tutarlı ve güncellendirilmelidir. Ezberci öğrenme yerine problem çözme ve düşünme becerisi kazandırılmalıdır. Çocukların öğrenme istekleri ve yetenekleri ile yaratıcılıkları geliştirilmeli.

Fransa’da ise öğretmen eğitimi konusunda Yaşam Boyu Öğrenme Projesi adında bir çalışma yapılmıştır. Bu projeye göre yaşam boyu öğrenme için geleceğin öğretmeni nasıl olması gerektiği ortaya konulmuştur. Uyumlu bir kişiliğe sahip olmalı, Yaratıcı ve yenilikçi olmalı, Kendi kendini değerlendirme ve analiz etme, İlişki kurma, Her çevrede insanlarla uyum içinde çalışmalı Öğrencilerin değişime ayak uydurabilmeleri için hayal güçlerini , yaratıcılıklarını geliştirmeleri ve yenilikçi olmaları gerekir. Temel yeteneklere sahip olmalı(gözlem bilgisi, etkili okuma, kendini ifade etme) Bireysel yeteneklere sahip olmalı(araştırma analizi, eleştirel karar verme)

Yaşam Boyu Öğrenme ve Avrupa Birliği AB tarafından eğitim alanında yürütülen çalışmalar arasında en yüksek önceliğe sahiptir. 1995 yılında AB komisyonu ”öğrenen topluma doğru” diye bir çalışma yayınlamıştır. Bu raporun amacı AB içinde hareketliliği sağlamak bilgi iletişim teknolojilerinin kullanımını yaygınlaştırmak okul ve sanayi arasında işbirliğini geliştirmektir. “Avrupa da yaşam boyu öğrenme yılı” olarak kabul edilen 1996 yılının amaçları ise; yaşam boyu öğrenme kavramını teşvik etmek, anlam ve özelliklerini açıklamaktır.

AB Ülkeleri Yaşam Boyu Öğrenme İlke ve stratejileri: 1.Yaşam boyu öğrenmeyi geçekleştirmek için birey, toplum, sosyal sınıflar, ekonomi ve istihdam kurumları arasında güçlü bağlar kurmalıdır. 2. Eğitim ve öğretim her aşamasında yaşam boyu öğrenim kurumlarına ve sürdürülebilmesine katkıda bulunmalıdır. 3. Yaşam boyu öğrenme geniş bir öğrenme fırsatlar anlamı içermektedir. Herkesin sosyal, kültürel ihtiyaç ve ilgilerine uygun eğitim süreci olmalıdır. 4. Yaşam boyu öğrenmenin sürekliliği için fırsat eşitliği her aşamada sağlanmalıdır. 5. Yaşam boyu öğrenme eğitim ve öğretime aileyide içerecek şekilde yeni ve esnek bir yaklaşım getirmelidir. 6.Hizmet öncesi eğitim, yaşam boyu öğrenme için temeldir. İlave olarak okuma yazma ve hesaplama gibi temel becerileri kazandırarak kişileri yaşamları boyunca yeni deneyimlere cesaretlendirmektir.

2000 yılında AB üye ülkelerde yaşam boyu öğrenme etkinlikleri raporlaştırılmış ve yine aynı yıl yaşam boyu öğrenme bildirisi yayınlanmıştır AB’nin 1990’lı yıllardan bu yana yaşam boyu öğrenmeyle ilgili düzenli olarak kararlar aldığı ve uygulamaya geçirdiği görülmektedir.Son olarak 2007-2013 yıllarını yaşam boyu öğrenme programı olarak ilan etmiştir.

Hayat boyu öğrenme programı ilk ve orta öğrenimdeki öğrencilerden yetişkinlere , meslek eğitim stajyerlerinden üniversite öğrencilerine, temel beceri ihtiyacı duyan insanlardan profesyonellerine kadar herkes için eğitim ve öğretimde gelişme imkanları ve karşılıksız mali katkı sağlamaktadır.

Hayat boyu öğrenme programı ilk ve orta öğrenimdeki öğrencilerden yetişkinlere , meslek eğitim stajyerlerinden üniversite öğrencilerine, temel beceri ihtiyacı duyan insanlardan profesyonellerine kadar herkes için eğitim ve öğretimde gelişme imkanları ve karşılıksız mali katkı sağlamaktadır. COMENIUS PROGRAMI (okul eğitimi) ERASMUS (yüksek öğrenim) LEONARDO DAVİNCİ PROGRAMI (mesleki eğitim) GRUNDTVIC (yetişkin eğitimi)

Avrupa birliğinin yaşam boyu öğrenme programının özel hedefleri: Kaliteli yaşam boyu öğrenmenin gelişimine katkıda bulunmak, Üye devletlerin yaşam boyu öğrenme fırsatlarının kalitesinin, çekiciliğinin ve erişebilirliliğine yardımcı olmak, Yaratıcılığın, rekabetçiliğin ve girişimci ruhun büyümesine yardımcı olmak, Dil öğrenimi ve dilsel çeşitliliği desteklemek, Her yaştan insanın yaşam boyu öğrenme programına katılımının artmasını sağlamak,

Yaşam boyu öğrenme ve eğitime yansımaları: 1.Eğitim öğretmen merkezli değil öğrenen merkezli olmalıdır. 2.Öğrenenler hedefleri saptama, eğitim programını tasarlama, öğrenme yöntemlerini seçme, öğrenmeyi değerlendirme gibi eğitim sürecinin tüm aşamalarına katılmalıdır. 3.Öğrenme içeriği ve yöntemler bireyin yaşamına ve iş deneyimine göre belirlenmelidir. 4. Öğretmenler yönetici rolü üstlenmeli, öğrenme kaynaklarından yalnızca birisi olmalıdır. 5. Öğrenciler kendi kendine öğrenme becerilerini geliştirmeli, öğrenme sürecinde sorumluluk üstlenmeli ve kararlara katılmalıdır.

6. Öğretmen ve öğrenciler arasında karşılıklı saygı ve güven olmalıdır. 7. Yaşam boyu öğrenmenin sürdürebilmesi için öğretmen eğitiminde yeniden düzenlenmesi gerekmektedir. Çünkü öğretmen bilgiyi aktarmak yerine, yönlendirici ve kolaylaştırıcı olması gerekmektedir. 8. Değerlendirme: proje tabanlı öğrenme ve uygulamalı çalışma kullanılmalıdır.

Ülkemizdeki durum: Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde ”Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü” kuruldu. AB tarafından finanse edilen 15 milyon Avro bütçeli “Hayat Boyu Öğrenme Programı” yürütülmekte. Proje Amacı, "her tür öğrenmeye değer vermek üzere tasarlanmış bir sistem kapsamında, istihdam fırsatlarının artırılması için bireylerin eğitime erişimlerinin desteklenmesi, AB uygulamaları doğrultusunda hayat boyu öğrenme perspektifleri temelinde bir kurumsal çerçeve ve kapasite oluşturulması" olarak ifade edilmektedir. Kayseri ve Şanlıurfa da toplantılar yapılmıştır.

TEŞEKKÜRLER