Altı Şapkalı Düşünme Tekniği

Altı Şapkalı Düşünme Tekniği Düşünce ve önerilerin belirli bir düzen içinde sunulması ve sistematikleştirilmesi için kullanılan bir yöntemdir. “Şapkalar” düşüncelerin ayrıştırılması için kullanılan bir semboldür. Şapkaların rengi değiştikçe rengin simgelendiği düşüncelerin belirli bir düzen içinde aktarılır

Altı Şapkalı Düşünme Tekniği Beyaz Şapka: Net bilgiler (tarafsız şapka) Görüşülen konu ile ilgili net bilgiler, sayılar, araştırmalar, kanıtlanmış veriler ortaya konur.

Altı Şapkalı Düşünme Tekniği Kırmızı Şapka: Duygular (duygusal şapka) Görüşülen konu ile ilgili olarak, kişilere hiçbir dayanağı olmadan hislerini söyleme şansı verir.

Altı Şapkalı Düşünme Tekniği Siyah Şapka: Tehlikeler (kötümser şapka) Görüşülen konunun riskleri, gelecekte doğuracağı problemler, eleştiriler ortaya çıkar.

Altı Şapkalı Düşünme Tekniği Sarı Şapka: Avantajlar (iyimser şapka) O işin avantajları ortaya konulur. Getirileri gözönüne alınır.

Altı Şapkalı Düşünme Tekniği Yeşil Şapka: Yaratıcılık (yenilikçi şapka) Konuyla ilgili alternatifler araştırılır. Yaratıcılık ön planda tutulur ve toplantıya katılanların yaratıcı olmaları değil, orijinal, yeni, üretken olmasıdır.

Altı Şapkalı Düşünme Tekniği Mavi Şapka: Sonuçlar (serinkanlı şapka) Düşünce sistematize edilir. Toplantının sonuçları ortaya çıkarılır, durum analizi yapılır ve özetlenir.

Avantajları Bir konu üzerinde daldan dala atlanarak belirtilen görüşler bir sisteme sokulmuş olur. Fazla zaman kaybı önlenir. Bir karara varma ve sonuçların ortaya çıkması kolaylaşır.

Balık Kılçığı

Balık Kılçığı Bir neden sonuç çizelgesidir. Bir konu belirlenir. Tahtaya bir balık omurgası çizilir. İncelenecek sorun balığın baş kısmına yazılır. Beyin fırtınası ile olayın nedenleri belirlenir. Her bir neden bir kılçığın üzerine yazılır.

Balık Kılçığı Bu nedeni oluşturan alt etmenlerde kılçığın altına yazılır. Alt etmenler tek tek incelenerek probleme katkıları belirlenmeye çalışılır. Bir problem çözme yöntemidir denilebilir. Karmaşık problemleri analiz etmede faydalıdır.

Kaynakça Beydoğan, Ö. (2002). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Nobel Yayıncılık Çalışkan, M. (2001). Öğretimi Planlama Uygulama ve Değerlendirme. Ankara. Nobel Yayın Dağıtım Ergün, M. Ve Özdaş, A. (1997). Öğretim İlke ve Yöntemleri. İstanbul.

Kaynakça Yalın, H. (2004). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara. Nobel Dağıtım Ege Üniversitesi Vakfı sayfası http://www.euvakif.org/gundem/gundem6.htm adresinden 23.03.2005 tarihinde yapılan alıntılar