LUDDİTE OLAYI 6.GRUP------GRUP ÇAY

Tam olarak 1811-12 yıllarında "luddites" adı altında örgütlenen ingiliz tekstil işçileri, yeni doğmakta olan sanayi devriminin kendilerini işsiz bırakacağına inandıklarından, ellerinde balyozlarla dokuma atölyelerine saldırıp makineleri parçaladılar.

Olay şöyle başlar ingiliz kraliyet parlamentosu'na 1811'de general ludd adı ile bir mektup gönderilir:

"Biz, birbirine kenetlenmiş 3000 kişilik küçük bir orduyuz, ama öylesine kararlıyız ki kraliyet ordusu'nu donuna …….mayı başaracağız.

Eğer kral ve parlamento aklını başına toplamazsa, ingiltere'yi enkaz yığınına döndüreceğiz. eğer eşyalar ucuzlamazsa, parlamentonuzu ateşe verip dünyadaki her şeyi güzelleştireceğiz.

Mektupta bahsedilen 3000 kişilik ordu, 11 mart 1811'de yaptıkları bir protesto yürüyüşü polis tarafından şiddetle bastırılınca aynı gece 60 tane çorap tezgahını yakmış ve 1 yıl içinde yaklaşık 1000 adet tezgahı ürettikleriyle beraber yakmıştır. 

Ludditler bu eylemleri sonrasında halkın sempatisini kazandılar Ludditler bu eylemleri sonrasında halkın sempatisini kazandılar. Kan dökmeden yürüttükleri bu mücadele toplum nezdinde meşruiyet kazanmaya başladığı bir zamanda ludditler bir sürü işçiyi mağdur eden, emek sömürüsünün hat safhada olduğu bir fabrikaya saldırma kararı aldılar.

Bu saldırıdan önceden haberdar olan fabrika sahibi william cartwright, işçileri baskı ve ikna yoluyla ludditlere karşı silahlandırdı.

Ludditler fabrikaya yaklaşınca beklemedikleri bir karşı saldırıyla 2 ölü ve onlarca yaralı verdi. işte bu noktadan sonra ludditler kan dökmeden yürüttükleri eylemlerinde intikam almak nedeniyle yeni bir yol açtılar.

Kendilerine açıkça savaş açan fabrikatör Horsfall'ı öldürdüler Kendilerine açıkça savaş açan fabrikatör Horsfall'ı öldürdüler. Halk nezdindeki meşruiyetleri bu ölüm sonrasında bir miktar sarsıldı ve haklarında soygun haberleri yayıldı.

Hükümetin Ludditler için ölüm cezaları vermesi eşitsizliğin gittikçe derinleştiği ingiltere'de iç savaşın başlamasını tetikledi. 

Ludditler, esas olarak çalışma süresi, ücret ve sair nedenlerle işçilerin mağdur edilmesine karşı bir tepki koyuyorlardı ancak ludditler, jeremy bentham'ın saydam toplumsal düzenine ve hayatlarının panoptik hapishanelere dönüştürülmesine karşı çıkıyorlardı.

Nitekim dönem sermayedarları bentham'ın demokrasi modeli diye sunduğu insanların koşullanmasına endeksli yaşam bilincine karşı çıkıyorlardı.

Bu yaşam biçimine göre bir insanlar gündelik yaşamlarında ve iş hayatlarında diledikleri bir biçimde çalışmak yerine başında yönetici olsa da olmasa da sürekli ve hiç durmadan çalışmalıydılar. 

Ludditler, emek sömürüsünün yoğun sürdüğü bir adaletsiz ortamda örgütlenmiş ve dönemsel olarak halk tarafından büyük bir destek kazanmışlardı.

Bu hareketin destek kazanması dolayısıyla sermayedar ve devlet egemenlerinde yarattığı korkudan doğan kazanımlar, fransız jakobenlerine dahi korku salmıştır.

Nitekim ingiltere'deki bu hareketin bentham'ın önerdiği modeli yerle yeksan etmesi, fransa'da bu modeli kurmaya çalışan jakobenleri hem kızdırmış hem de korkutmuştur.

TEŞEKKÜRLER