Hodgkin-Dışı Lenfomalar (Erişkin) Prof. Dr. Teoman SOYSAL

Lenfadenomegali Tanım: İzole/lokalize Yaygın/jeneralize Genellikle > 1 cm Epitroklear: >0.5 cm İnguinal: >1.5 cm İzole/lokalize Yaygın/jeneralize

Lenfadenomegali nedenleri İnfeksiyonlar İmmün sistem hastalıkları Habis Selim Diğer habis hastalıklar Depo hastalıkları Endokrin hastalıklar Diğer

Lenfadenomegali nedenleri İnfeksiyon Bakteriyel Piyojenik bakteriler Keditırmığı hastalığı Sfiliz Tularemi Mikobakteri inf. Fungus Histoplazmoz coccidioidomycosis Chlamydial (ör., lymphogranuloma venereum) Parazit (ör., toxoplasmosis, trypanosomiasis, filariasis) Viral (ör., Epstein-Barr , cytomegalovirus, rubella, hepatit,HIV)

Lenfadenomegali nedenleri İmmün sistemin selim hastalıkları romatoid artrit sistemik lupus eritematosus, Sjögren sendromu serum hastalığı, Castleman Hastalığı ,Rosai Dorfman sendr Langerhans h. histiyositoz, Kawasaki sendromu, Kimura hastalığı İlaç reaksiyonu

Lenfadenomegali nedenleri İmmün sistemin habis hastalıkları Lösemi KLL ,ALL,AML, Lenfoma Hodgkin , non-Hodgkin Waldenström makroglobulinemi Multiple myeloma vd

Tanım ve genel özellikler Lenf düğümü ve ekstranodal alanda yerleşebilir Bazen ikisi birarada tutulum nedeni olabilirler Ekstranodal alan Lenfoid: ör Waldeyer/dalak Lenfoid olmayan: Kemik, deri, GİS,MSS, akciğer,gonad,meme,orbita vd BL ve TL birlikte olmaz Prof. Dr. T SOYSAL

Lenfadenomegali nedenleri Diğer habis hastalıklar Meme ca Akc Ca Melanoma Baş boyun tm GİS Tm Germ hücreli Tm Kaposi sarkomu

LAP Çocuklarda LAP sıktır Çocuklarda malignite olasılığı daha düşüktür < 30 yaş: %80 selim > 50 yaş: % 60 habis

Lenfomalar Lenfomalar iki ana sınıfa ayrılır. Hodgkin Lenfoması (hastalığı) Hodgkin Dışı Lenfomalar (Non-Hodgkin Lenfoma/nHL) Hodgkin Lenfoması ilk tanımlanandır HDL daha sık görülür Hem klinik özellikler hem de tedavileri farklıdır Prof. Dr. T SOYSAL

Lenfoma: Tanım Lenfoid sistemin tümörleridir. Lenfositlerin neoplastik klonal proliferasyonu ile ortaya çıkan, lenf düğümü ve nadiren de ekstranodal organlarda yerleşik, sıklıkla B lenfosit (%80-85) daha seyrek olarak da T lenfositlerden kaynaklanan heterojen hastalıklar grubudur. Lenfoid sistemin tüm habis hastalıkları arasında en sık olanıdır Prof. Dr. T SOYSAL

Lenfoid sistemin habis hastalıkları Oran % Akut lenfoblastik lösemi 3-8 Hodgkin H 8,2 Kronik Lenfositik Lösemi 9 Plazma hücre hastalıkları 16 Hodgkin dışı lenfoma 62,4 Prof. Dr. T SOYSAL

Klinikopatolojik Özellikler-1 Klinik bulgular, patogenez ve biyolojik davranışlar açısından heterojen bir grup hastalıktır Geçmiş yıllara göre insidensi artmaktadır Artış tüm yaşlarda görülmektedir Ölüm nedenleri arasında beşinci sıradadır HIV ve HIV dışı virüslerle ilişkisi vardır Prof. Dr. T SOYSAL

HDL ve HL Arasındaki Farklılıklar Özellik Hodgkin Dışı L Hodgkin L Yayılım Yaygın hastalık sık Hematojen +lenfatik yayılım (hızlı) Lokalize başlangıç Lenfatik/komşuluk yayılım (yavaş) Tutulum Mezenterik ve Waldeyer halkası sık veya geç dönemde Mezenterik ve Waldeyer halkası seyrek Ekstranodal tutulum (GİS, MSS, Deri vs) Sık Nadir Çevresel kan %10-40 tutulum Etkilenmez Kemik iliği tutulumu %5, sık değil Mediastinal tutulum Nadir, Lenfoblastik L Mediastinal B hücreli L Sık, noduler skleroz Prof. Dr. T SOYSAL

Hodgkin Dışı Lenfomaların Erişkin ve Çocukluk Dönemi Farklılıkları Erişkin Dönemi Sıklık Nadir Sık Ortalama Yaş 10–15 yaş 55–70 yaş Ortaya Çıkış Ekstranodal > nodal Nodal > ekstranodal En Sık Görülen Histolojik Tanı B hücreli: Burkitt, difüz büyük hücreli T hücreli: Lenfoblastik; ALK+ anaplastik büyük hücreli Difüz büyük hüceli (DLBCL), Küçük çentikli (folliküler merkezli) h T hücreli: Periferik T-hücreli, sınıflanmayan, Anaplastik büyük hücreli, Angioimmunoblastik İmmunfenotip %50–70 B hücreli %85–90 B hücreli (USA, Avrupa); %50–70 T hücreli (Asya) Klinik Seyir Agresif Değişken- sıklıkla yavaş (indolent) Kür olasılığı %70–90 %<30, %40–70 agresif alt tipler hariç, özellikle DLBCL Prof. Dr. T SOYSAL

Epidemiyolojik Özellikler 14-19/100.000-yıl (Batı ülkelerinde) Tüm kanserlerin %4’ü, 5. en sık kanser Kadın/Erkek = 2 /3 1970’den bu yana sıklık yılda %3-4 artış gösterdi İmmünsupresif tedavi HIV sıklığında artış Çevresel etkenlerle temas artışı Yaşla artan sıklık, yaşlı populasyonda artış? Her yaşta artış var Prof. Dr. T SOYSAL

Demografik ve sosyoekonomik farklılıklar gözlenir Folliküler lenfoma ABD’de sık, Asya’da seyrek Burkitt Lenfoması Afrikada sık Erkeklerde ve beyazlarda daha sık Yaşlılarda görülme olasılığı artar Çocuklarda ise daha agresif seyirli Prof. Dr. T SOYSAL

Etyoloji-I Etyoloji büyük ölçüde bilinmemektedir Predispozan faktörler suçlanır Genetik yatkınlık Kalıtsal immun yetersizlik Ataksia telenjiektazia, Wiskott Aldrich, Kombine immün yetersizlik, İzole Ig eksiklikleri Edinsel immün yetersizlikler doku nakilleri, uzun süreli immün supresyon-ilaç vd Otoimmünite: Sjögren sendr., Hashimoto tiroiditi Prof. Dr. T SOYSAL

Etyoloji-II Kimyasallar Pestisitler Herbisitler Hidrokarbonlar Boyalar (saç boyaları, solventler) Çiftçi, boyacı,ormancı (HL) , vd İyonize edici radyasyon Kemoterapötik ajanlar Fenitoin Erkek cinsiyet,ileri yaş, ailede HDL veya kanser öyküsü İnfeksiyöz ajanlar Prof. Dr. T SOYSAL

Etyoloji-III-İNFEKSİYÖZ AJANLAR Lenfoid Malignite Epstein-Chong-Barr Virüsü (EBV) Burkitt Lenfoması, Primer MSS lenfoması, ekstranodal NK/T Lenfoma-nazal tip, Transplant sonrası Lenfoma, HL HTLV-1 Erişkin T Lenfosit Lösemi/Lenfoması HIV Primer beyin lenfoması ,DLBC Lenfoması; Burkitt Lenfoması HCV Splenik Marginal Zon lenfoma HHV-8 Multisentrik Castleman Hast. Primer efüzyon lenfoması Helikobakter pilori Gastrik MALT lenfoması Campylobacter jejuni İmmunoproliferatif ince barsak hastalığı Borrelia burgdorferi Primer kutanöz B hücreli lenfoma Chlamydia psittaci Oküler adneksal lenfoma Prof. Dr. T SOYSAL

Sitogenetik ve Moleküler Biyoloji HDL-Tip Sitogenetik Anomali Sorumlu Gen Sıklık Foliküler Lenfoma t(14;18) Ig ağır zinciri, bcl-2 %90 Mantle hücreli Lenfoma t(11;14) Bcl-1/IgH >%90 Burkitt Lösemi/Lenfoma t(8;14) t(2;8); t(8;22) IgH/c-myc Ig hafif zincir c-myc %85 %15 Malt Lenfoma (Maltoma) t(11;18) Trizomi 3 API/MLT %50 CD30 pozitif Anaplastik LCL t(2;5) ALK/NPM %40 14: Ig ağır zinciri 18: Bcl-2 apoptoz inhibisyonu 11: Bcl 1, siklin D1 hücre döngüsü 8: c-myc, çoğalma, apoptoz inh., farklılaşma 2: Ig kappa 22: Ig Lambda Prof. Dr. T SOYSAL

HDL Sınıflaması-I Morfoloji, H-E boyası İmmunolojik-BL; TL; İmmunohistokimya Flow cytometry (akım sitometri) Genetik/moleküler testler Klinik seyir Prof. Dr. T SOYSAL

HDL Sınıflaması-II Rappaport, Lukes-Collins, Lennert, Working Formulation Klinik ve morfolojik özellikler, lenf düğümüne yerleşim, B-T 1994 Revised European American Lymphoma Classification (REAL) Histoloji, hücre tipi, klinik özellikler (Düşük-orta-yüksek habaset derecesi) WHO Sınıflaması Tümünü kapsayan ve her HDL tipini ayrı bir hastalık gibi düşünüp listeleme yöntemi Daha çok immünfenotipik köken ve olgunlaşma derecesi Klinik özellikler geri planda Prof. Dr. T SOYSAL

Working Formulation A. Küçük lenfositik L(SLL) Low Grade (düşük habaset dereceli) Yaşam süresi >5 yıl A. Küçük lenfositik L(SLL) B. Foliküler, Ağırlıklı küçük çentikli C. Foliküler, Karışık Çentikli-Büyük Intermediate Grade (orta habaset dereceli) Yaşam süresi yak. 1.5-3 yıl D. Foliküler, Ağırlıklı büyük hücre E. Diffüz Küçük çentikli F. Diffüz karışık hücreli G. Diffüz büyük hücreli High Grade (yüksek habaset dereceli) Yaşam süresi yak. <1.5 yıl H. Büyük Hücreli İmmunoblastik I. Lenfoblastik J. Küçük çentiksiz (Burkitt-Non Burkit) Sınıflanmayan Histolojik tip-Foliküler/diffüz; küçük-büyük-Karışık çentikli-çentiksiz Prof. Dr. T SOYSAL

REAL Sınıflaması Lenfoma tipi Oran ( %) İndolent lenfomalar (düşük riskli) Kronik lenfositik lösemi/Küçük lenfositik lenfoma Foliküler lenfoma Marginal zon lenfomalar,Malt lenfoma Lenfoplazmositik lenfoma 22 10 7 1 Agresif lenfomalar (orta riskli) Diffüz büyük B hücreli L Olgun periferik T hücreli L Mantle hücreli L Mediastinal büyük B hücreli L Anaplastik büyük hücreli L 31 8 2 Çok agresif lenfomalar (yüksek riskli) Burkitt L Prekürsör T –lenfoblastik L Diğer Prof. Dr. T SOYSAL

WHO (DSÖ) Sınıflaması Lenfoid maligniteler; BL, TL, Hodgkin L Lenfositik lösemi ve lenfomalar birlikte değerlendirilmiş Miyelom-Plazma hücre hastalıkları BL altında BL ve TL grubu prekürsör(immatür) ve periferik (matür) olarak ayrılmış Her bir hastalık ayrı olarak değerlendirilmiş Klinik davranış veya hastalık seyrine göre ayrım yok Prof. Dr. T SOYSAL

WHO sınıflaması : I) B-lenfosit kökenli maligniteler a)Prekürsör (öncül) B maligniteleri b)Olgun (Matür) (periferik) B maligniteleri II) T –lenfosit ve NK hücre maligniteleri a)Prekürsör T b)Olgun (Matür) (periferik) T hücre maligniteleri Prof. Dr. T SOYSAL

WHO sınıflaması : BL Kökenli Neoplaziler-I B Lenfosit Maligniteleri Prekürsör BL Maligniteleri- Prekürsör B lenfoblastik lösemi-lenfoma (prekürsör BL ALL) Matür (periferal BL neoplazmlar) BL-KLL/SLL BL-Prolenfositer lösemi Lenfoplazmositik lenfoma Splenik marjinal zon lenfoması BL (villöz lenfositli veya değil) Plazma hücre hastalığı (Multipl Miyelom) Ekstra nodal marjinal zone BL lenfoma-MALT Nodal marjinal zon lenfoma (monositoid veya değil) Foliküler lenfoma Mantle hücreli lenfoma Difüz büyük hücreli lenfoma (mediastinal large cell; primer efüzyon lenfoması, intravasküler) Burkitt hücreli lösemi-lenfoma Prof. Dr. T SOYSAL

BL Kökenli Neoplaziler-II BL Maligniteleri-devam Tüylü hücreli lösemi (hairy celllösemi) HODGKİN LENFOMASI Klasik Hodgkin Karışık hücreli HL Lenfositten zengin klasik HL Noduler skleroz HL Lenfositten Fakir HL Noduler Lenfositten Egemen HL Prof. Dr. T SOYSAL

TL ve NK Hücreli Neoplaziler Prekürsör TL neoplazmı- Prekürsör T lenfoblastik lösemi-lenfoması (pT-ALL) Matür (periferal) TL ve NK Hücreli neoplazmları Periferal T Hücre lenfoması- karakterize edilemeyen Anjioimmunoblastik T Hücreli lenfoma Anaplastik büyük hücreli lenfoma, TL null cell, (primer deri tipi; primer sistemik tip) Erişkin T hücre lösemi-lenfoması (HTLV-1 poz) Enteropati-tip T hücre lenfoması Hepatosplenik gama-delta T lenfoması Subkutan pannikülit T lenfoması Mukoziz fungoides/Sezary sendromu Ekstranodal NK-T lenfoması nazal tip Agresif NK hücreli lösemi Prof. Dr. T SOYSAL

HDL Histolojik Tipine Göre Sıklık Toplam Olguların %si Diffüz büyük B hücreli 30,6 Foliküler lenfoma 22,1 Malt lenfoması 7,6 Matüt T L lenfoma KLL/SLL 6,7 Mantle hücreli lenfoma 6 Mediastinal büyük B hücreli lenfoma 2,4 Anaplastik büyük hücreli lenfoma Burkitt lenfoması 2,5 Nodal merjinal zone lenfoması 1 Prekürsör T lenfoblastik lenfoma 1,7 Lenfoplazmositik lenfoma 1,2 Diğerleri 7,4 Prof. Dr. T SOYSAL

Klinik Bulgular Klinik tablo ve seyir histolojik alt tipe göre değişir. >2/3 ağrısız, konglomere olabilen, vücudun her lenf bölgesinde görülebilen LAM Batıda % 75 nodal,%25 ekstranodal hastalıkla başvurur Uzak doğuda % 50 ekstranodal LAM zaman içinde büyüyüp küçülebilir Ekstra nodal yerleşimli ve multisentrik olabilir %20 olguda ateş, kilo kaybı, gece terlemesi (B semptomaları) olabilir. Prof. Dr. T SOYSAL

LENFADENOMEGALİLERİN ORTAYA ÇIKIŞI Baş ve boyun % 55 Supraklavikuler %1 Lokalize % 75 Aksiller %5 İnguinal %14 Yaygın % 25 Prof. Dr. T SOYSAL

Klinik LAP , Splenomegali, Hepatomegali LAP : Bası etkisi Vena kava superior sendromu Hidronefroz Plörezi Ekstremite basısı Kök sinir basısı Vd semptomlar Ekstremite ödemi Ağrı Karında dolgunluk Dispne, siyanoz , pelerin tarzında ödem, kemozis, Disfaji İkter Nöropati/radikülopati Prof. Dr. T SOYSAL

Klinik Organ tutulumu MSS gonad, Gastrointestinal sistem göz/retrobulber alan, meme, böbrek, akciğer, plevra, perikard,myokard, deri, kemik, karaciğer, kemik iliği, endokrin doku vd Prof. Dr. T SOYSAL

Kan sayımı değişiklikleri Anemi, pansitopeni, trombositoz, lökositoz (lenfositoz) İmmün sitopeni (ör: OİHA) B semptomları Kilo kaybı 6 ayda > %10 Ateş (infeksiyonla ilişkisiz) Gece terlemesi İnfeksiyonlar Prof. Dr. T SOYSAL

%75 nodal , %25 ekstranodal (Batıda) %50 ekstranodal (Uzak Doğuda) Orofaringeal tutulum: % 5-10 Gastrointestinal: % 15 Waldeyer tutulumu ve GİS tutulumu birlikte olabilir MSS: % 5-10 (özellikle yüksek dereceli lenfomalar) Deri- T hücreli lenfomalar Otoimmün sitopeniler: düşük dereceli lenfomalar ve T-hücreli lenfomalar (ör:Angioimmunoblastik T hücreli L ) Prof. Dr. T SOYSAL

Indolent-Agresif Lenfoma Farklılıkları Indolent (Düşük Dereceli) Agresif ( Hızlı Seyirli) Çoğunluk B hücreli B veya T hücreli Genellikle yaşlılarda Tüm yaşlarda Çoğunluğu yaygın, ileri evrede başvuru Büyük oranda lokalize sınırlı LAM± Dalak, KC, Kİ ekstranodal ileri dönemlerde Ekstra nodal tutulum sık Uzun yaşam süresi Tedavi edilmez ise kısa yaşam süresi Relaps (Nüks) sık, Dönüşüm yapabilir (Richter) Agresif tedavi ile uzun süre hastalıksız yaşam Geleneksel tedavi ile inkürabl hastalık Geleneksel tedavi ile kürabl Teavi (konservatif veya agresif) Agresif kombinasyon tedavisi Asemptomatik ise tedavisiz izlem Daima acil tedavi Prof. Dr. T SOYSAL

Semptomlarda belirginleşme Düşük dereceli (indolent) lenfomanın yüksek dereceli (agresif) lenfomaya dönüşümü (Richter sendromu) Semptomlarda belirginleşme Hızlı LAP büyümesi Yeni B semptomları Alışılmamış lokalizasyonlarda tutulum LDH’da ani- belirgin artış Hiperkalsemi SMZL ve SLL: %10 FL: % 60 Prof. Dr. T SOYSAL

Evreleme Hastalığın anatomik yayılımı + semptomların varlığı/yokluğu Semptomların varlığı kötü prognostik faktör Lokal hastalık (Evre I-II) İleri evre hastalık (Evre III-IV) Prof. Dr. T SOYSAL

Ann Arbor (Costwold) Evrelemesi Özellik I Tek bir lenf bölgesinin tutulumu veya tek bir ekstra nodal lokalize organ tulumu (E) II Diyaframın sadece bir tarafında birden fazla lenf bölgesinin tutulumu III Diyaframın her iki tarafında IV Karaciğer ve/veya kemik iliği; diğer ekstralenfatik yaygın organ tutulumu HDL ile ilişkili sistemik semptom İnfeksiyon veya başka bir neden olmadan ateş >38°C Ciddi gece terlemesinin olması Diyet gibi nedenlerle açıklanamayan, 6 ayda %10 kilo kaybı Semptomlar yoksa A Semptomlar varsa B S: dalak tutulumu varsa, E: ekstranodal lokalize tutulum X: Kitle hastalığı (bulky) kitle >6 cm ise Prof. Dr. T SOYSAL

Evreleme İçin Gerekli İşlemler Öykü alınması ve tam bir fizik muayene Tam Kan Sayımı-periferik yayma Biyokimyasal testler (KC ve böbrek profili, albumin, LDH, Beta 2 mikroglobulin, serum protein elektroforezi) Akut faz yanıt proteinleri Anatomik görüntüleme yöntemleri (Toraks ve tüm batın BT; Pozitron Emisyon Tomografisi; MRI; USG) Kemik iliği aspirasyon+biyopsisi Efüzyonların ve/veya BOS sitolojisi Prof. Dr. T SOYSAL

HDL Seyrini Etkileyen Faktörler Klinik Faktörler Evre (I/II vs. III/IV) Yaş (≤60 vs. >60 y) Performans durumu (ECOG 0, 1 vs. ≥2) B semptomları Kitle boyutu (<10 cm vs. ≥10 cm) Ekstranodal tutulum (<2 vs. ≥2) Kemik iliği tutulumu Tam remisyona sokan kurs sayısı (≤3 vs. >3) Laboratuvar Parametreleri LDH β2-Mikroglobulin Interleukin-2 reseptör Tümör nekroz faktör Soluble CD44 Survivin Biyolojik Özellikler Histoloji Hücre kökeni (B hücreli vs. T hücreli) Proliferasyon Hızı Tümörü infiltre eden T lenfosit yanıtı Karyotip Moleküler işaretler Prof. Dr. T SOYSAL

HDL’da Tanı Klinik ve Lab. Bulguları Lenf nodu biyopsisi Histolojik tanı: H-E boyası İmmunfenotipik tanı: TL; BL; NK, klonalite, alt tipler arasında ayrım Sitogenetik tanı Antijen reseptör veya Ig ağır zincir gen rearanjmanları Onkogenlerin saptanması Prof. Dr. T SOYSAL

Bazı lenfoma alt tiplerinin genel nitelikleri Prof. Dr. T SOYSAL

Diffuz büyük B hücreli lenfoma - Tüm lenfomaların % 30’u - Agresif lenfomaların prototipidir - Tedavi edilmezse ortalama yaşam 1.5 yıl Kombine kemoterapi ile kür şansı vardır

Agresif Lenfomalar İçin Uluslar arası HDL Prognostik İndeks Risk faktörü Risk faktörünün tanımlanması Yaş ≤60 >60 Ann Arbor Evre Evre I-II Evre III-IV Performans İyi (0-1) Kötü (2-4) LDH Normal >1 üst sınırı geçmesi Ekstranodal organ ≤1 >1 Risk kategorisi (Risk faktör sayısı) Medyan yaşam Düşük (0-1) 73 ay Düşük-orta (2) 51 ay Yüksek-orta (3) 43 ay Yüksek (4-5) 26 ay Prof. Dr. T SOYSAL

Foliküler lenfoma: Tüm lenfomaların % 20 sini kapsar ve B hücrelidir Tanıda çoğunlukla ileri evrededir Kemik iliği tutulumu sık olur Uzun süre tedavi gerekmeyebilir Nükslerle seyreder Kür şansı çok düşük fakat yaşam süresi uzunca Foliküler lenfoma : Grade I,II: İndolent Grade III: Agresif

Foliküler Lenfoma Prognoz İndeksi (FLIPI) Risk faktörleri Yaş >60 Evre : III-IV Hemoglobin < 12 g/dL LDH > N Nodal alan sayısı ≥ 5 SKOR FLİPİ Risk Grubu Hasta %’si 5 yıllık yaşam % 10 yıllık yaşam % 0-1 Düşük 36 91 71 2 Orta 37 78 51 ≥ 3 Yüksek 27 52 Prof. Dr. T SOYSAL

Küçük lenfositik lenfoma (SLL) B hücreli indolent (yavaş seyirli) lenfomadır WHO; KLL/SLL birlikte yazılmıştır KLL benzeri bir hastalıktır. Periferik kanda B-lenfositler <5000/mm3 B lenfositler CD 5+ ,CD 20 + Mantle cell lenfoma hücreleri de CD 5(+)

MALT lenfoma: İndolent B hücreli lenfomadır Ekstanodal lenfomalar içinde en sık görülendir Mide,GIS,tükrük bezleri,meme,tiroid Sistemik yayılım geç olur Gastrik MALT: H.Pylori ile ilişkilidir Deri; Borrelia Burgdorferi

Mantle Hücreli Lenfoma: Tüm lenfomaların % 5-10’udur ve B hücrelidir Tanıda ileri evre, kemik İliği tutulumu: %20 Mantle cell: küçük,orta düzeyde nüve düzensizliği, CD5 ve 19 + t(11;14),BCL-1, Cyclin-D1 ekspresyonu GIS ,CNS tutulumu görülebilir. İnkürabl,medyan yaşam 3-5 yıl

Burkitt Lenfoma EBV ilişkilidir C-MYC onkojen aktivasyonu Alt çenede hızla büyüyen kütle GIS , Meme ve over tutulumu Çok yüksek LDH Tedavide tümör lizis riski Yüksek doz metotreksatlı kombine rejimlerle tedavi edilir

T-hücreli lenfomalar: Tüm lenfomaların % 15-20 si Çoğunluğu periferal (post timik,matür) (lenfoblastik hariç) B hücreli lenfomalara göre ekstranodal tutulum daha sık. Genelde tanı srasında ileri evrede olurlar, B semptomları sık, Prognoz B lenfomalara göre daha kötü.

T-hücreli lenfomalar: Lenfoblastik lenfoma İmmatür prekürsör lenfositlerden oluşur %80 prekürsör T %20 B lenfosit orijinli Kemik iliğide lenfoblastların oranına göre ayrım <%25 ise lenfoblastik lenfoma >%25 ise ALL Erkeklerde daha sık ve medyan 20 yaşlarında Akut lenfoblastik lösemi protokolleri ile tedavi edilmelidir

T-hücreli lenfomalar: Lenfoblastik lenfoma (devam) Büyük mediastinal kitle ile başvuru VCS sendromuna neden olabilir. Gençlerde 5 yıllık sağkalım >%50 ALL de olduğu gibi MSS tutulumu görülebilir. ALL protokolleri ile tedavi edilirler

T-hücreli lenfomalar: Mycosis Fungoides MF ;T helper(CD4+)fenotipi taşıyan T hücreli deri lenfoması Deride yama (patch),plak veya tümör oluşturur İndolent/yavaş seyirlidir Uzun yıllar sadece deriyi tutar Yaygın şekli: Sezary sendromu

T-hücreli lenfomalar: Sezary sendromu MF’in genellikle ileri evresinde yaygın eritem periferik kanda serebriform hücreler (sezary hücreleri)varlığı daha agresif ve daha kısa yaşam şansı tanıyan bir formudur.

T-hücreli lenfomalar: Anaplastik Büyük hücreli(Ki-1)(CD30)+ lenfomalar CD30 (Ki-1)pozitif , multipl nukleoluslu anaplastik hücreler Deriyi tutan şekli : erişkinde deriyi tutan indolent seyirli form Sistemik şekli: Agresif seyirli form ALK kinaz- formu yaşlılarda > 60 , daha kötü prognoz ALK kinaz + ise gençlerde , prognoz görece daha iyidir Spesifik kromozomal translokasyon : t(2;5) Tedavi agresif lenfomalarla aynı

HDL’da Tedavi Kemoterapi, İmmunoterapi, Kemo-immunoterapi, radyo-immunoterapi Radyoterapi (sınırlı alan RT’si) Hemopoietik Kök hücre Nakli Otolog veya Allogeneik Prof. Dr. T SOYSAL

Düşük dereceli lenfomalarda Tedavi Tedavisiz takip Kemoterapi, Tekli ajan: alkilleyiciler (Chlorambucil / Chl+prednisolon/Siklofosfamid) Bendamustin Fludarabin veya kombinasyonları COP: Siklofosfamid, Onkovin (Vinkristin), Prednisolon CHOP: Siklofosfamid, Adriamisin, Onkovin, Prednisolon Prof. Dr. T SOYSAL

Düşük dereceli lenfomalarda kemo-immünoterapi ve radyo-immünoterapi R: Rituksimab (anti-CD20 MoAb); CD20 + B lenfomada Kemo-immünoterapi, R-CVP, R-CHOP (Rituximab + Kemoterapi) Radyo-immünoterapi ör: tositumomab Radyoaktif iyod + Anti-CD20 Prof. Dr. T SOYSAL

İndolent (düşük dereceli) Lenfomalarda Tedavi : FL,SLL Erken evre (E I-II): Radyoterapi : (tutulu alan): 5 yıllık yaşam şansı % 80 5 yıllık hastalıksız yaşam şansı > %50 İleri Evre (E III-IV): Asemptomatik hasta grubunda bekle-gör (izlem) Tedavi endikasyonları: B semptomları, sitopeniler, kütlesel hastalık, ilerleyici hastalık, organ disfonksiyonu, transformasyon, hastanın tercihi Prof. Dr. T SOYSAL

Düşük Dereceli Lenfomalarda Tedavi İleri evre Foliküler lenfoma tedavisi: R-CVP, R-CHOP (Rituximab/anti-CD20 moAb + Kemoterapi) ardından Rituksimab idame tedavisi Kök Hücre nakli: Dirençli-nüks olgularda Yaşlı olgularda yüksek mortalite nedeniyle sınırlı miktarda kullanılmakta Prof. Dr. T SOYSAL

Düşük dereceli lenfoma tedavisi: Bazı özel tiplerde tedavi HP ilişkili MALT (mide) lenfoması HP eradikasyonu Klaritromisin, omeprazol, amoksisilin %80 yanıt, 10 yıllık yaşam % 80 Splenik Marginal Zon Lenfoma (endikasyon var ise) HCV + ise hepatit tedavisi Splenektomi Anti-CD20 MoAb Prof. Dr. T SOYSAL

Agresif (yüksek dereceli) Lenfomalarda Tedavi Küratif yoğun kemoterapi ile özel grup olgularda %35-50 oranında kür sağlanır. Çoğu agresif lenfomada Pek çok farklı protokol vardır fakat CHOP’a belirgin üstünlük yoktur R-CHOP:Diffüz büyük B hücreli lenfomada standart tedavi RT: sınırlı alan kütlesel hastalığı olan grupta, KT sonrasında Hematopoetik kök hücre nakli: Özellikle dirençli-nüks olgularda MANTLE H lenfomada: Kemoterapi ardından ilk yanıtta otolog hematopoetik kök hücre nakli Prof. Dr. T SOYSAL