sevgi çiçekleri
Herkesin içinde sabırlı bir tohum gibi kendi kozasında saklı duran bir aşk yatar,
bir gün bir günes parlar, bir yağmur düşer ve tohumun çatlayıp çiçekler açtıgını
ruhumuzun rengarenk bir ağaç gibi rüzgarlarla dansettigini görürsünüz.
Sonra ........ O rüzgarlarla danseden çicekler,bazen manasız kaprislerle, yanlış anlamalarla,hoyrat fırtınalarla örselenip,yeniden insan ruhuna dokunur
ve bu kez acının tohumları olur askın çiçekleri.
Zakkum yeşili çiçekler halinde büyüyüp, içinizi yakıp kavurur.
Aşka lanet eder, unutmaya çalısır, acıyı öldürebilmek için aşkı da öldürmeye uğrasırsınız.
Ve "unuttukça bir şeyler eksilir" sizden Ve "unuttukça bir şeyler eksilir" sizden. Acıdan kurtulabilmek için eksilmeye bile razı gelirsiniz.
zamanla, hayatın geniş bir bahçe olduğunu,
yalnızca sevincin ya da yalnızca acının çiçeklerini değil,
kaçınılmaz olarak hepsini birden içinde barındırdığını, çiçeklerin bir kısmından
vazgeçmenin bahçenin bütününden vazgeçmek olduğunu anlar,
bahçeyi bütünüyle seversiniz...
AHMET ALTAN