HZ. H U D (as) Hz. Hud Yemen'de bulunan Ad kavmine gönderilen peygamberdir Ad kavmi, bolluk ve bereket içinde ve gösterişli binalar yaparak azmıştır. Bütün nimetleri kendilerine veren Allah'ı unutan Ad kavmi putlara tapmaya başladı. Hz. Hud : “Ey kavmim ! Allah'a kulluk edin; sizin O'ndan başka tanrınız yoktur. Putlara tapmaktan, zulüm etmekten vazgeçin, insanlara merhametli davranın,

onlara eziyet etmeyin, insanları şaşırtmak maksadıyla yollara aldatıcı işaretler (Ad kavmi, yolcuları şaşırtmak ve onların çölde kaybolup gitmelerine gülmek (alay etmek) için yollara yanlış işaretler koyarlardı) koymayın, insanlarla alay etmeyin, tüccarları öldürüp mallarını soymayın.” dedi. Ne yazık ki birçok kabile gibi Ad kavmi de peygamberine karşı geldi, çok az kişi iman etti.

Âd kavmi , Hz.Hud’a hakaret etti, hatta fena şekilde dövdüler, Allah’a küfrettiler. Hud aleyhisselam da bunun üzerine kavmine biraz da acıyarak: “Ey Yüce Rabbim ! Sen bana, en büyük isyanı göstermiş olan bu Ad kavmine karşı artık acımasız davran. Onları cezalarının en büyüğü ile cezalandır. Onlara ders almalarına vesile olacak bir musibet ver” diye beddua etti. Hud aleyhisselamın duasını kabul eden Allahü Teala Ad kavmine önce kuraklık, kıtlık musibetini verdi:

3 sene müddetçe hiç yağmur yağmadı. Akan pınarlar kuruyup, ağaçlar , meyveler sararıp soldu. Hayvanlar susuzluktan telef (ölecek kadar zayıfladı) oldu. Bıkmayan Hud aleyhisselam onları imana davetini devam etti ise de onlar git gide azgınlaştı, Hud aleyhisselama daha çok eziyet ettiler. Hz. Hud mucizeler gösterdi ise de yine hidayete ermediler. Allahü Teala Ad kavmi bir hafta esen bir fırtına ile mahvedildiler. Hud (as) ve ona iman edenler kurtuldu.

Hz. S A L İ H (as) Sâlih Peygamber Semud kavmine gönderilen bir peygamberdir. Semud kavmi zenginleşince, Ad kavmi gibi azdılar. Taşlardan yaptıkları putlara taptılar. Semud kavminin çoğu Sâlih peygambere isyan etti ve hakarette bulundular, çok az insan imân etti. Bütün hakaretlere rağmen Hz.Sâlih onları tatlı dille imâna çağırdı ise de Semud peygamberini büyülenmiş yalancı ve büyüklenen diye itham etmeyi bırakmadı.

Yüce Allah taşkınlıklarından dolayı Semud'un kadınlarını kısır bıraktı. Ağaçlar kuruyup meyve vermedi, hayvanlar yavrulamaz oldu. Bu durum karşısında Sâlih aleyhisselâma hâkâret edip onu ölümle tehdit ettiler. Peygamberliğinin kanıtı için ondan bir mucize isteyip, mucize gösterdiği takdirce ona inanacaklarına söz verdiler. Kayadan bir deve meydana gelmesini istediler.

Deve olmasını istedikleri kaya büyüyüp gebe bir deve şekline döndü. Devenin yavrulaması üzerine bazıları imân etti. Devenin memesinden akan sütten Semudlular kaplarını doldurdular. Sâlih aleyhisselam devenin kayadan çıkması üzerine kavmine: “Ey kâvmim, Allah'a kulluk ediniz! O Allah ki, sizin için O'ndan başka ibâdet edecek hiç bir ilâh yoktur. Deveyi kendi hâline bırakınız! Sakın ona bir fenalık etmeyiniz! Sonra sizi çok elemli bir azap yakalar. İşte şu deve peygamber olduğumun bir delildir” dedi.

Ama Semudlular bunu dinlemeyip devenin ayaklarını kesip öldürdüler. Hz. Sâlih ile alay edip: “Eğer hakikaten peygamber isen bize vâd ettiğin azabı getir” dediler. Devenin bastığı yerden kan fışkırdığını, ağaçların yapraklarının kızardığını, kuyulardaki suyun kan kırmızısı, yüzlerinin sapsarı olduğunu gördüler ve birbirlerine haber verdiler.

Semudluların yüzleri ise kana boyanmış gibi Allahü Teâlâ Sâlih âleyhisselama o beldeyi terk etmelerini ve bir şiddetli azabın geleceğini vahyetmesi üzerine Hz. Sâlih ve kendisine imân eden 4000 kişi ile birlikte orayı terk ettiler. Semudluların yüzleri ise kana boyanmış gibi kıpkırmızı, daha sonra da simsiyah oldu. Cebrail Aleyhisselâm onları bir sabah vakti korkunç bir ses ile azablandırdı. Semud'un muhkem (sağlam, dayanıklı) binaları bile kendilerini kurtarmadı ve onlar sayhanın (korkunç bir sesin) şiddetinden hepsinin ödleri patlayarak helâk oldu.

Hz. L Û T (a.s) Kur'ân-ı Kerim'de geçen peygamberlerden biri de Lût (a.s)’dır. Lût (a.s), Sedom şehrine peygamber olarak gönderildi. Sedomlular bozuk ahlâklı, kötü niyet insanlardı. Yol keserler, yolcuların elinde avucunda ne varsa alırlardı. Sedom halkı dünyada daha önce kimsenin yapmadığı sapık işleri, ahlaksızlıkları yapıyor, azgınlıkta birbirleriyle yarış ediyorlardı. Hz. Lût, kavmini doğru yola davet ettiyse de aldırmadılar. Yaptıkları kötü işleri devam ettirdiler.

Hz. Lût'un onlara; "Allah'a karşı gelmekten sakınmaz mısınız Hz. Lût'un onlara; "Allah'a karşı gelmekten sakınmaz mısınız? Doğrusu ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim. Artık Allah'tan sakının ve bana itaat edin. Doğrusu siz azmış bir milletsiniz” dedi (eş-Şuara, 26/160-166). Bunun üzerine kavmi de ona cevaben. "Ey Lût! Bu sözlerinden vazgeçmezsen, mutlaka kovulacaksın" (eş-Şuara, 26/167). Doğru sözlü isen bize Allah'ın azabını getir" (el-Ankebût, 29/29) diyerek Hz. Lût ve kendisine inananlarla alay ettiler ve şehirden çıkarmak istediler (el-A'raf, 7/82),

Lût Peygamber, kavminin azgınlıklarına karşı Allah'tan yardım istedi Lût Peygamber, kavminin azgınlıklarına karşı Allah'tan yardım istedi. "Rabb'im şu bozguncu kavme karşı bana yardım et" (el-Ankebut, 29/30); "Rabb'im, beni ve ailemi bunların yaptıklarından kurtar" (eş-Şuara, 25/169) diye dua etti. Bunun üzerine Allahü Teâlâ, Hz. Lût'un öğütlerine ve davetine uymayan kavmini yok etmek üzere "elçiler" (melekler) görevlendirdi. Melekler, Hazreti Lûta:

"Geceleyin bir ara, ailenle beraber bu şehirden git,” dedi. Onlar şehirden ayrıldıktan sonra Sabahleyin Sedom müthiş bir zelzele ile sarsıldı. Halkın üzerine kime isabet edeceği yazılı taşlar yağdırıldı. Böylece ahlâksızlıklarının cezasını görmüş oldular. Görüldüğü gibi, Lût'un kıssasındaki en büyük özellik onun ahlâksızlıkla, sapıklıkla yaptığı mücadeledir.