Kızkardeşimin gelinliği Şehidimin son örtüsü Affet demeye yüzüm yok UTANCIMI ANLATACAK SÖZÜM YOK. Affetme bizi.
Yerlerdesin bir paçavra misali Tepinirken üzerinde birkaç pezevenk Salyaları düşüyor yıldızına ayına Kudurmuş itlerin arasında ne kadar yalnızsın öyle Sen ki düşmedin yere hiçbir zaman Böylesine çaresiz olmadın düne kadar.
Sakaryada ellerdeydin. Çanakkalede gönüllerde İzmirdeydin. Erzurumda. Ankarada Şehitlerin mezarında al al parlardın Sandıklarda saklanırdın özenle katlanarak. Öpülerek konurdun,okşanarak çıkarılırdın
Düğünlerde. Asker uğurlamalarında. Gururumuzdun. gözbebeğimizdin. Ateşinle ısınırdık hudut boylarında Gölgene sığınırdık. Yeryüzünden yer beğen Nereye istersen söyle Seni oraya dikeyim derdik.
Sözdeymiş bütün bunlar. Mazide kalmış o kahramanlar. O kahramanlıklar.
Sen kanarkan ayaklarında bir hainin. O şehir ne kadar bizim artık. Bu ülke ne kadar bizim. Yerleri süpürürken yıldızın ayın Ne kadar torunuyuz mazideki atanın
Eğer biz biz olmazsak tez zamanda Bakma yüzümüze, kalkma oradan Kal orada öylece bir yetim gibi. sensizliğin acısına mahkum et bizi.
Eğer biz biz olmazsak tez zamanda Helal etme hakkını Affetme bizi. Kızkardeşimin gelinliği Şehidimin son örtüsü. Acıma bize Gülümseme göğümüze.
Sen o halinle Ne kadar da kırmızıydın. Utandın mı? kızdın mı? Yoksa yoksa Acıdın mı Mankurtluğumuza?
Affetme bizi Affetme bizi Ta ki saplayana kadar seni O PİÇLERİN göğsüne.