Yrd.Doç.Dr. Özcan PALAVAN
1. Cumhuriyet Öncesi Dönem Türk sanatının, 1700’den itibaren Batı’ya yönelmesiyle birlikte, saraya yabancı sanatçıların yerleştiği bilinmektedir.
O dönemlerde, sarayda usta-çırak ilişkileriyle süren sanat eğitimi, babadan oğula, ustadan çırağa devam ettirilmiştir.
1793 yılında, Mühendishane’de ve Harbiye Mektebi’nde resim dersleri konuldu böylece sanat eğitimi, gerçek anlamda başlamış oldu.
2. Cumhuriyet Sonrası Dönem
1950’de 63 ilde 477 Halkevi ve 4332 Halkodası varken, çok partili döneme geçişte Halkevleri kapatılmıştır.
HALK EVLERİ ÜLKÜ ADINDA DERGİ DE ÇIKARMIŞLARDIR.
VE J.DEWEY J. Dewey’nin raporu 1926 yılında uygulamaya koyulmuştur. Bu raporda sanat eğitimi açısından şu görüşlere yer verilmiştir: Okullarda, bütün donanımlarıyla birlikte resim ve iş atölyeleri kurulmalı.
Yükseköğrenime devam etmeyecek kişiler için, kendilerine bilgi ve beceri kazandıracak uygulamalı çalışmalara özellikle de el işlerine önem verilmeli.
Resim, çizgi, boya sanatları gibi görsel sanat etkinliklerine, kişisel ve toplumsal önemi ve yararı açısından önem verilmelidir.
1926 yılında ilk, orta ve lise Resim-İş programları değiştirilir; okullarda resim-iş atölyeleri ya da odaları kurulur.
O zamanlarda ne kadar yayıldı ? Bugün ne kadar var?
1972 yılında İş Dersi, bir program değişikliğiyle İş ve Teknik Eğitimi dersine dönüştürüldü. Bu ders ile, iş çalışmaları yaratıcı düşünceyi geliştirmeye yönelik amaçlar öne çıkmıştı.
Sanat eğitimi derslerinin, anaokulundan başlayarak, mesleklere yönelik eğitim veren fakülte ve yüksekokullarda da sürdürülmesine karar verildi.