ÇOK SÜKÜR

SAĞLIĞIN ŞÜKRÜ ORUÇTUR KULLUĞUN ŞÜKRÜ NAMAZDIR ZENGİNLİĞİN ŞÜKRÜ ZEKATTIR HEM SAĞLIĞIN HEMDE ZENGİNLİĞİN ŞÜKRÜ HAC’DIR

ŞÜKÜR; SONSUZ GÜZELLİK SAHİBİ RABBİMİZE BİZLERE LÜTFETTİĞİ BİNBİR GÜZELLİKTEKİ NİMETLER İÇİN MİNNETTAR OLABİLMEKTİR. “Ey iman edenler! Size kısmet ettiğimiz rızıkların hoş ve temiz olanlarından yiyin ve Allah'a şükredin, eğer yalnız O'na kulluk ediyorsanız.” (Bakara Suresi 172.Ayet)

"Hayret edilir Mü'minin haline "Hayret edilir Mü'minin haline. Üzücü bir olayla karşılaşsa sabreder kazanır, sevindirici bir olayla karşılaşsa şükreder yine kazanır. Yani Mü'min bu özel vasfı sayesinde her olayı hakkında hayra çevirebilir. Böylece tevekkül ve teslimiyeti ona hep kazandırır, hiç kaybettirmez."

“Ya Aişe, ben Allah’a çokça şükreden bir kul olmayayım mı?” ŞÜKÜRDÜR, KUL İLE RABBİ ARASINDAKİ EN ÖNEMLİ MÜNASEBET. ACZİNİ BİLİP O’NUN BÜYÜKLÜĞÜNÜ İTİRAF ETMEK. MELEKLERİN BİLE KISKANDIĞI MAKAMLARDA KANATLANIP ONA YÖNELMEK. SU MİSALİ AKAN ZAMAN İÇİNDE ŞU KISACIK ÖMRÜ ŞÜKÜRLE EBEDİLEŞTİRMEK.. O (S.A.V), Rahmet Peygamberi ki, ayakları şişinceye kadar ibadet ettiğini gören, geçmiş ve gelecek günahlarının affedildiğini bildiği halde kendilerini niçin bu kadar çok yorduğunu soran Hz. Aişe (r.a.)’a verdiği cevap bile ne kadar derin bir mana içeren ifadedir; “Ya Aişe, ben Allah’a çokça şükreden bir kul olmayayım mı?”

SİZ ZİKREDEN DİL, ŞÜKREDEN KALBE SAHİP OLUNUZ.” Sabır ve şükür, İnsanı olgunluğa erdiren, onu has bir kul haline getiren fevkalade değerli iki fazilettir. Ruhu, Hak dostluğu makamına yücelten ve birbirini tamamlayan iki kanattır. Her ikisi de birbirinin hem sebebi hem de neticesidir. Sabır şükrü, şükür de sabrı doğurur. “ SABRIN BAŞLANGICI ACI, SONU TATLI VE LEZZETLİDİR. BİR KİMSEYE SABIRDAN DAHA HAYIRLI BİR MEZİYET VERİLMEMİŞTİR. SİZ ZİKREDEN DİL, ŞÜKREDEN KALBE SAHİP OLUNUZ.” (Hadis-i Şerif)

“Andolsun ki sizi biraz korkuyla, biraz açlıkla ve biraz mal, can ve ürünlerden yana eksiltmekle deneriz; öyleyse sabredenleri müjdele.Allah sabredenlerle beraberdir” (Bakara Suresi 155.Ayet)

“İnsanlara teşekkür etmeyi bilmeyen Allah’a da şükredemez.” İyiliklere teşekkür etmek sadece insanoğlunun değil, bütün yaratıkların bir özelliğidir. Karnını doyurduğumuz, susuzluğunu giderdiğimiz, hatta sevgiyle okşadığımız bir hayvanın bile hâl diliyle bize nasıl teşekkür ettiğine birçoğumuz şahit olmuşuzdur. Teşekkür konusunda ihmali görülen tek varlık herhalde insandır. Onun için Sevgili Peygamberimiz, insanlara teşekkürü ihmal eden kimselerin, Rablerine karşı göstermeleri gereken şükrü de ihmal edeceklerini bildirmektedir. Yani, yapılan iyiliklere karşı teşekkür âdeti olmayan bir kimsenin, kendisini Yaratan ve sayısız nimetleriyle donatan Rabbine karşı şükrünü eda etmemesi de kuvvetle muhtemeldir. “İnsanlara teşekkür etmeyi bilmeyen Allah’a da şükredemez.” (Hadis-i Şerif)

Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki “Ant olsun zamana ki insan gerçekten ziyan içindedir. Ancak iman edip salih amel işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve birbirlerine sabrı tavsiye edenler başka (onlar zararda değillerdir). (Asr Suresi 1.-3.Ayetler) Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin! (Bakara Suresi 152.Ayet)

Bir ŞÜKRAN borcumuz var ecdada. İnanılması güç zorluklara SABRETTİLER, ama yılmadılar azmettiler, kazandılar ve bu zaferi lütfeden Yüce Allah’a ŞÜKRETTİLER. Bir borcumuz var onlara: SABIR ve ŞÜKÜRLE kazanılan bu değerlere sahip çıkmak.

Bu dünya kimi için SABIR, kimi için de ŞÜKÜR yeridir. Ne mutlu sahip olamadığı şeylere sabredebilene! Ne mutlu sahip olduklarının değerini bilip şükredebilene! Ne mutlu her ikisini de başarabilene!

Şükür, Hakk'ın kuluna verdiğini O'nun yolunda kullanmaktır. Abdülhakim Arvasi Şükrü eda edilen az bir mal, şükrüne takat getirilmeyen çok maldan daha hayırlıdır. Hadis-i Şerif Sabır, kurtuluşun anahtarıdır. Mevlana Şükürle sabır birer binek hayvanı olsalardı, hangisine daha önce bineceğimi kestiremezdim. Hz Ömer Bedende baş ne ise, imanda da sabır aynıdır. Başsız beden olmayacağı gibi, sabırsız da iman olamaz. Hz. Ali (R.A) Sabrı olmayanlar ne kadar fakirdirler. Shakspeare

SABIR SINAVIDIR ÖMÜR DEDİĞİN Sabır Sınavıdır, Ömür Dediğin... Ruhlar giderlerken, sonsuz bir yola, Dünyada verirler, birkaç gün mola, Sanma ki, bu geliş, tesadüf ola; Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Güneş, doğmak için, sabahı bekler, Kozalarda, çile çeker, böcekler, Bil ki, her yürüyen, önce emekler, Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Tohum düşer, toprağında barınır, Bahar gelir, yaprak ile sarınır, İnsanoğlu kışa doğru arınır. Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Ateşe düşmeyen çıra yanar mı? O ateşte yanan gayrı söner mi? Hakk'a giden yarı yoldan döner mi? Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Nefsin bu gün doysa yarın yine aç, Sanma ki bedenin nefsine muhtaç. Gel şu meyhaneden vakitlice kaç, Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Nefsin işkencesi düşmandan beter, Onun zulmü ancak savaşla biter. Silah istiyorsan iraden yeter, Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Hor görme dünyada çile çekeni, Sabırla beslenir, gönül kökeni, Bülbüle diyor ki, gülün dikeni; Sabır sınavıdır, ömür dediğin… İhtiras seline,baraj kâr etmez, Beşer arzuları, saymakla bitmez. Dünyayı verseler, inan ki yetmez, Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Zaman sermayesi, sanma ki çok bol, Beşikten bastona, kaç adımlık yol? Bu kânun değişmez, kim olursan ol, Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Rüyalar, ne büyük ibrettir oysa, İnsan aç uyanır, rüyada doysa, Ölüm uyanmaktır, yaşamak buysa, Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Nî’met sırrı gizli, hayır ve şerde, Devâyı da verir, verdiği derde, Akıl, isyan ile, aranda perde, Sabır sınavıdır, ömür dediğin… Gör ki, şu dünyanın, sırça köşküne, Tapmış nice insan, dönmüş şaşkına, Nedir bu sarhoşluk, Allah aşkına? Sabır sınavıdır, ömür dediğin… CENGİZ NUMANOĞLU