AÇIK PENCERE TOROKOSTOMİSİ VEYA ELOESSER FLEPLE 10 YILLIK DENEYİMİMİZ

ERCİYES ÜNİVERSİTESİ GÖĞÜS CERRAHİSİ ANABİLİM DALI Dr. A Kahraman Dr. M Bilgin Dr. F Oğuzkaya Dr. L Hasdıraz Dr Ö Önal

Tıpta yeni gelişmelere rağmen, toraks ampiyemi hala belirgin morbidite ve mortalitesi olan süreğen bir hastalıktır.

Ampiyemin ensık nedeni PARAPNÖMONİK EFÜZYON dur.

Diğer daha nadir nedenler ise:.Toraksla ilgili cerrahi işlemler.Travma.Malign plevral efüzyon.Özefagus perforasyonu.Yabancı cisim.Göğüs duvarı enfeksiyonları.Tbc.Subdiyafragmatik apse

Ampiyemin optimal etkin tedavisi için :.antibiotikle enfeksiyonun kontrol altına alınması,.püyün boşaltılması ve.akciğerin reexpansiyonu gereklidir.

Başlangıçta çoğu hasta aşağıda belirtilen major cerrahi dışı yaklaşımlarla tedavi edilir..Tekrarlı torasentez.Görüntüleme eşliğinde kateter uygulanması.Tüp torakostomisi

Cerrahi drenajda başarısızlık veya kronik multiloküler ampiyemde VATS Dekortikasyon gibi cerrahi yaklaşımlar uygulanır.

Kronik ampiyemli bu düşkün hastalar geniş torakoplasti ve sofistike kas transfer tekniklerini çok zayıf ihtimalle tolere edebilirler.

Major torakotomiyi tolere edemeyecek bu hastalarda biz Modifiye Eloesser Flap ( MEF ) ile açık cerrahi drenajı öngördük.

Hasta ve yöntemler 1998 ile 2008 yılları arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim dalında MEF uygulanan 18 hasta retrospektif olarak değerlendirildi.

Ortalama yaş 58 ± 14 (41 ile 71 arası değişen ) 16 sı (89% )erkek, 2 sı (11% ) kadındı.

Cerrahi değerlendirme öncesi tüm hastalarda toraks ampiyemi aşağıdaki kriterlerden biriyle doğrulandı.

1- Torasentez, görüntüleme eşliğinde kateter, torakostomi ile gross pürülan plevral mayi

2- Biyokimyasal değerlendirmede plevral sıvı PH nın 1000IU/L Glukoz seviyesinin 500 /ml olması

3- Gram boyamada mikroorganizma varlığı veya plevral sıvının mikrobiyolojik kültür pozitifliği

Preoperatif tüm hastalara konvansiyonel PA akciğer grafisi, toraks CT si ve standart labaratuvar örnekleme yapıldı.

Çoğu hastaya fiberoptik bronkoskopi uygulandı.

Bu serideki tüm hastalara MEF öncesi çeşitli terapötik yaklaşımlar uygulandı.

Sık kullanılan terapötik yaklaşımlar ise ;.Görüntüleme eşliğinde kateter yerleştirilmesi.Torasentez.Tüp torakostomisi.VATS.Dekortikasyondu.

Tüm hastalara Symbas ve arkadaşlarının 1971 de erişkinde tbc dışı ampiyemin tedavisinde tarifledikleri MEF uygulandı.

Modifikasyon 1935 de Dr. Eloesser in orijınal U – insizyonu yerine ters U insizyonunu içermekte, ters U – insizyonu ampiyem alanının en alt seviyesine gelecek şekilde yapılandırılır.

Özetle, hasta etkilenen göğsü üstte olacak şekilde posterolateral pozisyona çevrilir. (sekil 1 ).Ampiyem kavitesi ya önceden yerleştirilmiş drenaj tüpü yada intraoperatif olarak lokalizasyon lokalizasyon belirlenir.

Ampiyem kavitesi üzerinde ters U şeklinde deri ve subkütan doku flap ı oluşturacak şekilde insizyon yapılır.

Tabanı 3- 4 cm genişliğinde, boyutu 3-4 cm veya 1 ila 2 kosta ve kosta aralıklarınıda içine alacak genişlikte kavitenin en alt bölümüne uzanacak şekilde işleme devam edilir.

U şeklindeki insizyonun hemen altında 1 veya 2 kosta parçası ( ampiyem kavitesinin boyutuna ve hastanın kilosuna bağlı olarak değişen ) subperiostal olarak diseke edilip çıkarılır.

Apse kavitesini çevreleyen göğüs duvarındaki yumuşak doku parçası rezeke edilip, ters U şeklindeki flap apse kavitesinin tabanına gelecek şekilde zemine sütüre edilir.

Cilt kenarları etraf yumuşak dokuyla kaynaştırılır ve steril pansuman uygulanır

Plevral mayi yada ampiyem dokusundaki kültür örneklerinde en sık izole edilen mikroorganizmalar ise gr(-),( en sık pseudomonas ve E.coli ) gr(+) ( en sık Staphylokokus ve streptokokus) idi.

MEF kullanılarak tüm hastalarda yeterli drenaj başarıyla sağlanmış ve intra operatif ölüm veya komplikasyon görülmemişti.

Tüm hastalarda, MEF canlıydı ve granülasyonu iyi veya tamamen iyileşmişti.

Bu hastaları enaz 3 ay takip ettik.

Biz seçilmiş hasta grubunda ileri toraks ampiyeminin tedavisinde MEF in güvenilir,etkin cerrahi bir teknik olduğunu teyit ettik.

Teşekkür ederim.