Askerlerin harp oyunlarıyla, Pilotların uçak modelleriyle, Şoför adaylarının özel pistlerde yetiştirilmelerinin ortak bir yanı vardır. Bu ortak yan, öğrencinin gerçek durumunun bir benzeri üzerinde eğitilmeye çalışılmasıdır. Bu durumda aslının yerine “yapay” ı konmaktadır. İşte bu tür yetiştirmeye “benzetişim tekniğiyle yetiştirme” denmektedir.

Gerçek ortamda yetiştirmeye çalışıldığında sonuç bireylerin yaşamlarını yitirmesine kadar varabildiği durumlarda bu tür yetiştirme önem kazanmaktadır.

Geçmişte bu özellikle, 2.ci Dünya savaşı sırasında çeşitli ülkelerde çok yaygın olarak kullanılmıştır. Günümüzde bu teknik hemen hemen her alanda ve yaygın olarak kullanılmaktadır. Esas kullanım yerlerinden biride uçuş personelinin eğitimidir. Bu yöntemin değişik bir uygulama biçimine tıpta rastlanmaktadır.

Bu teknikle öğrenciyi gerçek ortamda, - gerçek araçlarla yetiştirmenin güç, tehlikeli ve maliyetinin fazla olduğu durumlarda, - gerçeğin bir modeli üzerinde yetiştirme en etkin yoldur. Bu tekniğin önemli hususlarından biri; - öğrencilere esas amacın açıklıkla anlatılması gerekmektedir.

Aksi takdirde yapay bir ortamda modeller üzerinde çalışmak öğrencilere bir oyun gibi gelebilir ve - dikkat etmeleri gereken hususlara dikkat etmeyebilirler. Bir diğer önemli husus ise öğrencilere yeterli çalışma alanının sağlanmasıdır. Bu tekniğin uygulandığı bir eğitsel etkinliğin sonunda mutlaka bir özel ve genel değerlendirmenin yapılması gerekmektedir.

Teorisyenler, - bir yandan mevcut yöntemlerin boşluklarını doldurmaya yönelirken, - diğer yandan yeni yeni kullanım alanları bulmaktadır. Ancak her yeni yöntem değişik faydaları yanında değişik sınırlılıklarını da beraberinde getirmektedir.

Faydaları; 1. İlgi çekicidir. Öğrenme arzusu oluşturur. 2 Faydaları; 1. İlgi çekicidir. Öğrenme arzusu oluşturur. 2. Öğrenci gerçek ortamda kullanmadan önce araçların işlenmesini öğrenir. 3. Öğrenci araçlara ve yeniliklere alışır, ustalık kazanır. 4. Kazalar, harcamalar en aza indirilir. 5. Başarı ve başarısızlık çabucak anlaşılır. 6. Bu yöntemlerde öğrenciler; - problem çözmeyi, - karar vermeyi ve - etkinlikte bulunmayı öğrenirler.

Sınırlılıkları; 1. Gerçek durumun tıpatıp aynısını yaratmak bazen zor olabilir. 2. Yapaydır ve genellikle basite indirgenmiştir. 3. Gerçekte, yapayında karşılaşılmayan durumlarla karşılaşılabilir. 4. Karışık modeller öğrencinin aklını karıştırabilir, basit modellerde canlarını sıkabilir.

İŞBAŞINDA EĞİTİM

Özellikle beceri gerektiren işlerde çalışacak ya da çalışmakta olan personeli, - işin gerektirdiği nitelikte yetiştirmek amacıyla en yaygın biçimde kullanılan yöntemdir. Bu yöntem deneyerek, - yanlış yapa yapa öğrenmeden, - bir programa göre eğiticinin denetiminde öğrenmeye kadar değişik biçimlerde uygulanabilmektedir.

Bu yöntemin başarısı büyük ölçüde, - iyi bir eğitici seçimine ve - tamamlayıcı öğretim materyalleri olarak - “öğretim yaprakları”nın hazırlanmasına bağlıdır. Eğitici Seçimi: İş başında eğitim personeli yetiştirme işini çoğunlukla ya tecrübeli bir işçi ya da bir amir üstlenmektedir.

Yetiştirme işi için seçilecek kişi; Öğreticilik konusunda eğitim görmüş olmalıdır. İşi öğretecek kadar iyi bilmelidir. İşini normal bir hızda ve uygun bir biçimde gerçekleştirmelidir.

b) Öğretim Yapraklarının Hazırlanması: Öğretim yaprakları diğer eğitsel araçlar gibi eğiticinin yardımcılarıdır. Kullanım amaçlarına göre değişik biçimde hazırlanabilirler. İş başında eğitimde bu yapraklardan en yaygın olarak kullanılanları iş, işlem, bilgi ve değerlendirme yapraklarıdır.

Faydaları 1. Öğrenci işte ve iş yerinde deneyim kazanır. 2 Faydaları 1. Öğrenci işte ve iş yerinde deneyim kazanır. 2. İşçi bizzat yaparak gerektiği biçimde öğrenir. 3. Bilgi ve tecrübeyi birlikte kullanma imkanına kavuşur. 4. Öğrencinin işini en iyi yapabilecek duruma gelmesi kurumu için büyük kazançtır.

Sınırlılıkları 1. Öğrenciler çoğu kez işi tecrübeli işçiler kadar hızlı yapabilmek için iş güvenliğine gereğince önem vermemektedirler. 2. Eğer iş belli bir düzenleme ya da düşünmeyi gerektirmiyorsa o işi gelişi güzel öğrenebilmekte ve bu davranışını alışkanlık biçimine dönüştürebilmektedirler. 3. Bazen eğiticiler bu eğitimi normal çalışma düzeninin bozulması olarak görebilirler. 4. Öğretimden çok üretim üzerinde durulabilir.