Araştırma Modeli: Tarama Araştırmaları/Deneme Araştırmaları

Araştırma Modeli ve Türleri Araştırma deseni (modeli), araştırmanın sorularını cevaplamak ya da hipotezlerini test etmek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen bir plandır. Araştırma amacına uygun ve ekonomik olanak, verilerin toplanması ve çözümlenmesi için gerekli koşulların düzenlenmesidir. 1. Tarama Modelleri 2. Deneme Modelleri (Büyüköztürk vd., 2013; Karasar, 2012)

Karasar (2012)’a göre araştırma modelleri 1. Tarama Modelleri: Geçmişte ya da halen varolan bir durumu, varolduğu şekliyle betimlemeyi amaçlayan araştırma yaklaşımlarıdır. Araştırmaya konu olan birey ya da nesne, kendi koşulları içinde ve olduğu gibi tanımlanmaya çalışılır. Değişkenleri herhangi bir şekilde değiştirme veya etkileme çabası gösterilmez. Örnek: Bir kamuoyu yoklamasında halkın siyasal eğilimleri nedir? Bir maddenin hangi bileşenleri vardır?

1. Tarama Modelleri: Tarama modellerinin iki temel sınırlılığı; veri bulma ve kontrol güçlükleridir. Tarama modellerinin türleri Genel tarama modelleri: Çok sayıda elemandan oluşan bir evrende, evren hakkında genel yargıya varmak amacıyla, evrenin tümü ya da ondan alınacak bir grup örnek ya da örneklem üzerinden yapılan tarama düzenlemeleridir. Genel tarama türleri ile tekil ya da ilişkisel taramalar yapılabilir.

Değişkenlerin tek tek tür ya da miktar olarak oluşumlarının belirlenmesi amacıyla yapılan araştırma modellerine “tekil tarama modelleri” denir. Tekil tarama modelleri ile anlık durum saptamaları yanında zamansal gelişimler ve değişimler de belirlenebilmektedir. Zamansal gelişim ve değişimleri belirlemeyi amaçlayan tarama modelleri ile yapılan araştırmalara “gelişim araştırmaları” denilmektedir.

Zamansal taramalar iki temel yaklaşımdan biri ile gerçekleştirilmektedir. Bunlar: 1. İzleme (boylamsal): Çocukların gelişimlerini incelemek üzere 5-10 çocuğun doğuştan başlanarak 7 yaşına kadar belli aralıklarla gözlenmesi 2. Kesit Alma (kesitsel): Dil gelişiminin belirlenmesinde kesit alma yaklaşımı izlendiği taktirde, dil gelişimi bakımından önemli görülen her yaş diliminden, o yaş dilimindekileri temsil edebilecek yeterlilikte çocuk seçilir.

Büyüköztürk ve diğerleri (2013)’e göre deneysel desen türleri; Zayıf deneysel desenler Gerçek deneysel desenler Yarı deneysel desenler Faktöryel desenler

Karasar (2013)’e göre deneme modelleri 1. Deneme Öncesi Modeller 2. Gerçek Deneme Modelleri 3. Yarı Deneme Modelleri

Karasar (2013)’e göre deneme modelleri; 1. Deneme Öncesi Modeller Gerçek bir deneme modeli niteliği taşımazlar. Bilimsel değerleri düşüktür Kendi içerisinde 3’e ayrılır; a. Tek Grup Son Test Modeli: Gelişigüzel seçilmiş tek bir gruba bağımsız değişkenin uygulanması ve bağımlı değişken üzerindeki etkisinin gözlendiği modellerdir.

b. Tek Grup Öntest-Son Test Modeli: Yine gelişigüzel bir gruba bağımsız değişken uygulanır. Ancak diğer desenden farklı olarak bu kez hem işlem öncesinde, hem de sonrasında ölçüm alınır. c. Karşılaştırmalı Eşitlenmemiş Grup Son-Test Modeli: Gelişigüzel seçilmiş ve başlangıçta benzerlikleri bilinmeyen iki grup bulunur. Gruplardan biri deney, diğeri kontrol grubu olarak kullanılır. Sadece deneysel işlem tamamlandıktan sonra tek bir son ölçüm alınır.

2. Gerçek Deneme Modelleri Bilimsel değeri en yüksek araştırmalar, gerçek deneme modelleri ile yapılan araştırmalardır. Gerçek deneme modellerinin ortak özellikleri: Birden çok grup kullanılması Grupların yansız atanmasıdır. Bundan dolayı da her deneme modelinde en az bir deney, bir de kontrol grubu bulunur. Kendi içerisinde 3’e ayrılır;

a. Öntest-Sontest Kontrol Gruplu Model: Bu modelde yansız atama ile oluşturulmuş iki grup bulunur. Bunlardan biri deney, diğeri kontrol grubu olarak kullanılır. Her iki gruptan da hem deney öncesinde, hem de sonrasında ölçüm alınır. Bu desende en önemli nokta, deney öncesi ölçümler arasında anlamlı farklar bulunması durumunda önlemler alınması gerekliliğidir.

b. Son Test Kontrol Gruplu Model: Yine yansız atama ile oluşturulmuş iki grup bulunur. Bunlardan biri deney, diğeri kontrol grubu olarak kullanılır. Gruplara sadece son test uygulanır. Burada grupların yansız atama ile oluşturulmasının, deney öncesi gruplararası benzerliği sağladığı kabul edilir. Böylece deney öncesi ölçmenin iç ve dış geçerlik üzerindeki etkileri azaltılmış olur.

c. Solomon Dört Grup Modeli: Yansız atama ile oluşturulmuş dört grup bulunur. Bunlardan ikisi kontrol, ikisi deney grubu olarak kullanılır. Deney öncesi ölçümler yani ön testler sadece bir deney, bir kontrol olmak üzere iki grupta yapılırken, son testler tüm gruplarda yapılır. Bu model iç ve dış geçerliği birlikte koruyan en güçlü deneme modelidir.

3. Yarı Deneme Modelleri Bu modeller bilimsel değer açısından gerçek deneme modellerinden sonra gelir. Gerçek deneme modellerinin gerektirdiği kontrollerin sağlanamadığı ya da yeterli olmadığı durumlarda yarı deneme modellerinden yararlanılır. Kendi içerisinde 5’e ayrılır;

a. Zaman Dizisi Modeli: Bu modelde gelişigüzel seçilmiş bir grup bulunur. İzleme yöntemi ile bağımlı değişken periyodik olarak ölçülür ve ölçümlerin ilk yarısında, örneğin 5 ölçümden sonra bağımsız değişken uygulanır. Sonraki ölçümler de periyodik olarak yapılır. Eğer sonraki ölçümlerde bir değişim gözleniyorsa, bunun uygulanan bağımsız değişkenden kaynaklandığı kabul edilir. Bu modelle yapılan araştırmalarda grafik kullanımına çok sık rastlanır.

b. Eşit Zaman Örneklemli Model: Gelişigüzel oluşturulmuş tek bir grup üzerinde çalışılır. Ancak bu desende aynı grup eşit zaman aralıkları ve yansız seçimle belirlenen bir sırada, deney ve kontrol grubu olarak kullanılır ve her uygulamadan sonra, bağımlı değişken değeri ölçülür. Sonra bağımsız değişkenin farklı düzeylerini yansıtan ölçümler bir araya getirilerek ölçüm grupları (deney ve kontrol grupları) oluşturulur. Anlamlı bir istatistiksel karşılaştırma yapabilmek için yeterli sayıda deney ve kontrol X’lerinin uygulanmış ve ölçmelerin yapılmış olması gerekir.

c. Eşitlenmemiş Kontrol Gruplu Model: “Öntest-Sontest Kontrol Gruplu Model”e benzer. Aralarındaki tek ve en önemli fark, burada grupların yansız atama ile değil, gelişigüzel oluşturulmuş olmasıdır. Yansız atama için çaba harcanmamakla birlikte, grupların mümkün olduğunca benzer olmasına özen gösterilir. Ayrıca hangi grubun deney, hangisinin kontrol olacağı yansız atama ile belirlenir.

d. Öntest-Sontest Ayrı Örnek Grup Modeli: Yansız atama ile iki grup oluşturulur. Gruplardan birisi öntest, diğeri sontest için kullanılır. Her iki gruba da aynı bağımsız değişken düzeyi uygulanır. Burada gruplar yansız atama ile oluşturulduğundan, ayrı gruplar üzerinde yapılan öntest ile sontestin sanki aynı grupta yapılmış gibi işlem göreceği düşünülür. Böylece de deney öncesi ölçmenin bağımlı değişkeni etkileme olasılığı ortadan kalkmış olur. Sonuçta, öntestten sonteste olan değişimin, deneysel işleme bağlı olduğu kabul edilir.

e. Rotasyon Modeli: Birden çok grup, zaman ve deney değişkenlerinin, eşit sıra, zaman ve yansızlık ilkesine göre etkileştirilmelerinden oluşur. Buna göre her grup, eşit sürelerle ve yansız bir sıra içinde X bağımsız değişkenlerinin etkisi altında bırakılır. Her X’den sonra ölçme yapılır. Yani bir grupta X’ler 1, 2, 3, 4 diğer grupta 2,3,1,4 vb. uygulanır ve daha sonra 1,2,3,4 ler biraraya getirilerek değerlendirilir. Böylece uygulama sırasından doğacak yanılgılar önlenmeye çalışılır.

Kaynakça Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. ve Kılıç, E. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (24. baskı). Ankara: Nobel Yayınevi