IŞIK VE GÖLGE
Işık Işık : Işık kaynağından çıktıktan sonra nesnelere çarparak veya direkt olarak yansıması sonucu canlıların görmesini sağlayan olgudur.
Işık görsel nesneleri görmemizi sağlar. Çizilen nesnelerin üzerine düşen ışık nesnenin dokusal yapısını ,parlaklığını matlığını ve planlarını yansıtan ışık değerlerinin nasıl bir düzenle yerlerini aldıklarını görmektir.
Işık - Gölge: Işığın nesneler, objeler ve cisimler üzerinde yayılırken oluşturduğu açık orta-koyu ton değerlerine ışık-gölge diyoruz. Modelin aldığı ışık bize onun düz, kıvrımlı, küresel, içbükey ya da başka bir formda olup olmadığını gösterir. Form ve rengi ışık-gölgenin var ettiği etkiler sayesinde görüp algılarız.
Açık – Koyu : Işık, objeyi her noktadan aynı şiddetle aydınlatmadığı için; ışığın geliş yönüne yakın yüzeyler daha fazla ışık aldığından açık; ışığa uzak ve arkada kalan yüzeyler daha az ışık alacağından koyu görünürler resim dilinde buna açık-koyu denir.
Ton : Objelerin üzerine yansıyan ışıklı (aydınlık) kısımları ile gölgeli (karanlık) kısımları arasında kalan kısımları hassas bir geçişle birbirine bağlayan orta ton değerlerinin hepsine birden ton denir.
Ton Çubuğu : Bir rengin en açık ton değerinden en koyu ton değerine götürülürken meydana gelen ton değerlerine ton çubuğu denir. Açıktan koyuya derecelendirilen griler olarak da tanımlanabilir.
REMBRANDT : Eserlerinde verdiği duyguyu tek bir kaynaktan gelen ışık yoluyla aydınlatarak sağlamıştır. Bilhassa portrelerde yüze ifade gücü katmak için bu aydınlatma tekniği kullanıldığı çok açık bir şekilde görülmektedir. Rembrandt; modelin veya mekânın içinde izletilmek istenenin aydınlıkta, arka planın ise bazen tam karanlık veya dereceli hafif bir şekilde azalan ışıkla yarı aydınlıkta verilmesidir.
Rembrant Van Rijn ,(Gülen Adam ) 1630 – 1629
Rembrant Van Rijn , Portrait of an Old Man in Red (Kırmızı Yaşlı Bir Adam Portresi ) Barok Dönemi ,1652 – 1654 ( Hermitage Müzesi, Saint Petersburg, Rusya) 108 x 86 cm
Uygulama 1
Uygulama 2
Uygulama 3
Uygulama 4