İ slâmî kaynaklara göre Yâsîn sûresinde kıssası anlatılan ki ş i. Kur’ân-ı Kerîm’de, “karye” halkını Hakk’a davet etmek için bir ş ehre (Karye) gelen iki elçiye destek olmak üzere bir üçüncüsünün gönderildi ğ i, halkın bunlara kar ş ı çıktı ğ ı, sadece ş ehrin uzak bir yerinden gelen bir ki ş inin iman edip onları destekledi ğ i ve bu ki ş inin, açıkça ifade edilmemekle beraber âyetin geli ş inden anla ş ıldı ğ ına göre ş ehir halkı tarafından öldürüldü ğ ü, onun imanı sayesinde cennete girdi ğ i, kendisine kötülük eden ş ehir halkının ise bir sayha ile helâk edildi ğ i anlatılmaktadır (Yâsîn 36/13-29). Müfessirlere göre elçilerin adları Yuhannâ, Pavlus ve Ş em‘ûnü’s-Safâ (Simun Petrus), gönderildikleri ş ehir ise Antakya’dır. Bunların tebli ğ ini kabul eden mümin ki ş inin adı da Habîb b. Mûsâ, Habîb b. İ srâil veya Habîb b. Mer‘î’dir. Tefsir kitaplarında Habîb’in neccâr (dülger), ipekçi, kassâr (bez a ğ artan) veya ayakkabıcı oldu ğ u, günlük kazancının yarısını ailesine ayırıp di ğ er yarısını tasadduk etti ğ i, cüzzam hastalı ğ ına yakalandı ğ ı için ş ehirden uzak bir yerde oturup ibadetle me ş gul oldu ğ u, iman etti ğ ini açıklayıp halkı da iman etmeye ça ğ ırınca ta ş lanarak, linç edilerek veya hızarla kesilerek öldürüldü ğ ü, kesilmi ş ba ş ını eline alıp yürüdü ğ ü rivayet edilir. Kur’an’daki âyetlerin üslûbu Hz. Peygamber zamanında bu kıssanın bilindi ğ ini göstermektedir. “Bir misal olarak ş u ş ehir halkını onlara anlat” meâlindeki âyetle (Yâsîn 36/13) kıssa hatırlatılarak ş ehir halkının âkıbetinden ibret alınması ö ğ ütlenmektedir. Bu ş ehrin neresi oldu ğ u, hadisenin ne zaman vuku buldu ğ u ve iman etti ğ i bildirilen ş ahsın kimli ğ i konusunda hadislerde de bir bilgi bulunmamaktadır. Kur’ân-ı Kerîm’de Semûd kavmi (Hûd 11/67; el-Kamer 54/31), Medyen ehli (Hûd 11/94), Lût kavmi (el-Hicr 15/73) ve Ashâbü’l-Hicr (el- Hicr 15/83) gibi kavimlerin Allah’ın elçilerini dinlemedikleri için bir sayha ile helâk edildikleri belirtilmektedir. Yâsîn sûresinde söz konusu edilen ş ehrin bu kavimlerden birine ait olup olmadı ğ ı bilinmemektedir. Müfessirlerin olayın meydana geldi ğ ini söyledikleri Antakya’da milâttan sonra 35 yılında bir deprem oldu ğ u bilinmekteyse de bunun Kur’an’da anlatılan hadise ile ilgisinin tesbit edilmesi mümkün de ğ ildir.

Di ğ er taraftan tefsir kitaplarında elçileri bu ş ehre Hz. Îsâ’nın gönderdi ğ i rivayet edilir. Hıristiyan kaynaklarında Hz. Îsâ’nın tebli ğ faaliyeti esnasında Antakya’ya elçi yolladı ğ ına dair bilgi yoktur. Onun semaya urûcundan sonra Kudüs’teki hıristiyanlar tarafından bu ş ehre gönderilen Barnaba Tarsus’tan Saul’ü de (Pavlus) yanına ça ğ ırmı ş, ikisi birlikte bir yıl süre ile orada yeni dini yaymı ş lardır (Resullerin İş leri, 11/22-26). Pavlus ile Barnaba Antakya’da iken daha sonra Simun Petrus da oraya gitmi ş tir (Galatyalılar’a Mektup, 2/11). Ancak Ahd-i Cedîd’de Kur’ân-ı Kerîm’de anlatılan kıssaya benzer bir olay yer almamaktadır. Ahd-i Cedîd’de sözü edilen Agabus’un (Resullerin İş leri, 11/27-28) Habîb en-Neccâr oldu ğ u ileri sürülmü ş se de ( İ A, V/1, s. 9) bunu ispat edecek hiçbir delil yoktur (EI² [Fr.], III/1, s ). Agabus’la ilgili Ahd-i Cedîd’deki bilgi ş öyledir: “O günlerde Yeru ş alim’den Antakya’ya bazı peygamberler indiler. Bunlardan Agabus adlı biri kalkıp bütün dünya üzerinde büyük bir kıtlık olaca ğ ını Ruh vasıtasıyla bildirdi; bu da Klavdius’un günlerinde oldu” (Resullerin İş leri, 11/27-28). Ahd-i Cedîd’de Agabus’un bu hadiseden sekiz yıl sonra Kaysâriye’deki faaliyetinden de bahsedilir (Resullerin İş leri, 21/10-11). Grekler, Agabus’un Hz. Îsâ’nın seçti ğ i yetmi ş ş âkirdden biri oldu ğ una ve Antakya’da ş ehid edildi ğ ine inanırlar (DB, I/1, s. 259).

Antakya için oldukça önemli bir de ğ er niteli ğ i ta ş ıyan Habibün Neccar Da ğ ı eteklerinden Antakya ilini seyretme imkânı ile hem Antakya sakinleri hem de ş ehre gelen yerli ve yabancı ziyaretçiler için önemli de ğ er niteli ğ indedir. Antakya’nın tüm güzelliklerini Habib Neccar Da ğ ı’ndan görmek mümkündür. Aynı zamanda da ğ ın çevresine kazandırılan pek çok mekan da buraya gelen misafirlerin memnun kalmalarını sa ğ lamaktadır.

- - tarihi-tarihçesi

«HAZIRLAYAN» «ALİYE SENA ASARCIKLI» « İ ZLED İĞİ N İ Z İ Ç İ N TE Ş EKKÜR EDER İ M» «Umarım Hatay Tarihi ve Kültürü ile ilgili aklınızda bir ışık tutabilmişimdir.» «Sevgiyle ve Değerle Kalınız…»