1.LOZAN BARIŞ KONFERANSI 20 Kasım 1922 / 04 Şubat 1923 Konferansta görüşülen meseleler,TBMM açısından üç ana kısımda toplanıyordu...; BUNLAR., 1-Türkler ile Yunanlılar arasındaki ilişkileri düzenlemek 2-Yeni kurulan Türkiye Devleti’ni tüm Dünya’ya tanıtmak 3-Osmanlı Devleti’nden TBMM’ye kalan borçlar ve evvelden verilen imtiyazları görüşmek

1.LOZAN BARIŞ KONFERANSI 20 Kasım 1922 / 04 Şubat 1923 İtilaf Devletlerinin savunacakları birleşik bir davaları yoktu. İngilizler Irak Sorunu, Fransa ve Suriye,Sınır Sorunu ve Osmanlı Devletine verdiği Borçlar Sorunu, İtalya yalnız Ekonomik Meseleler, Rusya da Boğazlarla ilgili olarak,TBMM’nin karşısına çıktılar. Yunanlılar ise savaştan yenile-rek çıkmış oldukları için herhangi bir iddiaları yoktu. Bu devletlerin birleştikleri tek nokta,Kapi-tülasyonlar ve elde etmiş oldukları ayrıcalıkları sürdürme sorunu idi.

1.LOZAN BARIŞ KONFERANSI 20 Kasım 1922 / 04 Şubat 1923 Konferansın birinci safhası uzun sürdü. Fakat bir-çok sorun çözümlendi. Yalnız,üç sorun çok çetin tartışmalara yol açtı, çözümü bir hayli güç oldu: BUNLAR., Musul Sorunu İngilizler,Petrol Bölgesi olan Musul’u,TBMM’ye vermek istemiyordu. Kapitülasyon Sorunu İtilaf Devletleri,kapitülasyonların deva- mından yanaydılar. Dış Borçlar Sorunu Osmanlı Devletinin bırakmış olduğu borçların hepsi- ni ödetmek istiyorlardı. Halbuki alınan borç paralar imparatorluğun çeşitli yerlerine sarf olunmuştu. İmparatorluk parçalandığı için, Türk heyeti borçla- rın buna göre paylaşılmasını önerdi. Fakat bu öneri kabul edilmedi.

1.LOZAN BARIŞ KONFERANSI 20 Kasım 1922 / 04 Şubat 1923 Bütün çalışmalara karşın bu üç sorunda esaslı bir çözüme varılamadı. Böylece Lozan konferansının Birinci Safhası, 04 Şubat 1923 yılında sona ermiş oldu. Yeni bir savaş çıkma olasılığı vardı. Fakat İngil-tere ve Fransa'da ne halk, ne hükümet yeni bir savaşa taraftar olmadığından Türkiye'yi tekrar konferansa davet ettiler.

2.LOZAN BARIŞ KONFERANSI 23 Nisan 1923 / 24 Temmuz 1923 İkinci Lozan Konferansı üç ay sürdü. Konferans yine Birinci Devre’deki gibi çetin ve çekişmeli oldu. Sonunda Borçlar ve Musul Sorunu’nun çözümü sonraya bırakılmak koşulu ile diğer bütün önerilerimiz kabul edildi. Lozan Antlaşması 24 Temmuz 1923'te imzalandı. İmza merasimi pek heyecanlı oldu. Antlaşmayı ilk önce İsmet Paşa, ondan sonra da diğer delegeler sırasıyla imza ettiler. Lozan Antlaşması 23 Ağustos 1923'te Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından onaylandı.

LOZAN BARIŞ ANTLAŞMASI’NIN MADDELERİ 1-Trakya Sınırı, Mudanya Barış Antlaşması’nda sap-tandığı şekilde kalacaktı. 2-Bozcaada ve İmroz Adaları Türkiye'ye veriliyor, Midilli, Sakız, Sisam Adaları ise, askersiz hale getirilmek koşulu ile Yunanlılara bırakılıyordu. 3-Türkiye'deki Rumlar ve Yunanistan'daki,Türkler yer değişecekler, fakat Batı Trakya Türkleri ile İstanbul Rumları bu değişmeye katılamayacaklar-dı.

LOZAN BARIŞ ANTLAŞMASI’NIN MADDELERİ 4-Yunanistan,Savaş tazminatı ,yerine Edirne Yakı-nındaki Karaağaç Kasabası’nı Türkiye'ye vere-cekti. 5-Boğazlar,savaş tehlikesi karşısında veya Türkiye-nin savaşa girmesi halinde Boğazlar silahlandırıla-bilecekti.Yabancı savaş gemilerinin barış ve savaş halinde,Boğazlardan nasıl geçecekleri belirtilmekte idi.Boğazlar Komisyonu,Boğazlardan geçecek sa-vaş gemileriyle ilgilenecek ve her yıl Milletler Ce-miyetine rapor verecekti.

LOZAN BARIŞ ANTLAŞMASI’NIN MADDELERİ 6-Suriye sınırı, Ankara Antlaşması’nda saptandığı gibi kalacaktı. 7-Kapitülasyonlar tamamen kalkıyordu.

LOZAN ANTLAŞMASI’NIN ÖNEMİ Lozan,hakkı çiğnenen, bağımsızlık ve hürriyeti alınan Türk Milleti’nin istilacılara karşı kazandığı askeri üstünlüğü ta-mamlayan siyasi bir zaferdir. Lozan, Misakı Milli'yi gerçekleştirdi ve bütün dünyaya yeni Türkiye Devletinin hakkını tanıttı. Türkiye Devleti Lozan Antlaşmasiyle tam bağımsızlığa kavuştu. Eski düşmanlarıyla bütün davalarını Lozan'da halleden Türk Milleti’ne artık devrim ve yükselme yolları açılmıştır.

LOZAN ANTLAŞMASI’NIN ÖNEMİ Lozan Antlaşması’nın önemini Mustafa Kemal şöyle açıklamıştır: "Türk Milleti aleyhine, asırlardan beri hazırlanmış ve Sevr Antlaşması ile ikmal edildiği zannedilmiş büyük bir suikastın yıkılmasını ifade eden bir vesikadır. Osmanlı tarihinde emsali görülmemiş bir siyasi zafer eseridir."