ERKEN MEMBRAN RÜPTÜR TANISINDA KULANILAN AL-SENSETM, AMNIOQUIKTM VE AMNİSURETM tESTLERİNin KARŞILAŞTIRILMASI erkan elçi, numan çim*, Gülhan güneş elçi, recep Yıldızhan yüzüncü Yıl Üniversitesi tıp fakültesi kadın Hastalıkları ve doğum ad. van
giriş Erken membran rüptürü (EMR) veya Premature Rupture Of Membranes (PROM) Eğer membranlardaki açılma 37. gestasyonel haftadan önce olursa Preterm EMR (PEMR) veya Preterm Premature Rupture Of Membranes (PPROM) olarak tanımlanır Gibbs RS, Karlan BY, Haney AF, Nygaard I, Erken Membran Rüptürü. Danforth’s Obstetrik ve Jinekoloji, 10. Baskı Güneş Tıp Kitabevleri 2010:186-97
giriş Risk faktörleri düşük sosyoekonomik durum, beslenme yetersizlikleri ve buna bağlı olarak düşük vücut kitle indeksi, ikinci ve üçüncü trimesterda kanama, bakır ve askorbik asidin eksikliği, bağ doku hastalıkları (örn, Ehlers-Danlos sendromu), sigara, servikal konizasyon veya serklaj, gebelik sırasında akciğer hastalığı, uterusun aşırı distansiyonu (polihidroamnioz), amniyosentez ve serklaj olarak sıralanabilir Mercer BM, Goldenberg RL, Meis PJ, Moawad AH, Shellhaas C, Das A, et al. The Preterm Prediction Study: prediction of preterm prematüre rupture of membranes through clinical findings and ancillary testing. The National Institute of Child Health and Human Development Maternal- Fetal Medicine Units Network. Am J Obstet Gynecol 2000; 183: 738-45
giriş Komplikasyonları EMR, preterm doğum, neonatal morbidite ve mortalitenin önemli ve sık bir nedenidir Letal konjenital anomaliler dışlandığında preterm eylem sonucu doğan bebeklere ait mortalite oranı, perinatal ölümlerin % 85’ ini oluşturmaktadır PPROM ile ilişkili en önemli üç neonatal ölüm sebebi prematürite, sepsis ve pulmoner hipoplazi (ACOG 2007, RCOG 2006) dır. Diğer en önemli komplikasyonları maternal ve fetal enfeksiyon, umblikal kord basısı, kord prolapsusuna bağlı hipoksi veya asfiksi ve ekstremite deformiteleridir Porat S, Amsalem H, Shah PS, Murphy KE. Transabdominal amnioinfusion for preterm premature rupture of membranes: a systematic review and metaanalysis of randomized and observational studies. Am J Obstet Gynecol. 2012 Nov;207(5):393.e1- 11. doi: 10.1016/j. ajog.2012.08.003. Epub 2012 Aug 10
GEREÇ VE YÖNTEM EMR şüphesiyle başvuran 25- 36 hafta arası gebeliği olan 60 gebe çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalara çalışmanın amacı, yapılacak işlemler hakkında ayrıntılı bilgi verildi ve onamları alındı. Çalışmaya 25 haftadan küçük, vajinal kanaması olan, poliklinik şartlarında ultrasonografik takipleri olmayan , servikal dilatasyonu olan ve şikayetinin ilk 48 saat içinde olmayan gebeler çalışmaya dahil edilmedi.
GEREÇ VE YÖNTEM Klasik testler (ultrasonografi, pooling, nitrazin) plk kontrollerinde ultrason bilgisi olan , vajinal muanesinde servikal açıklığı olmayan, vajinal kanaması olmayan hastalar değerlendirilerek klasik testlere göre EMR tanısı konuldu PAMG-1(Amnisure TM ), IGFBP-1 (Amnioquike TM) ph indikatörü bulunan ped (Al-senseTM)
GEREÇ VE YÖNTEM Klasik testler (ultrasonografi, pooling, nitrazin) plk kontrollerinde ultrason bilgisi olan , vajinal muanesinde servikal açıklığı olmayan, vajinal kanaması olmayan hastalar değerlendirilerek klasik testlere göre EMR tanısı konuldu PAMG-1(Amnisure TM ), IGFBP-1 (Amnioquike TM) ph indikatörü bulunan ped (Al-senseTM) İlk başvuruda klasik testler ve anemnez ile tanı konuldu ve altın standart olarak kabul edildi. 1 hafta klinik ve labaratuar takip sonucunda tanılar kesinleşince Tüm testler tekrardan kesinleşen tanılara göre tekrardan değerlendirildi
GEREÇ VE YÖNTEM N Minimum Değer Maximum Değer Ortalama Std. Deviation N Minimum Değer Maximum Değer Ortalama Std. Deviation YAS 60 18 43 26,65 5,857 GEBELİK HAFTASI 25 36 31,32 3,133 AMNİON GELİŞ SÜRESİ (SAAT) 3 30 9,97 5,529 GEBELİĞİN SONLANDIĞI HAFTA 27 40 36,73 3,058
Klasik Testler Negative Pozitif Total Amnisure (TM) 44 1 15 16 45 60 Ki-kare=55,000 p=0,001 amnişure testi için sensitivite %100,0 spesifisite%97,8 , pozitif prediktif değer %98,3 , negatif prediktif değer%100 toplam tanı değeri %98,3 olarak bulunmuştur
Klasik Testler Negative Pozitif Total Amniquike (TM) 44 1 45 14 15 60 Ki-kare=49,807 p=0,001 amnioquike testi için sensitivite %93,3, spesifisite%97,8, pozitif prediktif değer %93,3 negatif prediktif değer %97,8 toplam tanı değeri %96,67 olarak bulunmuştur.
Klasik Testler Negative Pozitif Total Al-sense (TM) 39 3 42 6 12 18 45 15 60 Ki-kare=23,810 p=0,001 Al-sense testi için sensitivite %80, spesifisite % 86,7 , pozitif prediktif değer%66,7 , negatif prediktif değer %92,9 toplam tanı değeri %66,7 olarak bulunmuştur
1 hafta sonra klinik ve labaratuar olarak takiplerde tanılar kesinleştikten sonra
1 hafta sonra tanılar kesinleştikten sonra Negative Pozitif Total Klasik Testler (TM) 44 1 45 15 16 60 p=0,001 klasik testlerin sensitivite %93,7, spesifisite % 100, pozitif prediktif değer%100 , negatif prediktif değer %97,8 toplam tanı değeri %93,8 olarak bulunmuştur
1 hafta sonra tanılar kesinleştikten sonra Negative Pozitif Total AMNİSURE (TM) 44 45 16 15 60 p=0,001 amnişure testi için sensitivite %100,0 spesifisite%100 , pozitif prediktif değer %100 , negatif prediktif değer%100 toplam tanı değeri %100 olarak bulunmuştur
1 hafta sonra tanılar kesinleştikten sonra Negative Pozitif Total Amnioquike (TM) 43 4 47 1 12 13 44 16 60 p=0,001 amnioquike testi sensitivite %75, spesifisite %97,7, pozitif prediktif değer %92,3 , negatif prediktif değer%91,4 toplam tanı değeri %91,6 olarak bulunmuştur.
1 hafta sonra tanılar kesinleştikten sonra Negative Pozitif Total Al-Sense (TM) 38 4 42 6 12 18 44 16 60 p=0,001 Al-sense testi sensitivite %75, spesifisite %86,3 , pozitif prediktif değer %66,6 , negatif prediktif değer%90,4 toplam tanı değeri %83,3 olarak bulunmuştur.
ilk başvuruda altın standart olarak değerlendirilen klasik testler ile karşılaştırılan her 3 testen Amnisure (PAMG-1) testinin diğer testlerden daha duyarlı olduğu, hastaların 7 günlük takiplerinde sonra Klasik test dahil 4 ayrı testin tekrar karşılaştırılmasında Amnisure’un diğer testler ile karşılaştırıldığında (klasik testler, Amniquike ve Al-sense ped testi) PROM için tanı hassasiyetinin daha yüksek olduğu tespit edildi. PROM kesin tanısında daha duyarlı olan tanı testlerinin belirlenmesi için daha büyük randomize kontrollü çalışmalara ihtiyaç olduğu görüşündeyiz.