Geçici Görevlendirme Kurumlararası Geçici Görevlendirme Geçici görevlendirmeler farklı şekillerde düzenlenmiştir. Buna göre; -memur muvafakati ile geçici görevlendirme, -yönetimce resen geçici görevlendirme

Kurumlararası Geçici Görevlendirme - memur muvafakati ile geçici görevlendirme: -Memurun görevlendirileceği kurumda göreve ilişkin 4. ve daha yüksek dereceden boş bir kadronun bulunması, -Geçici görevlendirilmede ilgili kurumun mevzuatına uyum gereklidir, -Geçici görevlendirmede aylık ve diğer mali ve sosyal haklar memurun asıl kurumunca ödenir. -Geçici görev süresi 1 yılda en çok 6 aydır. -Geçici süre görevlendirme memurların göreviyle ilgili olmalıdır. -Geçici görevlendirmede memurun muvafakati gereklidir.

Kurumlararası Geçici Görevlendirme -yönetimce resen geçici görevlendirme Memurun muvafakati dışında, «kamu yararı» ve «hizmet gerekleri» nedeniyle ihtiyaç duyulması halinde memurlar kurumlarınca, DPB’nın uygun görüşü alınarak 6 aya kadar geçici süre ile görevlendirilebilir.

Kurum İçi Geçici Görevlendirme Kurum içi geçici görevlendirme konusu 657 sayılı kanunda düzenlenmemiş olmasına rağmen, uygulamada «kamu yararı» ve «hizmet gerekleri» temel alınarak kurum içi geçici görevlendirme yoluna gidilmektedir.

Üniversitelerde Geçici Görevlendirme 2547 sayılı kanunun 13/b-4 maddesinde düzenlenen «(Rektör) gerekli gördüğü hallerde üniversiteyi oluşturan kuruluş veya birimlerde görevli öğretim elemanlarının ve diğer personelin görev yerlerini değiştirmek veya bunlara yeni görevler vermek» içerikli hükme göre, Rektörler üniversite personelini ilgili birimlerde geçici görevlendirebilir.

İstisnai Memuriyet Kadroları İlk defa 1929 yılında çıkarılan 1452 sayılı Devlet Memurlarının Tevhid ve Teadülüne Dair Kanunla düzenlenmiştir. 657 sayılı kanunun 59., 60. ve 61. maddelerinde istisnai memurlukla ilgili düzenlemeler mevcuttur. Kanun 59. maddede istisnai memuriyet kadrolarını tek tek saymıştır. Siyasi niteliğe sahip ve yüksek düzeyde uzmanlık gerektiren, kanunda sayma yöntemiyle gösterilen sınırlı ve belirli memuriyet kadrolarına, Bakanlar Kurulu veya müşterek kararname ile yüksek derece aylığıyla dışarıdan bir kişi atanabilir. Bu kadroya giriş, kazanılmış bir hak doğurmaz.

İstisnai Memuriyet Kadroları Atanma Koşulları 657 sayılı kanunun 60. maddesine göre; -Memurluğa girişte aranan genel koşulları taşıyan kişilerden istisnai memurluk kadrolarına atama yapılabilir (md. 48). -Bu kurumların kuruluş kanunlarındaki özel hükümlere de uymak gereklidir. Bu anlamda 657 sadece Dışişleri Bakanlığı Hukuk Müşavirliğine atanacak kişiler için özel koşul (Örn: bir dili çok iyi bilmek) getirmiştir.

-Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreterliği Memurlukları; TBMM Memurlukları; Bakan Yardımcıları; Başbakan Başmüşaviri; AB Bakanlığı başkanlıkları (İdari Hizmetler hariç); Yurt dışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı (Başkan yrd., müşavir, basın ve hukuk müşavirleri); Bakanlar Kurulu Sekreterliği; Özel Kalem Müdürlükleri; Valilikler; Büyükelçi; Elçi; Daimi Temsilci; Dışişleri Bakanlığı SAM Başkanlığı; Din İşleri Yüksek Kurulu Üyelikleri; Dış kuruluşlarda çalışma müşavirlikleri nezdinde görevlendirilecek sendika uzmanlıkları; Diyanet İB Müşaviri; Dışişleri Bakanlığı Hukuk Müşaviri; Devlet Konservatuarında görevlendirilecek uluslar arası ün yapmış üstün yeteneklere sahip sanatçı; birden fazla olimpiyat şampiyonluğu veya dünya şampiyonluğu kazanlardan atanacak spor müşavirleri

Bakan Yardımcıları İlk defa 1924 Anayasası’nda 1937 yılında yapılan bir değişiklikle gerçekleştirilen bir düzenlemedir. O dönem «siyasi müsteşar» olarak isimlendirilen bu yapı, 2011 yılında çıkartılan 643 sayılı KHK ile her bakanlığa istisnai memur statüsünde bir bakan yardımcısı atanmasına olanak sağlanmıştır yılında çıkartılan kararname ile sadece 8 Bakanlık için (Örn: Adliye, Milli Müdafaa, Dahiliye gibi) siyasi müsteşar atanması söz konusu olmuştur.

Bakan Yardımcıları Atanma Yöntemi Genel olarak maddesinde yazan koşulları sağlayanların Bakan Yardımcısı olarak atanabilecekleri ifade edilebilir. Bakan Yardımcıları müşterek kararname ile atanır, nakil ve görevden alınmaları da aynı yolla olur (yetki ve usülde paralellik). Bakana bağlıdırlar ve görevlerin yerine getirilmesinde ona yardımcı olurlar. Bakana karşı sorumludurlar ve Yargıtay’da yargılanırlar. Konum olarak bütün müsteşarlardan üstte, yani bürokrasinin en üstünde yer alırlar. Hukuki olarak müsteşarların amirleri olmasalar da siyasi nitelikleri itibariyle daha etkilidirler.

Bakan Yardımcıları Görev Süresi Hükumetin görev süresiyle sınırlı olarak görev yaparlar. Hükumetin görev süresi sona erdiğinde Bakan Yardımcılarının görev süresi de sona erer. Ancak gerektiğinde Bakan Yardımcılarının görevden alınmaları mümkündür. Mali bakımdan en yüksek devlet memuruna yapılan ödemelerin %50 fazlası oranında ve aynı usül ve esaslar çerçevesinde aylık alırlar. Ancak Bakanlık müsteşarından daha yüksek ek göstergeye sahiptirler (7600 vs. 8000).

Değerlendirme, Yükselme, İlerleme ve Hizmetiçi Eğitim

Memurların Değerlendirilmesi Değerlendirme, memurun performansı ve başarı düzeyi üzerinde bir yargıya varmaktır. Nesnel, yansız, sayısal verilere dayalı bir değerlendirme sistemi, memurun görevindeki yeterlilik düzeyini belirlemek için gereklidir. Böylece, memurun görevine ilişkin güçlü ve zayıf yönleri, performans durumu belirlenerek sonraki yıllarda memurun performansını yükseltme olanağı sağlanmış olur.

Memurların değerlendirilmesi, bir kez yapılıp bırakılabilecek bir husus değildir. Belirli aralıklarla ve sürekli yapılması gereklidir. Bu anlamda değerlendirmenin amacı, memurların yıl içindeki tutum ve davranışlarının, yeteneklerinin, görevlerindeki verimlilik ve başarı düzeylerinin yönetim tarafından ölçülerek memur hakkında bir sonuca ulaşılmasıdır. Böyle bir sistemdeki en önemli sorun, değerlemeyi yapacak yöneticilerin, değerlemede nesnellik ilkesini gözardı edebilme olasılığıdır.

657 sayılı kanunun 6111 sayılı kanunla kaldırılmış 111. maddesinde «özlük ve sicil dosyaları, memurların ehliyetlerinin belirlenmesinde, kademe ilerlemelerinde, derece yükselmelerinde, emekliye ayırma veya hizmetle ilişkilerinin kesilmesinde başlıca dayanaktır. Sicil, personelin eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi, yükseltilmesi, ödüllendirilmesi, ücret artışı, görev yerinin değiştirilmesi ve görevine son verilmesi, emekliye ayrılması gibi birçok yönetsel işleme temel oluşturan bir işlemdir.

Türkiye’de kamu personel sistemi içerisinde sicil sistemi ilk olarak memurlar için getirilmiştir. Ancak daha sonra kamuda çalışan farklı personel için de (Örn: yargı mensupları, subaylar, sözleşmeli personel gibi) sicil sistemi getirilmiştir. 657 sayılı kanuna kadar memurların sicil sistemi iki tüzükle düzenlenmiştir. Birincisi 1947 tarihli Memurların Yeterliliklerinin Takdiri Hakkında Tüzük ve 1951 tarihli TC Emekli Sandığı ile İlgili Memur ve Hizmetlilerin Sicilleri Üzerine Emekliye Sevkleri Hakkında Tüzüktür.

2011 yılında çıkartılan 6111 sayılı kanunun 117. maddesi 657 sayılı kanunun sicille ilgili tüm maddelerini yürürlükten kaldırılmıştır. Bu kaldırılma işlemiyle birlikte yeni sicil doldurulmayacak ancak, eski sicil dosyaları 1 Ocak 2011 tarihinden başlamak üzere beşinci yılın sonuna değin saklanacaktır. Öte yandan 657 sayılı kanun dışındaki kanunlarda sicil yönünden değişiklik yapılmadığından, özel kanunlardaki sicil hükümleri geçerliliğini korumaktadır (Örn: Yüksek öğretim öğretim elemanları için).

Memur Bilgi Sistemi ve Özlük Dosyası 657 sayılı kanunun 6111 ile değişik 109. maddesine göre, «memurlar, T.C. Kimlik numarası esas alınarak kurumlarınca tutulacak personel bilgi sistemine kayıt edilirler. Burada memurun adı-soyadı, cinsiyeti, doğum tarihi ve yeri, öğrenimi, kadro ünvanı ve derecesi, memuriyete başlama tarihi, memuriyetten ayrılma tarihi ve sebebi, sendika üyeliğine ilişkin bilgiler ve gerekli görülecek diğer mesleki bilgiler kaydedilir. Kurumlarca her memura, üzerinde memurun adı-soyadı, ünvanı, T.C. Kimlik numarası, fotoğrafı ve gerekli görülen diğer bilgilerin yer aldığı bir kurum kimlik belgesi verilir.

Ayrıca her memur için bir özlük doyası tutulur. Özlük dosyasına, memurun mesleki bilgileri, mal bildirimleri; varsa inceleme, soruşturma, denetim raporları, disiplin cezaları ile ödül ve başarı belgesi verilmesine ilişkin bilgi ve belgeler konulur. Aynı maddede, «memurların başarı, yeterlik ve ehliyetlerinin tespitinde, kademe ilerlemelerinde, derece yükselmelerinde, emekliye ayrılmalarında veya hizmetle ilişkilerinin kesilmesinde, hizmet gerekleri ve özlük dosyaları olmak üzere iki ölçütün göz önünde bulundurulacağı hükme bağlanmıştır».

Özlük Dosyaları DPB bu dosyaları memurların değerlendirilmesine esas almıştır. Bu dosyalar 8 bölümden oluşmakta ve -birinci bölümünde, ilk-yeniden-naklen atamaya ilişkin belgeler; -ikinci bölümde, öğrenim durumu, bildiği yabancı diller, katıldığı her türden eğitim faaliyeti ve belgeleri; -üçüncü bölümde, memurun kullandığı izinlere ait belgeler; -dördüncü bölümde, memur hakkında yapılan her türlü adli, idari iş-işlemlere ait belgeler; -beşinci bölümde, maddi konulara ilişkin belgeler, emeklilik durumuna ilişkin belgeler, mal beyannamesi ve sendika üyeliği belgeleri;

Özlük Dosyaları -altıncı bölümde, memurun adaylık ve asli memurluğa atanmasına ilişkin belgeler, derece ve kademe ilerlemeleri, sınıf, yer, unvan değişiklikleri ile ilgili belgeler, geçici görevlendirmelere ilişkin belgeler, -yedinci bölümde, ödül, başarı ve üstün başarı belgesi verilmesine ilişkin belgeler -sekizinci bölümde, askerlik durumu, mecburi hizmet yükümlülüğü ve özürlülük durumuna ilişkin belgeler ile diğer kapsamlara girmeyen konulardaki memurun hizmet ve göreviyle ilgili her türlü bilgi ve belgeler

Memurlukta İlerleme ve Yükselme Memurluk kariyer ve liyakat ilkelerine dayanan bir meslek olarak meslek içerisinde zamanla ilerlemeyi zorunlu kılar. 657 sayılı kanunun 3. maddesinin B bendinde, kariyer ilkesi; «memurlara, yapılan hizmetler için gerekli bilgilere ve yetişme koşullarına uygun şekilde, sınıfları içinde en yüksek derecelere kadar ilerleme olanağı sağlamak» olarak açıklanmıştır. Kanun bunu sağlamak içinse, «kademe ilerlemesi» ve «derece yükselmesi» yöntemlerini getirmiştir.

657 sayılı kanuna göre memurlar için gösterilen 15 derece bulunmaktadır. Memur adayları mezuniyet durumlarına göre, memuriyete belirli bir dereceden başlayarak emekli oluncaya kadar kademe ilerlemesi ve derece yükselmesi yoluyla yükselebileceği derece ve kademeye kadar ilerlemektedir. Genel olarak 4 yıllık yüksek öğrenimi bitirenler 9/1’den başlayarak 1. dereceye kadar ilerleyebilirler.

Kademe İlerlemesi Yatay ilerleme olarak da isimlendirilen kademe ilerlemesi, memurun görev ve rütbesinde herhangi bir değişiklik yaratmaksızın, belli bir süre çalıştıktan ve yeteneğini gösterdikten sonra aylık yönünden yaptığı yatay ilerlemedir. Kademe ilerlemesinde gerekli düzeyde ilerlemeyen memurların derecelerinde değişiklik olmaz. 657 sayılı kanunun değişik 64. maddesi kademeyi, «derece içinde, görevin önemi veya sorumluluğu artmadan, memurun aylığındaki ilerleme» olarak tanımlamıştır.

Kademe İlerlemesi -Genel Kurallara göre Bulunulan kademe en az bir yıl çalışma, bulunulan derecede ilerlenebilecek kademenin varlığı -İstisnai Kurallara göre -Belli kadrolara girişte (avukatlık stajının yapılması) -Kalkınmada 1. öncelikli yörelerde çalışma(2 yıl için 1 kademe daha) -Son 8 yıl içinde disiplin cezası almama -Üst öğrenimi bitirme -Sözleşmelilikte geçen sürelerin değerlendirilmesi(memuriyete geçirilme durumunda her yıl için 1 kademe, her 3 yıl için 1 derece)

Derece Yükselmesi Yükselme, memurun görev ve sorumluluklarında veya ücretinde doğrudan bir artış yaratan durumdur. Dikey ilerleme de denilen bu durum, memurun bulunduğu dereceden bir üst dereceye çıkarak görev ve sorumluluklarında ve maaşında artış yaratılması anlamına gelir.

Derece Yükselmesi -Genel Kurallara göre, -üst dereceden boş kadronun varlığı -derece içinde 3 yıl ve derecenin 3. kademesinde 1 yıl bulunmak -kadronun tahsis edildiği görevin niteliklerini taşımak Onay mercii atamaya yetkili amirdir. Müşterek kararname ile atananlar ilgili Bakan veya yetkili kıldığı makam tarafından yükseltilirler.

Derece Yükselmesi -İstisnai Durumlara göre, -belli kadrolara girişte(avukat, teknik işler) -kanun ve KHK ile -üst öğrenimi bitirme -disiplin cezası almama -sözleşmelilikte geçen sürelerin değerlendirilmesi