Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI Bölüm 1. Giriş – Balıkçılık Yönetimi

1.2 Balıkçılık yönetimi nedir? Balıkçılık yönetiminin kesin bir tanımı bulunmamaktadır. Bu yüzden kendi içindeki uygulamalarında bazen sorunlar oluşabilmektedir. Bu sorunlara yol açmamak adına bu ders kapsamında FAO’nun balıkçılık yönetimi tanımı kullanılacaktır. «Bilgi toplama, analiz yapma, planlama, istişare yapma ve karar alma, kaynakları paylaştırma, kaynakların verimliliğinin devamını sağlama ve diğer balıkçılık hedeflerinin başarılması için, gerektiğinde yaptırım uygulayarak, balıkçılık aktivitelerini yöneten kuralları ve düzenlemeleri icra etmenin ve formülleştirmenin tümünü kapsayan süreçtir»

1.3.1 Balıkçılık yöneticisi kimdir? Balıkçılık yöneticisi terimi tek kişiyi ifade etmemektedir. Balıkçılık yöneticisi, balıkçılık yönetimi ile görevli otoritenin başkanı konumunda olan kişi veya kişilerdir. Bireysel, yerel, bölgesel veya ulusal düzeydeki balıkçılıkta yönetim uygulamalarından sorumlu insanlar örnek gösterilebilir.

1.3.1 Balıkçılık neden yönetilmelidir? Balık kaynakları kullanımı rasyonel bir şekilde yönetilmediği sürece yok olmaya mahkumdur. Günümüzde her üç ana balık stoğundan biri aşırı avcılığa maruz kalmaktadır. Avcılık yoluyla elde edilen üretim miktarı maksimum sınırına ulaşmıştır. Balıkçılık dinamik yapısı nedeniyle birçok değişkenin etkisi altındadır ve bu nedenle yönetilmesi zorunludur. Balıkçılığın, birçok bölgede birçok tür üzerine birçok av aracı ile yapılması anlaşmazlıklar ve zorluklar doğurur ve bunların çözümü yönetimle mümkündür. Biyolojik ve ekonomik sürdürülebilirliğin sağlanması ancak balıkçılık yönetimi ile mümkündür.

Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI TASARIM: Medyan; Renkler: Dalga Biçimi; Yazı Tipleri: Temel, Arial Black, Arial Bölüm 7. Av Araçlarının ve Yöntemlerinin Düzenlenmesi KISIM III: Yönetim Önlemleri ve Araçları

4.1.1 Bir balıkçılığın farklı bileşenleri Ekosistem Etkisi ve Av Aracı Boy Seçme Tür Seçme Kaçış Sonrası Yaşam Oranı Hayalet Avcılık Habitat Etkisi Enerji Verimliliği Av Kalitesi Ekosistem Etki İndeksi Solungaç Ağı 8 4 5 1 7 5.4 Fanyalı Ağ 2 3 4.7 Oltacılık 6 10 9 7.3 Paragat 7.1 Tuzaklar Pinterler 7.6 Zıpkın, Mızrak 8.4 Pelajik Trol 6.3 Dip Trolü Algarna 4.6 Karides Trolü 4.3 Sürütme Ağı 6.0 Gırgır - 7.7 Iğrıp Fırsat maliyeti Herhangi bir malın üretimini bir birim artırmak için başka bir maldan vazgeçilmesi gereken mal ve/veya kazanç miktarıdır. Başka bir deyişle iktisadi bir seçim yapılırken vazgeçilmek zorunda kalınan ikinci en iyi alternatiftir. Bölüm 8. Alan ve Zaman Kısıtlamaları (Ek)

Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI TASARIM: Medyan; Renkler: Dalga Biçimi; Yazı Tipleri: Temel, Arial Black, Arial Bölüm 8. Alan ve Zaman Kısıtlamaları KISIM III: Yönetim Önlemleri ve Araçları

Alan ve zaman kısıtlamalarının avantajları Alan ve zaman kısıtlamaları, balıkçılık yöneticilerine amaçlarına ulaşmak için şu yollarla yardım edebilir: 8.2.1.1 Özel yaşam evrelerinin hasadının sınırlandırılması 8.2.1.2 Bir balıkçılığın tekrar yapılanma evresi boyunca tükenmiş stokların ve onların yaşam alanlarının korunması 8.2.1.3 Genetik kaynakların korunması 8.2.1.4 Avlanan popülasyonların sürdürülebilirliği için kritik olan habitatların korunması 8.2.1.5 Aşırı avcılık kapasitesini sınırlandırmak ve avın parasal değerinin optimize edilmesi

Alan ve zaman kısıtlamalarının dezavantajları AVANTAJLARI Kavramsal Kolaylık: Diğer yollar ile korunamayan hedef dışı türlerin korunması için iyi bir seçim: Karmaşık balıkçılık bölgelerinde verilerin az olduğu veya bulunmadığı zaman stok koruması için izlenebilir bir yaklaşım Hassas bentik habitatların korunması için sağlıklı bir yaklaşım Belirsizliğe karşı sigorta Sürekli geliştirme için bir araç

8.2.1 Bir balıkçılık yönetim önlemi olarak alan ve zaman kısıtlamaları DEZAVANTAJLARI Kurumlar arası görüşme Bazı durumlarda yüksek ekonomik maliyet Uygulama Uygunluğa karşı istek

Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI TASARIM: Medyan; Renkler: Dalga Biçimi; Yazı Tipleri: Temel, Arial Black, Arial Bölüm 9. Girdi ve Çıktı Kontrolleri: Sorumlu Balıkçılıkta Balıkçılık Çabası ve Av Yönetimi Uygulaması KISIM III: Yönetim Önlemleri ve Araçları

9.2 Girdi ve çıktı kontrolleri nelerdir? Bölüm 8. Alan ve Zaman Kısıtlamaları (Ek)

9.2.1. Girdi kontrolleri veya balıkçılık çabası yönetimi Girdi kontrolleri balıkçıların balık yakalamak için kullandıkları av araçlarının kullanım yoğunluğuna koyulan kısıtlamalardır. 1) Balıkçı Teknelerinin Boyut ve Sayılarını (Balıkçılık Kapasite Kontrolleri) Bölüm 8. Alan ve Zaman Kısıtlamaları (Ek)

9.2.1. Girdi kontrolleri veya balıkçılık çabası yönetimi Girdi kontrolleri balıkçıların balık yakalamak için kullandıkları av araçlarının kullanım yoğunluğuna koyulan kısıtlamalardır. 2) Balıkçı Teknelerinin Avlanma Sürelerini (Tekne Kullanım Kontrolleri) Bölüm 8. Alan ve Zaman Kısıtlamaları (Ek)

9.2.1. Girdi kontrolleri veya balıkçılık çabası yönetimi Girdi kontrolleri balıkçıların balık yakalamak için kullandıkları av araçlarının kullanım yoğunluğuna koyulan kısıtlamalardır. 3) Hem Kapasite Hem de Kullanım Kontrolü (Balıkçılık Çabası Kontrolleri)

9.2.1. Girdi kontrolleri veya balıkçılık çabası yönetimi Girdi kontrolleri balıkçıların balık yakalamak için kullandıkları av araçlarının kullanım yoğunluğuna koyulan kısıtlamalardır. Bazı durumlarda Balıkçı teknelerinin ikmallerine getirilen kısıtlamalar olabilir. (Yakıt vd.)

9.2.1. Girdi kontrolleri veya balıkçılık çabası yönetimi Girdi kontrolleri balıkçıların balık yakalamak için kullandıkları av araçlarının kullanım yoğunluğuna koyulan kısıtlamalardır. Bazı durumlarda ise daha az mekanize olan balıkçılıkta kullanılan av araçlarının miktarları veya tayfa sayıları

9.2.2. Çıktı kontrolleri veya av yönetimi Çıktı kontrolleri avcılıktan gelen balık miktarının doğrudan sınırlandırılmasıdır. 1) Balıkçılıktan belirli bir dönem için yakalanacak balık tonajına veya adedine konulan kısıtlama TAC (toplam izin verilebilir av), Genellikle toplam izin verilebilir karaya çıkarılan miktardır.

9.2.2. Çıktı kontrolleri veya av yönetimi Çıktı kontrolleri avcılıktan gelen balık miktarının doğrudan sınırlandırılmasıdır. 2) Hedef dışı av miktarı kısıtlaması Hedef dışı, avlanan miktarın önemli bir oranını teşkil edebilir.

9.2.3 Genellikle uygulanacak olan balıkçılık çabası ve av yönetimi kontrolleri için gereksinim Tüm balıkçılara uygulanmalı. Balıkçılık yöneticileri kendi yetki bölgelerindeki tüm balıkçı gemileri için önlemler almalıdır.

Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI TASARIM: Medyan; Renkler: Dalga Biçimi; Yazı Tipleri: Temel, Arial Black, Arial Bölüm 10. Hak Tabanlı Balıkçılık Yönetimi: Erişim ve Hasat Yönetiminde Kullanım Hakları KISIM III: Yönetim Önlemleri ve Araçları

10.1 Hak tabanlı balıkçılık yönetimi nedir? «Hak tabanlı yönetim» bireyler, topluluklar, kuruluşlar ve hükümetler tarafından balıkçılık ile ilgili olarak sahip olunan (sorumluluğu da beraberinde getiren) haklara odaklanan bir yaklaşım biçimidir.

10.1.1 Mülkiyet hakları: Denizdeki balığın sahibi kimdir? Mülkiyet hakları farklı şekillerdeki mülkler (balık stoku, balıkçı teknesi veya balıkçılık yapma izni) oluşan insanlar arasındaki ilişkilerilerdir.

10.1.1 Mülkiyet hakları: Denizdeki balığın sahibi kimdir? Denizlerdeki balığa uyarlanabilen mülkiyeti ile ilgili 4 çeşit «Mülkiyet Hakkı» düzenlemeleri vardır: Sahipsiz (Açık Erişim)  Hiç kimsenin değil! Özel mülkiyet  Yakalayanın! Devlet mülkiyeti Suda oldukları sürece devletin! Ortak mülkiyet Şirketin veya bireyin değil! Kıyısal bölgelerdeki toplulukların veya kooperatiflerin!

10.1.2 Kullanım hakları nelerdir? Kullanım hakları, balıkçılık ile uğraşan kişilerin balıkçılık kaynaklarını kullanmak için ellerinde bulundurdukları haklardır. Kullanım hakları, alan kapatmaları, sınırlı giriş, diğer girdi kontrolleri (çaba kısıtlaması) ve çıktı (kotalar) kontrollerinde de görülebilir. Bu düzenlemeler çeşitli balıkçılık konularına değinmektedir: Kim balıkçılık yapabilir? Balıkçılığa nerede izin verilmiştir? Ne kadar av aracı kullanılabilir? Ne kadar balık yakalanabilir?

10.5.2 Kullanım hakları hangi yöntemler ile dağıtılmalıdır? İhaleler, Tarihsel yöntemler, Pazar, Sektör/grup/topluluk dağıtımları, Dağıtım paneli.

Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI TASARIM: Medyan; Renkler: Dalga Biçimi; Yazı Tipleri: Temel, Arial Black, Arial Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar KISIM I: Balıkçılığın Temel Boyutları

2.2 Kaynak yöneticileri neden biyoloji ve ekoloji bilmesi gerekir Yöneticiler, iyi yönetebilmek için biyolojik, ekolojik ve sosyo-ekonomik prensiplerin temelinde yatan basit anahtar noktaları yakalamalıdır. Yönetici, balık türleri ve ticari balıkçılığın birbirinden ayrılmaz bir bütün olarak düşünülmesi gerektiğini anlayabilmelidir. Balıkçılığın sosyo-ekonomik yapısı düşünüldüğünde artan pazar talebi, paydaşların artan baskısı tür ve habitatları tehdit altına almakta ve kaynakların sürdürülebilirliğini zorlamaktadır. Balıkçılık yöneticisi, sucul sistemlerin işleyişini, açık hedefleri, öncelikleri ve kılavuzların esas önemini anlamalıdır. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

2.3.2 Temel yapıtaşları: Balıkçılık biliminin temeli Balıkçılık biliminin temelini oluşturan faktörler Hedef ve hedef dışı türlerin biyolojik parametreleri: doğal ölüm, büyüme, doğurganlık, üreme oranları, davranışlar, yumurtlayan- katılım ilişkileri, vb. Habitat ihtiyaçları ve yaşam boyunca değişimler: larva ve yetişkinlerin dağılımları, büyüme ile birlikte habitat değişimleri, mevsimsel beslenme veya üreme göçleri, vb. Ekosistemler ve türler arası etkileşimleri: avcı/av ve trofik ilişkiler ve diğer türler arası etkileşimler, türlerin birbirileri ile ilişkilerinin doğrudan ve dolaylı etkileri, vb. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

2.4 Ortaya çıkan sorunlar Denizel kaynaklar üzerindeki baskılar artmaktadır. Ekosistemin işlevini kaybetmesini ve biyolojik çeşitliliğin azalmasını önlemek, verimi artırmak ve ortaya çıkan sorunları çözmek için daha etkili bir biçimde yönetmeye ihtiyaç duyulmaktadır. Biyolojik ve ekolojik açıdan deniz kaynakları yöneticisi için geçerliliği dikkate alınmayan fakat gittikçe yönetime ihtiyaç duyulan önemli alanlar vardır. Bu alanlar; DKA, kültür balıkçılığı, tehdit altındaki türler, balıkçılığın genetik etkileri, iklim değişikliği ve deniz habitatları üzerine stresleri içerir. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

2.4.1 Denizel koruma alanları (DKA) Deniz Koruma Alanları ekosistem tabanlı yönetimde balıkçılık tekniklerinden habitatın korunmasında, yumurtlama ve beslenme alanlarının mevsimsel olarak korunmasında ve türlere yeterli sığınma yerleri sağlanmasında önemli bir rol oynamaktadır. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

2.4.2 Deniz üretimi ve stoklama Kuluçkahane üretimi veya küçük balıkların yakalanması ve bunların daha sonra yetiştirilmesi ve/veya bırakılması yaygın şekilde artan deniz ürünleri üretiminin bir aracı olarak kabul edilir. Avcılık baskısının azalmasında küçük bile olsa bir rolü vardır. Çoğu deniz üretimi yüksek fiyatlıdır ve lüks olarak tercih edilen türlere odaklanmaktadır. Stoklamanın başarılı olması için balıkların bırakıldıktan sonra yumurtlayan stokları oluşturabilecek kadar uzun yaşamaları sağlanmalıdır. Eğer stoklama gelecekteki balıkçılıkta önemli bir rol oynayacak ise uygulamaların dikkatli bir şekilde planlanması, araştırılması ve yönetilmesi gerekmektedir. Stoklama girişimleri olası genetik uygulamaları da hesaba katmalıdır. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

2.4.3 Biyoçeşitliliğe tehditler Balıkçılığın biyoçeşitlilik açısından oluşturduğu tehditleri şu başlıklar altında toplayabiliriz: Tehdit altındaki türler İstilacı türler Balıkçılık, stoklama ve deniz üretiminin genetik etkileri İklim değişikliği ve stres altındaki habitatlar Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

(2.4.3 devamı) Tehdit altındaki türler Çoğu insan tarafından uzun zaman boyunca ticari deniz türlerinin neslinin tükenmeyeceği veya yok olsalar bile balıkçılık yönetimi ile kolayca geri dönüşebileceği varsayımı olmuştur. Çok türlü balıkçılıkta daha savunmasız türlerin yönetimi önemli bir zorluktur. Bazı türleri korumak için günümüzde kullanılan seçiciliği olmayan ve sadece değerli türler üzerine odaklanan av araçları yerine belirli türlerin kaçmasına imkan veren av aracı seçiciliğinin geliştirilmesi, av çabasının düzenlenmesi gibi yeni yaklaşımlar geliştirilmelidir. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

(2.4.3 devamı) İstilacı türler Denizel istilacı türler yerleşik türlere ve yerel ekosisteme zarar verebilir, yerel ekosistemlere gemi balast suları veya bilinçsiz yetiştiricilik çabalarıyla karışabilir. İstilacı türler; dinoflagellat, Crustacea, Mollusc veya Balık olabilir. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

(2.4.3 devamı) Balıkçılık, stoklama ve deniz üretiminin genetik etkileri Balıkçılıkta boy seçiciliğine bağlı hasat sonucu oluşan genetik değişim az sayıdaki nesiller üzerinde görülebilir ancak asıl korkutan arzu edilen büyük boylu balıkların tamamen stoktan kaybolmasıdır. Örneğin, bu durum Menidia menidia türünde görülmüş, türün büyüme hızı azalmış, yumurta kalitesi düşmüş, rekabet etme kabiliyeti yok olmuş ve pazarı azalmıştır. Salmo salar örneğindeki gibi kültür türleri yerel populasyondan moleküler düzeyde ve sayısal olarak farklı genetik seviyeye sahiptir ve kültür ortamından kaçıp yerel populasyon üzerine negatif etki yaratabilir. Yeniden stoklamada ise lokal populasyon ile farklılık dikkate alınmalıdır aksi taktirde Eğirdir Gölü’ne aşılanan Sudak Balığının yarattığı negatif etkiyle karşılaşılır. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

2.4.4 İklim değişikliği ve stres altındaki habitatlar Kıyısal yapılaşma, kirlilik ve kıyısal erozyon gibi iyi bilinen insan kaynaklı stres faktörlerinin dışında “küresel ısınma” bazı türlerin daha derin sulara göç etmesi veya daha kutup enlemlerine doğru dağılım göstermesi gibi büyük ölçekli sistematik etkilere neden olmaya başlamıştır. Bu durum sonucunda ticari balıkçılık sahalarına bir takım yeni türler girmiş bazı bilinen türler ise ortamdan kaybolmuştur. Bu durum stok değerlendirmelerinde de karışıklıklara yol açmış, balıkçılık kaynaklı etki ve çevresel etki karmaşasına neden olur. Küresel ısınmadan en çok mercan resifleri etkilenmiştir. Çünkü üst sıcaklık tolerans limiti küresel ısınmanın altında kalmış, %20’ si yok olmuş ve uzun dönemde %50’si yok olacağı tahmin edilmektedir (Wilkinson, 2004). Zarar görmüş mercan resifleri ile ciguatoxic balıklar arasında bir ilişki olduğu düşünülmüş, bu balıkların artması mercan ölümlerini hızlandırmıştır (Lewis and King, 1996). Bu tip balıklar sahip oldukları toksin nedeniyle insanlar için de ölümcüldür. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

2.5 Son yorumlar «Geçmişi unutanlar bunu tekrar etmeye mahkumdur» George Santayana Balıkçılık yönetimi ve sucul kaynakların idaresinde yapılan hatalar tekrar edilmez, ders alınırsa başarılı olunabilir. Son 10-20 yılda birçok yeni bakış açısı kazandık dolayısıyla denizel sistemler hakkında bilinmeyenleri, hassasiyetleri çözmeye başladık, kötüye kullanma ve kirletmeye karşı sorumluluklarımız gelişti. Çevresel şartlar ve artan insan nüfusu nedeniyle dünya üzerinde oluşacak zorluklar iyi yönetimle korunacak, denizel kaynaklar üzerine artacak baskı ve taleplere yönetimle yanıt verilecek ve canlı kaynakların gelecekte de bize protein kaynağı sağlaması yönetimle mümkün olacaktır. Bölüm 2. Balıkçılık Yöneticisi için Biyolojik ve Ekolojik Hususlar -- Özcan ÖZEN

Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI TASARIM: Medyan; Renkler: Dalga Biçimi; Yazı Tipleri: Temel, Arial Black, Arial Bölüm 3. Balıkçılık Yönetiminin Sosyal Yönleri KISIM I: Balıkçılığın Temel Boyutları

Balıkçılık Yöneticisi Neyi Yönetir? Bu adam kendini ne sanıyor? Başkan mı? Hepiniz en az 3 çocuk yapın ! Daha vahim; Balıkçılık Yöneticisi 

Balıkçılık Yöneticisi Neyi Yönetir? Oysa Balıkçılık Yönetimi İnsan Yönetimidir

3.2 Kamusal Mülkiyet Trajedisi «Kamusal Mülkiyet Trajedisi» (Orta Malının Trajedisi) Ortak kaynağı tüketen bir grubun uzun vadeli yararlarına aykırı olduğunu bilmelerine rağmen, her birinin kendi çıkarları doğrultusunda bağımsız ve rasyonel davranarak, paylaşılan bir kaynağı tüketmesidir (Ekolojist Garrett Hardin, 1968).

3.2.1 Orta Malları için bir bilimin geliştirilmesi Orta Mallar dört temel mülkiyet hakları rejimlerinde yer alır: Açık Erişim (open-access): erişim ücretsiz ve herkese açık Özel mülkiyet (private property): kişi veya kuruluşların bir kaynağın kullanımını düzenleme hakkı ve diğerlerini hariç tutma durumudur. Devlet mülkü (state property): kullanımın düzenlenmesi ve erişimin kontrol edilmesi için hükümetin özel hakları elinde bulundurmasıdır. Toplumsal mülkiyet/Ortak mal (common property): kaynak, kendi kullanımını düzenleyen ve diğerlerini dışlayan belirli bir topluluğa aittir.

3.8.2 Yerelleşmiş Yönetimin Avantajları ve Güçlü Yönleri Hükümet birimlerinin kaynak yönetiminde, özellikle bölgesel seviyede, etkinliğinin zayıflığını ele alır. Paydaşların güçlenmesini sağlar. Kırsal kalkınma için ön şart olarak görülebilir. “İyi idareciliğin” gelişimi için ön şart olarak düşünülebilir. Yoksulluğun azaltılması için bir araçtır. Mümkün olan en düşük örgüt düzeyinde problem çözme ve yönetime katılımı sağlar. Yerelleşme külfetli devlet hiyerarşileri kaldırır, bazı kamu hizmetleri sağlamak için düşük maliyetli bir yoldur. Yerelleşme kurumsal reform ve/veya yeni mevzuatın oluşturulmasını teşvik edebilir.

3.8.3 Yerelleşmiş Yönetimin Kısıtlamaları ve Zorlukları Kamu hizmetleri kaybına ve eşitsizliğin artmasına neden olabilir. bölgesel düzeyde idareciler demokratik olmayabilir, kaynakların seçkin bir sınıfa imtiyazı söz konusu olabilir. Temsiliyet eksikliği doğabilir. “Mümkün olan en düşük örgüt düzeyi” belirlenmesi güçtür, bazı durumlarda “yetki devri” yerelleşmeden çok merkezileşmeye ihtiyaç duyabilir. Ekosistemler nadiren tek bir yerel yönetimsel yetki sınırı içerisine girer. Yerel çatışma ve sosyal gerginlikler doğurabilir ve kaynakların aşırı kullanımına neden olabilir. Yerel yargı, yerelleşme sürecinde kendilerine düşen yeni sorumlulukları yürütmek için gerekli mali desteği çok nadiren alabilir.

Bİr BalIkçIlIk YönetİcİsİnİN ElkİtabI TASARIM: Medyan; Renkler: Dalga Biçimi; Yazı Tipleri: Temel, Arial Black, Arial Bölüm 4. Ekonomik İlkeler: Balıkçılığa Ekonomik Bir Bakış Açısı KISIM I: Balıkçılığın Temel Boyutları

4.1.1 Bir balıkçılığın farklı bileşenleri Balıkçılık birtakım kritere göre şöyle sınıflandırılabilir: Ekonomik kategori (endüstriyel, küçük balıkçı, geçim) Mekânsal boyut (tatlı su: göl, nehir; deniz: kıyı, okyanus, yabancı sular) Mevsimsel profil (doğal farklılıklar için dinamik adaptasyonlar içerebilir) Menşe limanı (geminin bağlı olduğu liman) Karaya çıkış limanları (hangi limandan filonun işlettildiği) Av araçları ( değişen mevsimler) Gemi boyutu (gemi uzunluğu, tonajı, motor büyüklüğü) Hedef türler (çok türlü balıkçılık, değişen mevsimler) Ürün çeşitleri (taze, dondurulmuş, konserve, tuzlanmış vb.) Pazarlar (açık artırma, tüccarlar, dikey entegrasyon, satış organizasyonları, işleme sanayi vb.)

Sorular SINAVDA BAŞARILAR