Doğu Asya Ülkelerinden

Asya'nın Başlıca Ülkeleri Doğu Asya Ülkelerinden Çin Halk Cumhuriyeti Japonya Güney Kore

Tibet Platosu, Tanrı Dağları, Turfan Havzası, Çin Ovaları Ülke Başkent Yüz Ölçümü Nüfusu (milyon) Yüzey Şekilleri İklimi Ekonomisi Öne Çıkan Özelliği Çin Pekin 9.596.561 1.305 Tibet Platosu, Tanrı Dağları, Turfan Havzası, Çin Ovaları Karasal, çöl, muson Tarım, maden, Sanayi Uygur Türkleri Taş Kömüründe Dünya 1.Si Zengin Yer Altı Kaynakları Japonya Tokyo 377.801 125 Adalar Muson Sanayi, ticaret, balıkçılık Ham Madde Ve Enerji Kaynakları Bakımından Dışarıya Bağımlı G. Kore Seul 99.263 46 Dağlık  

Çin Halk Cumhuriyeti

Çin Halk Cumhuriyeti Yüz ölçümü :9.572.900 km2 Nüfusu :1.273.111.290 İdare şekli :Sosyalist Cumhuriyet Başkenti :Pekin Önemli şehirleri :Şanghay, Nankin, Kanton, Harbin, Tiençin Dili :Çince, Uygur Türkçesi Dini :Konfüçyüs, Budizm, Tao ve İslâmiyet Para birimi :Yuan

Çin’in Tarihçesi Çin tarihi M.Ö. 4000 yıllarına dayanır. 1912 yılına kadar çeşitli sülâleler tarafından yönetilmiştir. 1912'de cumhuriyet kurulmuştur. 1949'da Mao'nun liderliğindeki komünistler idareyi ele alarak ülkenin adını Çin Halk Cumhuriyeti olarak değiştirdiler. 1971 yılında Birleşmiş Milletler Teşkilatı'na (BM) üye olan ülke, Güvenlik Konseyi'nin beş daimî üyesinden biridir.

Çin’in Sınırları Kuzeyde Rusya Federasyonu ve Moğolistan, güneyde Hindistan, Nepal, Bhutan, Myanmar, Laos ve Vietnam, doğuda Kore ve Çin denizi, batıda da Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Afganistan ve Pakistan yer alır.

Çin’in Yer Şekilleri Büyük Hingarı dağları, Kuzey Çin, Güney Çin, Üstün, Tanrı, Altın, Karanlık dağları ile Himalayalar başlıca yükseltileridir. (Takla Makan çölü) bu ülkededir. Gökırmak, Sarnrmak en önemli akarsularıdır.

Çin’in İklimi Çin'de Muson, karasal ve çöl iklimleri görülmektedir.

Urumki 44°K – 89°D / 918m 6,3°C / 256 mm

Pekin(Beijing) 40°K – 116°D / 54m 11,8°C / 635 mm

Tianjin 39°K – 117°D / 3m 12,4°C / 525 mm

Çin’in Nüfusu Dünya'nın en kalabalık ülkesidir. 2001 yılına göre, 1.273.111.290 nüfusa sahiptir. Nüfus artış hızı günümüzde azalma eğilimine girmiştir.

Çin’de Tarım Halkın çoğunluğu geçimini tarımdan sağlar. Tarım yapılabilecek alanlar ülkenin yarısına yakın olduğu hâlde ancak %20'sinden yararlanılır. Yüzyıllardır ekim-dikim yapılması ve erozyon nedeniyle topraklar verimsizleşmiştir. Tarım alanlarının büyük bölümü doğuda toplanmıştır. Huang-ho ve Yang-ce Irmakları'nın suladığı verimli ovalar (Çin Ovası) en önemli tarım alanlarıdır. Bu ovalardan yılda iki ürün alınabilir. Pirinç, pamuk, mısır, çay, buğday, şeker kamışı, şeker pancarı, keten, kauçuk, jüt, turunçgil, patates başlıca ürünleridir.

Kuzey ve kuzeybatıda daha çok tahıl, pamuk, sebze ve meyve, kuzeydoğuda tahıl, mısır, pamuk, şeker kamışı, güneydoğu kıyılarında ise çay, kauçuk, turunçgil yetiştirilir. Çin, dünya pirinç üretiminde birinci sıradadır. Buğday üretimi ihtiyaca cevap vermediği için açığı ithalât yoluyla kapatır. Çin'de, 1979'da uygulanmaya başlanan kırsal reformlar çerçevesinde topraklar köylüye kiralanmaya başlanmış, ekilecek ürünleri seçmede özgürlük tanınmıştır. Ayrıca üretmekle yükümlü olduğu kısmın fazlasını açık pazarda satma izni verilmiştir. Bu uygulama sonucunda tahıl üretiminde büyük artışlar olmuştur.

Çin’de Hayvancılık Topraklarının yarıya yakını otlaklarla kaplıdır. Bu alanlarda kurulan çiftliklerde başta domuz olmak üzere sığır ve koyun yetiştirilir. Dünyada en çok domuz bu ülkede beslenir. Tavukçulukta da dünya birincisidir. Dünya’nın en büyük balık üreticilerinden biridir. Ancak nüfusu çok fazla olduğu için tamamını iç tüketimde kullanır.

Çin’de Maden ve Enerji Yer altı kaynakları bakımından çok zengin bir ülkedir. Kömür, petrol ve doğal gaz rezervleri açısından dünyanın başta gelen ülkelerindendir. Ülkenin enerji ihtiyacının büyük bölümü kömürden karşılanır. Kömürde 1 milyar tona yaklaşan üretimi ile dünyada birinci sıradadır. .

Çin’de Sanayi Komünist rejimle beraber hızlı bir sanayileşme siyaseti izlenmiştir. Demir-çelik sanayi, savunma sanayi, dayanıklı tüketim malları, dokuma, kimya, elektronik ve besin sanayi alanında yoğun çabalar harcanmıştır. Sanayide eskimiş teknolojilerin kullanılması, katı devletçi uygulamalar, ham maddelerin sanayi bölgelerine taşınması için yeterli ulaşım ağının olmaması, sermaye yetersizliği nedenleriyle istenilen seviyeye ulaşılamamıştır.

Son zamanlarda yabancı yatırımları özendirici bazı kolaylıklar sağlanmış, serbest Pazar ekonomisine geçiş için gerekli reformlar yapılmış, hafif sanayi kollarına öncelik verilmiş, on dört kıyı şehri ve Haynan Adası yabancı yatırımcılara açılmıştır. Bu önlemler sonucunda sanayileşme hızlanmış, üretim ve ihracat gücü artmış ve dünya ticaretinde önemli bir yere gelmiştir.

Çin’de Ulaşım Ulaşımın temelini demir yolları oluşturur. Demir yollarının büyük bölümü ülkenin doğu ve kuzeydoğusundadır. Kara yolu ulaşımını geliştirmek için yoğun çabalar harcanmaktadır.

Hava yolu,çok büyük bir ülke olan Çin için elverişli bir ulaşım şekli olmakla beraber fazla gelişmemiştir. Pekin ve Şanghay'da uluslar arası hava alanları vardır. Yang- çe ve Huang-Ho Irmaklarının aşağı kesimlerinden de ulaşımda yararlanılır.

Çin’de Ticaret İhraç ürünleri arasında tekstil ve hazır giyim, elektronik araçlar, elektrikli aletler, oyuncaklar, kırtasiye malzemeleri, ham petrol, kömür, kimyasal maddeler ve makineler başta gelir, İthal ettiği ürünlerin başında sanayi makineleri, demir-çelik, işlenmiş ürünler, dokuma ipliği, kimyasal gübre, buğday ve mısır gelir. Dış ticaretinde Japonya, ABD, Güney Kore, Rusya, Malezya ve AB ülkeleri önemlidir.

Çin – Türkiye İlişkileri Türkiye ile Çin arasındaki ilişkiler 1985 yılından sonra gelişme göstermiştir. Türkiye’den demir-çelik, sunî elyaf, bakır eşya ve plâstik ürünler alır. Türkiye’ye ham petrol, pamuk, pamuk ipliği ve dokuma ürünleri satar.

Japonya

Japonya Yüz ölçümü :377.801 km2 Nüfusu :127.333.002 İdare şekli :Meşruti Monarşi Başkenti :Tokyo Önemli şehirleri :Osaka, Nagoya, Kyoto, Yokohama, Sappora Dili :Japonca Dini :Şintoizm ve Budizm Para birimi :Japon Yeni

Japonya’nın Tarihçesi 1867 yılına kadar feodalitenin hâkim olmuştur. 1868'de Meiji dönemiyle büyük sanayileşme hamlesi gerçekleştirilmiştir. Japonya, I. ve II. Dünya Savaşlarında yenilgiye uğrayarak müttefikler tarafından işgal edildi. 1952 yılında bağımsızlığını yeniden kazandı. Japon halkı, millî birlik ruhu, çalışkanlığı ve gururuna düşkünlüğü sayesinde , 1945-1952 yılları arasında büyük bölümü tahrip edilmiş olan sanayini yeniden ayağa kaldırmış ve savaştan önceki ekonomik gücüne kavuşmuştur.

Japonya’nın Sınırları Japonya, bir adalar ülkesidir. Kuzeyinde Ohotsk Denizi, doğusunda ve güneyinde Büyük Okyanus, batıda ise Japon Denizi yer alır. Topraklarının % 97’si 4 büyük ada üzerinde (Hokkaido, Honşu, Şikoku, Kyuşu) yer alır. Geriye kalan topraklarının % 3’ü 3900 adadan oluşur.Bu nedenle ‘Adalar Ülkesi’ denilir.

Japonya’nın Yer Şekilleri Japonya arazisinin büyük kısmı dağlarla kaplıdır. Dağların yükseltileri fazla olup en yükseği Fujiyama Yanardağı'dır (3776 m). Dağlar çok sayıda fay hattı ve çöküntü alanı ile çevrilidir. Bu özellik Japonya'yı bir deprem ve aktif volkanlar ülkesi hâline getirmiştir. Ovalar son derece az olup büyük adaların kıyılarında toplanmıştır (Kanto,Sendai,İşikari ve Toyama Ovası). Nüfusun ve ekonomik faaliyetlerin en yoğun olduğu yerler buralarıdır.

Çok sayıda akarsuya sahiptir Çok sayıda akarsuya sahiptir. Akarsuları kısa boylu, debisi fazla ve hızlı akışlıdır. Bu nedenle hidroelektrik enerji potansiyelleri fazladır. Başlıca akarsuları; Honşu Adası'ndaki Shinano, Tone ve Tenriya ile Hokkaido Adası'ndaki İşikari'dir. Sayıları 600’ ü bulan göllerin büyük bir kısmı volkaniktir.Ülkenin en büyük gölü Biwa Gölü’dür (673 km²). .

Japonya’nın İklimi Muson iklimi egemendir. Ancak enleme ve yüksekliğe bağlı olarak sıcaklık ve yağış şartlarında önemli farklılıklar ortaya çıkar. Kuzeydeki Hokkaido Adası ile Honşu Adası'nın kuzey kesimlerinde, Oya Şivo soğuk su akıntısı ve iç Asya'dan gelen soğuk hava kütlelerinin etkisiyle kışlar çok soğuk ve karlıdır.

Güneye doğru gidildikçe kışlar ılımanlaşır, yüksek yerler dışında kar yağışı görülmez. Yazlar sıcaktır ve yaz musonları sayesinde bol yağışlı geçer. Sıcaklık ve yağış miktarında kuzeye doğru azalmalar görülür.

Sapporo 36°K – 140°D / 17m 7,5°C / 1095mm

Tokyo 36°K – 140°D / 5m 14,5°C / 1523mm

Hiroshima 34°K – 132°D / 4m 14,6°C / 1543mm

Japonya’nın Bitki Örtüsü Bol yağışlı ve ılıman iklimi sayesinde çok zengin bir bitki örtüsüne sahiptir. Toplam arazinin %70'i ormanlarla kaplıdır. Güneydeki ılıman bölgelerde geniş yapraklı, kuzeyin soğuk bölgelerinde ise iğne yapraklı ağaçlar yaygındır. Toplam ormanların dörtte biri, sunî olarak yetiştirilmiştir. Japonya zengin orman varlığına rağmen ihtiyacını karşılamak için fazla miktarda kereste ithal eder.

Japonya’nın Nüfusu Nüfusu, 127.333.002'dir. Nüfus yoğunluğu fazladır. Japonya, dünyanın en kalabalık nüfuslu ülkelerinden biridir.

Doğum oranı çok düşük olmakla birlikte bebek ölümlerinin iyice azalmasından dolayı, nüfus artmaya devam etmektedir. Nüfus dağılımı çok dengesiz olup nüfusun tamamına yakını kıyılarda toplanmıştır. Halkın büyük bölümü şehirlerde yaşar (% 79). En büyük şehri başkent Tokyo'dur (13,5 milyon). Büyük şehirleri; Osaka, Nagoya, Yokohama, Kyoto, Kobe, Kitakyuşu ve Sapporo dur.

Japonya’da Tarım Büyük bölümü dağlarla kaplı olan Japonya'da tarım alanı azdır. Modern yöntemlerin kullanılması ve her karış toprağın işlenmesine rağmen, nüfusun fazla olmasından dolayı tarımsal üretim ülke ihtiyacını karşılamaz. Topraklarının büyük bölümünde çeltik tarımı yapılır. Bunun yanında buğday, arpa, şeker pancarı, şeker kamışı, sebze ve meyve diğer önemli tarım ürünleridir. Ülkede bir miktar tütün ve çay da yetiştirilir.

Japonya’da Hayvancılık Otlaklarının azlığı nedeniyle hayvancılık küçük çapta yapılmaktadır. Hayvansal ürün ihtiyacının önemli bir bölümü ithalâtla karşılanır. Japonya'yı çevreleyen denizlerin balık bakımından zengin olması, eskiden beri balıkçılığı önemli hâle getirmiştir. Son yıllarda uzak deniz balıkçılığının gelişmesi ile Japonya balık üretiminde dünyanın önde gelen ülkelerinden biri olmuştur.

Japonya’da Maden ve Enerji Japonya, yer altı kaynakları çok fakir bir ülkedir. Sanayi için gerekli olan madenlerin büyük bölümünü ithal eder. Ülkenin en önemli yer altı kaynağı linyit kömürüdür. Çinko, kurşun, bakır, demir, kalay, gümüş, kükürt ve cıva çok az çıkarılır. Ülkenin büyük boyutlara ulaşan enerji ihtiyacı hidroelektrik, termik ve nükleer santrallerden karşılanır.

Japonya’da Sanayi ABD ve Almanya'dan sonra dünyanın üçüncü büyük ekonomik gücüdür. Önceleri ağır sanayiye önem veren Japonya, günümüzde ham madde ve enerji ihtiyacını azaltmak için hafif sanayiye yönelmiştir. Sürekli yeni teknolojiler kullanılarak sanayi mallarının kalitesi ve rekabet gücü artırılmakta ve dünya pazarları elde tutulmaktadır. En çok gelişen sanayi kolları; otomotiv, bilgisayar, hassas ölçü aletleri, elektronik eşya, gemi, uçak ve kimya sanayidir. Bugün Japonya'nın rekabetine dayanamayan birçok ABD'li ve batılı firma otomotiv ve elektronik gibi sanayi dallarında Japonlarla ortaklıklar kurmaktadır.

Japonya’da Ulaşım Ulaşım çok gelişmiştir. Demir yolları ulaşımda başta gelir. Tamamı elektrikli olan hatlarda hızlı trenler çalışır. Kara yolları da çok modern olup büyük bölümü oto yollardan oluşur. Büyük Japon adaları birbirine dev köprüler ve tünellerle bağlanmıştır. Japonya dünya hava ulaşımında bir kavşak noktasıdır. Tokyo ve Osaka gibi dev hava limanları ile dünyanın her tarafıyla bağlantı sağlanır. Deniz ulaşımında da dünyanın önde gelen ülkelerinden biridir.

Japonya’da Ticaret Büyük bir ticaret ülkesidir. Dış ticaret fazlası vardır. İhraç ürünlerinde birinci sırayı otomobil alır. Bunu hassas ölçü aletleri, bilgisayar, video kamera, fotoğraf makinesi, film, çelik, kimyasal ürünler, çeşitli makineler ve gemi takip eder. İthalâtında ham petrol, taş kömürü çeşitli madenler, gıda maddeleri ve tekstil en önemli yeri tutar. Ticaret yaptığı başlıca ülkeler ABD, Almanya, Tayvan, Endonezya, Güney Kore, Çin Halk Cumhuriyeti, Avustralya ve İngiltere gibi ülkelerdir.

Japonya – Türkiye İlişkileri Türkiye ile Japonya ilişkilerinin çok eskiye dayanan bir geçmişi vardır. Prens Komatsu‘ nun 1887 yılında İstanbul'u ziyareti ile ilişkiler başlamıştır. Türkiye - Japonya iş birliği ile ülkemizde inşaat, otomotiv, elektronik alanında ortak yatırımlar yapılmaktadır. Türkiye'nin dış ticaretinde Japonya önemlidir. Türkiye’ye, otomobil, elektronik ve optik aletler, kimyasal ürünler ile gemi satar. Türkiye’de fındık, tütün ve konfeksiyon ürünleri alır.

Güney Kore

Güney Kore

Güney Kore Yüz ölçümü :98.454.km2 Nüfusu :47.904.370 İdare şekli :Cumhuriyet Başkenti :Seul Önemli şehirleri :Pusan, Tegu, İnçon, Kuvangou Dili :Korece Dini :Budizm ve Hıristiyanlık Para birimi :Won

G. Kore’nin Tarihçesi Kore, önceleri Moğolların daha sonra Çinlilerin ve Japonların istilâsına uğramıştır. 1904-1905 Japon-Rus Savaşı'nın galibi Japonlar tarafından ilhak edilmiştir. II. Dünya Savaşı'nda Japonların yenilmesi üzerine ABD ve SSCB arasındaki anlaşmazlık sonucu, Kuzey ve Güney Kore olarak ikiye bölünmüştür. (15.08.1948). 1950 yılında Kuzey Kore'nin, Güney Kore'ye savaş açması üzerine BM duruma müdahale etmiştir. BM gücüne Türkiye de asker göndermiştir. 1953'te barış sağlanarak iki ülke arasında 38°K paraleli sınır kabul ediliştir.

G. Kore’nin Sınırları Güney Kore, Kore Yarımadası'nın güneyinde yer alır. Kuzeyde, Kuzey Kore ile komşudur. Doğuda Japon De­nizi, batıda Sarı Deniz, güneyde Kore Boğazı ile çevrilidir. Güney Kore, yer şekilleri bakımından dağlık bir Ülkedir. Ülkenin güney ve batı kıyılarındaki akarsuların aşağı çığırları düzlükler halindedir. Güney ve batı kıyıları çok girintili çıkıntılı olup kıyı önlerinde çok sayıda ada vardır. En büyük adası Cheju-do Adası'dır. Güney Kore'nin en büyük akarsuları, güneydoğudaki Naktong ile Sarı Deniz'e dökülen Haru Irmağı‘ dır.

G. Kore’nin Yer Şekilleri Güney Kore'nin büyük bir kısmı dağlarla kaplıdır. Taeboek ve Sobek dağları önemli yükseltilerdir. Ülkenin batı kesimleri ovadır. Akarsu bakımından zengindir. Kıyılarının güneyi ve batısı çok girintili çıkıntılıdır. Ayrıca bu kıyılarda çok sayıda adacık göze çarpar.

G. Kore’nin İklimi Ülkede muson iklimi görülür. Kışları soğuk ve kurak geçerken yazları sıcak ve bol yağışlıdır. Sıcaklık ve yağış değerleri güneyden kuzeye doğru gidildikçe azalır. Güney Kore, orman bakımından zengin bir ülkedir. Ancak denetimsiz kesim, yangın ve hastalıklar nedeniyle orman varlığı hızla azalmaktadır.

Seul 38°K – 127°D / 18m 11,5°C / 1365 mm

Kwangju 35°K – 126°D / 71m 13,1°C / 1275 mm

G. Kore’nin Nüfusu Yoğun nüfuslu bir ülkedir. Nüfusun çoğunluğu şehirlerde yaşar. Ülke nüfusunun önemli bir kısmı başkent Seul ve çevresinde toplanmıştır. Başlıca önemli şehirleri; başkent Seul ile Pusan, Taegu ve Kvvangju'dur. Halkın çok büyük bir bölümü Korelilerden geri kalanı Çinliler ve Japonlardan oluşur.

G. Kore’de Tarım Ekonomisinin temelini sanayi oluşturur. Tarımın millî gelir içindeki payı azdır. Ülke topraklarının küçük bir bölümünde tarım yapılır. Tarımda modern yöntemler kullanıldığı için verim yüksektir. Tarım alanlarının yarıya yakını çeltik ekimine ayrılmıştır. Ancak üretim, ihtiyacını karşılamadığı için pirinç ithal edilir. Tarım ürünleri turunçgiller, sebze,soya, buğday, arpa ve mısırdır.

G. Kore’de Hayvancılık Beslenen başlıca hayvanlar; domuz, sığır ve koyundur. Balıkçılık ülke ekonomisi için önemli bir faaliyet alanıdır. Balık üretiminde dünyanın önde gelen ülkelerinden biridir.

G. Kore’de Madencilik Yer altı kaynakları bakımından fakir bir ülkedir. Ülkenin en önemli yer altı kaynakları tungsten ve kömürdür. Ayrıca demir, çinko, kurşun, gümüş gibi madenler çıkarılır.

G. Kore’de Sanayi Son yıllarda sanayileşme alanında büyük mesafeler almıştır. Millî gelirin yarıya yakını (%41) sanayi alanından sağlar. Sanayide daha çok ihracata yönelik olarak üretim yapılır. Ucuz iş gücü ve ileri teknoloji kullanılması nedeniyle dünya Pazarlarında rekabet yapabilmektedir. En önemli sanayi kolları; bilgisayar, elektronik, haberleşme araçları, otomotiv, tekstil, kimya ve plâstiktir. Sanayi kuruluşları Seul ve Pusan çevresinde toplanmıştır.

G. Kore’de Ticaret Dünyanın önde gelen ticaret ülkelerindendir. İhraç ürünleri arasında elektronik eşya, gıda, tekstil,otomobil, gemi ve balık başta gelir. İthal ettiği ürünler arasında petrol ve doğal gaz ilk sıradadır. Makine, çeşitli madenler, tahıl ve pamuk diğer ithal ürünleridir. En çok ticaret yaptığı ülkeler ABD, Çin, Japonya, Tayvan, Avustralya ve Suudi Arabistan'dır.

Güney Kore - Türkiye İlişkileri Türkiye ile Güney Kore arasındaki ilişkiler B.M. çağrısı üzerine 1950 yılında asker göndermemizle başlamıştır. İki ülke arasında savaştan sonra dostça ilişkiler kurulmuştur. Ancak bu durum ticarete yansımamıştır. Ticarî ilişkilerimiz 1980'den sonra gelişmeye başlamıştır. Türkiye’ye çeşitli elektronik eşyalar, otomobil, çeşitli makineler, plâstik eşya ve iplik satar. Türkiye’den demir-çelik, tahıl, tütün gibi ürünler alır.