C HILDHOOD N ONSPECIFIC A BDOMINAL P AIN IN F AMILY P RACTICE I NCIDENCE, A SSOCIATED F ACTORS, AND M ANAGEMENT M ARIEKE J. G IETELING, MD; Y VONNE L ISMAN - VAN L EEUWEN, P H D; J OHANNES C. VAN DER W OUDEN, P H D; F RANCOIS G. S CHELLEVIS, MD, P H D; M ARJOLEIN Y. B ERGER, MD, P H D A UTHORS AND D ISCLOSURES P OSTED : 08/22/2011; A NNALS OF F AMILY M EDICINE. 2011;9(4): © 2011 A NNALS OF F AMILY M EDICINE, I NC Dr.Esin GENÇ

GİRİŞ Nonspesifik karın ağrısı dünya genelinde çocuklarda önemli bir sorundur. Çocuğun konforunu etkiler, ve okul devamsızlığının önemli bir nedenidir. Buna rağmen çoğunluğunun organik bir nedeni yoktur.

Nonspesifik karın ağrısının prevalansı %4 ile %10 arasında değişmektedir. Aile hekimliği pratiğinde çocukluk çağı nonspesifik karın ağrısı hakkında çok az şey bilinmektedir. Bu çalışmada nonspesifik karın ağrısı hekimin altta yatan organik bir nedeni düşünmediği karın ağrısı olarak tarif edilmiş.

AMAÇ Çocukluk çağındaki nonspesifik karın ağrılarına birinci basamak perspektifi kazandırmak.

METHOD 91 aile hekiminin tuttuğu kayıt veriler kullanılmış yaşları arasında nonspesifik karın ağrısı bulunan çocuklar çalışmaya dahil edilmiş. Genel karın ağrısı, lokalize karın ağrısı ve irritabl barsak hastalığı olarak girilen tanılar NSAP olarak kabul edilmiş.

Nonspesifik karın ağrısının çocuklarda görülme insidansı hesaplanmış. Bu şikayetle gelen çocukları dış merkeze sevk etme oranları, Ve yazılan reçeteler arasındaki ilişki incelenmiş.

SONUÇ Nonspesifik karın ağrısı insidansı yılda 1000 kişiden 25’ imiş. ( %95 güven aralığı 23,7- 26,3 ) Yeni tanı konmuş çocukların çoğu ( %97 ) nonspesifik karın ağrısı nedeniyle bir ve ya iki kez doktorlarına başvurmuş.

Nonspesifik karın ağrısından bağımsız olarak ilişkili faktörler (tablo 2) Kız çocuklar Gastrointestinal olmayan – nonspesifik somatik yakınmalar Sağlık bakımı kullanımı

Aile hekimleri non spesifik karın ağrısı nedeniyle gördükleri hastaların %5’ini sevk etmişler bu oran başka problemleri olan hasta grubunda %5.1.

İlk vizit sırasında sevk oranı %3 ve ek test yapma oranı %1.1 2.Vizit sırasında sevk oranı %5.6’ya yükselmiş fakat 3.Vizit sırasında bu oran %2.7’ye inmiş. Çoğu hasta ilk vizit sırasında sevk edilmiş.(%65- tüm sevk edilenler arasında).

İlk vizit esnasında sevk edilenlerin %39.3’ü cerrahiye sevk edilmiş. Sonraki vizitlerde ise en fazla sevk edilen bölüm pediatri bölümü olmuş. Sadece bir çocuk pskiyatri bölümüne sevk edilmiş.

İlk vizitte reçete oranı %17.6 iken bu oran 3. vizitte %40 olmuş. Reçetelerin 1/3’ü laksatif ve 1/3’ü antispasmatikler. Aile hekimleri NSAP için andideprasan veya benzodiazepin yazmamışlar.

TARTIŞMA NSAP aile hekimlerinin sık olarak karşılaştıkları bir problemdir, karşılaştıkları en sık on problem içerisinde yer almaktadır. Çoğu hasta doktorlarına bir ve ya iki kere bu şikayetle başvurmuştur. Hekimler çok az ek teste gerek duymuş bu da onların bu konuda kendilerine güvendiklerini gösteriyor. Etkinliğinin olup olmadığı tartışmalı olsada aile hekimleri bu hastalara ilaç reçete etmişlerdir

Reçete de ise laktasifler ve antispazmodikler en fazla reçete edilen ilaçlardır. Fakat literatürde laktasiflerin etkili olduğuna dair bilgi bulunmamaktadır.

Tekrarlayan NSAP olan hastaların psikolojik sorunları olabileceği bildirilmesine rağmen hollandalı aile hekimleri psikoloğa konsulte etmemişler. Bunun nedeni aile hekimlerinin psikolojik nedenleri sorgulamasına rağmen çok ağır problemler olmadıkça psikolojik problem olarak algılamamalarından olabilir.

Hollandalı aile hekimlerinin çoğu nonspesifik karın ağrısı olan hastalara ek öneri de bulunmamaktadır. Bu da çocukların ailelerini ek tedavi ve alternatif tıptan yardım alma ihtiyaçlarını artırmaktadır.

Önemli olan aile hekiminin tanıyı net olarak koyarak aileyi ve çocuğu bu konuda bilgilendirip, onların güvenlerini kazanmasıdır.

Teşekkürler