SHB-425 Sosyal Politika ve Planlama Türkiye'de Kalkınma Planları II Doç.Dr.Filiz YILDIRIM
PLANLI KALKINMANIN DEĞİŞME DÖNEMİ (1980 Sonrası) Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989): Bu planda Türk ekonomisinin dışa açılmasına ve ihracata öncelik veren kalkınma politikalarının uygulanmasına ağırlık verilmiştir. Ekonomiye kamu müdahalesinin asgari seviyeye indirilmesi, liberal bir dış ticaret ve yabancı sermaye politikasının uygulanması, altyapı ve konut yatırımlarının arttırılması ve bölgelerarası gelişmişlik farklarının azaltılması öngörülmüştür (T.C Kalkınma Bakanlığı, 2013a)
Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planında «SOSYAL HİZMETLER, YARDIMLAR VE SOSYAL REFAH» İlke ve Politikalar (DPT, 1984)
Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı (1990-1994): Planın temel öncelikleri enflasyonu kısmen düşürmek, kaynakları artan oranda imalat sanayine yönlendirmek ve sosyal politikalara daha fazla ağırlık vermek (T.C Kalkınma Bakanlığı, 2013a). Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planında «Sosyal Hizmet ve Yardımlar» İlkeler ve Politikalar
Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996 – 2000) VII Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996 – 2000) VII. Beş Yıllık Kalkınma Planı yaklaşımının ortaya koyduğu perspektif ise öncelikleri ve politikaları itibarıyla çağın değişen ekonomik ve sosyal gelişmelerini dikkate almaktır (T.C Kalkınma Bakanlığı, 2013a)
Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996 – 2000) VII Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996 – 2000) VII. Beş Yıllık Kalkınma Planı yaklaşımının ortaya koyduğu perspektif ise öncelikleri ve politikaları itibarıyla çağın değişen ekonomik ve sosyal gelişmelerini dikkate almaktır (T.C Kalkınma Bakanlığı, 2013a).
Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996 – 2000) 1970'lerin ortasından itibaren gelişmiş ülkelerin önemli bir bölümünde özellikle teknolojik gelişimi yavaşlayan ülkelerde bazı tıkanmalar yaşandığı görülmüştür. Bu somut durum izlenmekte olan müdaheleci devlet ve refah devleti politikalarının sorgulanmasına yol açmıştır. Artık bu politikaların küreselleşmenin hızlandırdığı rekabetçi bir dünyada sürdürülmesinin mümkün olmadığı, bunun bölgesel entegrasyonlara katılmanın temel gereği olduğu sonucuna varılarak bu gelişime ayak uyduramayan ülke ekonomilerinin marjinalleşerek küçüleceği ortaya çıkmıştır (T.C Kalkınma Bakanlığı, 2013a)
Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996 – 2000) Bu bağlamda ortaya çıkabilecek dar boğazları öngörüp gidermek ve dünyanın değişen koşullarının gereği olarak Avrupa Birliği ile ya da genel olarak dünya ile bütünleşmek önemli hale gelmiştir. Bu sürece uyumda yaşanabilecek sıkıntıları aşmak için yapısal ve kurumsal nitelikte önlemler almak büyük önem kazanmıştır. VII. Beş Yıllık Kalkınma Planı bu temel anlayışla hazırlanmıştır (T.C Kalkınma Bakanlığı, 2013a).
Yararlanılan Kaynaklar DPT (1984). Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1985-1989. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı. http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/5/plan5.pdf DPT (1989). Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1990-1994. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı. http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/4/plan6.pdf DPT (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1996-2000. Ankara: T.C. Başbakanlık, Devlet Planlama Teşkilatı. http://www3.kalkinma.gov.tr/DocObjects/View/13742/plan7.pdf T.C. Kalkınma Bakanlığı, (2013a). Beş Yıllık Kalkınma Planları. http://www.kalkinma.gov.tr/Pages/BesYillikKalkinmaPlani.aspx.