KAĞNI
Çanakkale’de, yedi düvele karşı, Türk’ün, gök kubbede yankılandı sesi, ***** Türk’ün, gök kubbede yankılandı sesi, Vatansız kalıp kabul etmedik esareti… Yediden yetmişe doldurduk cepheyi, Düşman şaşkın, bozguna uğradı. Kaçmakta buldu çareyi…
Kağnıda bir bebe, yanında top mermisi, ***** Kağnıda bir bebe, yanında top mermisi, Bez bağlamış acımasın diye ellerine, Başına da bağlamış bir çelimlik yemeni, Zayıf düşmüş, kağnıyı tutan kolları, Hızla sürüyordu kağnıyı…
Ana, bebesine örtmedi yorganı. ***** Ana, bebesine örtmedi yorganı. Islanırdı yoksa kağnıdaki, mermisi. Vatana lazımdı, hepsi… Kıymetli tuttu feda etti, kendisini, Yorulmak bilmiyor, sürüyordu kağnıyı…
Düşünüyordu cephedeki askerini, ***** Düşünüyordu cephedeki askerini, Vatan kurtulursa yaşardı bebesi. Yolun çamuruna, taşına aldırmadı… Ayağında parçalanmış çarığı, Sürüyordu… Sürüyordu… Sürüyordu…
Acelesi vardı, mermi bekliyordu ordusu, ***** Acelesi vardı, mermi bekliyordu ordusu, Er’i yeni şehit olmuştu, Ayırmıştı, kahpe düşman kurşunu. Er’di orduda, on beş yaşında öbür yavrusu. Sütümü helal etmem dedi,
Karşı dur, yen düşmanı, getir zafer muştusunu. ***** Karşı dur, yen düşmanı, getir zafer muştusunu. Cepheye yollarken, hiç gözyaşı dökmedi, Peşi sıra bir tas su döktü, uğurladı on beşlik yavrusunu. Vatan; kutsaldı, şerefti, namustu…
Tüm ailesi şehit olmuştu. ***** Tüm ailesi şehit olmuştu. Gözlerinin önünde yok etti, düşmanın kalleş pususu. Sağ kalmalıydı, yürekli olmalıydı. Büyüdükçe büyüdü yüreğinde, intikam duygusu. Yapayalnız kalmıştı, kağnıda uyuyan bebesi,
Bir de cephedeki on beş yaşındaki yavrusu. ***** Bir de cephedeki on beş yaşındaki yavrusu. Aldırmıyordu yağmura, sürüyordu kağnıyı, Uzun süredir ağlamıyordu, nazlı kuzusu, Acıkmıştır diye kağnıya uzandı, Kucağına almak için bebesini,
Kalan bir damla sütü emzirmekti niyeti, ***** Kalan bir damla sütü emzirmekti niyeti, Kağnıda vardı erzak, nevalesi… Lakin, cephede beklerdi askeri. Vatan kurtul sundu, tek isteği.
Dokununca bebesine, birden ürperdi. ***** Dokununca bebesine, birden ürperdi. Nazlı kuzusu uyanmadı, soğuktu bedeni, İçinden feryat etti, duyulmadı sesi, Düşman, sesini duymaması gerekirdi.
Mermi bekler, azıcık aş bekler askeri. ***** Mermi bekler, azıcık aş bekler askeri. Sessizce ağladı, içine akıttı gözyaşlarını. “Vatan sağ olsun… Vatan sağ olsun” dedi. Başı dik, göğsü dik, yüreği ezik.
Oracığa gömüverdi, öpe öpe bebesini. ***** Oracığa gömüverdi, öpe öpe bebesini. Kolları çelimsizdi, dermansızdı, bitkindi. Tuttu kağnının çek okunu, boynuna taktı hamutu Vız gelirdi; elinin beresi, boynunun yarası.
Cepheye bir an evvel ulaşmaktı, tek dileği… ********** Düşmanın boyunduruğunu, asla kabul etmezdi. Daha bir hızlandı, yüreklendi. Cepheye bir an evvel ulaşmaktı, tek dileği… RODİ 26 Yazan: İnci SÖKEL