Neden Fotoğraf Çekeriz ???

Dünyayı değiştirmek için… Düşlediğim, hayalini kurduğum bir dünyayı yaratabilmek için fotoğraf çekiyorum…

Fotoğraf çekmek için önce Fotoğraf makinemizi tanımamız gerekir..

Fotoğraf makineleri 2’ye ayrılır. SLR ve DSLR

SLR (Single-lens reflex), objektifi değiştirilebilen filmli makinalara verilen isimdir.

. DSLR (Digital single-lens reflex), yine objektifi değiştirilebilen dijital makinalara verilen isimdir. Diğer bir ifadeyle DSLR teknolojik değişimin profesyonel fotoğraf makinalarına yansımasıdır. DSLR‘ de CCD veya CMOS sensör üzerine algılama yapılırken SLR‘de film üzerine algılama yapılır.

SLR VE DSLR ARASINDAKİ FARKLAR DSLR ile çekmiş olduğumuz karemizi anlık izleyebilir ve silebiliriz. SLR’da bu mümkün değildir. Sonucu ancak tab ettirdikten sonra görebilirsiniz. DSLR’da fotoğraflarımızı harici depolama alanlarında saklayabiliriz (SD kart). Depolama sınırımız SD kart kapasitesi kadardır. SLR’da film kapasitesi kullanılır. DSLR’da fotoğraf üzerinde oynama imkanımız vardır. İster makina üzerinde istersek çekim sonrasında bilgisayarımızda istediğimiz değişiklikleri yapabiliriz. SLR’da bu karanlık oda teknikleri ile kadrajlama, parlatma, yakma, ve bazı özel teknikler ile fotoğraf üzerinde oynama yapılabilir. Ancak bu sistemler tamamen kimyasal tepkilerle meydana gelir ve farklı uzmanlık ister. Artık çoğu DSLR’da video çekim olanağı dahi vardır. SLR ile bu mümkün değildir.

Fotoğraf makinelerinin 3 temel taşı… Diyafram Enstantane ISO

DİYAFRAM Diyafram olarak kullandığımız terimin İngilizcede iki farklı şekilde kullanılıyor olması biraz kafa karıştırıcıdır.’Diaphraam’ ile anlatılan geçen ışık miktarının ayarlayan yapraklı mekanizma iken bizim burada kullandığımız diyafram ‘Aparture’ terimine karşılık gelir ve ‘Açıklık ‘ kelimesi ile ifade edilebilir. Açıklık çapını, dolayısıyla da geçen ışığın miktarını belirleyen bu yaprakların hareketidir.

Filme(veya CCD’ye ) düşecek ışık miktarının ne kadar geniş veya dar bir aralıktan objektif yardımı ile makineye gireceğini belirler.

Diyaframı ne kadar çok açarsak, filmin üzerine o kadar fazla ışık düşer. Diyafram “stop” olarak tanımlanan bir “F” değeri ile ifade edilir. ”F” değeri küçüldükçe diyafram daha fazla açılır, değer büyüdükçe diyafram daha fazla kısılır.

Fotoğraf makinelerin de diyafram 1,1. 4,1. 8,2. 0,2,8,4. 0,5 Fotoğraf makinelerin de diyafram 1,1.4,1.8,2.0,2,8,4.0,5.6,8,11,16,22,… sayısal şeklinde gider. Bu değerlere ek olarak ara duraklar vardır.( örn; 3.5). Her bir değer, bir önceki değerden iki kat fazla ışık anlamına gelir.

Açık diyafram(sayısal olarak küçük değer) odakladığımız objeyi netleştirirken, bu odak mesafesi dışında kalan objeleri ise mesafe ile orantılı olarak uzaklaştıkça bulanıklaşır(blur).

Kapalı diyafram(sayısal olarak büyük değer)kadrajımızın içindeki objelerin net alanın daha fazla olmasına olanak sağlar.

ENSTANTANE(perde hızı) Film veya sensör(CCD) üzerine düşecek olan ışığın süresini belirler.Bu işlev için bir perde kullanılır ve çekim şartlarına göre belirlediğimiz zaman periyodu içinde açık tutulur ve ardından da kapanır. Bu zaman dilimi içinde lens ve diyaframdan giren ışık, film( sensör,CCD) üzerine yansıtılır.

Enstantane, obtüratör, perde, shutter, pozlama süresi ve örtücü gibi isimler anlatımlarda biri kullanılır. Genelde pozlama süresi kullanılır.

30,15,8,4,2,1,1/2,1/4,1/8,1/15,1/30,1/60,1/125,1/250,1/500,1/1000,… dizesi şeklinde gider ve fotoğraf filmi ya da CCD üzerine ışığın kaç saniye boyunca düşeceğini belirler. Bir stop noktası, kendinden önceki veya sonrakinin iki katı veya yarısı kadar ışığı sağlar film üstüne.

Kısa pozlama: Hareketi dondurma, çok ışığın olduğu durumlarda optik algılayıcıya düşen ışığı azaltmak için hızlı enstantane değeri kullanarak çekim yapılmasıdır.

Uzun pozlama: Kaydırma (İng: ‘Panning’) gibi hareketin devamlılığını fotoğrafa yansıtmak için, ortamda az ışık olduğunda optik algılayıcıya düşen ışığı arttırmak için yavaş enstantane değeri kullanarak çekim yapılmasıdır.

Bulb: (Türkçe karşığı sınırsızdır; Kısaltması: B): Enstantane değerinin makinenin izin verdiği en yavaş enstantaneden daha da yavaş olmasını istediğiniz durumlarda makinanın B modunu devreye sokarak istediğiniz kadar uzun pozlama yapabilirsiniz. Kimi modellerin mod tekerinde ‘Bulb’ için ayrı bir konum bulurken çoğu DSLR modelinde enstantaneyi 30 veya 60 saniyeden bir kademe daha yukarı aldığınızda karşınıza çıkar. Bu şekilde çekim yaparken uzaktan kumanda veya deklanşör kablosu kullanılması yararlı olacaktır çünkü doğrudan deklanşör düğmesini kullanmak makinede titreşime neden olacaktır.

Fotoğraf çekerken uzun pozlama gerekirse 1/50sn veya daha uzun olan bir süre pozlama yapılacaksa, makineyi sabitlemek gerekmektedir. Tripod 3 ayak sistemi kullanmalıyız. Sabitlemezsek, aksi takdirde fotoğraf bozulmuş bir şekilde çekilir.

Diyafram ve enstantane birbirlerine bağımlıdır ve birbirlerine yardımcı olurlar. Birbirlerine ters orantılıdır ama makineden içeri giren ışığı dengelemek amaçlı arttırılıp veya azaltılabilir. Işık doğru ayarlanmaz veya dengelenemez ise, overexpose(patlama) ya da underexpose(eksik pozlama, fotoğrafın karanlık olması) oluşur.

ISO ASA – ISO : Eski fotoğrafçıların ASA olarak tanımladığı ISO, filmin ışığa duyarlılık hassasiyetini belirler. ISO değerleri, genel olarak 50,100,200,400,800,1600,.. katları şeklinde gider. Ama çoğunlukla ara değerler de kullanılır ( 80,125,160 gibi. Profesyonel makinelerde çoğunlukla görülür.) Kimyasal fotoğrafçılıkta (günümüz de özel çekimler haricinde kullanılmıyor), fotoğraf üzerindeki kimyasal yapının daha duyarlı olması, dijital fotoğrafçılıkta ise, elektronik olan ışığa duyarlı sensörlerin daha duyarlı olması ile sağlanır. 200 ISO ile çekilen bir fotoğraf, tüm diğer parametrelerin aynı olması koşulunda ( diyafram, enstantane, ışık koşulları), 100 ISO ile çekilmiş olana göre iki kat fazla değerde ışık alır.

Filmin veya CCD’nin ışığa olan duyarlılığı yükseldikçe yani ISO değeri arttıkça, fotoğrafta “grain” adı verilen kumlanmalar oluşacaktır. Dijital fotoğraflarda oluşan bu kumlanmanın adı ise “noise” yani çok küçük noktacıkların oluşmasıdır. Bu pozisyonda yüksek ISO değerleri bize hızı sağlarken, düşük ISO değerleri de fotoğrafta netlik sağlayacaktır. Ama bazı durumlarda netlik yerine, hız ve ışıktan kazanım daha gerekli olup önem kazanır. Örnek olarak gece çekmemiz gereken bir fotoğraf, ama yanımızda tripod da yok. Bu pozisyonda uzun pozlama yapılmaz. Yapılması takdirde görüntüyü net olarak elde edilmez. Fakat ISO’yu birkaç stop arttırıp, pozlama süresini de birkaç stop düşürerek, böylece kısa bir zaman diliminde titretmeden fotoğrafı çekilebilir. Ama sonuçta küçük kumlanma(noise) razı olmak şartıyla. Gerekli olmadıkça fotoğrafın netliği açısından yüksek ISO değerlerini tercih etmemeliyiz.

Fotoğraf çekmek insanın gözünü,aklını ve yüreğini aynı hizaya getirmesidir.