ÜST EKSTREMİTE ORTEZLERİ
Üst Ekstremite Ortezleri Üst ekstremite, çok geniş bir hacimde hareket edebilen bir dizi hareket zincirini içerir
Bu hareketler; Omuz; Abduksiyon Adduksiyon Fleksiyon Ekstansiyon İçe rotasyon Dışa rotasyon
Dirsek; Fleksiyon Ekstansiyon Supinasyon Pronasyon
El bileği; Fleksiyon Ekstansiyon Radial ve ulnar yöne hareketler
El için; Metakarpofalangial eklem Fleksiyon Ekstansiyon İnterfalangial eklem (PİF, DİF) Tüm parmaklar için Abduksiyon, Adduksiyon
Başparmak için; Fleksiyon Ekstansiyon Abduksiyon Adduksiyon Opozisyon
Üst ekstremite ortezlenirken ekstremitenin; Ulaşma Kavrama Taşıma Bırakma fonksiyonlarını içeren amaçlara uygun ortezleme yapılır
Üst ekstremite ortezlerinin amaçları Ağrı ve ödem El Kontraktürler Kol Hastanın sosyal ve mesleki yaşantısına dönüşünü hızlandırmak
Dikkat!!! Kullanım süresi Kullanım şekli Egzersiz
Üst ekstremite ortezleri; -Statik -Dinamik olarak planlanır
Statik ortez; İmmobilizasyon Atrofi ve kontraktür riski
Dinamik (Fonksiyonel) ortezler; Kadıraç Yay Lastik band Fonksiyonu artırıcı
ÜÇ NOKTA PRENSİBİ oluşturur Bu ortezlerin tasarım esasını; ÜÇ NOKTA PRENSİBİ oluşturur
Üç nokta prensibi; Tepe noktası B olan bir ABC eğrisini bir AB doğrusu haline getirmek için; yönü, şiddeti ve doğrultusu farklı kuvvet uygulamalarından yararlanılır
Böylece üç nokta prensibi, bir denge şartında üç tane kuvvetin varlığı anlamına gelir
Üst ekstremite ortezlerinin mekaniği Önkolun ağırlığının sebep olduğu uzvun bağlanma noktasına yakın kuvvet (P) Elin ağırlığının sebep olduğu uzvun bağlanma noktasına uzak kuvvet (D) Eksen olarak bilek eklemi (M), karşıt kuvvetlerin uygulama noktasının bulunduğu yerdir Dengede; M=P+D (Bandaj M noktasından yapılmalı) PM mesafesi kısalırsa, P ve M kuvvetleri artar (Rahatlık azalır) PM mesafesi uzarsa, P ve M kuvvetleri azalır ( Rahatlık artar)