SALAH BİRSEL 1919 - 1999

Şair deneme ve inceleme yazarıdır. Bandırma’da doğmuştur. İzmir erkek lisesi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü öğrenimlerinden sonra İstanbul Nişantaşı Ortaokulunda Fransızca öğretmenliği yapmıştır.

Bankacılık, iş müfettişliği, Edebiyat Fakültesi Kitaplık Müdürlüğü görevlerinde çalışmıştır ,Ankara’da Türk Dil Kurumu Yayın Kolu Başkanlığı görevlerinde çalışmıştır.

Ankara Üniversitesi Basımevi Müdürlüğü’nden emekli olmuştur. Salah Birsel; şiiri duygunun baskısından kurtarıp zekanın ürünü yapmak ister. Her şiirinde yeni bir ses ; yeni bir yapı kurmaya çalışır.

Ona göre : “Bir şiir; yalnız o şiire giren değil,bir de girmeyen kelimelerden meydana gelir. Bir şiirin güzelliği, kendi dışında bıraktığı kelimelerin sayısıyla doğru orantılıdır. Bir şiir, göründüğünden çok daha başka bir şeydir…

Bir şiirin güzelliğine, düzen örgüsüne hemen varılamaz Bir şiirin güzelliğine, düzen örgüsüne hemen varılamaz. Okuyucunun şiire ulaşabilmesi için şiiri tekrar okuması, kendisini günlük etkilerin baskısından kurtarması, ruhunu arıtması, yıkaması, bir düzene sokması lazımdır.

Duygulu şairi değil usta şairi, lirik şiiri değil, zeka şairini savunur.Şiirin fikirlerle değil, kelimelerle yazıldığını da bildiği için: ”Şair, kelimelerin üzerinde çok durmak, az bilineni de, yığınların diline yerleşmiş olanı seçmek zorundadır” der.

Şiirlerine de bu görüşler yansır. Salah Birsel :1937’de ilk şiirinin “Gündüz’’ dergisinde yayınlanmasından sonra 1941’de bugünkü şiir alanına girer.

Şiirin bir yapı işi, şairin ödevinin güzel, başarılır biçimler kurmak olduğu görüşüne varır. Bu anlayışla Varlık, Türk Dili, Seçilmiş Hikayeler, Yeditepe dergilerine yazar.. 1999 yılında İstanbul da ölen Salah Birselin mezarı Feriköy Mezarlığındadır.

SANATI

Şiirde zekanın önemine inanmıştır Şiirde zekanın önemine inanmıştır. 1956‘dan sonra Birinci Yeni şiirinden tamamen uzaklaşmıştır. Kendine ait bağımsız bir şiir anlayışı geliştirmiştir. Konuları alaya alır gibi görünerek şiirin düşündürücü yanını güçlendirmiştir. Nesirlerinde de mizah dikkati çekmektedir.

ŞİİR KİTAPLARI Varduman (Son dönem şiirleri, 1993) Sevdim Seni Ey İnsan Baş Ve Ayak Seçme Şiirler Rumba Da Rumba

Dünya İşleri (1947) Hacivat'ın Karısı (1955) Ases (1960) Kikirikname (1961) Haydar Haydar (1972) Köçekçeler (Bütün Şiirleri, 1981)

DENEMELERİ 1001 Gece Denemeleri adı altında yayınlanan denemeleri: Kurutulmuş Felsefe Bahçesi Yapıştırma Bıyık Paf ve Puf Şiir ve Cinayet Halley Kimi Kurtarır

Salâh Bey Tarihi adı altında yayınlanan denemeleri: Kahveler Kitabı Ah Beyoğlu Vah Beyoğlu Boğaziçi Şıngır Mıngır Sergüzeşt-i Nono Bey ve Elmas Boğaziçi İstanbul-Paris

Amerikalı Tolstoy Bir Zavallı Sarı At Şişedeki Zenci Asansör Kediler Hafiyeler Önde Gider

GÜNLÜKLERİ Günlük Kuşları Örtünmek Hacivat Günlüğü (Günlük ve Kuşları Örtünmek ikisi bir arada) Yaşlılık Günlüğü Aynalar Günlüğü

Bay Sessizlik Nezleli Karga Yalnızlığın Fırınlanmış Kokusu Yanlış Parmak Papağanname

ÖDÜLLERİ "Keçi Çobanı, Kuzu Çobanı" denemesi ile TRT Deneme Sanat Ödülü (1970) "Şiir ve Cinayet" kitabıyla TDK Deneme Ödülü (1976)

"Yaşlılık Günlüğü" adlı günlüğüyle Sedat Simavi Edebiyat Ödülü (1986) - Türkiye'de günlük türünde yazılmış bir esere verilen ilk ödül "Varduman" adlı şiir kitabıyla Necatigil Şiir Ödülü (1994)