Klasik Anlatı Sineması
Klasik sinema anlatısının temelini Aristoteles dramaturjisinin serim, düğüm, çatışma, doruk nokta ve çözüm aşamalarını içeren yapısı oluşturur.
Aristotelesçi dram anlayışı gerçeğe benzeme yanılsaması yaratarak, karakterlerin ya da olayların gerçekliğinden şüphe duyulmamasını ve izleyicinin olaya katılmasını amaçlar.
İzleyici filmin başladığı andan bitiş anına kadar olayın gerçekten olduğunun sanmalıdır. Yanılsamanın inandırıcılığı için mantıklı neden-sonuç ilişkisinin sağlanır.
Klasik Hollywood sinemasında yan olaylar, ana öykü etrafında gelişen küçük öyküler, karakterlerin birbiri ile iç içe geçen hikayeleri ve yan karakterler, olay örgüsü etrafında toparlanır.
Klasik sinema gerçeğe tutkun değildir Klasik sinema gerçeğe tutkun değildir. O gerçeği yakalamaya değil gerçeklik yanılsaması yaratmaya çalışır. Geleneksel film yapısı özellikle diyalogları kesecek her türlü gürültüden kaçınır. Konuşmaların açık ve net biçimde anlaşılır olmasını ister.
Geleneksel sinema kalıplarından birisi olan anlatının devamlılığı ilkesidir. Filmlerde zaman doğrusal bir çizgide ilerler, tıpkı hayattaki gibi. Böylece izleyici filmin gerçekliğine dair mantıklı nedenleri üretmiş olur.
Klasik sinema ideolojik mesajları görünmez kılarak izleyicinin izlediği yapıtı olduğu gibi, sorgulamaksızın kabul etmesi üzerine kuruludur.
Klasik sinemadaki paralel kurgu yoğun olarak kullanılır Klasik sinemadaki paralel kurgu yoğun olarak kullanılır. Bu kurgu anlayışı Hollywood sinemasında bir kural haline gelen anlatımın görünmezliği ilkesi asla bozulmaz. Filmdeki olay örgüsünün devamlılığı önemlidir. İzleyicinin katılımını şart koşar.
Hollywood sineması stüdyo, dekor, makyaj gibi olanaklardan yararlanmıştır. Hollywood sinemasında dekor doğal olana mümkün olduğunca çok benzetilir. Klasik sinema doğal mekanlar ve gerçekliğin görüntüsünü yaratmaya çalışır
Star sistemi
Stüdyo sistemi
Klasik Sinemanın Yedi Temel Özelliği Alternatif Sinemanın Yedi Geçişli Anlatı Geçişsiz Anlatı Özdeşleşme Yabancılaşma Saydamlık Öne Çıkma Tek Anlatım Çok Anlatım Son Açık Uç Hoşlanma Rahatsız Olma Yapıntı Gerçek
Klasik sinemada temel olan öyküdür Klasik sinemada temel olan öyküdür. Öykü izleyiciye aktarılırken seyircinin filmle özdeşleşmesi ana amaçtır. Seyirci filmi izlerken kendisini kahramanın yerine koyar, onunla sevinir, üzülür, aşık olur. Böylece özdeşleşmenin gerçekleşmesi sağlanmış olur.
İzleyicinin filmi izlerken özdeşleşebilmesi için filmin saydam olması gerekir. Yani görünmezlik olarak ifade edebileceğimiz bu durumda, izleyici film izlediğini unutmalıdır. İzleyici filme yabancılaşmamalı, kendisini olayların akışı içinde hissetmelidir.
Klasik sinemanın bir diğer özelliği de tek anlatımlı olmasıdır Klasik sinemanın bir diğer özelliği de tek anlatımlı olmasıdır. Öyküde olaylar giriş, gelişme ve sonuç bölümlerinden oluşur.