Hazırlayan:Ayşe Beril Heral Sınıf:5-A Numara:518 Okul:Büyük Kolej TOLSTOY BİYOGRAFİSİ Hazırlayan:Ayşe Beril Heral Sınıf:5-A Numara:518 Okul:Büyük Kolej

Büyük Rus yazarı Lev Nikolayeviç Tolstoy 9 Eylül 1828’de Tula’da bulunan ailesine ait Yasyana Polyana Malikanesinde doğdu. Tolstoy ailesi, tarihe yön veren bir çok önemli kişinin çıktığı, oldukça tanınan aristokrat bir aileydi. Atalarından biri Çar Petro'nun başarılı bakanlarından biriydi. Yeğeni Kont Aleksi Konstantinoviç Tolstoy ise ''Mütiş İvan'ın Ölümü'' gibi oyunlarıyla ün salmış bir şair ve drama yazarıydı. Anne tarafından da, dedesi Prens Nikola Volkonski, Büyük Katerina'nın ordularının başkomutanıydı.

İki yaşında annesini ve dokuz yaşında babasını kaybetti İki yaşında annesini ve dokuz yaşında babasını kaybetti. Anne ve babasının olmaması sebebiyle eğitimini halası üstlendi ve 1943 yılında Doğu dilleri okumak üzere Kazan Üniversitesi’ne gönderildi. Fakat uzun bir süre geçmeden buradaki eğitimini yarıda bıraktı ve Hukuk Fakültesi’ne geçti. Bu fakültedeki eğitimini de yarıda bıraktı ve 1847 yılında, doğduğu yer olan Yasyana Polyana’daki çiftliğine geri döndü. Ailesi babasından kalan toprakların yönetimini eline alması için onun eve dönmesini istediler. Bunun dışında Tolstoy için seçecek bir tek başka yol vardı; Toprakların yönetimini kardeşlerinden birine bırakmak ve devlet memurluğuna girmek. Fakat bir türlü karar veremiyordu.

Aradan üç yıl geçtikten sonra, 1851’de Rus ordusuna yazıldı Çar ordusunda subay olan kardeşi Nikola'yla birlikte, Çar kuvvetlerinin, Tatarlar’ın isyanını bastırmak için savaştıkları Kafkasya'ya gitmeyi tercih etti. Gönüllü olarak askerlerin dağ köylerine yaptıkları baskınlara katıldı. Bir yıl sonra bu sefer sırasında edindiği tecrübelerden yararlanarak, '' Baskın '' adlı kitabını yazdı. Ve 1854-1855 arası Kırım Savaşı’nda topçu teğmeni olarak görev yaptı.

Sivastapol kuşatması üzerine yazdığı izlenimleri ile (''Sivastapol Hikayeleri'') ününü biraz daha pekiştirdi. Asker olarak hiç mutlu olmayan Tolstoy, edindiği acı deneyimler ve karşılaştığı dehşet verici olaylar yüzünden savaştan nefret etmeye başlamıştı.

Ordudan ayrıldıktan sonra bir süre Saint Petersburg'da yaşadı ardından bir Avrupa turuna çıktı. 1858 başlarında da Rusya'ya, Yasna Polyana'ya, topraklarına döndü. Topraklarıyla ilgilenmeye başladı. Artık bir köy efendisi gibi yaşıyordu. Köylülerin yaşam tarzını yakından incelemeye başladı. İki yıl sonra tekrar yabancı ülkelere ama bu sefer buralardaki eğitim sistemini incelemeye gitti. Dönüşünde Yasna Polyana'da bir okul açıp, bu okulda tamamen devrimci metotlarla eğitime başladı. Derslere katılmak zorunlu değildi. Ceza, ödül ya da derecelendirme yoktu. Çocuklar okula istedikleri kılıkta gelebiliyor, canları isterse dersi dinliyor, istemezse dinlemiyorlardı. .

Ne yazık ki Tolstoy'un sağlık durumunun bozulması, bir yıl sonra bu denemesinden vaz geçmesine sebep oldu. Bütün zamanını topraklarının yönetimine ve eserlerini yazmaya ayıran Tolstoy, 1862'de eski bir aile dostunun kızı Sofia Behrs ile bir aşk evliliği yaptı. Genç evliler daha başlangıçtan beri çok mutlu bir hayat sürmeye başladılar. Tolstoy, nikahtan kısa bir süre sonra başyapıtı ''Savaş ve Barış''ı yazmaya koyuldu. İki soylu ailenin, tarihi olayların akışı içinde çizilen alınyazılar çevresinde kurulmuş olan roman, tolstoy ailesinin ve annesinin ailesi Volkonski'lerin arşivlerinden esinlenilerek yazılmıştır.

Tolstoy 1873 yılı Mart ayında ikinci büyük eseri olan '' Anna Karenina''yı yazmaya başladı. Bu dönemde hayatı oldukça bunalımlı olan yazar, önce çok sevdiği Tatyana teyzesini, ardından da çocuklarından ikisini kaybetti. Ayrıca karısının hastalığı ve resmi makamların eğitimle ilgili çalışmalarını kösteklemesi de cabasıydı. Bütün bunlara rağmen '' Anna Karenina'', yadsınamaz şekilde bir usta eseridir. Bu romanında Tolstoy, Shakespeare dışında hiçbir yazarın ulaşamadığı biçimde, insan karakterini çözümlemektedir.

Son nefesini verdiği 1910 yılına kadar, insanoğlunun din aracılığıyla birlik olması uğruna çaba gösterdi. Eserlerinin hepsi, '' Karanlığın Kudreti'', ''Kroyçer Sonatı'' ve ''Diriliş'', hep bu amaca yönelmişti. Kendi yaşantısını da öğretisine uydurmak için elinden geleni yaptı. Basit bir köylünün yaşayış biçimine ayak uydurmak için her şeyini sadeleştirdi. Hayatının son yılında da evini ve karısını bırakıp köylüler arasına karışıp kaybolmak için bindiği trende rahatsızlandı ve bir hafta sonra da 7 Kasım 1910 yılında 82 yaşında hayatını kaybetti.