FUTBOLDA VURUŞ TEKNİKLERİ HAZIRLAYAN CÜNEYT ÇELEBİ
1.AYAK İLE YAPILAN VURUŞLAR A: AYAK İÇ KISMI İLE YAPILAN VURUŞLAR B: AYAK İÇ ÜST KISMI İLE YAPILAN VURUŞLAR C: AYAK ÜST KISMI İLE YAPILAN VURUŞLAR D: AYAK ÜST_DIŞ KISMI İLE YAPILAN VURUŞLAR E: AYAK DIŞ KISMI İLE YAPILAN VURUŞLAR F: AYAKUCU İLE YAPILAN VURUŞLAR G: DİZ İLE YAPILAN VURUŞLAR H: AYAK TOPUĞU İLE YAPILAN VURUŞLAR 2.KAFA İLE YAPILAN VURUŞLAR 3.GÖĞÜS İLE YAPILAN VURUŞLAR 4.OMUZ İLE YAPILAN VURUŞLAR
1.AYAK İLE YAPILAN VURUŞLAR A: AYAK İÇİ VURUŞ TEKNİĞİ: Ayak baş parmağının dip kısmı ile topuk ve ayak bileği üçgeni arasında oluşan yüzeyle topa yapılan vuruştur. Ayak içi ile, vuruşlarda top ile temas etmesi gereken yüzey; ayak baş parmağı eklem başlangıcı ve bilek ekleminin altından başlayarak topuğa kadar uzanan iç bükey yapılı alan ile sınırlandırılır. Topa doğru hafif yanal bir durumda ve düz bir doğrultu üzerinde hareket edilerek yaklaşılmalıdır. Destek ayağının vuruş yönünü gösterir bir biçimde konuşlandırıldığı son aşamada; vuruş bacağı bağlantılı bir kurgu ile diz ve ayak bilek denklemler dışa dönük durumlarda, kalça ekleminden salınarak top yönünde hareket ettirilmelidir; vuruş eylemi ayak iç yüzeyi kullanılarak gerçekleşmektedir.
Vuruş anında, bilek eklem bölgesindeki gerginlik arttırılmalı ve dışa dönük yatay konum korunmalıdır; vuruş ayağının topa karşı yöneliminde yer ile topuk arası mesafe yaklaşık 6-7,5 cm olmalı, ayak uç bölümü topuk bölgesine oranla daha yüksek bir durumda tutulmalıdır. Topa, ister sabit ister hareketli olsun, uygun hafif koşu ritmiyle düz olarak (dik açı) gelinir. Topa yakın koşmaların 3-4 metreden daha uzak olmaması gerekir. Destek ayağı, topun bir ayak genişliğinde (10-15cm) mesafe ile topun yanına getirilir. Vücut ağırlığı hafifçe dizden bükülen destek ayağı üzerinde olup, ayak ucu hedefi göstermektedir. Vuruş ayağı dizden hafif bir şekilde bükülür. Ayak geriden gelirken ve kalçadan dışa doğru 90 derece çevrilirken ayak içi hedefi gösterir. Ayak ucu hafifçe kalkmış durumda bilek sabit hale getirilir. Vücut hafif öne doğru eğik olup, kolların biri önde ve hafifçe dirsekten bükülü, diğeri yanda dengeyi sağlayacak durumdadır. Ayak topa vurduktan sonra, vuruş ayağı salınıma devam eder ve vücut hafifçe geriye doğru bükülür.
Havadan gelen toplarda ayağın içiyle yapılan vuruşlarda teknik şöyledir: Vuruş yapan ayağın dizi bükülerek, ayak en dengeli pozisyon yüksekliğinde kalçadan dışa doğru döndürülerek topla temas eder. Burada ayak çok fazla kaldırılarak oyun kuralarını ihlal edecek şekilde olmamalıdır. Ayak salınımının kalçadan başlama şekli, topa temas edilecek yüzey, kolların durumu, yerden yapılan ayağın içiyle yapılan vuruş tekniği gibidir. Destek ayağı, topa yaklaşma eylemini izleyen son aşamada, ayak ucu vuruş yönünü gösterir bir durumda topun yanal gerisine konuşlandırılmalıdır; izleyen aşamada ise ayak bilek ekleminden gergin bir durumda, denge sağlayıcı bir işlevi yerine getirmeye yönelik olarak hareket ettirilmelidir. Vuruş bacağı topa karşı kalçadan salınarak yönlenmeli; vuruş eylemini izleyen aşamada bacak vuruş yönünde gevşeyerek salınmalıdır. Topa vuruş anında; vücut üst bölümü dik ve hafif geriye yatık bir durumda olmalı kollar ise yanlarda bir önceki durumlarını korur biçimlerde hafif gergin bir konumda tutulmalıdır. Etkili bir vuruş tekniğinde ise; vuruş ayağına uzak olan kol ön ileri, yakın olan kol ise yanal konumda geriye, çaprazlama hareket eder biçimde salınmalıdır.
Ayak İçi Vuruş Tekniğinin Futbolda Kullanıldığı Yerler Sahanın her yerinde kullanılan ve kısa mesafe yapılan isabetli şutlarda etkisi büyük olan bu vuruşun üzerinde önemle durmak gerekir. Ayak içi vuruş, özellikle isabetli pas atmada kullanılır. Yavaş olarak uygulandığından, şut atma yerine , daha çok pas verme ve plase vuruşlarda kullanılır. Vuruş alanı geniş olduğundan, kaleye yakın yerlerde emin bir şekilde gol atabilmek için de çok elverişli bir vuruştur. Yine dar alanda yapılan kombine oyunlarda; örneğin duvar pasında kullanılır. Yüksekten gelen veya sıçrayan toplarda ayağı içi ile ölçülü bir şekilde vole vurulup, top amaçlanan hedefe ulaştırılırken de kullanılan bir vuruş şeklidir. Bunların yanında, ayak içi vuruş uzun paslaşmalarda ve kaleye uzaktan atılan sert şutlarda kullanılmaz. Ayak içi ile yapılan vuruşta bir takım dezavantajlar da vardır.Futbolcunun topa vurmak için aldığı pozisyonda rakip, topun gideceği yönü sezip topu alabilir. Yine, futbolcu hareket ve koşu halinde iken, ayağı yatay ekseni öne doğru doğrulur. Bu ise, futbolcunun iç vuruş yapabilmesi için ayağını diğer bir yöne çevirmesini gerektirir ve koşma ritminin azalmasına yol açar. Bunlar ise futbolcunun hareket yeteneğini azaltır.
Ayak İçi Vuruş Tekniğinde Dikkat Edilecek Hususlar -Uygun bir koşu ritmi olmalı -Vücut ağırlığı, topa vuracak bacağa zamanında yüklenmeli -Destek ayağının topun 10-15 cm yanına konulmalı hedefi göstermeli -Yaklaşım açısı iyi ayarlanmalı -Topa vuracak bacak ve ayak kalçadan yeterince dışa doğru çevrilmeli -Diz ve ayak bileği yeterince sıkılmalı -Topa, uygun geniş temas yüzeyi ile vurulmalı -Hareket akıcı bir şekilde yapılmalı -Gövde vuruş anında geride kalmamalı -Vuruştan sonra ayağın salınımı devam devam etmeli -Vuruş anında vücut pas atılacak yöne çevrilmelidir.
Ayak İçi İle Yapılan Vuruş Tekniğinde Yapılabilecek Hatalar -Uygun olmayan koşu ritmi -Vücut ağırlığının topa vuracak bacağa çok erken yüklenmesi -Destek ayağının yanlış açıyla topun yanına konulması ve hedefi göstermesi -Yaklaşım açısının ayarlanamaması -Topa vuracak bacağın ve ayağın kalçadan yeterince dışa doğru çevrilmemesi -Dizin ve ayak bileğinin yeterince sıkılmaması -Topa uygun geniş temas yüzeyi ile vurulmaması -Hareketin akıcı bir şekilde değil, kesik kesik yapılması -Gövdenin vuruş anında geride kalması -Vuruştan sonra ayağın salınımına devam etmemesi -Vuruş anında vücudun pas atılacak yöne çevrilmemesidir.
Ayak İçi Vuruş İle İlgili Örnek Çalışmalar 1.Tekniğin topsuz olarak uygulanması 2.İki eş, bir topla karşılıklı olarak beş altı metre mesafede dururlar a. Duran topla paslaşma b. Hareketli topla paslaşma c. İki oyuncunun birbirine yaklaşıp uzaklaşarak, topu kontrol ederek veya direkt olarak paslaşması 3.Üç kişi ile topu yerden ve elle atarak havadan ayağın içiyle yapılan vuruşla paslaşma 4.Yerden ve havadan paslaşılarak, her iki yönden üçerli gruplarla yapılan üçgen çalışma 5.Üç kişiyle yapılan paralel koşu esnasında paslaşma 6.Oyuncular pas attığı grubun arkasına deplasman yaparak çalışırlar. 7.Hareket halinde iken ortadaki eşle paslaşma.
B: AYAK İÇ ÜSTÜ İLE YAPILAN VURUŞ TEKNİĞİ: Ayak baş parmağının dip kısmı ile ayak bileğinin iç kısmı veya daha açık bir ifadeyle; ayak baş parmak kökü ile ayak bileği kıvrımı arasındaki bölüm ile yapılan vuruştur Topa 45 derecelik bir yaklaşım açısıyla yaklaşılır. Destek ayağı topun 25-30 cm yanında ve gerisinde, hafif bükülü durumdadır. Vuruş bacağı kalçadan bir salınım hareketi ile topa yaklaşırken, ayak bileği ve parmak uçları hafif yere doğrudur. Vuruş ayak baş parmak kökü ile ayak bileği kıvrımı arasındaki bölüm ile yapılır. Atılmak istenilen mesafeye göre topun altına veya üstüne vurulabilir. Falsolu vuruşlarda topun dış tarafına ve merkeze yakın bölümüne vurmak daha avantajlıdır. Topa karşı, yanal bir konumda kavisli bir doğrultu üzerinde yönlenilerek yaklaşılmalı, topa yaklaşım doğrultusu, topun gideceği yön doğrultusuna 40 dereceden fazla bir açı oluşturmamalıdır.
Futbolda Kullanıldığı Yerler: Ayağın iç üstü ile yapılan vuruş tekniği, savunmadan geniş alanlara açılmada, orta saha oyuncularının hücum oyunu kurmalarında, kenar çizgilerinden yapılan ortalarda, korner atışlarında, serbest vuruşlarda ve kaleye şut atmada kullanılır. Bu teknik, özellikle topu falsolu kullanarak hücumları daha da etkili bir hale getirmekte, suruma göre topu ya yarı yada tam kavisli olarak hassa bir şekilde rakip ceza sahasına ortalamakta büyük yarar sağlar. Bu tekniğin en büyük avantajlarından bir tanesi de oyuncuların sakatlanmasını önleyen bir teknik olmasıdır. Fakat, isabetsiz yüzdesi düşük olduğundan bu teknik, kısa, yerden ve direkt paslarda pek kullanılmaz. Bu tekniğin kullanılmasındaki amaç; oyun içerisinde sabit veya hareket halindeki oyuncunun duran ya da hareketli topu uzak hedeflere isabetli şekilde atmasıdır.
Ayak İçi Üst Vuruşta Dikkat Edilecek Hususlar -Topa yaklaşım açısı doğru olmalı -Destek bacağı dizden bükülmeli -Destek ayağı topa uygun uzaklıkta olmalı -Kaslar ve eklemler, vuruş anında sıkılmalı -Topa uygun vuruş yüzeyi ile temas edilemeli -Hareket akışı iyi bir şekilde yapılmalı -Vuruş anında vücut, öne fazla eğilmemelidir.
Ayak İçi Üst Vuruş Tekniğinde Yapılabilecek Hatalar -Topa yaklaşım açısının normalden çok farklılık göstermesi -Destek bacağının dizden bükülmemesi -Hedefin uzağına göre ayağın topa vuruş noktasının ayarlanamaması -Destek ayağının çok ileri gitmesi veya geride kalması -Vuruş ayağının, dışa az yada fazla döndürülmesi -Kas ve eklemlerin vuruş anında sıkılmaması -Topa uygun vuruş yüzeyi ile temas edilmemesi -Hareket akışının iyi bir şekilde yapılmaması -Vuruş anında vücudun öne fazla eğilmesidir.
Ayak İçi Üst Vuruş İle İlgili Örnek Çalışmalar -Hareketi topsuz, hayali olarak uygulama -İki kişide bir top olmak üzere 10-15 metrelik mesafede; a)Durarak ve stop pasla eşin göğsüne topu isabet ettirmeye çalışarak paslaşma, b)Hareketli olarak direkt paslaşma -Sahanın zemininde işaretlenmiş bölgelere, belli mesafeden ayağın iç üstü ile vuruşlar -Ortadaki eşin üzerinden, sağından ve solundan paslaşma -İki topla çapraz paylaşma yapıp, gruptan gruba yer değiştirme -Kale çizgisi ile ceza sahası çizgilerinin kesiştiği noktalardan kaleye gol atma -Kale direğine topu isabet ettirme yarışması
C: AYAK ÜSTÜ İLE VURUŞ TEKNİĞİ: Ayağın üst kısmı(ayakkabı bağcıklarının olduğu kısım) ile yapılan vuruştur. Topa 6-7 metrelik bir mesafeden kısa adımlarla düz koşu ile gelinir. Vuruştan önce son adım uzun atılmalıdır. Destek ayağı topun 10-15 cm yanında durur ve ayak ucu topun gideceği yere dönüktür. Topa vuruşta diz hafif olarak bükülür. Vücut ağırlığı destek ayağı üzerindedir. Vuruş ayağı topa karşı, bilek ekleminden bükülerek ve yere dikey konumlarda hareket ettirilerek yönlendirilmelidir. Topu havadan yönlendirmek için vuruş ayağı üst yüzeyi top merkezinin altındaki noktalara yönlendirilmelidir. Vuruş anında ayak bilek ekleminden gerilerek ve ayak üst yüzeyi topun altına gelecek biçimlerde hareket etmelidir. Vole vuruşlarda, ayak topa karşı yanal konumlarda ve ayak yüzeyi top ile buluşacak biçimlerde yatırılarak yönlenmelidir. Vuruş eylemini izleyen aşamada ise ayak topuğu (vuruş şiddetinin yarattığı savrulmanın etkisiyle) yer ile olan teması keserek hafifçe yükselmelidir.
Ayak Üstü İle Vuruş Tekniğinin Kullanıldığı Yerler Bu teknik, koşu ritmini bozmadan yüksek tempolu hareketlerde, bir dripling sonunda veya pas alındıktan sonra kaleye şut atmada, kale civarında veya sahanın herhangi bir yerinde serbest vuruşların kullanılmasında, ani uzun paslarda, topu rakip oyuncunun üzerinden aşırtmakta, savunma oyuncusunun yaptığı rahatlatıcı vuruşlarda aut atışlarında kaleci degajlarında kullanılır. Kısacası ayağın üstü ile yapılan vuruş, kısa, uzun, yerden, yüksekten paslaşmalarda, kaleye atılan sert şutlarda, direkt oyunda, yanlardan yapılan ortalarda, savunmada iken topu uzaklaştırmada çok kullanılan bir vuruş tekniğidir. Üst vuruş tekniği doğru zamanında uygulandığı takdirde 30-35m.’den etkili olabilir. Oyunculara daha ekonomik bir şekilde, rakiple müdahaleye girme ihtiyacı duymadan hedefe ulaşmalarına imkan verir. Ayağın üstü ile yapılan vuruş tekniği; küçük oyuncularda öğretim sürecinin sonlarına doğru öğretilecek vuruş tekniklerinden birisidir. İyice anlaşılmadan yapılan çalışmalar sonucu ayak ucunun yere vurulması, çocuklarda bu vuruş tekniğine karşı bir çekingenliğe neden olacaktır. Bu nedenle ayağın üstü ile yapılan vuruş tekniğinde, eğitime yüksekten atılan toplarla başlanılmalıdır.
Ayak Üstü Vuruşta Dikkat Edilecek Hususlar -Topa düz ve uygun koşu ritmiyle gelinmeli -Destek ayağı topun uygun yerine konulmalı -Vuruş ayağı ile topun istenilen yerine vurulmalı -Vücudun üst tarafı fazla geriye gitmemeli -Ayak bileği sabitleştirilmeli -Topa doğru açıyla yaklaşılmalı ve vuruştan sonra salınıma devam edilmelidir.
Ayak Üstü İle Vuruşta Yapılabilecek Hatalar -Destek ayağının topun uygun yerine konulmaması -Topa düz ve uygun koşu ritmiyle gelinmemesi -Vuruş bacağı, diz ekleminden az bükülmüş veya dik tutulmuş olması -Vuruş ayağı ile, topun istenilen yerine vurulmaması -Vücudun üst tarafının fazla geriye gitmesi -Ayak bileğinin sabitleştirilmesi -Topa yanlış açıyla yaklaşılması -Topa istenilen kuvvetin uygulanması -Ayağın vuruştan sonra salınıma devam etmesidir.
Ayak Üstü İle Yapılan Vuruşla İlgili Örnekler -Hareketi hayali olarak, topsuz uygulama -Ortadaki eşin üzerinden ayağın üstü ile yapılan vuruş -Üst vuruşla kenardaki oyuncuların uzun, ortadaki oyuncuların her iki yönde kısa paslaşması -Üçgen dizilişinde; eşlerin sırayla bir sonraki eşe eliyle attığı topu diğer eş, ayağın üstü ile yapılan vuruşla üçüncü eşe gönderir. -Düz paslarla yerden, çapraz paslarla topun elden düşürülüp sektirilmesi biçiminde ayağın üstü ile yapılan vuruşla paslaşma -Yanlardan, ellerle ve ayaklarla yapılan ortaların ayağın üstü ile yapılan vuruşla kaleye gol için atılması -İkili takımlarla belli mesafelerden ayağın üstü ile yapılan vuruşla gol atma yarışması
D: AYAĞIN DIŞ ÜSTÜ İLE VURUŞ TEKNİĞİ Dış üst vuruş ayak serçe parmak kökü ile dış çıkıntı arasında kalan bölümü ile yapılır.Topa hem düz hem de hafif bir açı verilerek veya kavisli olarak yaklaşılır. Topun falsolu bir şekilde gitmesi için, topa “0” açı ile yaklaşılır. Eğer topu falsosuz bir şekilde ve düz atmak istiyorsak o zaman topa yaklaşım açısı topun gidiş yönünün aksine ve yaklaşık 45 derece olmalıdır. Destek ayağı ekseni vuruş yönü ile dik bir açı teşkil edecek şekilde ve toptan 15-20cm yanda ve gerisinde yer alır. Topa düz yaklaşılıyorsa destek ayağı topun 15-20cm yanal gerisine, çapraz yaklaşılıyorsa, topun 20-25cm yanal gerisine konulmalıdır. Vuruş ayağı, topa karşı ayak dış üst yüzeyi ile dıştan içe yada dışa hareket eder biçimde yönlendirmelidir. Topun düz bir doğrultu üzerinde yönlendirilmesi, vuruş ayağının yanal bir konumdan, geniş bir yüzey alanı oluşturur bir biçimde topun tam merkez noktası üzerine yönlendirilmesi ile olanaklıdır.
Ayak Dış Üstü Vuruş Tekniğinin Kullanıldığı Yerler Ayağın dış üstü ile yapılan vuruş, futbolda çok kullanılan bir vuruş tekniğidir. Çünkü ayağın dış ve geniş alanı, hareket halinde olan topa vuruş için çok uygundur. Bu uygunluk, ayağın üstü ile yapılan vuruşa göre, sakatlanma riskinin ayağın dış üstüyle yapılan vuruşta, daha az olmasından kaynaklanmalıdır. Bu vuruş tekniğiyle oyuncular topa daha fazla kuvvet uygulayarak sert şutlar atabilirler. Bu vuruş top sıçrayıp öne düştüğü zaman çeşitli şekillerdeki paslaşmalarda özellikle duvar pasında oldukça yararlıdır.ayrıca hızlı tempoda koşarken oyuncunun rakip oyuncuya hissettirmeden takım arkadaşına pas atabilme özelliğine uygun olması açısından büyük önem taşır. Bu teknik, kaleye şut atma ve paslaşmanın yanında, kısa mesafelerden serbest vuruşların yapılmasında da oldukça etkilidir.
Ayak Dış Üstü Vuruş Tekniğinde Dikkat Edilecek Hususlar -Topa vuruşa uygun bir açıdan ve uygun koşu ritmiyle gelmeli -Vuruş bacağı kalçadan döndürülmeli -Destek ayağı topa göre istenilen yere konulmalı -Zamanlama iyi yapılmalı -Topa vuran ayak bileği ve bacak kasları yeterince sıkılmalı -Topa vuran ayak içe doğru yeterince kullanılmalı -Topa istenilen kuvvet uygulanmalı
Ayak Dış Üst Vuruş Tekniğinde Yapılabilecek Hatalar -Vuruş bacağının kalçadan iyi döndürülmesi -Topa uygun koşu ritmiyle gelinmemesi -Destek ayağının topa göre istenilen yere konulmaması -Zamanlamanın iyi yapılmaması -Topa vuran ayak bileği ve bacak kaslarının yeterince sıkılmaması -Topa vuran ayağın içe doğru yeterince çevrilmemesi -Topa uygun vuruş yüzeyinin ve istenilen kuvvetin uygulanmaması
Ayak Dış Üst Vuruş Tekniğiyle İlgili Örnek Çalışmalar -Hareketin hayali olarak topsuz çalışılması -Ortadaki eşin bacak arasından, sağından ve solundan paslaşma -Altı kişilik grupla üçgen paslaşma -İki pasörle duvar pası yaparak karşıki gruba pas atma -Ceza sahası dışından bu vuruş tekniği ile yapılan grup yarışması -Ceza sahasının aut çizgisi ile birleştiği noktalardan kaleye ayağın dış üstü ile yapılan vuruşlarla gol atma yarışması -Pastan sonra yapılacak ortayla ayağın dış üstü ile yapılan vuruş tekniği ile gol atma -Orta saha yuvarlağında iç içe top süren oyuncular, işaretle ceza sahası üzerindeki pasörle duvar pası yapıp, kaleye gol vuruşu yaparlar.
E: AYAK DIŞ KISMI İLE VURUŞ TEKNİĞİ: Vuruş için ayağın dış yüzeyinin kullanıldığı bir tekniktir. Uygulanması en zor tekniklerden birisidir. Topa vuruş tekniklerinin tamamını öğrenmiş ve uygulayabilir duruma gelmiş sporcularla bu tekniğin çalışılması daha doğrudur. Önemli bir vuruş tekniğidir. Bu teknik, tekniğin uygulanabileceği zaman ve ortamın yeterli olduğu durumlarda, sıkışık ortamdan çıkabilmek amacıyla kısa mesafelere, rakibin arkasındaki boş alanlara pas atmak amacıyla da uzun mesafelere kullanılan bir vuruş tekniğidir. Tekniği uygulayabilmek için, bacağın belirli bir açıyla topa yaklaşabileceği ortamın ve zamanın olması gerekir. Ayağın dış tarafının, küçük parmağa kadar olan bölümüyle vuruş yapılır. Kısa mesafelere vuruş uygulanırken, vuran ayak topun iç tarafında bulundurulur ve temas anında ayak dışa döndürülür. Topa temas yeri, yatay orta çizgi boyuncadır. Yüksek vuruşlarda bu çizginin alt tarafına vuruş yapılır. Topun yan gerisine doğru vuruş ayağının hareketini kolaylaştıracak şekilde konulmalıdır. Falsolu vuruş yapmak için vuruşu yapacak ayak, topla aynı hizadan ve dıştan içe doğru getirilmelidir. Sağ ayakla yapılacak vuruşlarda temas topun merkezinin sol tarafına doğru olmalıdır. Falso alan top, soldan sağa doğru yol alır. Vücut iç vuruş tekniğinde olduğu gibidir. Baş muntazam ve gözler topu izlemelidir.
Dış Vuruş Tekniğinin Avantajları -Hafif bir dış vuruş ile büyük bir şaşırtma yapılabilir. -Rakip arkasına dolanan top olarak kullanılabilir. -Uzun mesafelere ve sert vuruşlar için kullanılabilir -Uzun adımlarla koşulurken bile kullanılabilir. -Topu kalabalıktan çıkartmak için büyük avantaj sağlar Dış Vuruş Tekniğinin Dezavantajları -Falsolu olarak kullanıldığı zaman, kontrolün zor olması -Top dikey doğrultuda bir yol izlemez bu nedenle aldatıcı olabilir -Uzun mesafeler kullanıldığında isabet oranı düşüktür. -Kontrol edilmesi bazen zor olabilir -Yanıltıcı bir hareket eğrisi çizer.
F:AYAK UCU İLE YAPILAN VURUŞLAR Topa temas yüzeyi, tarak kemiklerinin bittiği yer ile ayak parmaklarının uç kısımlarıdır.Vuruş ayağın uç kısmı topu atmak istediğimiz hedefi göstermelidir. Ayak vuruş anında kalçadan ileriye doğru uzatılır. Ayağımızın uç kısmı ile topun alt tarafına ayağımızı sokarak aşırtma vuruşlarda yapabiliriz. Vuruşu gerçekleştirmek için, vuruş ayağı bilekten kilitlenerek topun alt yarısına iyice sokulur ve top belli bir açıda havalandırılarak atılmak istenen yere doğru bilek tarafından itilir. Yetişilmesi zor olan toplara, rakibin de sahip olmasını engellemek amacıyla kullanılan bir tekniktir.
Avantajı -Topu uzun mesafeye atmak mümkün olabildiği gibi, her pozisyonda vuruşu yapabilmesi gibi bir avantajı vardır. Dezavantajları -Topa temas alanı dar olduğu için, uzun mesafelere atılmak istenen pasların isabet oranı çok düşüktür. -Topu havalandırabilmek amacıyla tekniği kullanabilmek için yeterli mesafeye ve zamana ihtiyaç vardır. Oyun anında bu mesafeyi ve zamanı bulmak oldukça zordur.
G: AYAK DİZİ İLE YAPILAN VURUŞLAR: Oyun alanında, orta yükseklikte gelen toplara baş ya da ayağımız ile vurma şansımız olmadığı hallerde kullanılan bir vuruş tekniğidir. Kısa mesafelerden gelen toplara vuruş için yeterli zamanın olmadığı durumlarda, topun yönünü değiştirmek ya da topu uygun bir vuruş tekniğine hazırlamak amacıyla diz vuruş tekniğini kullanabiliriz. Diz ile yapılan vuruşlarda isabet oranı çok azdır. Bu nedenle, her an top kaybı söz konusudur.
H: AYAK TOPUK KISMI İLE YAPILAN VURUŞLAR: Çok nadir kullanılan bir tekniktir. Topun vücudumuzun gerisinde kaldığı durumlarda ve daha çokta rakibi aldatmak amacıyla kullanılan bir tekniktir. Önden ve arkadan boyumuzu aşan ve vücudumuz arkasında kalan toplarda rakibin beklemediği sürpriz pozisyonlar yaratmak amacıyla kullanılabilir. Vuruş için bileşik hareketin gerçekleştirilmesi gerekir. Uygulaması oldukça risklidir ve top kaybı her an mümkündür. Teknik kapasitesi çok yüksek olan sporcuların nadiren kullandığı ve estetik açıdan çok güzel görünüm arz eden bir vuruş tekniğidir.
2.KAFA İLE YAPILAN VURUŞLAR Oyun içerisinde pozisyon gereği kafamızın bütün bölümlerini kullanabiliriz. Ancak, kafamızın en geniş yüzeyi olan alın kısmı ile topa vurmak çok daha kolaydır. Top, kafa ile yanlara ya da yukarıya ve geriye vurulabilir. Olduğumuz yerden, hareket halindeyken, ya da sıçrayarak veya öne doğru uçarak kafa vuruş tekniğini uygulamamız mümkündür. Temel tekniğin uygulanışında, topa temas edecek yer kafamızın neresi olursa olsun, vücudun tamamının harekete katılması önemlidir. Vuruş anında, vücut vuruş için hazır olmalı ve tüm dikkat topun üzerinde olmalıdır. Pozisyona göre top önce mümkün olan en uzağa atılmalı, daha sonra da yapılan kafa vuruşunda, isabet kaydetmek düşünülmelidir.
Alınla Vuruş Sporcunun en kolay uygulayabileceği tekniktir. Bu nedenle, kafa vuruşu tekniklerinin eğitimine, alınla vuruş tekniği ile başlamak daha doğru olur. Tekniğin uygulanışı: Alınla topa kafa vuruş tekniği uygulanırken iki ana dönem ele alınır.Birincisi, vuruş öncesi hazırlık dönemidir. İkincisi ise, vuruş esnasındaki dönemdir.
a. Vuruş Öncesi Hazırlık Dönemi: Bacaklar, dizden itibaren hafifçe kırılarak ayak tabanları yere sağlam basmalı ve vücut ağırlığı iki bacağa eşit olarak dağıtılmalıdır. İki ayak dizden hafifçe bükülmeli ve ayak bilekleri de öne, arkaya ve yanlara hareket edebilecek şekilde hafifçe bükülü ve yumuşak vaziyette ikinci bir hareket için hazır tutulmalıdır. Kollar, dirseklerden hafif kırık, vücudun yanında ve açık durumdadır. Gövde, vuruş için belden geriye çekilirken, başta vücudu takip eder. Vuruş öncesi topun geliş açısına göre vücut döndürülür ve topun tam gerisine çekilerek vuruş için hazır hale getirilir. b. Vuruş Esnasındaki Dönem: Geriye çekilmiş durumdaki vücut ve baş, dizlerin toplanmasıyla öne doğru itilir ve topa temas, bu itme anında yapılır. Hareketin belden yapılmasına ve vuruş anında başın alın kısmının topa temasına dikkat edilir. Vuruş alınla ve topun tam merkezine olmalıdır. Temas, topun merkezine yapılmayacak olursa istenilen yere, istenilen şiddette gitmez. Vuruş anında öne veya geriye taşınarak hazır hale getirilirken vücut en uygun zamanda vuruşu gerçekleştirir.
Durduğumuz Yerden Topu Kafa İle Arkaya Aktarmak Topu vücudumuzun arkasında kalan hedeflere aktarmak için kullanılan bir tekniktir. Topun atılmak istendiği mesafeyi ayarlayabilmek ve hedefe topu isabet ettirmek oldukça zordur. Vuruş için, başka çarenin olmadığı durumlarda kullanılır. Vuruş Tekniği Vuruş için, vücudun pozisyon alması anında, dizler ve ayak bilekleri, mümkün olduğu kadar bükülmeli ve gövde ile beraber kafa da aynı anda geriye çekilmelidir.
Hareket Halindeyken Topa Kafa Vuruşu Duruş anında uygulanan kafa vuruşu tekniği ile aynıdır. Fakat hareket anında tekniği uygulamak çok daha zor olduğu için, daha gelişmiş bir tekniğe ihtiyaç vardır. Zira, hareket halindeyken topa karşı pozisyon almak ve topu istenilen yöne, istenilen şiddette atmak zordur. Vuruş Tekniği Vuruş anında dikkat edilecek tek husus, topun atılmak istendiği hedef ile alnın dik bir açı teşkil etmesinin sağlanmasıdır. Topun geliş açısına göre vücudun döndürülmesi ve tam vuruş anında da vücudun topun atılmak istendiği yöne çevrilmesi şarttır. Bunun içinde, topun geliş ve düşüş açısını iyi ayarlayarak, temasın doğru pozisyon aldıktan sonra gerçekleştirilmesine dikkat edilmelidir.
Durduğumuz Yerden (Çift Ayakla) Sıçrayarak Kafa Vuruşu Rakibin baskısının yoğun ve kalabalık oyuncu gruplarının olduğu durumlarda koşarak sıçramak için gerekli zamanın olmaması halinde uygulanan kafa vuruşu tekniğidir. Vuruş Tekniği Dizlerden bükülmüş bacaklar açık iken, vuruş için yükselme anında vücut öne doğru eğilirken zıplama kolların yardımıyla başlar. Bacaklar yeri iterken, kollar da vücudu yukarıya ve geriye doğru taşıma eylemini gerçekleştirir. Geriye çekilmiş vücut ile, topa temas en üst seviyede sağlanır. Vuruş sonrası, düşüşü yumuşatmak için yere düşüş çift ayağın parmak uçları üzerinedir. Bacaklar dizden itibaren hafifçe bükülerek süspansiyon sağlanır.
Tek Ayakla Sıçrayarak Kafa Vuruşu Tekniği Çift ayakla topa vuruş tekniğinin aynısıdır. Ancak, vuruş için sıçrama, tek ayak ile gerçekleştirilir. Büyük avantajları vardır. Hız alarak gelip uygun adım ile sıçrama sonrası hem daha yüksekte topla buluşabilir hem de vücut sıçrama anında geriye doğru daha fazla çekilebildiği için topa çok daha sert vurularak daha uzak mesafelere daha kolay gönderilebilir
Öne Doğru Uçarak Yapılan Kafa Vuruş Tekniği Koşarak yetişerek vuramayacağımız mesafedeki toplar için son adım sonrası öne ya da yanlara doğru planjon tekniği kullanılarak yapılan bir vuruş tekniğidir. Yetişilemeyecek kadar uzakta bulunan toplara öne doğru yapılacak bir uçuş sonrası teknik uygulanır. Bu tekniğin istenildiği şekilde uygulanabilmesi için, daha önce bahsedilen bütün kafa vuruş tekniklerinin tam anlamıyla öğrenilmiş olması yanında, öne uçuş tekniğinin bilinmesi yanında vuruş sonrası yumuşak düşüş tekniği de iyi bilinmelidir. Uçarak kafa vuruş tekniği uygulanırken, top aşağıdan yukarıya doğru gönderilmek isteniyorsa, topun yatay orta çizgisinin alt yarısına, top yukarıdan aşağıya doğru vurulmak isteniyorsa, topun yatay orta çizgisinin üst yarısına vurmak gerekir.
Topun Kafa İle Yanlara Aktarılması Temel teknik, topun öne kafa ile vuruş tekniğinin aynısıdır. Dizler kırılarak, vücut hafifçe geriye çekilir ve vuruş anında vücut öne itilerek vuruş gerçekleştirilir. Dikkat edilecek ana husus, topun atılmak istendiği yöne vücudu döndürmektir. Vuruşun yapılacağı yöne uzak olan bacak, geriye çekilerek, vücudun ağırlık merkezi istenilen yerde tutulur ve vuruş için gerekli destek sağlanmış olur. Gövde geriye çekilirken topun atılmak istendiği yere döndürülür, ayak dizlerden ve bileklerden bükülür. Vuruş anında diz ve ayaklar dik hale getirilir. Gövde, ani sert olarak hızla öne doğru itilir. Dikkat edilecek en önemli husus, topun geliş yönünde bulunan vücudun, vuruş anında topun atılmak istendiği yöne doğru çevrilmesinin sağlanmasıdır.
3: GÖĞÜS İLE YAPILAN VURUŞLAR İnsan vücudunun, topla teması açısından en geniş yüzeyi göğüs kısmıdır. Ancak, göğüs ile topa vuruş tekniğinin uygulanması çok güçtür. Zira vuruş öncesi hazırlık için, vücudun geriye çekilebileceği mesafe çok dardır. Bu nedenle, kafa ve diz ile vurulamayacak yüksekliklerden gelen topları için kullanılır. Vuruş, daha çok hazırlık pası yapılması düşünüldüğü durumlarda kullanılabilir. Vuruş Tekniği Vücut, topun geliş açısına ve yüksekliğine göre ayarlanır. Göğüs seviyesi ayakların dizden bükülmesiyle öne geriye ve yana doğru hareketlenerek ayarlanır. Topun atılmak istediği mesafeye göre de, göğüs kafesine çarpışı topa sert veya yumuşak olarak gerçekleştirilir. Göğse topun çarpma şiddeti ve göğüs kafesinin sertleşip yumuşak halde tutulması topun dönüş hızını belirler. Bu teknik, sıçrayarak veya durduğumuz yerden uygulanabilir.
4: OMUZ İLE YAPILAN VURUŞLAR Çok nadir kullanılan bir vuruş tekniğidir. Kalabalık bir ortamda ve baskı altında bulunduğumuz durumlarda veya çok kısa mesafelerde kendimizi tehlikeli bir durumda hissettiğimiz hallerde, başka bir seçeneğimiz de yok ise bu tekniği kullanabiliriz. Zorunlu olmadıkça kullanılmamalıdır. Vuruş Tekniği Topa temas, kol ile vücudun birleştiği alan arasıyla olur. Alanın çok dar olmasından dolayı, pasın şiddetini ayarlamak ve pasta isabet sağlamak çok zordur.
KAZANILAN TOPLARIN KULLANILMASI Kazanılan topların iyi kullanılabilmesi için çok iyi bir top tekniğine sahip olmak gerekir. Oyun içerisinde top kazanmak ve kazanılan topları kaybetmek düşünülüyorsa topun, rakibin ve kendi takım arkadaşlarının hareketlerini iyi takip etmek gerekir. Pozisyon gereği en uygun tekniğe anında kara vererek, kararın hemen uygulamaya sokulması şarttır. Bu nedenle, sporcularımıza sahip oldukları topları kullanılırken, ne zaman arkadaşının ayağına ne zaman koşu yoluna ve ne zaman yerden ya da havadan oynayacağını öğrenmesi ve uygulaması gerekir. Bunun yanında sporcuların, değişen pozisyonlar karşısında, anında karar verebilme özelliklerini geliştirmek amacıyla yapılacak antrenmanlarda, çok sayıda müsabaka şartlarına uygun çalışmalara yer verilmelidir.
KAZANILAN TOPUN HATASIZ KULLANILMASI İÇİN Çok iyi bir vuruş tekniğine sahip olmak, iyi bir görüş alışkanlığının kazanılması ve uygun vuruş tekniğinin seçimi için, anında karar verebilme özelliği geliştirilmelidir. İyi bir futbolcu, topu kullanırken hedefini ve şiddetini iyi seçmelidir. Bu özelliklerden bir tanesinin eksik veya yanlış uygulanması halinde, öğrenilen her şey geçerliliğini kaybedecek ve topun kaybedilmesine sebep olunacaktır. Bu nedenle iyi bir futbolcunun kazandığı topları hatasız kullanabilmesi için, oyun alanının neresinde olduğunu bilmesi yanında ne zaman hangi tekniği ne şekilde uygulaması gerektiğine doğru karar vermesi gerekir.