Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi AİLE HEKİMLİĞİ En eski hekimlik – Yeni bir uzmanlık Doç. Dr. Zekeriya Aktürk 01 Ekim 2009 Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Erzurum 0535 7140843 zekeriya.akturk@gmail.com http://aile.atauni.edu.tr
Hedefler Aile hekimliğiyle ilgili kavramları açıklayabilmek Aile hekimliğini tanımlayabilmek Aile hekimliğinin temel özelliklerini sayabilmek Aile hekimliğinin kısa tarihçesini açıklayabilmek
Önce kavramlar Genel pratisyen General practitioner Aile hekimi Family physician Aile hekimliği FM/GP Aile doktoru Family doctor İlk başvuru hekimi First contact physician Kapsamlı bakım Comprehensive care Birinci basamak Primary care
Coğrafya bilgilerimizi hatırlayalım. Bu bölgeyi tanıdınız mı? Coğrafya bilgilerimizi hatırlayalım. Dikkatle bakınız!
Tarihten beri var olan iki yaklaşım Natural (doğal) Kos Ekolü Generalist (MÖ 460-377) Conventional (geleneksel) Knidos Ekolü Organ ve dokular (specialist)
Leuwenhorst tanımı (1974) Genel pratisyen, yaş cins ve rahatsızlık ayırımı yapmaksızın bireylere, ailelere ve bir sağlık birimine bağlı nüfusa kişisel ve sürekli birinci basamak sağlık hizmeti sunan tıp fakültesi mezunudur. Onu farklı kılan bu işlevleri sentez edişidir. Muayenehane, ev, klinik, ya da hastanede hizmet sunar.
Wonca tanımı (2002) Aile Hekimi, kendine özgü eğitim içeriği, araştırması, kanıt temeli ve klinik uygulaması olan akademik ve bilimsel bir disiplin ve birinci basamak yönelimli klinik bir uzmanlıktır. European definition of GP/FM, WONCA 2002
Aile hekimliği ayrı bir disiplin midir? “Dahiliye + Çocuk + KD + Psikiyatri + Acil = aile hekimliği” denklemi doğru mudur? Rotasyonlardan aldığı bilgiler çıkıldığında geriye ne kalır?
Aile hekimliğinin esas bileşenleri Bakıma ulaşım Bakımın sürekliliği Kapsamlı bakım Bakımın koordinasyonu Ortama uygun bakım Saultz 2001
Aile hekimi, filmin bir karesine değil, tamamına bakar!
GP/uzman oranı: ABD
AH’ne Rağbet Neden Azaldı? Yeterince kazanamıyor Saygınlığı yok Okulda anlatılmıyor Uygulama şartları iyi değil Siyasi yatırım için uygun değil
Flexner’in yanılgısı “İyi hekimlik uzmanlaşmaktır” “Genel tababet kötü hekimlik demektir”
Oysa… Aile hekimi tıbbın tamamından anlar. Nadir görülen hastalıkları tanıyabilir. Sık görülen hastalıkları en iyi GP bilir. Branşlaşma belirsizliği önlemez; sadece problemi çevreden izole eder. Bu ise resmin tamamını kaybetmemize neden olur. Bilim ilerledikçe bilgi artar ama bilgi yükü azalır. Tıbbi hatalar bilgi değil ilgi eksikliğinden olmaktadır
Flexner 1930 “Korkarım ki, bilimsel tıbbın hızlı gelişmesi bize eski nesil hekimlerin geniş kültürleri ve kapsamlı hizmetlerine mal olmaktadır!”
ABD 1960’lı yıllar GP’lerin %35’i kötü uygulama yapıyor Tıp ve teknoloji gelişmiş ama hastalar memnun değil Mezuniyet öncesi ve sonrası eğitim arasında bağ yok Eğitim-beceri-hizmet arasındaki ilişkiler belirsiz İhtisas rutin Koruyucu hekimliğe yeterli ilgi yok Şehirleşme artmış
Aşırı uzmanlaşmanın sonuçları Fragmentasyon Uzmanlar arasında koordinasyon problemi Kapsamlı bakım sunamama Sürekli bakım sunamama Tıp eğitiminde zorluklar
Aile hekimi olmazsa… Hastane ve acil servislere başvuru artıyor Branş uzmanları esas görevlerini yapamıyor Koruyucu hekimlik uygulanamıyor Ekonomik sonuçlar Hastalar sahipsiz kendileri karar veriyor Eczacı, arkadaş… Kendi kendine tedavi Alternatif iyileştiriciler
Millis Raporundan (1962) “Bir ülser hastası cerraha, psikiyatriste veya eczaneye ihtiyaç duyabilir. Hepsinden anlayan bir doktor gerek. Hastayı diğerlerinden anlamayan birine mahkum edemeyiz!”
Alma Ata 1978 “Herkese Sağlık” Temel Sağlık Hizmetleri: bir toplumdaki birey ve ailelerin geneli tarafından kabul görecek şekilde ve onların tam katılımı sağlanarak devlet ve toplumca karşılanabilir bir bedel karşılığında verilen sağlık hizmetleridir.
Aile Hekimliği bir disiplin olarak tanımlanmalıdır. “Toplumun Gereksinmelerini Gözeten Bir Sağlık Hizmeti ve Tıp Eğitimi Sistemi Oluşturmak İçin Öneriler” Aile Hekimliği bir disiplin olarak tanımlanmalıdır. Temel tıp eğitimi, sonraki uzmanlık eğitimi için uygun bir temel sağlamalıdır. Aile Hekimliği disiplini her tıp okulunda öğretilmeli ve aile hekimi/dal uzmanı dengesi kurulmalıdır. Her ülkede aile hekimliği mezuniyet sonrası uzmanlık eğitim programları oluşturulmalıdır. WHO-WONCA Joint Conference Ontario, 1994
Evrensel nitelikte ulaşılabilirliği olan, aile ve toplum yönelimli, altyapı, personel ve hizmet sunum standartları bakımından güçlendirilmiş birinci basamak sağlık hizmetleri, sistemin merkezinde yer almalı, World Health Declaration, WHO, 1998
Hizmet sunum basamakları arasında entegrasyon sağlanmaldır Birinci basamak hizmetler, esnek, ihtiyaçlara yanıt veren bir hastane sistemi tarafından desteklenmelidir Hizmet sunum basamakları arasında entegrasyon sağlanmaldır Çağdaş koşullara uygun ve basamaklar arası geri bildirim sistemi içeren sevk zinciri hayata geçirilmeldir World Health Declaration, WHO, 1998
Sağlık hizmetleri sürdürülebilir nitelikte finansmana sahip olmalı Sağlık hizmetleri her aşamada bilimsel kanıtlara dayalı olarak yürütülmelidir Sağlık hizmetleri iyi kalitede ve maddi olarak karşılanabilir bir biçimde sunulmalı, Sağlık hizmetleri uygun bir teknoloji ve enformasyon sistemine sahip olmalı Sağlık hizmetleri sürdürülebilir nitelikte finansmana sahip olmalı World Health Declaration, WHO, 1998
İhtiyaç Kişileri ve aileleri, içinde yaşadığı toplumun bir parçası olarak ele alan, yaş, cinsiyet ve hastalık ayırımı yapmaksızın kesintisiz ve bütüncül sağlık hizmet sunabilen bir hekim Çözüm Aile hekimliği
Kilometre Taşları Peabody 1923 College of General Practitioners 1952 Willard Komisyon raporu 1966 Millis Raporu 1966 American Board of Family Practice 1969
Türkiye’de AH 1940: Genel tababet ihtisası 1961: 224 sayılı yasa 1983 Tababet Uzmanlık Tüzüğü 1985 Eğitim hastanelerinde AH 1988 AHUD, 1990 TAHUD 1993 YÖK kararı İlk anabilim dalları: Edirne, Eskişehir, Adana, Kocaeli 2004 Aile Doktorluğu Geçiş Eğitimi
Türkiye’de 1993: İlk ulusal kongre (İstanbul) 7. kongre 2006 İzmir 2001: İlk aile hekimliği günleri (Edirne) 3. aile hekimliği günleri 2005 Aydın 1997: Türkiye Aile Hekimliği Dergisi 3 ayda bir 2003: TR Wonca’ya tam üye 2005: TR Wonca Dünya konseyinde temsil edildi 2008: Avrupa aile hekimliği kongresi Türkiye’de
Sayılar ABD 2000 TR 2009 60212 aile hekimi 300 milyon nüfus 1 aile hekimi/5000 kişi TR 2009 2500 aile hekimi 70 milyon nüfus
Sağlıkta dönüşüm projesi http://www.worldbank.org.tr/WBSITE/EXTERNAL/COUNTRIES/ECAEXT/TURKEYEXTN/0,,contentMDK:20274795~pagePK:141137~piPK:141127~theSitePK:361712,00.html
Karıştırılmaması gereken iki kavram Aile hekimliği uzmanlığı Aile hekimliği sistemi
Aile sağlığı merkezi
Toplum sağlığı merkezi