KÜÇÜK SIKINTI ZAMANLARI Ders 10 Temmuz 8, 2019 KÜÇÜK SIKINTI ZAMANLARI
Çatışmayı önlemek için yedi ilke. Uyuşmazlık çözümü için danışman: Kutsal Kitap güvenilir bir davranış rehberidir. Kişilerarası çatışmaların nasıl çözüleceği konusunda değerli tavsiyeler sunar. Bu çatışmalar bazen evde belalara neden olabilmektedir. Bu hafta aile üyeleri arasındaki anlaşmazlıkları önlememize ve çözmemize yardımcı olabilecek çeşitli Kutsal Kitap bölümlerini inceledik. Çatışmayı önlemek için yedi ilke. Uyuşmazlık çözümü için danışman: Öfkeye hükmetmek. Gerçek sevgi. Bağışlamanın önemi.
Kendinizi kırgın hissettiğiniz zaman kendinize sorun: “Seni ikiyüzlü! Önce kendi gözündeki merteği çıkar, o zaman kardeşinin gözündeki çöpü çıkarmak için daha iyi görürsün.” (Matta 7:5) Başkalarının kusurlarını gidermeye çalışmadan önce, kendi kusurlarımızın daha büyük olduğunu ve önce bunları düzeltmemiz gerektiğini anlamalıyız. Başkalarının hatalarını eleştirmek; çözmek yerine daha fazla sorun yaratır. “Sağduyulu kişi sabırlıdır, kusurları hoşgörmesi ona onur kazandırır.” (Süleyman'ın Özdeyişleri 19:11) Kendinizi kırgın hissettiğiniz zaman kendinize sorun: Bundan dolayı bir anlaşmazlık başlatmaya değer mi? Olanları düşünün, duygularınızı olumlu bir şekilde paylaşın ve ilgili herkes için en iyisi olan bir çözüm önerin.
İki basit öneriyi takip ederek çatışmayı önleyebiliriz. “Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak. .” (Süleyman'in Özdeyişleri 17:14) Bir çatışmaya başlamadan önce, önümüzdeki iki ila üç gün içinde gelecekte olabilecek tepkileri düşünün. Peki ya bir veya iki yıl içindeki tepkiler? Birçok çift, bugün sıradan görünebilecek meseleler için mücadele ediyor “O halde kendimizi esenlik getiren ve birbirimizi geliştiren işlere verelim.” (Romalılar 14:19) İki basit öneriyi takip ederek çatışmayı önleyebiliriz. Evinize huzur ve uyum getirmek için her şeyi yapın. Eşinizin kişisel gelişimini teşvik etmek için bir yol arayın.
Kutsallıkta ortak bir gelişme sağlamak için dua edin. “Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih'in bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın..” (Efesliler 4:32) Özellikle eşinizin affedilmeyi hak etmediğini düşünüyorsanız, İsa'nın sizi affettiği için siz de affetmeyi öğrenmelisiniz. “Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldı.” (Romalılar 3:23) Eşinizin günahkar olduğunu ve mükemmel olmadığını kabul edin. Mesih'in seni kabul ettiği gibi sen de onu kabul et. Kutsallıkta ortak bir gelişme sağlamak için dua edin. “Yalnız kendi yararınızı değil, başkalarının yararını da gözetin.” (Filipililer 2:4) Yalnızca kendi iyiliğiniz için çalışmayın; eşinizin iyiliğini ilk sıraya koyun. Onun için iyi olan, sizin için de iyi olacaktır.
ÖFKEYE HÜKMETMEK Öfke ne zaman günah haline gelir? “‘Öfkelenin, ama günah işlemeyin. Öfkenizin üzerine güneş batmasın. İblis'e de fırsat vermeyin.” (Efesliler 4:26-27) Öfke ne zaman günah haline gelir? Bencillikten kaynaklanan adaletsiz öfkemiz başkalarına yönelirse bu günahtır. Eğer öfkemiz adil ve doğru olmasına rağmen, öfkemiz bitmez ve sürekli hale gelirse, büyük kırgınlıklar yaratır. Bu da günahtır. Pavlus, kızgınlığımızı ve anlaşmazlığı gün sona ermeden çözmemizi teşvik etti. Kızgın olmak için iyi bir nedeniniz olabilir, ancak bunu sürekli kızgın kalmak için bir bahane olarak kullanmayın. Sizi incitenler için dua edin, onları affedin ve onlar için bir lütuf haline gelin.
GERÇEK SEVGI “Ey kocalar, karılarınızı sevin. Onlara sert davranmayın.” (Koloseliler 3:19) Bazı insanların yanlış bir aşk anlayışı var. Eşlerini ne kadar çok seviyorlarsa, eşlerini mutlu etmek için kendi iradesini o kadar fazla empoze etmek zorunda kaldıklarını düşünüyorlar. Bunu yapmak için şiddet veya istismar bile kullanabilirler. - Gerçek Sevgi, kaba davranmaz ve şiddet uygulamaz. Tanrı’nın sevgisini örnek alır. Kolayca kızmaz. Kötülüğün hesabını tutmaz. Kötülükten zevk almaz. Her zaman korur (1Kor. 13; 1Yuh. 4: 7-8). Gerçek aşkın hüküm sürdürmesi için karşılıklı hizmet şarttır. Böylece her iki taraf da kendini güvende hisseder.
BAĞIŞLAMANIN ÖNEMI “Herkesle barış içinde yaşamaya, ve kutsal olmaya gayret edin. Kutsallığa sahip olmadan kimse Rab'bi göremeyecek. .” (İbraniler 12:14) Elçi Pavlus bizi mümkün oldukça herkesle barış içinde yaşamaya teşvik etti (Romalılar 12:18). Bunun affetmeyle ilgisi nedir? Soruna neden olmuşsak, suçluluğumuzu kabul etmeli ve içtenlikle affedilmeyi talep etmeliyiz. Biri bizi kırdıysa, özür dilemese bile onları affetmeliyiz. Tanrı bizi bağışladıysa, başkalarını da affetmeli miyiz? (Matta 18: 21-35) Amacımız her zaman kopuk ilişkileri onarmak ve böylece onlara geri barışı getirmek olmalıdır.
Ellen G. White, Adventist Home [Adventist Aile], s. 314, 315 “Ebeveynler sıklıkla ailelerinin yönetiminde birlik olmazlar. Çocuklarıyla az zaman geçiren ve onların yaratılış özellikleriyle mizaçlarından habersiz olan baba sert ve haşindir. Öfkesini kontrol etmez, kızgınlıkla ıslah eder. Çocuk bunu bilir ve boyun eğmek yerine, aldığı ceza onu öfkelendirir. Anne kabahatleri bir seferliğine cezasız bırakır, bir daha olursa şiddetli bir şekilde cezalandıracaktır. Çocuklar neyle karşılaşacaklarını asla bilemezler ve ceza almadan kuralı çiğnemede ne kadar ileri gidebilecekleri merakı onları cezbeder. Filizlenen ve meyve veren kötülük tohumları işte böyle ekilir.” Ellen G. White, Adventist Home [Adventist Aile], s. 314, 315