Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü

Slides:



Advertisements
Benzer bir sunumlar
Figen ŞENGÜL 1, Gülşah SEYDAOĞLU 2 Çukurova Üniversitesi, (1) Adana Sağlık Yüksek Okulu, (2)Tıp Fakültesi Tıp Eğitimi AD Hemşirelik Eğitim Modellerinin.
Advertisements

Ulusal Yayınların Stratejik Önemi Prof. Dr. Çetin Erol Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji AD YÖK Genel Kurul Üyesi.
DEVİR SONRASI SULAMA ŞEBEKELERİNİN PERFORMANSINA GENEL BİR BAKIŞ Prof.Dr. Hasan DEĞİRMENCİ Yrd.Doç.Dr. Çağatay TANRIVERDİAraş.Gör. Gülşah ÜĞLÜ Kahramanmaraş.
 Ülkemizdeki nüfusun sayısı ve nüfusla ilgili veriler yapılan nüfus sayımları ile elde edilir. Bu sayımlar sonucunda, toplam nüfus, nüfusun yaş gruplarına.
SOLUNUM VE GEVŞEME EGZERSİZLERİ İLE ETKİLİ MÜZİK EĞİTİMİ AYŞEN ÜMİT İSTANBUL BİLİM VE SANAT MERKEZİ Müzik Mentoru.
ÖLÇME DEĞERLENDİRME VE SINAV HİZMETLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ.
DÜNYADA SAĞLIK TURİZMİNE GENEL BAKIŞ Öğr.Grv. Dr. Funda AKDURAN.
Prof. Dr. İnayet Aydın Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi
DEMOKRASİ EĞİTİMİ ve DEMOKRATİK EĞİTİM
HAZIRLAYANLAR SEDA NUR GÖK KEMAL ŞAHİN. AÇILIMI Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu Türkiye’de bilim ve teknolojiyi teşvik etme Yönlendirme.
TÜRK EĞİTİM SİSTEMİ VE OKUL YÖNETİMİ Ders Notları
Bu nedenle kızlar çareyi, dikkatleri üzerlerine çekecek davranışlardan, soru sormaktan, tartışmalardan, karar verme süreçlerine katılımdan kaçınmakta bulurlar.
MİLLİ GELİR Bir ülkede belirli bir dönemde (genellikle bir yıl) üretilen nihai mal ve hizmetlerin parasal değerine eşittir. Gayri Safi Yurt İçi Hasıla.
ANKARA ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ SOSYAL HİZMET BÖLÜMÜ
Sosyal Hizmet Meslek Etiği
Parametrik Olmayan İstatistik
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
Türkiye'de Sosyal Politikanın Gelişimi Doç.Dr.Filiz YILDIRIM
ANKARA ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ SOSYAL HİZMET BÖLÜMÜ
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
Su Ayak İzi ve Sanal Su ( ) Bu dersin notları, Water Footprint Network web sayfasında bulunan ve Twente University öğretim üyesi Prof. Dr. Arjen.
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
SKY 423 Avrupa Birliği ve Sağlık Politikası
Tıp Eğitiminde Havamız: Dekanlıktan Görülenler
HLK 222 SOMUT OLMAYAN KÜLTÜREL MİRAS (SOKÜM) ve KORUMA YAKLAŞIMLARI
TÜRK EĞİTİM SİSTEMİ ve OKUL YÖNETİMİ
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
GELİR DAĞILIMI Belgin Akçay.
Dünyanın En Şaşırtıcı Eğitim Sistemi: Finlandiya
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
Yrd. Doç. Dr. Ömer Kutlu BAŞARI TESTLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
EĞİTİME GİRİŞ Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
SHB-221 TÜRKİYE’NİN TOPLUMSAL VE EKONOMİK YAPISI
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
TARIMDA ÖRGÜTLENME VE KOOPERATİFÇİLİK DERS NOTLARI
EĞİTİME GİRİŞ Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
DİL GELİŞİMİ KURAMLARI - II
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
Kişilik Gelişimiyle İlgili Kavramlar
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
Ergenlikte Psikososyal Sorunlar
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü
Sunum transkripti:

Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Sosyal Hizmet Bölümü Dersin Adı: Yoksulluk ve Sosyal Hizmet Öğretim Üyesi: Prof. Dr. Emine ÖZMETE Konu: Dünya’da ve Türkiye’de gelir yoksulluğu

Bir toplumu anlatan en önemli göstergelerin başında ülkedeki gelir dağılımı tablosu gelmektedir. Yaratılan değerlerin nasıl paylaşılacağı konusu, toplumdaki eşitlik, sosyal adalet, özgürlük dağılımı ile ilişkilidir (Soyak, 2004).

Gelir dağılımının eşit olmadığı ülkelerde genellikle anti demokratik, otoriter ve baskıcı nitelikte yönetim biçimlerinin etkili olduğu açıklanmaktadır. Buna karşın sosyal refaha ve sosyal adalete önem veren yönetim süreçlerinde gelirin daha adil bir şekilde dağıldığı, eşitsizlik yelpazesinin daha dar olduğu görülmektedir. Son yıllarda dünyadaki adaletsiz gelir dağılımı, kişi başına düşen milli gelirin azalması, arka arkaya yaşanan ekonomik krizler, yürütülen sosyal ve ekonomik politikaların başarısızlığı hem dünyada hem de Türkiye’de yoksulluğu öncelikli konular arasına taşımıştır (Buğra vd., 2003).

Türkiye’de ise TÜİK’in 2009 yoksulluk araştırması sonuçlarına göre yoksulluk oranı %18.08 olarak belirlenmiştir. Türkiye’de 2009 yılında bireylerin yaklaşık %0.48’i yani 339 bin kişi yalnızca gıda harcamalarını içeren açlık sınırını, %18.08’i yani 12 milyon 751 bin kişi ise gıda ve gıda dışı harcamalarını içeren yoksulluk sınırının altında yaşamaktadırlar.

Kişi başına günlük 2.15 dolar olarak tanımlanan yoksulluk sınırı altında bulunan birey oranı %0.22, yoksulluk sınırı 4.3 olarak kabul edildiğinde ise yoksul olan birey oranı ise %4.35 olarak tahmin edilmiştir. Kırsal alanda yaşayanlarda 2008 yılında %34.62 olan yoksulluk oranı 2009 yılında %38.69’a yükselirken; kentsel alanlarda yaşayanların yoksulluk oranı %9.38’den %8.86’ya düşmüştür. Yoksulluk sınırını belirleyen yöntemlere göre 2002 ve 2008 tarihleri arasında Türkiye’de bireylerin yoksulluk oranları Tablo1’de gösterilmiştir (TÜİK, 2011).

TÜİK 2002’den itibaren düzenli olarak her yıl yaptığı yoksulluk çalışmalarında değişik yoksulluk sınırı tanımlarına, ikamet edilen yerleşim biriminin kır ya da kent olmasına, hanehalkı fertlerinin işteki durumlarına, iktisadi faaliyet kollarına, hanehalkı büyüklüğüne ve hanehalkı fertlerinin eğitim durumlarına göre yoksulluk oranlarını hesaplamaktadır. bin kişi temel gıda ihtiyaçlarını karşılamaktan yoksun olarak açlık sınırının altında; 13 milyon 108 bin kişi ise gıda ve gıda dışı harcamaları içeren yoksulluk sınırının altında yaşamaktadır. Yaklaşık 10 milyon 185 bin 555 kişi ise göreli yoksulluk sınırının altında harcama imkânına sahiptir (TÜİK, 2002).