Atletizm, koşuları, yürüyüşleri, atlamaları içeren kurallara bağlanmış spor yarışmalarının tümüdür. Eski çağlardaki antik olimpiyatlar, vücut kültürünün gelişmesinde en yüksek noktayı oluşturmuştur. Atletizm ilk olimpiyatların (M.Ö. 776) yarışma programında yer almıştır.Eski Türkler'de,eski Yunanlılar'da ve diğer toplumlarda da atletizmin ilgi gördüğü bilinmektedir. ATLETİZM

Türkiye'de atletizm etkinlikleri, geçen yüzyılın sonlarında,İstanbul'da KURTULUŞ kulübü'nde (1896) başladı.İlk Türk atleti, aynı zamanda futbolcu olan ve Çanakkale savaşlarında (1915) şehit düşen CELAL İBRAHİM'dir. Robert Kolej gibi liselerin de atletizmi benimsemesinden sonra Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakına bağlı ilk atletizm federasyonu kuruldu(1922).Türkiye'de atletizm çalışması bu tarihte başlamış oldu..! 1924 Paris Olimpiyatları için Almanya'dan Alexy Abrahams antrenör olarak getirildi. 1940'lara kadar uzanan bu dönemde başarılı atletler yetişti ve katılmış olduğumuz Balkan Şampiyonasında Türk Milli Takımı birincilik kazandı

Koşu, yürüme, atlama ve atma gibi insanın doğal hareketlerindendir.İlk insan,yaşamını sürdürebilmek için beslenme, kaçıp kurtulma ve kovalayıp yakalamanın kolaylıklarını denemiştir.Tüm bu etkinliklerin hızlı bir koşu ile gerçekleştiğini söyleyebiliriz.Vücut hareketlerinin en doğal şekli olduğu için bilinçli bir beden eğitimi,insanda koşu ile başlamıştır. Eski Yunanlılar'da kısa mesafe koşuları,bedeni eğitmek, geliştirmek ve tanrıları memnun etmek için yapılırdı.Antik çağın ilk olimpiyatlarının başlangıcı M.Ö.776 yılında yarışma programına girmiştir. HIZ KOŞULARI

Koşu sinir sistemi,kas ve eklemlerin olanakları ölçüsünde, ilk insanların yaşamını daha garantili bir şekilde sürdürmesine yardımcı olmuştur.Zamanla insanın doğa şartlarıyla savaşıp başarıya ulaşmasının nefes ve bacak gücünün dayanıklılığına bağlı olduğu bilinci ortaya çıkmıştır. Bu nedenle devamlı çalışma ile gerekli özelliklerin, süreklilik kazanması sağlanabilmiştir. UZUN MESAFE KOŞULARI:

Atletizm yarışmalarının en heyecan verici dallarından olan bayrak koşuları, aynı zamanda bir takım yarışıdır. Sporcular koşu sırasında iş bölümü yaparlar. Bir haberin uzak mesafeye ulaştırılmasında bir kişiden fazla koşucunun hız ve dayanıklılığından faydalanmak amaçlanır. BAYRAK KOŞULARI:

Engelli koşular, ilk insanların günlük yaşam kaygılarıyla,av hayvanlarına yetişmek, güçlü hayvanlardan kaçmak, engellerden aşmak gibi doğal hareketlerden ortaya çıkmıştır. İlk kez kısa mesafe içinde engel koşarak bu sporun Olimpiyatlara girmesini sağlayan İngilizler olmuştur.İngiliz kolej öğrencilerinin kısa mesafe içerisinde belirli aralıklarla ve çeşitli yüksekliklerde engeller kullanarak çeşitli yarışmalar düzenledikleri görülmüştür. ENGELLİ KOŞULAR:

İnsan vücudunun gelişimi için temel bir spor dalı olan atletizm; koşular, yürüyüşler, atlamalar ve atmaları içermektedir. Atletizm içinde önemli bir bölüm oluşturan koşuları şu şekilde sınıflandırabiliriz. KOŞULARIN SINIFLANDIRILMASI

Yol koşuları:800m –1500m –3 –4 –5 –7,5 – 15 –20 –25 km Kros koşuları:800m ile 12 km arasI Halk koşuları:Değişik mesafelerde yapılır. Maraton:42,195 m Kır Koşuları:

Düz Koşular: Kısa mesafe koşuları:60m –75m –100m –200m – 400m Orta mesafe koşuları:800m –1500m Uzun mesafe koşuları:3000m –5000m –10000m Engelli koşular:60m –100m –110m –200m – 300m –400m –1500m – 2000m –3000m Pist Koşuları:

İsveç Bayrak Koşusu:4 x 100m –4 x 400m Balkan Bayrak Koşusu:800m –400m –300m –100m Olimpik Bayrak Koşusu:800m –200m –400m Bayrak Koşuları:

Hız” en küçük zaman birimi içinde alınan yol, uzaklık veya; İnsanın kendisini en yüksek hızla bir yerden bir yere hareket ettirme yeteneğidir” şeklinde tanımlanmaktadır. Hızın çabukluk ve çabuk kuvvet kavramları ile yakın ilgisi vardır. Çabuk Kuvvet: Kasların en çabuk kasılmasıyla ortay çıkan ve bir direnci yenen kuvvettir. Çabukluk:Kasların olabildiğince en kısa zamanda dış dirençlere karşı, vücut yada vücudun bir kısmının direncine rağmen, eklemleri harekete geçirebilme yeteneğidir. HIZ KOŞULARI

100m ‘lik hız koşusunda başarı genelde koşu hızıyla(frekans) adım uzunluğuna bağlıdır *Koşu Hızı *Adım Uzunluğu Hız Koşularında Genel Teknik Açıklamalar:

Fule sıklığı; adım uzunluğu, kas ve sinir sisteminin ortaklaşa çalışmasıyla oluşur. Kas ve sinir sistemleri hıza uygun genetik yapıyla donanmamış kişilerin, bu özellikleri antrenman yoluyla kazanabilmesi çok zordur. Reaksiyon Zamanı; reaksiyon zamanı çok tekrar yapmakla elde edilir. Alıştırmaların sıklığıyla, yapılan hareketlerin düşünülme payı ortadan kaldırılır. İvmelenme Zamanı; başlangıçtan maksimum hıza erişinceye kadar geçen süredir. Bu süre 5 sn civarında, yaklaşık 50-60m ‘ler arasındadır. Hızlı olan kişiler maksimum hıza daha önce, yavaş olan kişilerse bu hıza daha sonra erişirler. A-Koşu Hızı(Fule Sıklığı):

Hız koşularında başarılı olabilmek için adım uzunluğı ile adım hızının uyumlu olması gerekmektedir. Bu iki özellikten herhangi birinin değişmesiyle hızda düşme veya yükselme görülür. 100m’lik koşu üzerinde tahmini bir örnek verelim. 100m koşan atletin ortalama adım uzunluğunun 2m olduğunu varsayalım. Bu koşucu 100m ‘yi 50 koşu adımıyla bitirir. Eğer koşucu adım uzunluğunu 7 cm daha büyütür, adım hızını koruyabilirse, aynı zamanda 3.50m daha fazla yol alacaktır.Böylece bu koşucu yaklaşık olarak 0,3 sn’lik bir zaman kazanır. Bunun da koşucunun başarısına büyük katkısı olacaktır. B-Adım Uzunluğu(Fule Sıklığı):

Koşuya başlamadan önce atletler, kendileri için belirlenen kulvarlarda, çıkış takozlarının2-3 m gerisinde yerlerini alır, çıkış hakeminin komutunun beklerler. Hız Koşularında Alçak Çıkış Tekniği

Ellerin Durumu: Eller doğrudan doğruya çıkış çizgisinin arkasında, baş parmak diğer dört parmaktan ayrı, köprü durumunda vücut ağırlığının bir kısmının taşıyabilecek şekilde yerleştirilir. Kolların Durumu: Kollar omuz genişliğinde açık ve aşağı sarkıtılmış şekilde yerkleştirilir. Bacakların Durumu: Yerlerinize komutuyla çıkış takozlarına yerleşecek atletlerin önce öndeki sonra arkadaki ayağı bloklara yerleştirilir.Bu yerleşmede ayak parmak uçları çok az yere değmelidir. Başın Durumu: Baş omurganın rahat edebileceği şekilde önde durur. Bakış aşağıya çıkış çizgisine doğrudur. 1-Yerlerinize komutu:

Gövdenin durumu: Dikkat komutuyla kalça kurallara uygun şekilde yukarıya doğru kaldırılır. Dikkat durumunda vücut ağırlığının kol ve ayaklar üzerine dengeli bir dağılımı yapılmalıdır. Ön bacağın alt ve üst bacakları arasındaki dizin oluşturduğu açılar 80-90, arka bacağın oluşturduğu açının ise dereceler arasında olmalıdır. Başın durumu omuzlar ile birlikte ileriye doğru götürülür. Bakışlar elerin biraz önüne, ilk adımın alınacağı yere doğru olur. 2-Dikkat Komutu :

Kolların durumu: Ellerin yeri biraz itmesinden sonra kollar çabukça harekete geçirilir. Gövdenin Durumu: Arkadakli bacak yeri ittiğinde, öndeki bacağın itme doğrultusuna kadar gövde dikleşir.Vücudun öne eğiklik derecesi yaklaşık altıncı koşu adımından sonra yavaş yavaş yükselmelidir. 3- Çık Komutu:

Atletizm yarışmalarının en heyecan verici dallarından olan bayrak koşuları, aynı zamanda bir takım yarışıdır.Sporcular koşu sırasında iş bölümü yaparlar. Bir haberin uzak mesafeye ulaştırılmasında bir kişiden fazla koşucunun hız ve dayanıklılığından faydalanmak amaçlanır. Olimpiyat meşalesi, ilk kez 1936 yılında,Yunanistan'ın Olimpiyat Stadyumunda ateşlenerek, bayrak koşusu şeklinde Berlin'e getirilerek yakılmıştır. Atatürk'ü anma törenlerinde her yıl 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramında Samsun'dan bayrağın Ankara'ya getirilmesi ve Kıbrıs'tan getirilen toprak, bayrak koşusu özelliği taşımaktadır. BAYRAK KOŞULARI

1İçten Değiştirme 2 Dıştan Değiştirme 3 Karışık Değiştirme BAYRAK DEĞİŞTİRME ÇEŞİTLERİ

Bayrak sopasını getiren koşucu sopayı sağ elinde taşır. Sopayı verecek koşucu, alacak koşucunun sol tarafından koşuya devam eder. Sopayı alıcının sol eline verir, içten değiştirme yapar.Bayrak sopasını alan koşucu koşunun devamı sırasında sol elinde bulunan sopayı sağ eline geçirir ve devam eder a) İçten değiştirme

Bayrak sopasını getiren koşucu sopayı sol elinde taşır. Sopayı verecek koşucu, alacak koşucunun sağ tarafından koşuya devam eder. Sopayı alıcının sağ eline verir, dıştan değiştirme yapar. b) Dıştan değiştirme :

Bu değiştirme biçimi içten ve dıştan değiştirmenin birleşiminden ortaya çıkmıştır. 1. Ve 3. Değişmeler içten, 2. Değiştirme dıştan yapılırDönemeç koşularında koşucular sopayı sağ elinde, düz uzunluk koşularında sopayı sol elinde taşırlar. Bayarak sopası alınan elle verileceğinden koşu sırasındadiğer ele aktarma yapılmaz. c) Karışık değiştirme

Bayrak sopasının değişimi değiştirme alanı içinde yapılır. Değiştirme alanı 100m’nin bitişinden sonraki her 100m ‘nin işaretinin 10m ön ve 10m gerisinde işaretlenmiş20m’lik aradadır. Sopayı alacak olan yarışmacı çıkışı değiştirme alanının 10 m gerisinden yapar. Böylece hız alma alanı ile birlikte değiştirme mesafesi 30 m olur. Bayrak Değişimi:

Sopanın kaybolması Değiştirme alanını geçmek Başka takım koşucusunu engellemek Koşuculardan birine yardım etmek Kulvarı terk etmek Yarış dışı kalma sebepleri (Diskalifiye):

Hızlı bayrak koşucularının yerleştirilmesi; yalnız koşucunun zaman kazanması istenmez, aşağıdaki etkenlerinde bilinmesi gerekir. *Koşunun niteliği *Çıkış niteliği *Değiştirme tekniği niteliği *İrade niteliği, isteği *Boy Bayrak koşusu pistine yerleşme:

Sopayı alacak olan koşucu kolunu omuz yüksekliğinde gergince geriye uzatır. Elin üstü aşağıyı gösterir. Sopayı getiren koşucu yeteri kadar yaklaşınca, alacak olan koşucunun elinin içine yukarıdan aşağıya doğru bayarak sopasını verir. Sopayı ele aşağıya doğru vererek değiştirme:

Engelli koşular, ilk insanların günlük yaşam kaygılarıyla,av hayvanlarına yetişmek, güçlü hayvanlardan kaçmak, engellerden aşmak gibi doğal hareketlerden ortaya çıkmıştır.İlk kez kısa mesafe içinde engel koşarak bu sporun Olimpiyatlara girmesini sağlayan İngilizler olmuştur.İngiliz kolej öğrencilerinin kısa mesafe içerisinde belirli aralıklarla ve çeşitli yüksekliklerde engeller kullanarak çeşitli yarışmalar düzenledikleri görülmüştür. ENGELLİ KOŞULAR

Erkekler:110m. engelli koşu;1896 olimpiyatları 400m. engelli koşu;1920 olimpiyatları Bayanlar: 80m. engelli koşu;1932 olimpiyatları 100m. engelli koşu;1972 olimpiyatları 400m. engelli koşu;1984 olimpiyatları Kısa mesafe engel koşularının Olimpiyatlara giriş tarihleri:

1904 Olimpiyatlarına 2500m. olarak giren uzun mesafe engel koşusu, 1928 Olimpiyatlarında ise 3000m. engel koşusu olarak uygulanmıştır. Engel koşularınada yarışma şartlarını, koşucuya uyacak şekilde kesin olarak Atletizm Birliği saptar. Olimpik yarışma türlerinde, bayanlar ve erkeklerin engel koşularını Amatör Atletizm Federasyonu (IAAF) belirler. Çocuk ve gençlerin yarışma şartlarını ise devletlerin kendileri saptar

Engellerin tek kulvar üzeride dizilişi Engel koşu türü Engel sayısı Engel yüksekliği Çıkış 1. engel Engeller arası Son engel bitiş Erkek110m101.06m13.27m9.14m14.02m Erkek200m m18.29m 17.10m Erkek400m m45.00m35.00m40.00m Bayanlar100m m13.00m8.50m10.50m Bayanlar200m m16.00m19.00m13.00m Bayanlar400m m45.00m35.00m40.00m

110m engel koşu tekniği diğer engel koşularına oranla daha zordur. Bütün engel koşularında başarılı olabilmek için aşağıda açıklanan dört evrenin tekniğini iyi öğrenmek gereklidir. *Çıkış ve birinci engele varış *Engek geçişi *Engeller arasındaki koşu *En son engelden varışa olan koşu

Orta ve uzun mesafe koşuları dayanıklılık konusunda en fazla gereksinim duyulan bir atletizm dalıdır. Yarışmalar pistte, yolda ve arazide; m ‘lik mesafelerde ve yaş kategorilerine göre yapılır. Yarışma mesafelerinin farklı olması sporcunun değişiklik özelliklerinin olmasını gerektirir. Ayrıca yüksek verime ulaşmada, koşu mesafesi içerisindeki hız ve dayanıklılığın seviyesi ve oluşum derecesinin önemli yeri vardır. UZUN MESAFE KOŞULARI

Koşu sinir sistemi, kas ve eklemlerin olanakları ölçüsünde, ilk insanların yaşamını daha garantili bir şekilde sürdürmesine yardımcı olmuştur.Zamanla insanın doğa şartlarıyla savaşıp başarıya ulaşmasının nefes ve bacak gücünün dayanıklılığına bağlı olduğu bilinci ortaya çıkmıştır. Bu nedenle devamlı çalışma ile gerekli özelliklerin, süreklilik kazanması sağlanabilmiştir. Eski Yunanlılar uzun masefe koşularına fazla ilgi göstermemişlerdir.Güçlü ve adeleli bir vücuda sahip olmak amaçlandığı için hız koşularına daha fazla önem vermişlerdir. Çoğu zaman 8-10 stadyon boyu bazende 24 stadyon (1 stadyon 192,27 m.) mesafesi üzerinde koşular yaparlardı.Bu dönemde sportif bir nitelik taşımayan koşular, önemli haberlerin ulaştırılması gibi değişik amaçlarla koşulurdu. Uzun mesafe koşuları M.Ö.720 yılından itibaren Olimpiyat programına alınmıştır

M.Ö. 490 yılı Eylül ayında, Miltiades komutasındaki Yunanlılar, kendilerinden üstün güçteki İran ordusuna karşı zorlandıkları bir savaşı Marathon mevkiinde kazanmışlardır. Yunanlı savaiçılardan Pheidippides, bu mutlu sonucu korku ve heyecan içinde bekleyen Atina'lılara ulaştırmak için, Marathon'dan Atina'ya kadar olan 36,7km.'lik yolu durmadan koşup, bu sevinçli haberi verdikten sonra düşüp ölmüştür.Bu olay sportif bir yarışa dönüştürülerek Olimpiyat programına alınmıştır. Marathon yerinin tekrar ölçülmesinden sonra gerçek mesafenin 42,195 m. olduğu ortaya çıkmıştır Olimpiyatlarından başlayarak bu mesafe koşulmaktadır Modern atletizmin en uzun yarışı olan MARATHON koşusunun öyküsü şöyledir

İlk uygarlıklar zamanında haberleşme amacıyla uzun mesafe koşuları yapılmıştır. Haberi ulaştıran ulaklara ödüller verilerek, kurallar koyularak genelleştirilmiş, geliştirilerek günümüze kadar taşınmıştır

Orta ve uzun mesafe koşularında temel fiziki üstünlüğü; dayanıklılık, hız ve güç birlikte tamamlarlar. Bunun için koşucuların başarılı olabilmeleri için dayanıklılığa, hız ve güce gereksinimleri vardır. Mesafe uzunluğunun devamlılıkla önemi artar ve hız ile akıcı hale gelir. Orta ve Uzun Mesafe Koşularında Fiziki Temel Özellikler:

Dayanıklılık: Çalışma süresi, devamlılığı, kişinin dayanma gücünü gösterir. Dayanıklılık organizmanın yorgunluğa karşı direnme açısını zorlar. Dayanıklılığın azda olsa geliştirilmesi, iyi bir organizma fonksiyonel birleşimi sonucu elde edilir. Hız: Dayanıklılığa benzer, sık sık kendi çıkış değerini terkeder. Hızın geliştirilmesi sınırlıdır. Yalnız kısa mesafe koşularında hız rol oynar. 800 m koşucusu için hızın yanında dayanıklılık özelliğide gereklidir Güç: Orta ve uzun mesafe koşucularında adele kesitindeki büyüme ağırlık çalışmalarıyla yapılır. Adelenin çapında çapında belirgin genişleme olduğu için oksijen ve kan ihtiyacı artar

Yüksek atlama sağlam iki sehpa arasındaki çıtanın üzerinde yapılır. Çıta her seriden sonra yükseltilir.Yarışmacılar, peşpeşe üç başarısız atlayış yapıp eleninceye kadar yarışmayı sürdürürler. YÜKSEK ATLAMA

Gerilme :Gerilme uzunluğu sınırsızdır. Ölçüm:Ölçümler dik olarak ve yerden çıtanın üst kenarının en alt kısmına kadar yapılır. Yeni yükseklikler, atlamalar başlamadan ölçülür. Eğer bir rekor duyurusu yapılacaksa yükseklik, atlamadan sonra yeniden ölçülür. Atlama Biçimi: Her serideki başlangıç yükseklikleri, yarış başalmadan önce hakem tarafından duyurulur. Yarışmacılar, yarışmaya istedikleri çıta yüksekliğinden başlamakta ve daha sonraki herhangi bir yükseklikte yarışa katılmamakta serbesttirler. Yarışmacı, hangi yükseklikte olduğu göz önüne alınmaksızın, arka arkaya 3 başarısız atlayıştan sonra elenir

Başarısız Atlayışlar: Yarışmacı atlayışı yaparken; 1-)İki ayağı üzerinde sıçrarsa, 2-)Sehpa düzleminin arkasında kalan toprağa ya da düşüş alanına çıtayı aşmadan düşerse( Atlayışı yapmış olsun olmasın) 3-)Çıtaya vurup desteklerinden çıkarırsa(Çıta düşmeden yarışmacı inmiş olsa bile) başarısız sayılır. Görevliler: Kullanılan araçların, düşme alanının düzenli olması için tüm atlayışların düzgün olarak yapılması için iki veya üç hakem tarafından sağlanır

Yarışmşmacılar, bir atlama tahtasından zıplarlar ve kum dolu bir alana (atlama havuzu) düşerler. Yarışmacıların sayısının sekizden az olması durumunda, genellikle her yarışmacının altı atlama hakkı vardır. Bunun dışındaki durumlarda yarışmacıların genellikle üç atlama hakkı vardır ve en iyi sekiz yarışmacı daha sonra üç atlayış daha yaparlar. Birincilik için beraberlik olduğu durumlarda yarışmacıların ikinci en iyi atlayışlarına göre birinci saptanır. UZUN ATLAMA

Görevliler: Dört hakem vardır. 1 numaralı hakem hataları gözler; biri beyaz biri kırmızı olmak üzere iki bayrağı vardır. 3 nımaralı hakem, atlayışın yerini belirler. Daha sonra 2 ve 3 numaralı hakemler atlayışı ölçer. 4 numaralı hakem ise yarışmacıları çağırır ve koşu yolunu açık tutar. Ölçüm: Atlama, ‘atlama havuzunun içinde yarışmacının vücudu tarafından yapılmış en yakın iz’ olarak ölçülür. Ölçüm atlama çizgisine kadar ve bu çizgiye dik olarak yapılır. Ölçülen uzunlul, alttaki en yakın cm’ye indirgenerek yazılır

Atlama havuzu: Atlama havuzundaki kum, yarışma başlamadan önce nemlendirilir. Her atlayıştan önce atlama çizgisi ile aynı düzeyde olacak biçimde düzeltilmelidir. Atlama Tahtası: Tahtadan yapılmış ve koşu yoluyla eş düzlemde olacak biçimde toprağa gömülmüştür. Atlama yapılan yöndeki ön kısmına, adım hatalarının belirlenmesi için bir tabaka plastik veya benzeri yumuşak bir madde döşenmiştir