İstiklal Şairimiz Mehmet Akif Ersoy’dan seçme şiirler Behçet Gündüz

Ya açar Nazm-ı Celilin bakarız yaprağına Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına İnmemiştir hele kur’an bunu hakkıyla bilin Ne mezarlıkta okunmak, ne de fal bakmak için.

Sahipsiz olan memleketin batması haktır Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktır Feryadı bırak kendine gel, çünkü zaman dar Uğraş ki telafi edecek bunca zaman var.

Ey dipdiri meyyit “iki el bir baş içindir” Davransana eller de senin baş da senindir. His yok, hareket yok, acı yok leş mi kesildin? Hayret veriyorsun bana sen böyle değildin.

Geçmişten adam hisse kaparmış, ne masal şey Beş bin senelik kıssa yarım hisse mi verdi Tarihi tekerrür diye tarif ediyorlar, Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi.

Neden uhuvvetiniz böyle münhasır namaza Çıkınca avluya herkes niçin boğaz boğaza? Ne müslümanlığıdır? Anlamam ki yaptığınız Çıkar yol olmayacak korkarım bu saptığınız.

Ser menzili merama varır, durmayıp giden Yoktur necat ümidi, bu çöller geçilmeden Heyhat! Yolda böyle düşen uyku derdine Hep yolcular gider de kalır kendi kendine.

Zavallı milletin idraki tarumar olalı, Muhit-i ilme giren yok, diyar-ı fen kapalı. Sanayiin adı batmış, ticaret öylesine, Ziraat olsa da Adem Nebi usulü yine.

Bir zamanlar biz de millet, hem nasıl milletmişiz Gelmişiz dünyaya, milliyet nedir öğretmişiz. Kapkaranlıkken bütün afakı insaniyetin Nur olup fışkırmışız ta sinesinden zulmetin.

Kuvvetin sırtını kimmiş göreyim okşamayan Ne zaman altta kalırsan o zaman derdine yan. Beşerin adli masal, hak zıpırındır yalınız, Dövülen mahkemeden kovulur çünkü cılız.

Müslümanlık nerde bizden geçmiş insanlık bile Alem aldatmaksa maksat aldanan yok nafile. Kaç hakiki müslüman gördümse hepsi makberdedir Müslümanlık bilmem ama galiba göklerdedir.

Yıllarca asırlarca süren uykudan artık Silkin de muhitindeki zulmetleri yak yık Bir baksana gökler uyanıktır, yer uyanıktır Dünya uyanıkken uyumak maskaralıktır.

Çoluk çocuk kesilirken kadınlar inlerken Zavallılar, seni erkek sanır da beklerken Hayayı ırzı ekip yol boyunca çırçıplak Kaçarsın öyle mi hey kalp adam sıkılmayarak.

Allah’a dayandım diye sen çıkma yataktan Manayı tevekkül bu mudur hey gidi nadan Ecdadını zannetme ki asırlarca uyudu Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu.

Muallim ordusu derken çekirge orduları Çıkarsa ortaya artık, hesap edin zararı Muallimim diyen olmak gerektir imanlı, Edepli, sonra liyakatli, sonra vicdanlı.

Gökten inmez bir de hiçbir şey, bütün yerden taşar Kendi ahlakiyle bir millet ölür yahut yaşar. Çiğnenirsek biz bugün, çiğnenmek istihkakımız Çünkü izzet nerde, bir bak nerdedir ahlakımız.

O cemiyet ki vicdanında hakim havf-ı Yezdandır. Bütün dünyaya sahiptir, bütün akvama sultandır. Fakat efradı Allah korkusundan bihaber millet Çeker, milletlerin menfuru kıptiler kadar zillet.

Her devresi bir devr-i azap olsa hayatın Razisi değildir yine bir türlü mematın Ömür olsa da binlerce tekalif ile meşhun İnsan yaşamaktan yine memnun, yine memnun.

Turan ili namıyla bir efsane edindik Efsane, fakat gaye deyip az mı didindik Kaç yurda veda etmedik artık bu uğurda Elverdi gidenler, acıyın eldeki yurda.

İntihar etmek değilse yolda durmak, gitmemek Asumandan refref indirsin demektir bir melek “Leyse lilinsani illa me sea” derken Hüda Anlamam hiç meskenetten, ne beklersin daha?

Hazırlayan: Behçet Gündüz Buca-Necip Nazıl Kısakürek İlköğretim Okulu Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni (Kaynak: Safahat)