Sunuyu indir
Sunum yükleniyor. Lütfen bekleyiniz
1
TÜRK SPOR TEŞKİLATININ YAPISI
KALKINMA PLANLARI SPOR ŞURALARI
2
Cumhuriyet Öncesi Türk Spor Teşkilatı
1903 Öncesi Dönem Osmanlı Devleti döneminde sporun kitlelere ulaşmasını sağlayan bugünkü kulüplerin yerini tutan tekkeler bulunmaktaydı. Bu tekkeler daha çok güreş ve okçuluk alanında hizmet vermekteydiler. Tazminattan sonra diğer tekkelerde olduğu gibi spor tekkeleri de fonksiyonlarını yitirmeye başladılar. Daha sonraki yıllarda ise okçuluk ve güreşe verilen önem futbola kaymıştır. Futbola ilgi duyan, özellikle yabancı uyruklulardan oluşan bazı grupların kulüpler şeklinde teşkilatlandıkları görülmektedir.
3
Cumhuriyet Öncesi Türk Spor Teşkilatı
Tarihleri Arası Dönem Bu dönemde, birbirine benzer özellikler taşıyan farklı isimlerde birçok teşkilat kuruldu. Yabancı uyruklularla Türkler arasında adeta yarışırcasına kurulan birliklerden oluşan bu karmaşık yapı 1922 yılında Türkiye İdman Cemiyeti İttifakı’nın kurulması ile son bulmuştur
4
Cumhuriyet Dönemi Türk Spor Teşkilatı
Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakı (T.İ.C.İ.) Türk Spor Kurumu (T.S.K.) Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü (B.T.G.M.) Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü (G.S.G.M.)
5
Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakı (1922-1936)
1922 yılında kurularak örgütsel ve yönetsel ideolojisi "gönüllü spor birlikleri" olarak özerk biçimde kurulan bir teşkilattır. T.İ.C.İ.’nin ülke düzeyinde bir teşkilat olması 1922 yılı öncesindeki tek sporlu teşkilatların aksine çok sporlu olması ve Türkiye’de ilk biçimsel spor yönetimini uygulaması sebebiyle modern anlamda spor teşkilatlanması olarak değerlendirilebilir. TİCİ Türkiye'yi dışarıda temsil etmeye yetkili kılınmış, 1923 yılında Türkiye Futbol Federasyonunun kurulması ile de federasyon kurma fiili olarak başlamıştır. Ülkenin bu spor teşkilatından beklentileri arasında ülke savunmasında değerlendirilebilecek gençliği yetiştirmek de bulunmaktadır. Bu bakımdan önce kamuya yararlı dernek sayılmış sonra da 1924 olimpiyatlarına katılma konusunda yetki verilerek, birliğe katkı sağlanmış ve bu yardımlar her yıl artan oranlarda devam etmiştir.
6
Türk Spor Kurumu ( ) Türk Spor Kurumu (TSK), kuruluş safhasında kendine özgü ve seçimle iş başına gelen organları, gelirlerini harcama yetkisine sahipliği itibariyle özerk bir teşkilattı ve bu yapılaşma anlayışı TİCİ'den çok farklı değildi. Ancak TSK‘ nın genel kurulunda hükümetin ve askeri üyelerinin yer alması ve zamanın tek partisi olan CHP başkanlık kurulu ve genel sekreterliğinin, TSK'nın bütçe ve çalışma programlarını onaylaması ile devletin bir organı gibi görülmeye başlanmıştır. TSK'nın bu yapısından dolayı partinin amaçları spora karışmış, spordaki bazı olumsuz hadiseler partiye sıçramıştır. Bu durum sosyal ve siyasal çevrelerde guruplaşmalara yol açarak hizmetin sunulmasında fırsat eşitliği ilkesi ihlal edilmiştir. Bütün bu sebeplerle varlığını iki yıl sürdüren TSK bir geçiş dönemi olmuş ve yerini, bütünüyle bir kamu kuruluşu olan ve 3530 sayılı yasayla kurulan Beden Terbiyesi Umum Direktörlüğü’ne bırakmıştır.
7
Devlete Dayalı Spor Teşkilatlanması
3530 Sayılı Yasa Dönemi ( ) Herkesin benimsediği bir otorite haline gelemeyen TİCİ’ nin ve sporda otorite ve disiplin kurma konusuna sınırlı bir merkezcilikle yanıt veren TSK’nın yerine, tam bir devlet otoritesi olan Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü 3530 sayılı yasayla kurulmuştur. Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü, kurulduğu yıl olan 1938’den itibaren farklı üst kuruluşlara bağlanarak günümüze kadar varlığını sürdürmüştür. İlk kurulduğu yıl olan 1938’de Başbakanlığa, 1942’de Milli Eğitim Bakanlığı’na, 1960’ta tekrar Başbakanlığa, 1970’te yeni kurulan Gençlik ve Spor Bakanlığı’na, 1983’te Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı’na ve 1990’da yeniden Başbakanlığa bağlanmıştır. Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü’nün farklı üst kuruluşlara bağlanmasının gerekçeleri şu şekilde izah edilebilir;
8
Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü’nün herhangi bir bakanlığa veya kurulacak herhangi bir icracı bakanlığa bağlanması, hiyerarşik yetki kullanılmasında sorunlar çıkarabilirdi. Zira eş düzey bakanlıkların birinin diğerine yaptırım uygulaması söz konusu olmamaktadır. Halbuki spor bir çok bakanlığı ilgilendiren bir konudur. Bu nedenledir ki Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü’nün 1938’de hem bakanlıklar arasında koordinasyon sağlayan hem de bakanlıklar üstünde yaptırım gücüne sahip bir makam olan Başbakanlık makamına bağlanması düşünülmüştür. Başbakanlık 3530 sayılı Beden Terbiyesi Kanun’da ön görülen teşkilatlanmayı gerçekleştirmekte başarısız olmuştur. Halbuki Beden Terbiyesi Kanunu’nun dördüncü maddesiyle getirilen ‘beden eğitimi ve spor yapma zorunluluğu’, aynı yasada öngörülen teşkilatlanmanın gerçekleştirebilmesi ile mümkün olabilirdi. Teşkilatlanma eksikliğinden kaynaklanan bu başarısızlık, daha etkili olabilecek bazı hazır teşkilatlardan yararlanma arayışına neden oldu. İşte bu arayışlar Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü’nün ilçe, bucak ve köylere kadar inen teşkilatı nedeniyle, 1942’de Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlanması sonucunu doğurdu.
9
O yıllarda 3530 sayılı yasada profesyonelik hükme bağlanmamış, ilgili mevzuat amatörlük hükümlerine göre düzenlenmişti. Böylece profesyonel futbola, koşulların zorlanması ile 1951 yılında bir yönetmelikle yasallık kazandırıldı. 1959 yılına kadar futbol mahalli lig kapsamında idi. Ancak 1959 yılında deplasmanlı hale gelmiştir. Dolayısıyla spor Milli Eğitim Bakanlığı’nın gücünü aşmıştır. Ayrıca spor, okullara ve öğrenciye ancak yetişebilen Milli Eğitim Bakanlığı’nın denetleyemeyeceği bir kitleselliğe ulaşmıştır. İşte Milli Eğitim Bakanlığı’nın spora ilişkin olarak meydana gelen ve dezavantajları sebebi ile 1960’ta Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü yeniden Başbakanlığa bağlanmıştır. sezonunda futbolda 3.Lig kurulmuştur. Buna bağlı olarak da sporun yapısı iyiden iyiye karışmıştır. Bu karışıklık spor alanında icracı bir bakanlık kurulması gereğini düşündürmüş ve 1960 yılında Gençlik ve Spor Bakanlığı kurulmuştur. Spor yanında gençlik hizmetlerine de önem verecek ‘Gençlik Sorunları’, ‘Gençlik Hizmetleri’, ‘Okul İçi Beden Eğitimi ve Spor’ adları altında üç genel müdürlük kurulmuştur. Ancak görevleri bakımından bunlar daire başkanlığı seviyesinde kalmışlardır yılında Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü bu bakanlığa bağlanmıştır.
10
1983’te Gençlik ve Spor Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı 179 sayılı kanun hükmünde kararname ile birleştirilerek Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı kuruldu ve Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü bu bakanlığa bağlandı. 1989 yılında Beden Terbiyesi ve Spor Genel Müdürlüğü 356 sayılı KHK ile Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı’ndan ayrılarak üçüncü defa tekrar Başbakanlığa bağlandı. Bu kez genel müdürlüğün adı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’ne dönüştürüldü. 1938’den günümüze kadar farklı üst kuruluşlara bağlanarak faaliyetlerini sürdüren Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü, merkez ve taşra teşkilatlarından oluşmaktadır. 3530 sayılı yasaya göre BTGM’nin merkez teşkilatında genel müdürlük makamı, genel müdürlük kurulları, esas, danışma ve yardımcı birimler bulunmaktadır. BTGM’nin taşra teşkilatında ise, bölge başkanı (vali), bölge müdürlüğü, ilçe başkanı (kaymakam), bucak beden terbiyesi başkanı (bucak müdürü) ve köy beden terbiyesi başkanlığı (muhtar) bulunmaktadır.
11
Devlete Dayalı Spor Teşkilatlanması
3289 Sayılı Yasa Dönemi (1986-…) 3530 sayılı yasa yerine, gelişen ve değişen şartlara uyum sağlamak üzere Beden Terbiyesi ve Genel Müdürlüğü’nün teşkilat ve görevleri hakkında ve sayılı yasayla daha ayrıntılı düzenlemeler yapılmıştır. Bu yasa döneminde Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bağlı olarak hizmet veren örgüt, bakanlığın bünyesindeki Gençlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nü tarihinde 356 sayılı KHK ile spor teşkilatına bağlayarak iki genel müdürlüğü Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü adıyla tek isim altında birleştirmiş. Bundan bir yıl öncesinde tarih ve 3461 sayılı yasayla Futbol Federasyonu BTGM’den ayrılarak tüzel kişilik kazanmış, federasyonun amatör futbol şubesi, genel müdürlük bünyesinde bırakılmıştır. Yasanın gerekçesi olarak uluslararası ilişkilerde profesyonel futbolun yeri ve önemi belirtilmiş, amatör futbol koşullarına göre düzenlenmiş bir teşkilatın kurallarına göre yönetilmenin aksaklıkları nedeniyle, profesyonel futbolun profesyonelce yönetilmesinin gerekliliği öne sürülmüştür.
12
Devlete Dayalı Spor Teşkilatlanması
Daha sonra amatör futbol faaliyetleri de TFF’deki ayrı bir kurula bırakılmış (3289/m.8) ve futbol iki başlılıktan kurtulmuştur. Böylece, başbakanlığa bağlı TFF, hizmet ve faaliyetlerini GSGM’ den bağımsız ancak, onunla koordineli ayrı bir birim olarak sürdürmeye başlamış, TFF özel hukuk hükümlerine tabi tüzel kişiliğe sahip olarak tam bir ekonomik özerkliğe kavuşmuştur. Türk sporunun sevk ve idaresinden sorumlu olan Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü halen Başbakanlığa bağlı Spordan Sorumlu Devlet Bakanlığı’na bağlı olarak ilgili yasalar çerçevesinde spor faaliyet ve hizmetlerini yürütmektedir. Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nün 1938’den günümüze kadar üç defa Başbakanlığa, iki defa Milli Eğitim Bakanlığı’na ve bir defa da Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bağlanması, teşkilatlanma konusundaki arayışların hala devam ettiğini göstermektedir. Geçmiş dönemlerin ortak sayılabilecek özelliği, sporun, siyasal, toplumsal, ekonomik ve kültürel parametreler karşısında bir türlü bağımsızlık kazanamadığıdır.
13
Spor ve Politika Türkiye'de spor genel politikasının belirlenmesine ışık tutacak iki hüküm vardır. Birincisi: 1982 Anayasası'nın 59.maddesidir. Buna göre, ‘Devlet her yaştaki Türk vatandaşının beden ve ruh sağlığını geliştirecek tedbirleri alır. Sporun kitlelere yayılmasını teşvik eder. Devlet başarılı sporcuyu korur’ hükmüne yer verilmektedir. İkincisi: 1986 tarih ve 3289 sayılı ‘Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri’ Hakkında Kanundur. Buna göre; vatandaşın ve okul dışı gençlerin fizik, moral güç ve yeteneklerini sağlayan beden eğilimi, oyun, jimnastik ve spor faaliyetlerini sevk ve idare etmek, gençliğin boş zamanlarının değerlendirilmesine ilişkin hizmetleri yürütmek, bilgi ve beceri kursları düzenlemek, gençlerin kötü alışkanlıklardan korunması için gerekli tedbirleri almak, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü'nün görevleri arasında sayılmıştır.
14
Bu İki hükümden de anlaşıldığı gibi, Türk Spor Politikası’nı ulusal ve uluslararası olmak üzere iki şekilde incelemek mümkündür. Birincisi, her yaştaki Türk vatandaşının beden ve ruh sağlığını ve yeteneklerini geliştirmek için onlara spor yaptırmaktır. İkincisi ise, uluslararası spor müsabakalarında ilk sıralarda yer alabilmek için başarılı sporcular yetiştirmektir.
15
KALKINMA PLANLARI
16
Kalkınma Planlarında Spor
Kalkınma Planları Devlet Planlama Teşkilatı tarafından kendi Kuruluş ve Görevleri hakkındaki mevzuata göre hazırlanarak Bakanlar Kurulunca kabul edilip, Bakanlar Kurulu üyelerince imzalandıktan sonra, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nce onaylanmak üzere Başbakanlık tarafından Türkiye Büyük Milleti Meclisi Başkanlığı’na sunulur. Kalkınma Planları uzman kişiler tarafından hazırlanan dokümanlardır. Konularına göre özel ihtisas komisyonları da kurulabilmektedir.
17
1 2 3 4 5 6 7 8 - * KALKINMA PLANLARI KONU BAŞLIKLARI
KULÜPLER, AMATÖRLÜK VE PROFESYONELLİK - * TESİSLEŞME TEŞKİLATLANMA EĞİTİM - ÖĞRETİM SAĞLIK VE SOSYAL GÜVENLİK YÜKSEK ÖĞRENİM SERBEST ZAMAN ULUSLARARASI KONULAR ENGELLİLER SPONSORLUK
18
Kulüpler, Amatörlük ve Profesyonellik
Kalkınma planlarında kulüpler, amatörlük ve profesyonellik konusuna 2, 3, 4, 5, 6 ve 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. 1938 yılında kurulan Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü yılları arasında Milli Eğitim Bakanlığına ve bu tarihler dışında Başbakanlığa bağlı olarak faaliyet göstermiştir. «Yurttaşın fizik ve moral kabiliyetlerinin ulusal ve inkılapçı amaçlara göre geliştirilmesini sağlayıcı» spor faaliyetlerini yürütmekle yükümlü olan Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü yılları arasında sporu bir eğitim unsuru olarak yürütmüş, gençliği ve halkı spor yapmaya özendirecek faaliyetlerde bulunmuştur Bu dönemden sonra toplumun genel spor bilgisi gelişir ve spora ilgisi artarken Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü halk sporu faaliyetlerinden seyir sporunu düzenleyen bir kuruluş durumuna geçmiştir. Bunun sonucu futbolda profesyonellik kabul edilirken amatör spor dallarının korunması için gerekli tedbirlerin alınamaması olmuştur.
19
Kulüpler, Amatörlük ve Profesyonellik
Yurt sporu plansız yürütülmekte, okul sporu ihmal edilmektedir. Spor öğretmenleri sayıca ve nitelikçe yetersizdir. Her kademedeki elemanlar sistemsiz yetişmektedir. Spor - Toto gelirleri iyi kullanılmamakta, yer yer gereksiz yapı işleri için harcanmaktadır. Spor sağlığı ihmal edilmektedir. Amatör spor gelişmemektedir. Bu aksaklıkların yanı sıra profesyonel kulüplerin gelirlerinin belirli bir oranını amatör spor dallarına ayırmaları zorunluluğu Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğünün kontrolü dışında kalmıştır. 1966 yılında Türkiye’de 1486 spor kulübü bulunmaktaydı. Bu kulüplerin büyük kısmı sınırlı imkânları olan, kulüp bina ve tesisleri olmayan kuruluşlardır. Bu kulüplere kayıtlı sporcu sayısı in üstündedir. Ancak bu tescil edilmiş sporcuların ne ölçüde aktif durumda oldukları belirsizdir. Daha geniş, imkanlara sahip kuruluşlar, genellikle profesyonel futbol şubesi bulunan kulüplerdir.
20
Kulüpler, Amatörlük ve Profesyonellik
2.Kalkınma Planı Spor kulüplerinin içinde bulundukları şartların, ilkelerin ışığında değiştirilmesi ve kulüplerin, memleket sporunun kalkınması için yaygın spor ve sosyal faaliyetleri geliştirir niteliğe kavuşturulmaları zorunludur. Bu amaçla kulüplerin mevcut varlıklarının hisselere bölünerek üyelerine devri, böylece elde edilen kaynağın yeni tesisler yapımı için kullanılması sağlanacaktır. Hisse senedi sahiplerine sağlanacak, kulübün tesis ve faaliyetlerinden yararlanmadaki avantajlar bir teşvik unsuru olacaktır. Bu düzenin kurulması, Üyelerin kulübün yönetimi ile ilgilenmelerini artıracak ve kulüp faaliyetleri genişleyecektir. Spor - Toto fonlarının bir ölçüde spor kulüplerinin plan amaçlarına uygun yatırımları için uzun vadeli ve düşük faizli kredi olarak verilmesi sağlanacaktır. Spor kulüplerinin faaliyetlerini çok sayıda spor dalına yönetmeleri teşvik edilecek, bu faaliyetler yanında kulüplerin sosyal ve kültürel alanlarda çalışmalar yapmasına yardım edilecektir.
21
Kulüpler, Amatörlük ve Profesyonellik
3.Kalkınma Planı İkinci Planda halk ve okul sporunun, amatör sporun geliştirilmesini öngören ve spor kulüplerinin faaliyetlerini düzenleyici ilke ve tedbirlerin getirilmesine rağmen, uygulamada sistemli bir çaba gösterilmemiştir. Uygar ülkelerde sporcu kaynağı, eğitim kurumlan ve spor kulüpleridir. Türkiye’de eğitim kurumları sporcu yetiştirmede yeterli bir kaynak olamamaktadır. Spor kulüplerinin gelişimi de diğer ülkelerdeki örneklerinin aksi yönde olmuş, bunların tüm kişilerin spor yapması için kurulmaları gerekirken tam aksine küçük bir azınlığın spor yaptığı ve fakat büyük bir kitlenin taraftar ve seyirci olarak ilgilendiği kuruluşlar halinde gelişmişlerdir. Bu nedenlerden dolayı; Spor kulüplerinin faaliyetleri ile ilgili hukuk değişiklikler ve düzenlemeler gerçekleşinceye kadar, kulüplerin amatör faaliyetini artırıcı yönde tedbirler alınacak, spor kulüplerinin sosyal ve kültürel alanlarda da çalışmalar yapmaları teşvik edilecektir. Sporun gelişmesini engelleyen profesyonellik teşvik edilmeyecek, Devlet’in her türlü özendirme tedbirleri yalnız amatör kulüpler için uygulanacaktır. Kamu kuruluşlarına bağlı profesyonel kulüpler amatörlüğe dönüştürülecektir.
22
Kulüpler, Amatörlük ve Profesyonellik
4.Kalkınma Planı Üçüncü plan döneminde beden eğitimi ve sporun toplumun tüm kesimlerine yaygınlaştırılmasına ilişkin ilke ve önlemler getirilmesine karşın, dönem içinde yeterli gelişmeler sağlanamamış ve kitle sporuna dönük tesislerin yaygınlaştırılması sınırlı kalmıştır. Profesyonel futbol ve seyir sporları, uygulama önceliğini ve ağırlığını korumaya devam etmiştir. Üçüncü planda belirtilmesine karşın kamu kuruluşlarına dayalı profesyonel kulüplerin amatörlüğe dönüştürülmesi gerçekleştirilememiştir. Profesyonel spor faaliyetlerinde bulunan spor kulüplerinin şirketleşmeleri sağlanamamıştır. Bu nedenlerden dolayı; Profesyonel futbol şubeleri olan amatör spor kulüplerinin kuruluş ve işleyişleri yeniden incelenecek, uygulamada görülen Aksaklıklar giderilecek, profesyonelliğin amatör sporu engelleyici bir etmen olması önlenecektir. Ayrıca, amatör spor kulüplerinin profesyonel spor faaliyetlerinde bulunan şubelerinin dernek statüsünden çıkarılarak, şirketleşmeleri sağlanacaktır. Gerekli girişimlerle, amatör spor kulüplerinin amatör faaliyetleri desteklenecektir. Kamu kuruluşlarına dayalı profesyonel futbol kulüplerinin amatörlüğe dönüşmesi sağlanacaktır.
23
Kulüpler, Amatörlük ve Profesyonellik
5.Kalkınma Planı V. Plan döneminde beden eğitimi ve sporun yaygınlaştırılması ve amatör sporun teşviki esastır. Amatör sporda istenilen seviyeye ulaşılabilmesi için, geleneksel spor dallarının daha da geliştirilmesine ve milletlerarası seviyede basan gösterecek sporcuların yetiştirilmesine ağırlık verilecek. 6.Kalkınma Planı Her yaştaki kişilerin seyirci durumundan kurtarılarak aktif spor yapmalarını sağlayacak imkanlar artırılacak ve amatör sporda uluslararası seviyede basarı gösterecek sporcuların yetiştirilmesi ve desteklenmesine önem verilecektir. Sporla ilgili mevzuat yeniden düzenlenecek, profesyonelliğe müsait olan dallarda, profesyonellik teşvik edilecektir.
24
Kulüpler, Amatörlük ve Profesyonellik
8. Kalkınma Planı Kulüp ve federasyonların kurumsallaşması ve kendi kendini finanse eden bir yapıya dönüşmeleri sağlanacaktır. Spor tesisleri ve faaliyetlerinin, spor elemanlarının hizmet içi eğitimlerinin, mali ve idari açıdan tam bağımsız spor kulüpleri, federasyonlar ile özel teşebbüs ve mahalli idareler tarafından yapılması veya işletilmesi sağlanacak, kamu kesiminin görevi ise denetlemek, yönlendirmek, teşvik etmek ve bu alandaki bilim ve teknolojideki yenilikleri takip etmek olacaktır. Her okula bir beden eğitimi ve spor öğretmeni, her kulübe bir eğitimli spor yöneticisi, her spor dalında ve her kulüpte yeterli eğitilmiş antrenör istihdam edilmesi ve spor alanlarının artırılmasını sağlayacak teşvik ve yönlendirmeler yapılacaktır.
25
Tesisleşme Kalkınma planlarında Tesisleşme konusuna 2,3,4,5,6,7 ve 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. Memleket sporunun gelişmesi, büyük ölçüde toplumun aktif olarak spor yapabileceği tesislerin varlığına ve bu anlayışla işletilmesine bağlıdır. Spor yatırımları genellikle seyir sporunun gerektirdiği büyük ve masraflı tesislere yönelmektedir. Bu tür tesislere olan ihtiyaç açıktır, ancak uygulamada büyük tesislere verilen ağırlığın kitleye yönelmiş bir spor politikası ile bağdaşmadığı ve eş kapasiteli büyük tesislerin ekonomik bakımdan anlamlı olmayan kapasiteler yarattığı görülmektedir. Bu tesislerin büyüklüğü işletme masrafların artırdığı için genellikle, maç günleri dışında kapalı tutulmaları spor yapacak çok sayıda kişinin doğrudan doğruya faydalanması imkanını ortadan kaldırmaktadır. İkinci Beş Yıllık Kalkınma Plan’ı öncesinde ülkemizdeki tesisleşme durumu yukarıda anlatıldığı gibi çok sayıda kişinin faydalanmasına müsait değildi. Bu sebeplerle Kalkınma Planlarında tesisleşmeye önem verilmiş ve aşağıda sıralanan politikalarla duruma çözüm bulunmaya çalışılmıştır;
26
Tesisleşme İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1968 – 1972)
Spor yatırımlarına ayrılacak kaynaklar bölgeler, spor dalları ve hizmet sağlayacakları gruplar arasında dengeli dağılım sağlayacak bir öncelikler sırası ile kullanılacaktır. Bu amaçla, çok sayıda seyirci barındıran tesisler yanında, yatırımlar önemli oranda çeşitli spor dallarının gelişmesine ve spor yapanların sayısının artırılmasına imkan verecek küçük semt tesislerine yöneltilecektir. Milli Eğitim Bakanlığı ile işbirliği yapılarak bu tesislerin okullarla ilişkili olarak kurulması, her gün öğrencilerin ve halkın yararlanmasına imkan verecek bir şekilde işletilmesi, tesisleri kullananların bir ölçüde işletme masraflarına katılmaları sağlanacaktır. Tesisler çevrenin özelliğine uygun çeşitlilikte olacaktır. Gençliğin boş vakitlerini iyi değerlendirmek amacı ile, semt spor tesislerinin spor dışındaki sosyal faaliyetlere de zemin hazırlayacak şekilde gelişmesi ve ilişkili olduktan okulun bina imkanlarından da yararlanılarak birer gençlik ve kültür merkezi niteliğine kavuşturulması desteklenecektir. Her kademede ve çeşitli amaçla yapılan spor tesislerinde hizmeti sağlayacak asgari maliyet üzerine çıkılmayacaktır. Aynı yerleşme yerinde eşdeğer kapasiteli tesisler yapımından, kullanılmayan kapasite yaratılmasından ve kamu kaynaklarının belli kulüpler için kullanılmasından kaçınılacaktır. Spor tesislerinin bakım ve işletilmesinde modern işletmecilik esasları uygulanacaktır.
27
Tesisleşme Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1973-1977)
İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı döneminde spor tesislerinin yurt düzeyinde dağılımını tespit etmek üzere bir envanter çalışması yapılarak, il bazında spor tesislerinin sayıları ve durumları ortaya konmuştur. Bu envanter sonuçlarına göre 1969 yılında Türkiye’de toplam olarak 1306 spor tesisi, spor kulübü ve 50 bine yakın sporcu bulunmaktadır. Spor tesislerinin yarattığı seyirci kapasitesi 1.2 milyondur. Spor tesislerinin yapımında seyir sporunun, özellikle futbolun tercih edilmesi sonucu yaratılan kapasitenin %81 i futbol seyircisine hizmet etmektedir. Üçüncü Plan döneminde yatırım açısından ağırlık kazanacak olan konu, spor yapma isteğinde olan herkese bu imkanı verecek olan spor tesislerinin yapımı ve bu tür tesislerin seyircili spor tesisleri ile dengeli bir biçimde gerçekleştirilmesidir. Bunun için; Her türlü spor araç ve gereçlerinin yurt içinde uluslararası standartlarla yapım imkânları geliştirilerek desteklenecektir. Spor araç ve gereçlerinin standartlaştırılması çalışmaları, Gençlik ve Spor Bakanlığı ile Türk Standartları Enstitüsünce yürütülecektir. Spor yatırımlarının yurt düzeyine dağılımında dengesizlikleri giderici tedbirler alınacak ve tesislerin yapımında yerleşim birimleri ölçeklerine uyumlu hizmet standartları göz önünde bulundurulacaktır. Spor tesislerinin yapımında çok yönlü kullanım esas alınacak, mevcut spor tesislerinden öncelikle geniş halk kitlelerinin, amatör sporcuların ve öğrencilerin yararlanması sağlanacaktır. Kamu eliyle yapılmış ve yapılacak olan spor tesislerinin spor kulüplerine kiralanması konusu öncelikle ele alınacak, bu konu ile ilgili mevzuatta değişiklikler yapılarak, tesislerin en fazla üç yıl süreyle ve rayiç fiyatla kiralanması sağlanacaktır.
28
Tesisleşme Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983)
Eğitim kurumlarının spor faaliyetlerine katılmada etkili bir araç olması nedeniyle, öncelikle okul içi beden eğitimi ve spor faaliyetlerine gereken önem verilecek ve geliştirilmesi için etkili önlemler alınacaktır. Eğitim kurumlarına ve kamu kuruluşlarına ait spor tesis ve salonları hizmet dışı zamanlarda açık tutulacak, okul içi ve okul dışı gençlerin yararlanması sağlanacaktır. Spor yatırımlarında, geniş halk kitlelerinin yararlandırılması konusuna ağırlık verilecektir. Bu amaçla, spor ve saha tesislerinin kurulmasında çok amaçlılık ilkesi göz önünde tutulacak, bu tür yatırımların gençlerin yoğun olarak bulundukları yükseköğretim kurumlarına yönlendirilmesi sağlanacaktır. Kamu eliyle yapılmış ve yapılacak olan spor tesislerinin spor kulüplerine kiralanması konusu yeniden ele alınacak ve bu tesislerin kısa süreli ve günün fiyatlarıyla kiralanması sağlanacaktır. Spor araç ve gereçlerinin, uluslararası standartlara uygun olarak, yurt içinde üretimi özendirilecektir. Toplu işyerlerinde ve yerleşme merkezlerinde spor merkezlerinin kurulmasına ve her yaşta spor olanaklarının geliştirilmesine önem verilecektir.
29
Tesisleşme Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989)
Sporun semtlere ve köylere yayılabilmesi için basit, ekonomik tesisler, özel idare ve belediyelerin işbirliği ve katkılarıyla gerçekleştirilecektir. Kamunun yanında, özel sektör tarafından da spor tesislerinin yapılması teşvik edilecektir. Spor malzemelerinin imalatı teşvik edilecek; yurt içinde imal edilemeyen veya imali ekonomik olmayan spor malzemelerinin ithali kolaylaştırılacak ve muafiyet imkânları sağlanacaktır. Spor tesisleri süratle tamamlanacak ve yaygınlaştırılacaktır. Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı (1990 – 1994) Spor tesisleri çok yönlü kullanılabilecek şekilde yapılacak ve bütün tesislerin tam kapasiteyle kullanılmasını sağlayacak düzenlemeler gerçekleştirilecektir. Özellikle şehir imar planlarının hazırlanmasında yeşil alan, spor tesisleri ve çocuk oyun alanları için kişi başına düsen alan büyüklüğünün gelişmiş ülkeler standartlarına uygun olması sağlanacaktır. Spor yapmak İsteyen herkese açık olmak kaydı ile, düşük maliyetli ve basit spor tesislerinin mahalli idarelerin katkıları ile semtlere ve köylere kadar yaygınlaştırılması çalışmalarına devam edilecektir.
30
Tesisleşme Yedinci Kalkınma Planı (1996-2000)
Tesislerin rasyonel kullanımı sağlanacak Boş zamanların değerlendirilebilmesinde kullanılacak alan ve tesisler çocuk, genç, ev hanımları, yaşlı, yalnız yaşayanlar, özürlü ve benzeri gruplar tarafından değişik zamanlarda istifade edilebilir şekilde geliştirilecektir. Toplumun her kesiminin boş zamanları değerlendirme faaliyetlerine katılabilmeleri için çok amaçlı tesislerin mahalli idarelerin yardımı ile semtlere, uydu kentlere ve kırsal kesime kadar yaygınlaştırması çabaları sürdürülecektir. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı ( ) 1999 yılı sonu itibari ile 328 stadyum, 365 spor salonu, 31 kapalı yüzme havuzu, 25 açık yüzme havuzu, 757 futbol sahası hizmete sunulmuştur. Aynı yıl sonunda sporcu, antrenör, hakem, spor kulübü mevcuttur. Spor tesisleri ve faaliyetlerinin, spor elemanlarının hizmet içi eğitimlerinin, mali ve idari açıdan tam bağımsız spor kulüpleri, federasyonlar ile özel teşebbüs ve mahalli idareler tarafından yapılması veya işletilmesi sağlanacak, kamu kesiminin görevi ise denetlemek, yönlendirmek, teşvik etmek ve bu alandaki bilim ve teknolojideki yenilikleri takip etmek olacaktır. Olimpiyat Oyunları için gerekli alt yapının oluşturulması çalışmalarına devam edilecektir. Okulların spor alt yapı imkanları geliştirilecek ve yeni okullar spor alt yapısını da dikkate alacak şekilde planlanacaktır. Okullar da dahil olmak üzere kamuya ait spor tesisleri mesai saatleri dışında halkın kullanımına açılacaktır.
31
Teşkilatlanma Kalkınma planlarında teşkilatlanma konusuna 2,3,4,5,6,7 ve 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. 2.Kalkınma Planı Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü yeniden düzenlenecektir. Böylece spor faaliyetlerinin düzenlenmesi, programların yürütülmesi, tesislerin gereken ilgiyi görmesi yeterli bir teşkilâtlanmasıyla gerçekleştirilecektir. Türk sporunun geliştirilmesinden sorumlu olacak kuruluş ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında sıkı bir işbirliği kurulacak, bu işbirliği sonucunda spor öğretmenlerinin sayı ve nitelikçe yeterli olarak yetiştirilmesi halk eğitimi aracılığıyla, okul dışı gençliğin spor yapmaya özendirilmesi gerçekleştirilebilecektir. 3. Kalkınma Planı Her türlü spor araç ve gereçlerinin yurt içinde uluslararası standartlarla yapım imkânları geliştirilerek desteklenecektir. Spor araç ve gereçlerinin standartlaştırılması çalışmaları, Gençlik ve Spor Bakanlığı ile Türk Standartları Enstitüsünce yürütülecektir. Gençlik ve Spor Bakanlığınca Spor Konusunda yetenekli elemanların yetiştirilmesi amacıyla yeterli sayıda beden eğitimi öğretmeni, öğretim görevlisi, antrenör, monitör, spor yöneticisi ve sağlığı uzmanı yetiştirilmesine öncelik verilecektir.
32
Teşkilatlanma 4. Kalkınma Planı
Ekonomik ve toplumsal kalkınmanın temel öğesi olan insanın beden ve ruh sağlığını geliştirmek üzere, sporun bir seyir ve gösteri aracı olmaktan çok okullardan başlayarak örgütlü ve bilimsel bir biçimde kitlelere yayılması temel ilkedir. Beden eğitimi ve sporun küçük yaşlardan başlayarak, toplumun bütün kesimlerine yayılması sağlanacaktır. Tüm spor dallarında ve her yas kademesinde sağlıklı ve başarılı sporcu yetiştirmek amacıyla, bölgelerin özelliklerine göre, temel spor dallarında «spor eğitimi plan ve programları» yapılacak ve ulusal düzeyde yürütülecektir. Toplu işyerlerinde ve yerleşme merkezlerinde spor merkezlerinin kurulmasına ve her yaşta spor olanaklarının geliştirilmesine önem verilecektir. 5. Kalkınma Planı Sporun semtlere ve köylere yayılabilmesi için basit, ekonomik tesisler, özel idare ve belediyelerin işbirliği ve katkılarıyla gerçekleştirilecektir. Şehir imar planlarının hazırlanışında spor alanlarına ve yeşil sahalara ağırlık verilecek; mevcut planlarda bu maksatla tahsis edilmiş yerlerden süratle istifade edilebilmesi için gerekli çalışmalar yapılacak ve uygulanacaktır.
33
Teşkilatlanma 6. Kalkınma Planı
Beden eğitimi ve spor alanında, eğitim, sağlık, bilim ve teknolojideki yeniliklerin takibi ve uygulanması konularına öncelik verilecektir. Sporla ilgili mevzuat yeniden düzenlenecek, profesyonelliğe müsait olan dallarda, profesyonellik teşvik edilecektir. Merkezi idareler, belediyeler ve köy idareleri boş zamanların değerlendirilmesinde yönlendirici olacaklardır. 7. Kalkınma Planı Devletin ağırlığı azaltılırken özel kesimin katkısı artırılacak ve tesislerin rasyonel kullanımı sağlanacaktır. Bedenen ve ruhen sağlıklı bir toplum yetiştirilmesinin temel unsurlarından biri olan sporun geniş kitlelerce yapılması teşvik edilecek,
34
Teşkilatlanma 8. Kalkınma Planı
Spor sisteminin yeniden yapılandırılması için gerekli yasal düzenlemeler gerçekleştirilecektir. Bedenen ve ruhen sağlıklı bir toplum yetiştirilmesinin temel unsuru olan sporun, toplumumuzun tüm kesimlerine düzenli spor yapma alışkanlığı kazandırmak suretiyle yaygınlaştırılması, sporun ve spor altyapısının bütün dallar itibarıyla ülke genelinde dengeli dağılımı, sporcu ve spor elemanlarının eğitim ve istihdam sorunlarının giderilmesi, tesis sayılarının artırılması ve rasyonel kullanılması sağlanacaktır. Spor tesisleri ve faaliyetlerinin, spor elemanlarının hizmet içi eğitimlerinin, mali ve idari açıdan tam bağımsız spor kulüpleri, federasyonlar ile özel teşebbüs ve mahalli idareler tarafından yapılması veya işletilmesi sağlanacak, kamu kesiminin görevi ise denetlemek, yönlendirmek, teşvik etmek ve bu alandaki bilim ve teknolojideki yenilikleri takip etmek olacaktır. Turizm amaçlı sportif faaliyetlerin artırılması ve yaygınlaştırılması için gerekli altyapı ve tanıtım faaliyetlerine önem verilecek, bu alanda istihdam edilecek spor elamanlarının yetiştirilmesi konusunda programlar uygulanacaktır. Kulüp ve federasyonların kurumsallaşması ve kendi kendini finanse eden bir yapıya dönüşmeleri sağlanacaktır.
35
Eğitim Kalkınma planlarında eğitim konusuna 2,3,4,5,6 ve 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1968 – 1972) 1) Spor sorununun çözülmesinde bu konunun tümüne yön verecek bir kuvvetli idarenin gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Ancak, sadece yeni bir kuruluşun çözüm için yeterli olacağı düşünülemez. Bugünkü Beden Terbiyesi Kanunu bu konuda çeşitli yetkiler getiren bir nitelikte iken, istenen başarının sağlanamamış olması üzerinde durulmaya değer bir husustur. Sorunun çözümü doğrudan doğruya sorumlu kuruluşun yetki ve sorumluluklarının dengelenmesine, bunları olumlu yönde kullanacak imkanlara sahip kılınmasına ve spor alanında sorumluluk taşıyan diğer kamu ve özel kuruluşlarla ilişkisinin iyi düzenlenmesine bağlıdır. Bu anlayış içinde ve İlkelerde açıklanan bir spor politikasını geliştirip yönetmek amacı ile Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü yeniden düzenlenecektir. Böylece spor faaliyetlerinin düzenlenmesi, programların yürütülmesi, tesislerin gereken ilgiyi görmesi yeterli bir teşkilâtlanmasıyla gerçekleştirilecektir.
36
Eğitim 2) Türk sporunun geliştirilmesinden sorumlu olacak kuruluş ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında sıkı bir işbirliği kurulacak ve faaliyetlerin halk, okul ve üniversite sporuna yöneltilmesi sağlanacaktır. Bu işbirliği sonucunda spor öğretmenlerinin sayı ve nitelikçe yeterli olarak yetiştirilmesi halk eğitimi aracılığıyla, okul dışı gençliğin spor yapmaya özendirilmesi gerçekleştirilebilecektir. Yetişmiş sporcu eğiticilerin çeşitli kademedeki spor personelini yaygın eğitim programları ile yetiştirme imkânları yaratılacaktır. 3) Okul sporu beden eğitimi derslerinin ötesinde gençlerin beden ve ruh yapılarını geliştirici yönde yeniden düzenlenecektir. Bu programlarda beden eğitimi amaçlarından uzaklaşan rekabet anlayışı yerine kendine güven, grup çalışması, karşılıklı dayanışma ve davranış dürüstlüğü değerlerinin yerleştirilmesi gözetilecektir. Öğrencilerin fiziki kabiliyetleri ölçülecek, yeter ölçüde gelişmeyenlere özel programlar uygulanacaktır. 4) Üniversitelerdeki spor faaliyetleri büyük ölçüde öğrenci kuruluşlarının çabalarına bağlı kalmaktadır. Okul sporunun bir devamı olarak bu faaliyetlere yol göstererek, eğitim vererek ve tesislerden yararlanmaları için özel imkanlar sağlayarak desteklenecektir.
37
Eğitim Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1973-1977)
Spor faaliyetlerine katılmanın yaygınlaştırılmasında ve sporun geliştirilmesinde eğitimin ve eğitim kurumlarının etkili bir araç olarak kullanılması esastır. Bu nedenle, okul içi beden eğitimi ve spor faaliyetlerine önem verilecek, bu amaçla Gençlik ve Spor Bakanlığı gerekli tedbirleri alacak, okullarda beden eğitimi ders saatleri arttırılacaktır. Gençlik ve Spor Bakanlığınca Spor Konusunda yetenekli elemanların yetiştirilmesi amacıyla yeterli sayıda beden eğitimi öğretmeni, öğretim görevlisi, antrenör, monitör, spor yöneticisi ve sağlığı uzmanı yetiştirilmesine öncelik verilecektir. Özellikle çok sayıda kişinin katılabileceği atletizm, yüzme ve cimnastik gibi temel spor dalları ile güreş ve diğer geleneksel spor faaliyetlerinin geliştirilmesine ağırlık verilerek desteklenecektir.
38
Eğitim Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983)
Ekonomik ve toplumsal kalkınmanın temel öğesi olan insanın beden ve ruh sağlığını geliştirmek üzere, sporun bir seyir ve gösteri aracı olmaktan çok okullardan başlayarak örgütlü ve bilimsel bir biçimde kitlelere yayılması temel ilkedir. Beden eğitimi ve sporun küçük yaşlardan başlayarak, toplumun bütün kesimlerine yayılması sağlanacaktır. Tüm spor dallarında ve her yas kademesinde sağlıklı ve başarılı sporcu yetiştirmek amacıyla, bölgelerin özelliklerine göre, temel spor dallarında «spor eğitimi plan ve programları» yapılacak ve ulusal düzeyde yürütülecektir. Eğitim kurumlarının spor faaliyetlerine katılmada etkili bir araç olması nedeniyle, öncelikle okul içi beden eğitimi ve spor faaliyetlerine gereken önem verilecek ve geliştirilmesi için etkili önlemler alınacaktır. Eğitim kurumlarına ve kamu kuruluşlarına ait spor tesis ve salonları hizmet dışı zamanlarda açık tutulacak, okul içi ve okul dışı gençlerin yararlanması sağlanacaktır.
39
4. Eğitim Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989)
Bedenen ve ruhen sağlıklı bir toplumun gelişmesinde, beden eğitimi ve spor faaliyetleri mühim bir unsurdur. Amatör sporda istenilen seviyeye ulaşılabilmesi için, geleneksel spor dallarının daha da geliştirilmesine ve milletlerarası seviyede basan gösterecek sporcuların yetiştirilmesine ağırlık verilecek; Türk güreşinin geliştirilmesi için özel tedbirler alınacak, bu husustaki teşebbüsler desteklenecektir. Kamu ve özel sektör kuruluşlarında çalıştırılan işçi sayısının belli bir nispeti kadar sporcu istihdam eden kuruluşlar teşvik edilecektir. Beden eğitimi ve spor alanında gerekli insan gücünün yetiştirilmesine ağırlık verilecek; üniversitelerin beden eğitimi ve spor bölümlerinden mezun olanların, beden eğitimi öğretmeni olarak vazife yapmaları sağlanacak; her spor dalında antrenör yetiştirilmesine ehemmiyet verilecektir. Okullarda spor ve spor eğitimine ağırlık verilecektir. İşyerlerinde beden eğitiminin yapılması sağlanacaktır.
40
Eğitim Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı
Beden eğitimi ve spor alanında, eğitim, sağlık, bilim ve teknolojideki yeniliklerin takibi ve uygulanması konularına öncelik verilecektir. Geleneksel spor dallarının daha da geliştirilmesi için gereken tedbirler alınacaktır. Spor Eğitim, Sağlık ve Araştırma Merkezleri, arşiv ve dokümantasyon bölümleriyle de desteklenerek yaygınlaştırılacak, bu merkezlerde kullanılacak araç ve gereçlerin standardizasyonu sağlanacaktır. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Her okula bir beden eğitimi ve spor öğretmeni, her kulübe bir eğitimli spor yöneticisi, her spor dalında ve her kulüpte yeterli eğitilmiş antrenör istihdam edilmesi ve spor alanlarının artırılmasını sağlayacak teşvik ve yönlendirmeler yapılacaktır. Okulların spor alt yapı imkanları geliştirilecek ve yeni okullar spor alt yapısını da dikkate alacak şekilde planlanacaktır. Okullar da dahil olmak üzere kamuya ait spor tesisleri mesai saatleri dışında halkın kullanımına açılacaktır.
41
Sağlık ve Sosyal Güvenlik
Kalkınma planlarında sağlık ve sosyal güvenlik konusuna 2, 4 ve 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. 2. Kalkınma Planı Spor sağlığı konusu, spor programlarının gelişmesine paralel olarak genişleyen bir hizmet niteliğinde spor işlerini yönetecek merkezi kuruluş içinde geliştirilecektir. 4. Kalkınma Planı Sporcuların toplumsal güvenlik kapsamına alınmalarına yönelik çalışmalar hızlandırılacaktır. 8. Kalkınma Planı Sporcu sağlığı konusundaki eksikliklerin giderilmesi ve etkin denetim sağlanması için mevcut mevzuat yeniden düzenlenecektir.
42
Sağlık ve Sosyal Güvenlik
tarihinde yayınlanan Profesyonel Sporcular ile Milli Takım Sporcularının Sigortalanmaları Hakkında Yönetmelik, Profesyonel sporcuların özel sigortaya ödenecek primlerinin bağlı oldukları spor kulüplerince karşılanmasını Spor kulüplerinin profesyonel sporcularını yıllık olarak sigorta ettirmelerini, sporcuların lisanslarını almalarının nama yazılı sigorta poliçelerinin ve makbuzların ibraz edilmesine bağlı olmasını Profesyonel sporcular ile milli takım sporcularının spor dallarının risk derecesine göre sigortalanmalarını Vefat maluliyet ve tedavi masraflarına ilişkin sigorta teminat bedellerinin genel müdürlükçe her yıl yayınlanacak bir talimatla belirtilmesini öngörmüştür.
43
Sağlık ve Sosyal Güvenlik
Amatör spora baktığımızda ise; profesyonel sporcu, yönetici ve çalıştırıcılar dışında kalan lisanslı-çalıştırma kartı taşıyan sporcuların sigortalanması veya bir anlamda sosyal güvenliğe kavuşturulmasında, kamuca yalnız yurt dışına gidişlerde seyahat sigortası ile başarılı sporcuları destekleyen ‘Türk Sporunun Geliştirilmesi Fonundan’ harcama yapılmakta olduğunu görmekteyiz. Fakat aynı zamanda adı geçen yönetmelikte, sporcuların yarışma ve antrenman esnasında olabilecek kaza ve sakatlık durumunda tedavilerinin karşılanacağı öngörülmesine rağmen, bu sporcuların sigortalanması anlamını da taşımadığı için bir çözüm yolu olarak da kabul edilemez. Bu görüşler doğrultusunda tarihinde Sağlık Bakanlığı, sosyal güvencesi olmayan lisanslı amatör sporcuların, bakanlığa bağlı sağlık kuruluşlarında ücretsiz sağlık hizmeti almalarını içeren bir protokol imzalamıştır. Sağlık Bakanlığı ile Spordan Sorumlu Devlet Bakanlığı arasında imzalanan protokole göre; ‘Sporcu lisans, tescil, vize ve transfer yönetmeliği’ hükümleri uyarınca lisans almış ve her hangi bir sosyal güvenlik kuruluşunun sağlık yardımından yararlanamayan amatör sporcular, Sağlık Bakanlığı’na bağlı sağlık kurum ve kuruluşlarından ücretsiz sağlık hizmeti alabileceklerdir. Söz konusu protokol ile sporcuların sağlık kuruluşlarına sevki kurum tabibi tarafından, bulunmaması durumunda taşra teşkilatı yetkililerince sevk formu ile yapılacaktır. Sporcunun muayene talebinde bulunduğu yerdeki sağlık kuruluşu, tıbbi ve teknik donanımın yetersizliği sebebiyle teşhis ve tedavi gerçekleştirilemediği taktirde, sporcu tıbbi ve teknik donanımı yeterli en yakın sağlık kurum ve kuruluşuna sevk edilecektir. Bu protokolle hiçbir sosyal güvencesi bulunmayan amatör sporcular devlet koruması altına alınmış ve karşılaşacakları sağlık problemlerinde Sağlık Bakanlığına bağlı kuruluşlarda ücret ödemeden tedavi olabilme imkanına sahip olmuşlardır
44
Yüksek Öğrenim ve Spor 2. Kalkınma Planı
Kalkınma planlarında yüksek öğrenim ve spor konusuna 2, 4, 5, 6 ve 7. Kalkınma Planında yer verilmiştir. 2. Kalkınma Planı Üniversitelerdeki spor faaliyetleri büyük ölçüde öğrenci kuruluşlarının çabalarına bağlı kalmaktadır. Okul sporunun bir devamı olarak bu faaliyetlere yol göstererek, eğitim vererek ve tesislerden yararlanmaları için özel imkanlar sağlayarak desteklenecektir. 4. Kalkınma Planı Spor yatırımlarında, geniş halk kitlelerinin yararlandırılması konusuna ağırlık verilecektir. Bu amaçla, spor ve saha tesislerinin kurulmasında çok amaçlılık ilkesi göz önünde tutulacak, bu tür yatırımların gençlerin yoğun olarak bulundukları yükseköğretim kurumlarına yönlendirilmesi sağlanacaktır. 5. Kalkınma Planı Üniversitelerin beden eğitimi ve spor bölümlerinden mezun olanların, beden eğitimi öğretmeni olarak vazife yapmaları sağlanacak; her spor dalında antrenör yetiştirilmesine ehemmiyet verilecektir. 6. Kalkınma Planı Boş zamanların değerlendirilmesinde eğitim ve organizasyon faaliyetlerini yürütecek nitelikli elemanların yetiştirilebilmesi amacı ile üniversitelerin beden eğitimi ve spor bölümlerinde "rekreasyon" anabilim dalı açılacaktır. 7. Kalkınma Planı Boş zamanların değerlendirilmesinde eğitim ve organizasyon faaliyetlerini yürütecek insan gücünün yetiştirilmesi amacı ile üniversitelerde rekreasyon anabilim dalı tesis edilecektir.
45
Uluslararası Konular Kalkınma planlarında Uluslar arası konulara 3. ve 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. 3.Kalkınma Planı Üçüncü Plan döneminde Uluslararası bir spor organizasyonunun gerçekleştirilmesine çalışılacaktır. 8. Kalkınma Planı 2000 ve 2004 yılı Olimpiyat Oyunları’ nın İstanbul’da yapılması yönündeki girişimlere rağmen netice alınamamıştır. Gelecekte Olimpiyat Oyunlarının İstanbul’ da yapılması amacıyla alt yapı yatırımlarına başlanmıştır yılı Dünya Satranç Olimpiyatı’nın ev sahipliğini ülkemiz üstlenmiş olup, çalışmalar sürdürülmektedir. Olimpiyat Oyunları için gerekli alt yapının oluşturulması çalışmalarına devam edilecektir. Uluslararası GAP Su Sporu Şenlikleri düzenlenerek yöre halkının çeşitli dallardaki sporlara olan ilgilerinin artırılması sağlanmıştır. Uluslararası Olimpiyat Komitesince (IOC) tam akreditasyona sahip kılınması için Türkiye Doping Kontrol Merkezi gerekli modern cihazlarla donatılmıştır.
46
Serbest Zaman 6. Kalkınma Planı
Kalkınma planlarında serbest zaman konusuna 6, 7 ve 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. 6. Kalkınma Planı Bireylerin iş saatleri dışında istekli olarak katıldıkları ve fiziki, sosyal, psikolojik ve zihni gelişime katkıda bulunan faaliyetlerin tamamını kapsayan boş zamanların değerlendirilmesi konusunda eğitici programlar düzenlenecek, TV, radyo, tanıtıcı broşür ve benzeri araçlar ile bilinçlendirme faaliyetlerinde bulunulacaktır. Boş zaman faaliyetleri ile İlgili alan ve tesislerin planlanmasında uluslararası kriterlere uyulacak, kurulacak merkez ve parkların, vatandaşlar için rahat, güvenli, kolaylıkla ulaşılabilen merkezi yerlere ve yerleşim alanlarına dengeli bir şekilde dağılımları sağlanacaktır. Boş zamanların değerlendirilmesine ilişkin mevzuat düzenlemeleri yapılarak uygun organizasyonlar oluşturulacak ve bu konuda faaliyet gösteren kamu ve gönüllü kuruluşlar desteklenecektir. Boş zaman faaliyetleri ile ilgili mevcut alan ve tesislere ek olarak toplumun ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik yeni alanlar açılacak ve tesisler yapılacaktır. Merkezi idareler, belediyeler ve köy idareleri boş zamanların değerlendirilmesinde yönlendirici olacaklardır.
47
Serbest Zaman 7. Kalkınma Planı
Boş zamanların değerlendirilmesinde eğitim ve organizasyon faaliyetlerini yürütecek nitelikli elemanların yetiştirilebilmesi amacı ile üniversitelerin beden eğitimi ve spor bölümlerinde "rekreasyon" anabilim dalı açılacaktır. Boş zamanların değerlendirilmesinde kullanılacak alan ve tesisler, çocuk, genç, yaşlı, özürlü ve benzeri gruplar tarafından değişik zamanlarda devamlı istifade edilebilir şekilde geliştirilecektir. Uluslararası organizasyonlarla da işbirliği yapılarak boş zaman faaliyetlerinin geliştirilmesi sağlanacaktır. 7. Kalkınma Planı Boş zamanların değerlendirilmesini yaşamın bir parçası haline getirmek temel ilkedir. Boş zamanların değerlendirilmesinde eğitim ve organizasyon faaliyetlerini yürütecek insan gücünün yetiştirilmesi amacı ile üniversitelerde rekreasyon anabilim dalı tesis edilecektir. Boş zamanların değerlendirilebilmesinde kullanılacak alan ve tesisler çocuk, genç, ev hanımları, yaşlı, yalnız yaşayanlar, özürlü ve benzeri gruplar tarafından değişik zamanlarda istifade edilebilir şekilde geliştirilecektir. Toplumun her kesiminin boş zamanları değerlendirme faaliyetlerine katılabilmeleri için çok amaçlı tesislerin mahalli idarelerin yardımı ile semtlere, uydu kentlere ve kırsal kesime kadar yaygınlaştırması çabaları sürdürülecektir.
48
Serbest Zaman 8. Kalkınma Planı
Serbest zamanları değerlendirme faaliyetleri; merkezi ve yerel yönetimler, üniversiteler, sivil toplum kuruluşları vasıtasıyla ve bireylerin kendileri tarafından yürütülmektedir. Kuruluşlar arasındaki eşgüdüm, alan, tesis, uzman personel ve finansman yetersizliği sorunları devam etmektedir. Gençlerin serbest zamanlarında bilgiye ulaşması, beceri kazanmaları ve meslek edinmeleri gayesiyle eğitilmesi, sokak çocuklarının ve özürlülerin topluma kazandırılması konularındaki çabalar yetersiz kalmaktadır. Özellikle gecekondu kesiminde ve kırsal alanda beceri artırıcı ve meslek edindirici faaliyetlerle ilgili sorunlar giderilememiştir.
49
Serbest Zaman 8. Kalkınma Planı
Serbest zamanların değerlendirilmesinde kullanılacak kamu kesimine ait alan ve tesisler herkesin kullanımına sunulacaktır. Çocuklar, gençler, yaşlılar, ev hanımları, yalnız yaşayanlar ve özürlüler başta olmak üzere toplumun bütün kesimleri için serbest zamanların üretken, verimli ve katılımcı bir şekilde değerlendirilmesi için merkezi ve yerel yönetimler ile üniversitelerin altyapı ve insan gücü imkanları geliştirilecektir. Bu konuda sivil toplum örgütleri ve özel sektör desteklenecektir. Serbest zamanların değerlendirilmesi kültürünün geliştirilmesi için yaygın ve örgün eğitim programlarından yararlanılacaktır. Çocukların erken yaşlarda sanat ve geleneksel el sanatları ile tanışmalarının sağlanması amacıyla Kültür Bakanlığının eşgüdümünde, projeler geliştirilecek ve uygulamaya konulacaktır. Büyük kentlerin civarında oluşan yerleşim yerlerinde serbest zamanları değerlendirme faaliyetlerinde kullanılmak üzere ortak mekanlar oluşturulacaktır.
50
Engelliler Kalkınma planlarında engelliler konusuna 7. ve 8. Kalkınma Planında cümle içinde çok kısa yer verilmiştir. 7. Kalkınma Planı Boş zamanların değerlendirilebilmesinde kullanılacak alan ve tesisler çocuk, genç, ev hanımları, yaşlı, yalnız yaşayanlar, özürlü ve benzeri gruplar tarafından değişik zamanlarda istifade edilebilir şekilde geliştirilecektir. Toplumun her kesiminin boş zamanları değerlendirme faaliyetlerine katılabilmeleri için çok amaçlı tesislerin mahalli idarelerin yardımı ile semtlere, uydu kentlere ve kırsal kesime kadar yaygınlaştırması çabaları sürdürülecektir. 8. Kalkınma Planı Serbest zamanların değerlendirilmesinde kullanılacak kamu kesimine ait alan ve tesisler herkesin kullanımına sunulacaktır. Çocuklar, gençler, yaşlılar, ev hanımları, yalnız yaşayanlar ve özürlüler başta olmak üzere toplumun bütün kesimleri için serbest zamanların üretken, verimli ve katılımcı bir şekilde değerlendirilmesi için merkezi ve yerel yönetimler ile üniversitelerin altyapı ve insan gücü imkanları geliştirilecektir. Bu konuda sivil toplum örgütleri ve özel sektör desteklenecektir.
51
Sponsorluk Kalkınma planlarında sponsorluk konusuna sadece 8. Kalkınma Planında yer verilmiştir. 8. Kalkınma Planı Spora ayrılan kaynakların artırılması için sponsorluk uygulamalarının yaygınlaştırılması amacıyla gerekli mevzuat düzenlemeleri gerçekleştirilecektir.
52
SPOR ŞURALARI
53
ŞURALAR 1 2 3 4 5 6 * - KONU BAŞLIKLARI EĞİTİM- ÖĞRETİM
SAĞLIK VE SOSYAL GÜVENLİK - TESİSLEŞME ENGELLİLER HUKUK TEŞKİLATLANMA FEDERASYON KULÜPLER SPONSORLUK DOPİNG YÜKSEK ÖĞRENİM
54
Eğitim - Öğretim Spor Şuralarında eğitim-öğretim konusuna tüm spor şuralarında yer verilmiştir 1.Şura Okullarda Beden Eğitimi ders saati arttırılmalı, Beden Eğitimi öğretmeni yetiştiren kurumlar artırılmalı ve cazip hale getirilmeli, İlkokul öğretmenleri, milli sporcular ve yetenekli öğrencilerden yardımcı öğretmen yetiştirilmeli, 2.Şura Sporun Gelişmesi ve yayılmasını sağlamak amacıyla köylerde ve bucaklarda spor yuvaları kurulacaktır. Binicilik sporunun kalkınması için resmi at yarışlarından alınacak hisse binicilik şubesine verilecektir. Türk Sporunda en yüksek ilmi merci olarak bir Beden Eğitimi ve Spor Akademisi kurulacaktır ve her türlü elemanın bu akademide yetişmesi sağlanacaktır. İl ve ilçelerde yapılacak okullarda spor salonu ve sahasının bulundurulması ve müsait yerlerde birkaç okulun faydalanabileceği müşterek spor tesisleri yapılması kararlaştırılmıştır.
55
Eğitim - Öğretim 4.Şura Modern eğitim anlayışı, eğitim ve öğretim faaliyetlerinde, okul içi ve okul dışı gençlerin zihnî gelişmesini olduğu kadar, bedenî ve ruhî gelişmelerini de sağlayacak metotları araştırmaktadır Beden ve ruh sağlığını geliştirmek gayesiyle sporun günlük faaliyetler içine girmesi için, her yaştaki kişilerin seyirci durumundan kurtularak, aktif spor yapmalarını sağlayacak imkânların artırılması ve bu yönde amatör sporda uluslararası seviyede başarı gösterecek sporcuların yetiştirilmesi ve desteklenmesi konusu da planda ifade edilmiştir. Yine, beden eğitimi ve spor alanında eğitim, sağlık, bilim ve teknolojideki yeniliklerin takibi konusunda da öncelikler verileceği aynı Planda dile getirilmektedir. 5.Şura Kısa Vadeli Mevcut okullarda yetersiz olan Spor Tesis ve Salonlarının sayısı arttırılmalı, mevcut olanlarının muhakkak suretle faal hale getirilebilmesi için gerekli tedbirler alınmalı, okul yöneticileri teşvik edilmeli ve destek verilmelidir. Orta Vadeli 1. Okullarımızda Temel Beden Eğitimi ve Spor bilgilerinin verilmesi için Beden Eğitimi öğretmenliği kadrolarının arttırılması, kadro dağılımının rasyonel bir şekilde yapılması için gerekli tedbirlerin alınması gerekmektedir. 2. İlköğretim kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni yok ise, beden eğitimi derslerinin Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Formasyonu almış, sınıf öğretmenlerince verilmesi, 3. Sınıftan sonra ise muhakkak suretle branş öğretmenlerinin bu dersleri vermesi için gerekli tedbirler alınmalıdır.
56
Eğitim - Öğretim 5.Şura Uzun Vadeli
1. Okullardaki Beden Eğitimi Derslerinin müfredat programlarında, Genel Spor Bilgisi, Sporcu Beslenmesi, Spor ve Sağlık, Okul dışı ve Okul içi Beden Eğitim ve Bilgilerini kapsayan öğrencilere yönelik yardımcı ders kitapları hazırlanmalı dersler bu kitaplarda yer alan müfredata uygun verilmelidir. 2. Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Staj uygulamalarının Ortaöğretim kurumları yanında İlköğretim okullarında yapılması sağlanmalı, uygulama süresinin bütün bir yarı yıl yapılması konusunda çalışmalar başlamıştır. 3.Özellikle 1-3' üncü sınıflarda Sınıf Öğretmenlerine yönelik Beden Eğitim ve Spor Öğretmenliği Formasyonu Eğitim Programları tekrar gözden geçirilmelidir. 4.Sınıf Öğretmenleri Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünce açılan Spor Dalı Temel Çalıştırıcı ve Antrenör Kurslarına yönlendirilmeli ve desteklenmelidir. 5. İlköğretim ve Ortaöğretim kurumları, kendi bölgesinde yapılan okul spor faaliyetlerine atletizm ve masa tenisi hariç en az 3 branşta katılmalıdır. İlk ve Ortaöğretim kurumlarında beden eğitimi dersleri zorunlu olarak okutulmalı, haftada en az 3 saat olmalı, bu konuda gereklin düzenleme yapılmalıdır. Dersler hafta içinde 2+1 (derslerden biri teorik diğerleri pratik) olarak yapılmalıdır. Ayrıca haftada 2 saatte seçmeli ders olarak uygulanmalıdır.
57
Eğitim - Öğretim 6.Şura Milli Eğitim ve Türk Spor Teşkilatı arasında eşgüdüm sağlanmalı MEB Müsteşar Yardımcısının ifadesine göre “ne gençlik spor sizin, ne milli eğitim bizim, hepsi milletin” felsefesi benimsenmelidir. Spor liseleri uygulaması ile eğitimin aksatılması yerine, spor eğitim merkezlerinde barındırılan sporcu gençlerin ilgi ve kapasitelerine uygun çevre okullarında eğitim almaları sağlanmalıdır. İlköğretim birinci sınıftan başlayarak sporun sevdirilmesi ve davranışa dönüştürülmesi için beden eğitimi öğretmenlerinin bu sınıflarda istihdamı sağlanmalıdır. Ülkemiz sporcularının genellikle yıldızlar ve gençler kategorilerinde başarılı oldukları, ancak, bu başarıyı aynı oranda daha üst kademelere taşıyamadıkları ve bunun, sporcuların gelecek kaygısıyla üniversite sınavına hazırlanmak üzere sportif çalışmalarına daha az vakit ayırmaları veya sporu tamamen bırakmalarından kaynaklandığı tespiti yapılmıştır. Anayasada yer alan “Devlet başarılı sporcuyu korur.” hükmü uyarınca ve bu hükmün hayata geçirilmesini teminen; sporculara üniversiteye girişte, belli kriterlere bağlanarak, bütün alanlarda daha düşük puanla giriş(halen Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında mevcut olan uygulamanın yaygınlaştırılması) veya burs gibi (vakıf üniversitelerine tam burslu kabulü gibi) pozitif ayrımcılık uygulanması yönünde düzenleme yapılmasının yararlı olacağı görüşü kabul edilmiştir.
58
Sporda Sağlık ve Sosyal Güvenlik
Sporda sağlık ve sosyal güvenlik konusu hakkında 1, 2, 4 ve 6. spor şuralarında görüş bildirilmiştir. 1.Şura Sporcular yılda en az bir kere sağlık kontrolünden geçirilmeli, Kurs alacak hekimlere spor fizyolojisi,hijyeni ve fizyopatoloji dersleri de verilmeli, Tıp fakültelerinde spor hekimliği kurdurulmalı Bölgelere birer bölge hekimi verilmesi sağlanmalı Beden terbiyesi sağlık dairesi güçlendirilmesi Bütün spor müsabakalarında müsabaka doktoru bulundurulması Sporculara doktorlardan yararlanma kolaylığı getirilmeli Spor muayene merkezleri biran önce donatılıp faaliyete geçirilmeli 2.Şura Sporcuların ve spor kafilelerinin sigortalanması sağlanacaktır. Sporda sağlık konusu ön planda tutulacak ve sporcuların lisans alabilmeleri için bu alanda yetkili hekim raporlarına itibar edilecektir.
59
Sporda Sağlık ve Sosyal Güvenlik
4.Şura Spor hekimi istihdamı ile ilgili yaptırımcı hükümler getirilmelidir. Profesyonel ve amatör spor kulüplerinin sporcularının sicil lisans muayenelerinin spor hekimliği nosyonu bulunan hekimlerce yapılması ve kulüplerin aşamalı bir plan içinde spor hekimi istihdam etmeleri sağlanmalıdır. Masör eğitiminin standartlaştırılması, yetki ve sorumlulukların belirlenmesi, sporcu sağlığı konusunun önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Bir sporcunun performansını etkileyen etmenlerin başında genetik yapısı, yaptığı antrenman ve beslenmesi gelmektedir. Ülkemizde sporcu beslenmesi konusunda karşılaşılan sorunlara gelince: Sporcu ve sporcuyu yönlendiren kişilerin beslenme bilgilerinin yeterli düzeyde olmaması, Ülkemizde sporcuların beslenme ve sağlık durumlarını belirleyen araştırma ve incelemelerin yok denecek kadar az olması. Sporcu sağlığı konusunda ilgili kesimlerin bilgi açığını kapatmak ve güncel bilgilerin verilmesini sağlamak amacıyla, sporcu sağlığı ve beslenme konularını ele alan kitle iletişim araçlarının da kullanıldığı sürekli eğitim, yayın, seminer, konferans, sempozyum gibi etkilerini daha büyük bir kesime hitap edecek şekilde artırılmalıdır.
60
Sporda Sağlık ve Sosyal Güvenlik
6.Şura A- Mevcut durum itibarı ile sosyal güvencesi olmayan amatör futbolcular sporcu sağlığı hizmeti alamamaktadır. Bu konunun çözüme kavuşturulabilmesi için ilgili tüm kurum ve kuruluşların ortak çabasına gereksinim duyulmaktadır. B- Sporcu sağlığı açısından kurumlarda verilen hizmetlerin Bütçe Uygulama Talimatı (BUT) ve Sağlık Uygulama Talimatında (SUT) yer alması sağlanmalıdır. C- Sporcu sağlığı için koruyucu hekimliğin önemi düşünüldüğünde, lisans muayeneleri ileriye yönelik toplam sağlık maliyetlerini düşürecektir. Bundan dolayı lisans muayenelerinin de sosyal güvenlik sistemine dâhil edilmesi hem sporcunun sağlığı hem de sisteme maliyeti açısından önem taşımaktadır. Aile hekimliği uygulamasına geçilen illerde sporcuların sosyal güvenliği ile ilgili olarak ortaya çıkabilecek konuların Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü, Sosyal Güvenlik Kurumu ve Sağlık Bakanlığı’nın ilgili birimlerinin ortaklaşa çalışmasıyla çözüme kavuşturulması gerekmektedir. D- Ülkemizde yaklaşık lisanslı sporcu bulunmaktadır. Sağlık ve serbest zaman değerlendirme (rekreasyonel) amaçlı spor yapanlar ve değişik kurumlar tarafından açılan spor okullarına katılan lisansı olmayan sporcular bu sayıya eklenmelidir. Bu bireylerin birçoğu karşılaştıkları spor kaynaklı sağlık sorunlarına maddi boyutta çözüm bulamamaktadır. Bu sorun da çözüm bekleyen konular arasındadır
61
Sporda Sağlık ve Sosyal Güvenlik
6.Şura E- Ülkemizde sağlık politikaları konusundaki yöntemin doğrultusunda, bu sorunun trafik sigortası örneğinde olduğu gibi, Özel Zorunlu Sporcu Sağlık Sigortaları ile çözülmesi olası görülmektedir. Bu anlamda her düzey ve branşta lisans çıkarmak için bu sigorta zorunlu olmalıdır. F- Teminat sınırları daha sonra belirlenecek bu sigorta ile sporcuların spor kaynaklı sağlık sorunlarında gereken muayene, tanı ve tedavi, ameliyat, geçici iş gücü kaybı ve maluliyet durumları karşılanabilmelidir. G- Yapılan özel zorunlu sporcu sağlık sigortası, asgari ihtiyaçları karşılayan standart bir poliçe olmalı, isteyen kulüp ya da sporcu buna ek olarak yüksek teminatlı farklı poliçeler yaptırabilmelidir. Trafik sigortası ve kasko buna iyi bir örnek oluşturmaktadır (trafiğe çıkabilmek için trafik sigortası zorunlu iken, daha yüksek bir teminat için istenirse kasko yaptırılabilmektedir). Benzer uygulama lisans çıkarması zorunlu olan veya olmayan hakem, antrenör, doktor, fizyoterapist, masör, malzemeci, yönetici gibi spor çalışanlarını da kapsamalıdır. H- Lisanslı sporcular dışında spor okullarına katılan, sağlık ve serbest zaman değerlendirme (rekreasyonel) amaçlı spor yapan bireyler, katıldıkları organizasyon, tesis, kurum, merkez ve/veya kulüp tarafından katıldıkları aktivite süresi ile sınırlı kalmak kaydı ile benzer bir özel zorunlu sağlık sigortası sistemine dâhil edilmelidirler. I- Özel zorunlu sporcu sağlık sigortasının poliçe bedeli spor kulüpleri, spor federasyonları veya Spor Toto, İDDAA, maç gelirleri gibi muhtelif kaynaklardan oluşturulacak bazı fonlar tarafından karşılanabilir. Sonuç olarak; sporcu sağlık hizmetleri en fazla sporcuyu kapsayan ve en az maliyet ile oluşturulan, bir sisteme dayandırılmalıdır. Özel Zorunlu Sporcu Sağlık Sigortaları konunun önemli bir boyutunu oluşturmaktadır.
62
Tesisleşme Tesisleşme konusu hakkında tüm spor şuralarında görüş bildirilmiştir. 1.Şura Bölgelerin tesis ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bunların beşer yıllık planlarla tatbik edilmesi ile saha ve tesisler dairesinin daha teknik ve ihtisas yönünden güçlendirilmesi, müessese ve diğer kurumların tesis yapımı için yönlendirilmesi 2. Şura Tesis konusuna önem verilecek ve belediyeler şehir planlarını tespit ederken spor tesisleri hususunda Beden Eğitim ve Spor Genel Müdürlüğünün fikrini alacaklardır. İl ve ilçelerde yapılacak okullarda spor salonu ve sahasının bulundurulması ve müsait yerlerde birkaç okulun faydalanabileceği müşterek spor tesisleri yapılması kararlaştırılmıştır.
63
Tesisleşme 4.Şura 1. Kendi Spor Tesisini Kendin Yap Kampanyasının başlatılması, 2. Spor tesislerinin ailelere hizmet verecek şekilde sosyal tesislerle donatılması, 3.Özel mülkünü spor tesisinin yapımına tahsis eden kişilere teşvik edilmesi, 4. Spor Toto-Loto Teşkilat Müdürlüğünce her ayın centilmen takımlarına verilen milyonlarca liralık ödülün amacına ulaştığını kabul ediyorsak, bu ödülün spor tesislerine ve spor yapmak ve yaptırmak amacıyla devam eden aile ve sporculara da verilmesi, 5.Spor tesislerinin yapımında araç gereç ve maddî destek sağlayan kişi ve kuruluşların da ödüllendirilmesi; seçileceklerin, yurtdışına başka tesislerin tetkiki için gönderilmesi, 7. Teşkilatımıza ait mevcut tesislerin hiçbir amaçla kişi ve kuruluşlara tahsis edilmemesinin sağlanması, 8. Köylerde yapılacak sahalar için mutlaka imece katkısının sağlanması, 9. Spor teşkilatında bakım ve işletilmesi için, tesisin maliye kursu gibi, işletme kurslarının devamlı hale getirilmesi, 10. Spor tesislerinin, spor yapan herkese açık olduğunun, tesislerin uygun bir yerine asılacak bez veya saç boyalı afişlerle duyurulması, 11. Spor tesislerinin, ülkemizin iklim özellikleri de dikkate alınarak ulusal ve uluslararası yarışmalarla projelendirilip uygulamaya sokulması, 12. Tesislerimizde, beden sağlığının yanında, ruh sağlığının da katkısı bulunacağı düşüncesinden hareketle müzik yayınlarının başlatılması, 13. Tesislerin hizmete açılmadan önce çevre düzenlemesinin bitirilmesi, Her spor branşında geçerli uluslararası kuralların, tesislerin uygun yerlerine büyük harflerle yazılıp ilan edilmesi, 14. Spor tesislerinde spor malzemelerinin üretimine acilen başlatılması,
64
Tesisleşme 5.Şura İlköğretim Okulları için binaların projelendirilmesinde Spor Tesislerinin (özelikle bir spor salonunun) mutlaka yer alması zorunluluk haline getirilmelidir. Tüm öğretim kurumlarının temel ihtiyacı olan spor tesisi ve malzemeler ile araç-gereçler sağlanmalıdır. Bu konuda yazılı ve görsel eğitim araçları geliştirilmeli ve sağlanmalıdır. Okul spor salonları ve diğer spor tesisleri, okul faaliyetleri dışında kalan zamanlarda diğer kulüp ve kuruluşlar ile halka tahsis edilmelidir. Ayrıca okullarda ortak kullanım amacıyla spor tesisi yapmak isteyenler teşvik edilmelidir
65
Tesisleşme 6.Şura TSÜK, spor tesisleri yapmaktan ziyade spor tesisleri yapmak isteyen özel idare, belediye, federasyon, özel teşebbüs ve spor kulüplerine mali ve teknik destek vermeli. TSÜK, spor tesis projelerinde yeni çağdaş gelişmeleri takip edip gerekli proje değişikliklerini üniversiteler, ilgili federasyonlar ve yurtdışı uzmanlık kuruluşlarıyla işbirliği içerisinde yapmalıdır. Spor tesislerini tahsis, kiralama ve satma politikası artan ivmeyle devam ederek TSÜK spor tesisi yönetiminden elini biran önce tamamen çekmeli ve denetim görevini ifa etmelidir. Gerek devredilen tesisler, gerekse spora ayrılan alanların spor dışı amaçlarla kullanılması engellenmelidir.
66
Engelliler Spor Şuralarında engelliler konusu hakkında 4, 5 ve 6. Spor Şuralarında görüş bildirilmiştir. 4.Şura Birleşmiş Milletlerin Sosyal Gelişme Komitesi tarafından kurulan, özürlüler için dünya spor organizasyonu raporunda belirtildiği gibi minimal özür ve maksimal özür konusunun medikal klafikasyonu yapılmalıdır. Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü bünyesinde, "Özürlüler Spor Şubesi" ismi altında şube kurulmalıdır. Bunun görev ve yetkileri bir yönetmelikle düzenlenirken, denetlemekten çok desteklemek ve katkıda bulunmak görevi bu yönetmelikte vurgulanmalıdır. Spor Şûrasında bu konuda toplanan komisyon üyeleri, üniversiteler, tecrübesi ve etkinlikleri bulunan dernek ve federasyon temsilcilerinin oluşturacağı yüksek danışma kurulunun oluşturulması uygun olur. Üniversitelerimizin eğitim fakültelerinde, öncelikle beden eğitimi konusunda yetiştirilen gençlerimize, özürlülerdeki rehabilitasyon ve özürlülerde sporun mutlaka verilmesi ve bu konuda bilgili eğitimcilerin yetiştirilmesi uygundur. Spor kulüplerimize, özürlülerin spor yapabilecekleri dallarda spor yapabilmeleri için destek sağlanması. Her türlü maddî destek ve malzeme yardımı gibi. Özürlülerin spor yapmasını sağlayacak antrenörler için merkezi kurslar düzenlenmesi gerekmektedir.
67
Engelliler 5.Şura İlköğretim ve Ortaöğretim yaş grubuna giren engelli çocukların da sportif organizasyonlara katılabilmeleri için gerekli desteğin sağlanması, bunlara spor eğitimcisi ve tesis desteği verilerek, yapılmış olan ve yapılacak olan tesisler engellilere uygun hale getirilmelidir. 6.Şura Görüşülen Konular: Engelli Sporcu Ve Seyircilere Yönelik Spor Tesisleri Engelli Spor Kulüplerinin Yönetimi Ödül Yönetmeliği Engelli Sporcu Ve Antrenörlerin İstihdamı Engelli İl Spor Merkezleri Ve Yaz Kampları Avrupa İle İş Birliği Ve Projeler Ulaşım İletişim Sporda Sağlık Ve Sosyal Güvenlik
68
Engelli Sporcu Ve Seyircilere Yönelik Spor Tesisleri
Engelliler Engelli Sporcu Ve Seyircilere Yönelik Spor Tesisleri 1. Tüm tesislerin engelli, engelsiz sporcu ve seyirci ayrımı yapmaksızın düzenlenmesi ulaşılabilir, erişilebilir ve ihtiyaca cevap verebilir hale getirilmesi. 2. Tüm spor tesislerinin dışında, Milli Eğitim Bakanlığına ait okulların spor tesislerinde ve diğer kurumların bu amaçlı kullanılan tüm spor tesislerinde aynı düzenlemenin yapılması ve denetlenmesi. 3. 81 ilde bulunan spor tesislerinin değerlendirilmesi amacı ile G.S.G.M. Tesisler Dairesi Başkanlığı, engelli spor federasyonları ve TFF yetkililerinin oluşturduğu bir komisyon kurulmalıdır. Bu komisyonca alınan kararlar doğrultusunda il müdürlükleri ile iş birliği içerisinde tesisler hakkında bilgi edinilmelidir. 4. Spor tesislerinin engelli sporcu ve seyircilere uygun hale getirilmesi; 81 ilde bulunan tüm spor tesislerinin engelliler açısından kullanılabilmesi için gerekli olan çalışmaların ne olacağı ve maddi bilançosunun çıkartılarak rapor şeklinde hazırlanmalıdır. 5. Bu rapor doğrultusunda mevcut tesislerin eksiklerinin giderilmesi, yeni yapılacakların mimari açıdan engellilere uygun düzenlenmesi ve yapılandırılması, bazı binalardaki düzenlemelerde çıkan zorluklarda dışarıdan düzenlemelerin yapılması, bu amacın gerçekleştirilmesi için tüm kamu kurum ve kuruluşlarının birlikte koordineli çalışmalarının sağlanması. 6. Spor tesisleri konusunda kısa ve uzun dönem hedefleri belirlenmesi ve tarih verilerek yaptırımların gerçekleşmesi sağlanmalıdır. Bu amaçla G.S.G.M’nin kulüpler sevk ve idare eğitim seminerlerinde engellilerde spor konusunda bilgi verilmesi. 7. Ankara ilinde dört engelli federasyonunun milli takımları için kamp merkezi olarak spor kompleksi yapılması ve 2009 yılı içerisinde ödenek ve arsa tahsisinin yapılması ve yönetiminin federasyonlara bırakması sağlanmalıdır. 8. Yurt genelinde bütün tesislerde engelli, engelsiz tüm kulüplerin ayrım yapılmaksızın antrenman ve maç yapma imkanları eşit hale getirilmelidir.
69
Engelliler Engelli Sporcu Ve Antrenörlerin İstihdamı
1. Görme engelli spor kulüplerinin yoğun olduğu illerde ve faal spor branşlarında il müdürlükleri veya federasyonlar tarafından antrenör belgesi olan, M.E.B. da çalışan gönüllü öğretmenlerin antrenör olarak görevlendirilmeleri yapılabilmelidir. 2. Engelli sporculara mesleki eğitim verildikten sonra yaptığı sporla ilgili bir alana yönlendirilerek antrenör olmaları, yönetici ve idareci olarak görev almaları teşvik edilmelidir. 3. M.E.B. ile iş birliği yapılarak ilköğretim 1. sınıfından itibaren beden eğitimi dersleri saatinin artırılması gereklidir ve bu derslere beden eğitimi öğretmeninin girmesi sağlanmalıdır. Bu amaç doğrultusunda tüm engelli ve engelsiz okullarında beden eğitimi öğretmeni istihdamı yapılmalıdır. 4. BESYO mezunu Engelli Milli Takım antrenörlerin M.E.B. da kadrolu olarak çalışmaları sağlanmalıdır. 5. Farklı branşlardaki (Beden eğitimi mezunları dışında) engelli milli sporcuların sınavsız öğretmenlik atamaları Milli Eğitim Bakanlığınca sağlanmalıdır. Başarılı engelli sporcuların istihdamı konusunda ayrıcalık tanınmalı ve sınavsız olarak işe girmeleri sağlanmalıdır. 6. Engelliler için beden eğitimi ve spor öğretmenliği ile antrenörlük eğitimi teşvik edilmelidir. Engellilerin antrenörlük yapabilmeleri için yasal engeller ortadan kaldırılmalıdır.
70
Hukuk Spor Şuralarında Spor Hukuku konusunda 6. Spor Şurasında görüş bildirilmiştir. 6.Şura Görüşülen Konular: Tanımlar Eğitim Mevzuatın Koda Dönüştürülmesi Spor Kulüpleri Federasyonlar Spor Organizasyonları ve Liglerde Anayasaya Uygunluk Sponsorluk Doping Sporda Şiddet Şikenin ve Eşit Müsabaka Hakkının Engellenmesi Spor Yargısı (Tahkim) ve Uluslararası İlişkiler İstanbul’un Avrupa Kültür Başkenti Olması
71
Hukuk Eğitim Konusunda:
a) Ülkemiz sporcularının genellikle yıldızlar ve gençler kategorilerinde başarılı oldukları, ancak, bu başarıyı aynı oranda daha üst kademelere taşıyamadıkları ve bunun, sporcuların gelecek kaygısıyla üniversite sınavına hazırlanmak üzere sportif çalışmalarına daha az vakit ayırmaları veya sporu tamamen bırakmalarından kaynaklandığı tespiti yapılmıştır. Anayasada yer alan “Devlet başarılı sporcuyu korur.” hükmü uyarınca ve bu hükmün hayata geçirilmesini teminen; sporculara üniversiteye girişte, belli kriterlere bağlanarak, bütün alanlarda daha düşük puanla giriş(halen Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında mevcut olan uygulamanın yaygınlaştırılması) veya burs gibi (vakıf üniversitelerine tam burslu kabulü gibi) pozitif ayrımcılık uygulanması yönünde düzenleme yapılmasının; b) BESYO’ların spor yöneticiliği gibi alanlarından yetenek sınavının kaldırılması ve bu hususun mezuniyeti sonrasında fiilen sporla uğraşacak kişilerle sınırlandırılmasının; c) Spor Hukuku halen bir kısım hukuk fakültelerinde seçmeli ders olarak okutulmakta olup, ana bilim dalı ve ayrıca sporcu sağlığı, spor hukuku, spor iktisadı gibi sporla ilgili alanları içine alan “Spor Bilimleri Enstitüsü” kurulması için YÖK’e teklif götürülmesi; Spor Hukuku konularının yüksek lisans ve tez konusu olarak kabul edilmesi ve stajyerlerce hazırlanacak ödev konusu olarak barolara da kabul ettirilmesinin; d) Yeni bir uygulama olan özerklikten kaynaklanan ihtiyaçlar da gözetilerek, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünce TODAİE veya spor eğitimi veren kuruluşlarla iş birliği içinde spor yönetimiyle ilgili konularda hizmet içi eğitim verilmesinin; yararlı olacağı görüşü kabul edilmiştir.
72
Hukuk Spor Kulüplerine İlişkin Olarak:
a) Spor Kulüpleri Kanun Tasarısı Taslağında yer alan profesyonel sporcu tanımındaki ifade tarzının ve genel kurulda seçimlerin açık oyla yapılmasına, yabancıların üyeliklerinin bildirilmesine, sporcuların faal sporculuğu bırakmadıkça üye olamayacakları, kulüpten maaş alanların üyeliğinin dondurulabileceği, zorunlu üyelik olamayacağı gibi hususlar dikkate alınarak üyeliğe ilişkin hükümler ile cezalar dolayısıyla kulüplere verilecek yardımların kesilmesini öngören hükümlerin yeniden düzenlenmesi. b) Yerel yönetimler ve gençlik ve spor il müdürlüklerinin, alanlarına giren tüm spor kulüplerine hizmetle yükümlü oldukları gözetilerek, bunlarla rekabet içinde olacak kulüp kurmamaları yönünde düzenleme yapılması c) Kanun Taslağında, şirketleşmeye (kulüplerin şirket kurması veya kurulmuş şirketlere ortak olması) yer verilmekle beraber, kulübün kendisinin şirkete dönüşmesi durumunda uygulanacak hükümler konusunda düzenlemeye yer verilmesi d) Kulüp yöneticilerinin sorumluluğu (özellikle mali sorumluluğu) konusunda somut sorumluluk kriterleri belirlenmesi ve bu kapsamda tüzel kişilerin yöneticilerinin davranış ilkeleri ve prensiplerinden oluşan kurumsal yönetişim esasının, kulüp yöneticileri açısından Kanun kapsamına alınarak müeyyidelerinin belirtilmesi,
73
Hukuk e) 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 162. ve müteakip maddelerinde öngörülen “Alacağın Temliki” konusunun kulüpler açısından değerlendirilmesi ve kulüp yöneticilerince, kulüpten alacaklarına karşılık kulüp gelirlerinin temlik edilmesinin sınırlandırılması ve bu şekilde yapılacak temlikin kulübün yıllık gelirinin % 2’si oranını geçemeyeceği şeklinde düzenleme yapılması, f) İç denetim ve Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün denetiminin yanı sıra, Kulüpler için dış denetim öngörülmesi, ancak, amatör spor kulüplerinin sayıca çokluğu da dikkate alınarak mali büyüklüğü belli limitin üstünde olma ve belirli spor faaliyetlerini yürütme gibi kıstaslarla bir kısım kulüpler için bağımsız kuruluşlarca denetim öngörülmesi, g) Kulüplerin mali yılı ile, kulüplerin ortak olduğu şirketlerin mali yılının örtüşmesini sağlayacak düzenleme yapılması, h) Kulüplerde spor hukuku eğitimi almış eleman çalıştırılması veya belirli kulüp çalışanları için spor hukuku kursları düzenlenmesi, ı) Aynı ismin birden fazla kulüp tarafından kullanılamaması esasının il çerçevesinde öngörülmesi gerektiği görüşü kabul edilmiştir.
74
Hukuk Federasyonlara İlişkin Olarak:
a) Özerk federasyonların hukuki statüsünün, uygulamada, vergi mükellefiyeti ve personel istihdamı gibi çeşitli konularda tereddüde yer vermeyecek şekilde belirlenmesi; b) Federasyonların özerkliği deyimiyle kast edilenin ne olduğunun ortaya konulması, özerkliğin kazanılma sürecinden başlayarak; - Federasyonların kendi kararlarını alabilmesini, - Kararlarını kendilerinin, zedeleyici denetim olmaksızın, uygulayabilmesini, - Çıkacak uyuşmazlıkları, kural olarak, kendisinin çözümleyebilmesini sağlayacak şekilde düzenleme yapılması; c) Özerk federasyonlarda da özerklik ile birlikte gelen hak ve yetkiler ile görev ve sorumluluklar hususunda bilgi eksikliği bulunduğundan, özerklikle ilgili tüm çevrelere bilgi vermeye yönelik “Özerklik Konferansı” düzenlenmesinin yararlı olacağı; görüşü kabul edilmiştir.
75
Hukuk Spor Organizasyonları ve Liglerde Anayasaya Uygunluk Konusunda:
a) Spor organizasyonları ve özellikle batı ligi haline gelen futbol liglerinin, Anayasa’nın 59.maddesinde yer alan, Devletin sporun kitlelere yayılmasını teşvik edeceği emredici hükmü uyarınca coğrafi esaslar dikkate alınarak belirlenmesi yönünde düzenleme yapılması b) Türk ve akraba topluluklar ile coğrafi yakınlık içinde bulunulan ülkelerin katılacağı bölgesel oyunların daha sık düzenlenmesinin de olimpiyat düzenlemek isteyen ülkemiz açısından referans olabileceği; görüşü kabul edilmiştir. Türkiye Futbol Federasyonu Başkanlığı temsilcisi, Süper Lige müdahalenin mümkün olmadığı, ancak, 2. ve 3. liglerde play-of ve yükselme kuralları doğrultusunda coğrafi bölge esası uygulandığını belirtilmiştir.
76
Hukuk 2.7. Sponsorluğa İlişkin Olarak:
a) Sponsorluk harcamalarının gider yazılmasının sponsorluğu teşvikte yeterli olmadığı; b) Sponsorluk pazarını genişletmek üzere sponsorluğu teşvik edici düzenlemeler yapılması, reklama nazaran sponsorluğu teşvik edecek mali önlemler alınması ve bu kapsamda reklamla sponsorluğun K.D.V.oranlarının sponsorluk lehine farklılaştırılması; gerektiği görüşü kabul edilmiştir.
77
Hukuk Sporda Şiddete İlişkin Olarak:
a) 5149 sayılı Spor Müsabakalarında Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesine Dair Kanun hükümlerinin uygulanmasının sağlanması; b) Kanunun yanı sıra; federasyonların Disiplin Talimatlarına şiddeti caydıracak hükümler konulması; c) Cezaların ve bu kapsamda para cezalarının artırılması; d) Basının bu konudaki yayınları şiddeti körükleyici etki yaptığından, buna karşı önlemlerin caydırıcı hale getirilmesi; e) Olayların ve sorumlularının tespiti açısından özellikle futbol müsabakalarının oynandığı stadlara ve stadların dışında belirlenecek alanlara kamera yerleştirilmesi sistemi getirilmesi ve bunu belirlenecek süre içinde yerine getirmeyecek kulüpler için müeyyide öngörülmesi şeklinde düzenleme yapılması; f) Futbolda seyircisiz oynama cezası yerine, özellikle Ankara’nın doğusundaki, o ligde takımı olmayan illerde seyircili oynama şeklinde uygulama yapılması ve bu karşılaşmalardaki hasılattan belirli bir payın, özel fona ayrılarak, futbolun ülke genelinde gelişmesi amacıyla kullanılmasının yararlı olacağı; görüşü kabul edilmiştir.
78
Hukuk Şikenin ve Eşit Müsabaka Hakkının Engellenmesi Konusunda:
Spor Müsabakalarında Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesine Dair Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısında yer alan ve “Şike ve Teşvik Primi”nin cezalandırılmasına yönelik düzenlemenin , eşit müsabaka hakkı açısından yararlı ve caydırıcı olduğu görüşü kabul edilmiştir. Türkiye Futbol Federasyonu Başkanlığı temsilcisi, yapılan düzenleme ile dava yoluna gidilmesinin, özellikle yargılama sonucunda beraat kararı çıkması durumunda, liglerin tescilini etkileyeceği, bu sebeple, disiplin hükümlerinin ağırlaştırılmasının daha uygun olacağı şeklinde görüş belirtilmiştir. Sporda şikenin ve eşit müsabaka hakkının engellenmesi konusunda, ülkemizde yargı tarafından şike kararı verilen müsabakalar tespit edilerek bu kararların derlenmesi ve değerlendirilmesinin yararlı olacağı kabul edilmiştir.
79
Hukuk Spor Yargısı (Tahkim) ve Uluslararası İlişkiler Konusunda:
a) Federasyonların öncelikle, üyesi olduğu uluslararası kuruluşlara bağlı olduğu gözetilerek buna göre uygulama yapılması ve özellikle mevzuatın bu sıralamayla uygulanması; b) Spor yargısının, • Disiplin Kurulu • Ceza Kurulu • Tahkim Kurulu şeklinde üç kademe olması, tahkim kurulunun üye sayısının arttırılarak dairelere bölünmesi; c) Disiplin veya Ceza Talimatlarındaki teşebbüs ve tekerrür konularındaki ve diğer bazı genel hükümlerin Çerçeve Statü gibi ortak hükümler şeklinde düzenlenerek, yeknesaklık sağlanması; görüşü kabul edilmiştir.
80
Teşkilatlanma Teşkilatlanma konusu hakkında tüm spor şuralarında görüş bildirilmiştir. 1.Şura Örgütlenme ve uygulama ile ilgili küçük değişiklikten Mükellefiyetin yaygınlaştırılması, İzciliğin okul dışında örgütlenmesi, Köy spor komitesinin kurulması, 2.Şura Mevcut Teşkilatın yerine Beden Eğitimi ve Spor Genel Müdürlüğü adını taşıyan, başbakanlığa bağlı bir teşkilat kurulacaktır. İstişare heyetinin yerine Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Kurulu adını taşıyan ve tam yetkili bir heyet teşkil edilecektir. Federasyon başkanları bu yüksek kurul tarafından seçilecektir. Valilerin Bölge başkanı olması şeklinin kaldırılarak bölge müdürlüklerinin Genel Müdürlüğe bağlanması ve bölge teşkilinde idari taksimata bağlı kalmak esasının kaldırılması Sporun Gelişmesi ve yayılmasını sağlamak amacıyla köylerde ve bucaklarda spor yuvaları kurulacaktır. Binicilik sporunun kalkınması için resmi at yarışlarından alınacak hisse binicilik şubesine verilecektir.
81
Teşkilatlanma 4.Şura 1-Spor kulüpleri kuruluş,işleyiş ve denetiminin siyasi partiler,sendikalar kanunları gibi ayrı bir kanunla düzenlenmesi. 2-Spor federasyonunun,mali,idari ve teknik yönlerden özerk olması 3-Müşterek bahis,spor toto, loto, hizmetlerinin yeni bir statüye kavuşturulması ve spordan elde edilecek gelirin sadece spora sarf edilmesi 4-Kalkınma planları ve yıllık programlar çerçevesinde dört yıllık ve yıllık spor faaliyet programlarını ve bununla ilgili bütçeleri onaylayıp idari makamlara sunulması 5-İllerin teşkilatlanması bir statüye kavuşturulması 6-Kıbrıs gençliğinin ülkemi sporcusu gibi kabul edilerek yeni bir imkan sağlanması
82
Teşkilatlanma 5.Şura Ülkemizde spor; merkezde bir üst kurul şeklinde, illerde mahalli idareler şemsiyesi altında yapılanmalı, federasyonlar kamu kaynaklarından faydalanmaya devam eden, sorumlu (Denetlenen) ve yetkili özerk bir yapıya sahip, tüzel kişilik olarak yapılandırılmalıdır. Üst Kurul herkes tarafından saygın, siyasi ve diğer etkiler den kendisini soyutlayabilen kişilerden oluşmalıdır. Bu kurulda spor yelpazesinin yaygın temsili sağlanmalıdır. Üst Kurul sporda ulusal politikaların tespiti, planlama, denetleme, koordinasyon ve spor ortamı hazırlama görevlerini üstlenmelidir. Federasyonların yapılanmasında hedef özerkleşmedir. Günümüz şartlarında tüm federasyonların mali olarak ihtiyacı olan para kaynağının tamamını kendisinin temin etmesi söz konusu olamayacağı için kamu hizmeti yapan federasyonlar özerk olmalarına rağmen kamu kaynaklarından ayni ve nakdi yardım alabilmelidirler. Federasyonlar aktif sporcu oranında temsil edilen kulüplerden oluşturulan genel kurulları tarafından seçilmeli, bu seçimlerde Federasyon Başkanı ve Yönetim Kurulu Listesi birlikte değerlendirilmelidir.
83
Teşkilatlanma 6. Şura Gençlik konusunda ilgili kamu kurumlarını ve gönüllü gençlik kurullarını temsil edecek merkezde “Gençlik Üst Kurulu”, illerde de “Gençlik İl Kurulu” oluşturulmalıdır. Gençlik kuruluşları arasında dernek / kulüp ayrımı yapılmamalı ve Gençlik Üst Kurulu gönüllü gençlik kuruluşlarına ayni ve nakdi her türlü yardımı yapmalıdır. TÜRK SPOR ÜST KURULU TSÜK, merkez yapısı idari ve mali açıdan özerk olmalıdır. TSÜK, bir başkan (kurul üyeleri tarafından sporda bilgi ve deneyimi ile ön plana çıkmış bir kişiyi teklif eder ve Cumhur Başkanı 4 yıllığına atar), 1 TMOK temsilcisi, 1 Paralimpik Komite temsilcisi, 1 TASKK temsilcisi, 1 Genel Kurmay Spor temsilcisi, 1 MEB spor temsilcisi, 1 Sağlık Bakanlığı Egzersiz Daire Başkanı, Federasyon Başkanlarının kendi aralarından seçtiği 5 üye, ve Spor Bilimleri eğitimi veren yüksek öğretim kurumlarının bölümlerinin ( Bed. Eğ. Öğ., Antrenörlük, Spor Yön, Rekreasyon ve Spor Hekimliği) kendi aralarından seçecekleri birer kişiden oluşan 5 üye den oluşmalıdır. TSÜK’de idari ve mali hizmetleri yürütmek üzere “TSÜK Genel Sekreteri başkanlığında “spor hizmetleri” sınıfından yeterince personel istihdam edilmelidir. TSÜK, spor politikaları ve stratejik hedefleri belirlemeli, sporun koordinasyonunu sağlamalı, spor kuruluşlarını teşvik etmeli ve uygulamalardaki standartları belirleyerek denetleme görevlerini yerine getirmelidir. TSÜK, içinde bilim-teknoloji, pazarlama ve sponsorluk, tesisler ve spor endüstrisi hususunda yenilikleri takip eden yönlendirme merkezleri oluşturmalıdır. TSÜK’ ün federasyonlara sağlayacağı mali desteğin belli bir kısmı federasyonların marka değerlerini geliştirmeye yönlendirilmelidir ki gelecekte mali açıdan yeterli düzeye gelebilsinler. TSÜK, spor kulüplerini güçlendirmek ve çalışmalarını kolaylaştırmak için TASKK’ ya her türlü ayni ve nakdi yardımı yapmalıdır. TSÜK bünyesinde yeteri kadar olimpik performans spor merkezi, spor bilimleri araştırma ve dökümantasyon merkezi oluşturulmalıdır.
84
Teşkilatlanma 6. Şura İL SPOR KURULU
İl spor kurulu bir başkan (kurul üyeleri tarafından sporda bilgi ve deneyimi ile ön plana çıkmış bir kişiyi teklif eder ve spor üst kurulu tarafından 4 yıllığına atanır), Branş İl Temsilcilerinin kendi aralarından seçeceği 3 üye, 1 ASKF temsilcisi, ildeki Spor Bilimleri eğitimi veren yüksek öğretim kurumlarının bölümlerinin ( Bed. Eğ. Öğ., Antrenörlük, Spor Yön, Rekreasyon ve Spor Hekimliği) birer kişiden oluşan 5 üye, 1 milli eğitim temsilcisi, 1 sağlık müdürlüğü temsilcisi, 1 İl Lig Heyeti temsilcisi BE Öğretmeni, 1 Belediye Spor temsilcisinden oluşmalıdır. İl Spor Kurulunun idari ve mali hizmetlerini yürütmek üzere “İl Spor Kurulu Sekreteri başkanlığında “spor hizmetleri” sınıfından yeterince personel istihdam edilmelidir. Belediyelerde spor hizmetleri dairesi / şubesi oluşturulmalı ve “spor hizmetleri” sınıfından istihdamlarının gerçekleştirilmesi için yasal düzenleme yapılmalıdır. Branş il temsilcileri kendilerine tahsis edilen mali destekle daha yetkili hale getirilmelidir.
85
Federasyon Federasyon konusu hakkında 2, 4, 5 ve 6 Spor Şuralarında görüşte bulunulmuştur. 2.Şura İstişare heyetinin yerine Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Kurulu adını taşıyan ve tam yetkili bir heyet teşkil edilecektir. Federasyon başkanları bu yüksek kurul tarafından seçilecektir. Federasyon Merkezleri zorunlu sebeplerle Ankara'dan başka bir şehre nakledilebilecektir 4.Şura Spor federasyonunun, mali, idari ve teknik yönlerden özerk olması
86
Federasyon 5.Şura Ülkemizde spor; merkezde bir üst kurul şeklinde, illerde mahalli idareler şemsiyesi altında yapılanmalı, federasyonlar kamu kaynaklarından faydalanmaya devam eden, sorumlu (Denetlenen) ve yetkili özerk bir yapıya sahip, tüzel kişilik olarak yapılandırılmalıdır . Bu felsefeden ortaya çıkan öneriler aşağıda sıralanmıştır. 1- Üst Kurul herkes tarafından saygın, siyasi ve diğer etkiler den kendisini soyutlayabilen kişilerden oluşmalıdır. Bu kurulda spor yelpazesinin yaygın temsili sağlanmalıdır. Üst Kurul sporda ulusal politikaların tespiti, planlama, denetleme, koordinasyon ve spor ortamı hazırlama görevlerini üstlenmelidir. 2-Federasyonların yapılanmasında hedef özerkleşmedir. Günümüz şartlarında tüm federasyonların mali olarak ihtiyacı olan para kaynağının tamamını kendisinin temin etmesi söz konusu olamayacağı için kamu hizmeti yapan federasyonlar özerk olmalarına rağmen kamu kaynaklarından ayni ve nakdi yardım alabilmelidirler. 3-Federasyonlar aktif sporcu oranında temsil edilen kulüplerden oluşturulan genel kurulları tarafından seçilmeli, bu seçimlerde Federasyon Başkanı ve Yönetim Kurulu Listesi birlikte değerlendirilmelidir.
87
Federasyon 6. Şura Federasyonların özerk yapısı devam etmelidir. Bu özerk yapıda idari ve mali konularda özerklik güçlendirilirken federasyonların mali konulardaki denetimleri daha etkin hale getirilmelidir. Verimlilik konusunda denetleme genel kurullarda delegeler tarafından gerçekleştirilmelidir. Federasyonlara yapılan bütçe desteği sürekli olmalıdır. Bu destek federasyonun belli işlevlerine yönelik yapıldığı takdirde, paranın o işleve harcanıp harcanmadığının denetlenmesi mümkün olacaktır. Çalışmaları ile kaynak yaratabilen federasyonlara sağlanacak mali destek federasyonların çalışmaları ile doğru orantılı bir şekilde yapılmalıdır. Gelişmekte olan bir sporun federasyonu, mali olarak 3 – 5 yıl gibi belirli bir süre desteklendikten sonra başarı kriteri doğrultusunda desteklenme sistemine dahil edilmelidir. Spor teşkilatında mevcut deneyimli ve başarılı çalışmalar yapan personelden özerk federasyonların faydalanmaları yararlı olacaktır. Bu durumda çalışacaklara artan iş hacmi, mesai süresi ve başarılarından dolayı ek ücret ödenebilmesi için ilgili mevzuatta düzenlemelerin yapılması faydalı olacaktır.
88
Federasyon 6. Şura İllerdeki antrenörlerin, çalışmalarında ilgili federasyona karşı sorumlulukları olmalı ve sıkı bir iletişim içinde faaliyet göstermeleri sağlanmalıdır. Spor Dalı İl Temsilcilerinin belirlenmesinde kulüplerin görüşleri ve federasyonun uygun görüşü alındıktan sonra gençlik ve spor il başkanı sıfatıyla vali atamayı gerçekleştirmelidir. Bu hususta mevcut bulunan yönetmelik tekrar düzenlenmelidir Devlet, resmi ve özel basın kuruluşlarının futbolun dışındaki amatör branşlara da yer ayırmaları için düzenlemeye gitmelidir. Özerk federasyonlarda pazarlama stratejileri, reklam ve ARGE çalışmaları için yapılanmaları sağlanmalıdır. Özerk federasyonların diğer örgütler ile olan iletişiminde usul ve esaslar belirlenmelidir. Federasyonların bürolarının bir arada olmasının avantajlarını kullanabilmek için, devletin merkezi olarak yapacağı bir yerleşkede olanaklar sağlanması. Sporcu lisanslarının sporcunun spor ve sağlık geçmişine ilişkin bilgilere erişimi kolaylaştıran bir sistem oluşturulmalı
89
Kulüpler Spor Şuralarında Kulüpler konusuna 1,2, 4, 5 ve 6. spor şuralarında yer verilmiştir. 1.Şura Profesyonelliğin beynelminel federasyonların telakki, nizam ve talimatnamelerine uygun olarak Türk sporuna girmesi, Türk futbol takımlarında yalnız dahili ve resmi maçlarda öğretici vasfa haiz bir yabancı elemanın yer alması . Kulüplerde beden eğitimi öğretmenlerinden yararlanılmalı,başarılı kulüplere yardım teşviki yapılmalı 2.Şura Amatör Spor Kulüpleri teşkilatça müsaade edilecek her branşta profesyonel sporcu veya takım bulundurabileceklerdir. 4. Şura 1-Spor kulüpleri kuruluş,işleyiş ve denetiminin siyasi partiler,sendikalar kanunları gibi ayrı bir kanunla düzenlenmesi. Spor kulüplerimize, özürlülerin spor yapabilecekleri dallarda spor yapabilmeleri için destek sağlanması.
90
Kulüpler 5. Şura Spor kulüplerinin Genel Müdürlüğün kontrolünde ve kuruluş amaçlarına uygun faaliyet gösterip göstermediklerini ve Genel Müdürlük bütçesinden yapılan yardımların spor kulüplerinin amacı doğrultusunda harcanıp harcanmadığının denetlenebilmesine imkan verecek bir oluşuma gidilmeli Sporcu, eğitici ve öğretici yetiştirilmesine önem verilerek spor kulüplerinin uluslararası normlarla kabul edilen düzeyde geliştirilmesi ve faaliyete uygun hale getirilmesi sağlanmalı. Şirketleşme ve sponsorlukla ilgili esaslara önem verilmeli. Yasanın çağdaş biçimde düzenlenmesi ve çeşitli gerekçeler ileri sürülerek sık sık değiştirilmesine imkan vermeyecek şekilde çağdaş biçimde düzenlenmesi. Spor Kulüplerinin eğitim ağırlıklı faaliyet gösterebilmelerine imkan verilmeli
91
Kulüpler 6. Şura Spor kulüplerinin üye ve kurucularında aranan gerekli şartlara ilaveten, yönetim kurulu üyelerinde 6 ay ve üzeri hak mahrumiyeti alanlara yönetici olmama şartı getirilmelidir. Yönetim kurulunun Genel Kurulda ibra edilmemesi veya yapılan denetim sonrasında kamu davası açılıp mahkumiyet almaları halinde kulüp yönetiminde bir daha görev almamaları sağlanmalıdır. Spor kulüplerinin genel kurulda seçilen yönetim kurulu üyeleri, kulüpleri denetleyen birimin vereceği ilk hizmet içi seminerine katılarak yöneticilik formasyonu almaları zorunlu olmalıdır. Spor kulüpleri alt yapılarında minikler kategorisinde çalıştırıcılık yapacak antrenörlerde eğitimci formasyonu aranmalı ve çalışmalar oyun formatında yapılmalı.
92
Kulüpler Spor kulüplerinde okul-aile-kulüp işbirliğini arttırıcı tedbirler alınmalıdır. Spor kulüpleri yasası dernekler yasasından ayrılmalıdır. Kulüplerin kontrolsüz harcamaları ile borçlanmalarının engellenmesi için spor üst kurulu bünyesinde denetleme kurulu oluşturulmalıdır. Federasyonların kulüplere ayni ve nakdi yardımda bulunmalıdır. Kamu kurum ve kuruluşları spora destek vermeli veya ligleri oluşmamış branşlarda kulüpleşerek lig oluşmasına katkıda bulunmalıdır. Üniversiteler elit spor içinde daha fazla yer almalı, üniversite spor ligleri oluşmalı ve sporculara burs sistemi oluşturulmalıdır. Kulüp yöneticilerinin mali destekleri ile yürütülen kulüp yapılarının değiştirilerek, bütün üyelerinin (kulüp içinde spor yapan çocukların velileri, yetişkin sporcu üyeler) mali desteği ile yürüyen yapıya dönüştürülmelidir.
93
Sponsorluk Spor Şuralarında Sponsorluk konusuna 5. ve 6. spor şuralarında yer verilmiştir 5. Şura Sponsorluk faaliyet ve hizmetlerini hukuksal ve yapısal boyutu göz önüne alındığında halen ülkemizde konuya ilişkin olarak mevzuatta her hangi bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu anlamda komisyon olarak uzun vadede uygulamadan kaynaklanan sorunları da göz önüne alarak "Sponsorluk Kanunu" adı altında temel bir kod yasa tasarısının hazırlanmasının uygun olacağı mütalaa edilmektedir. Hazırlanacak bu tasarıda kanun amacı, sponsorluk kavramı, gençlik ve spor faaliyetlerine katkısı ile teşvikler yönünden bir takım düzenlemeleri içermesi konusunda görüş birliğine varılmıştır. Orta vadede çözüm önerisi bağlamında, Spordan Sorumlu Devlet Bakanlığı tarafından hazırlanan ve Ön Komisyonca da mevcut haliyle tartışmaya açılması uygun görülen "Gelir Vergisi Kanunu ve Kurumlar Vergisi Kanununda değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı" ekte sunulmuştur. Bu tasarıyla Yüce Meclisin çalışma koşulları ve sorunun fiili durumu da göz önüne alınarak sponsorluk faaliyet ve hizmetlerinde bulunacak gerçek ve tüzel kişilere "Teşvik Mahiyetinde" bir takım imkanlar sağlanmaktadır. Buna göre; Sporda sponsorluk uygulamaları hakkında hazırlanmış yasa tasarısında; "Gelir vergisi ve kurumlar vergisi kanunlarında değişiklik yapmak suretiyle sponsorluk uygulamalarının özendirilmesi ve teşvik edilmesinin amaçlandığı" görülmektedir
94
Sponsorluk 6.Şura a) Sponsorluk harcamalarının gider yazılmasının sponsorluğu teşvikte yeterli olmadığı; b) Sponsorluk pazarını genişletmek üzere sponsorluğu teşvik edici düzenlemeler yapılması, reklama nazaran sponsorluğu teşvik edecek mali önlemler alınması ve bu kapsamda reklamla sponsorluğun K.D.V.oranlarının sponsorluk lehine farklılaştırılması; gerektiği görüşü kabul edilmiştir. Bir kısım üyeler sponsorluk düzenlemelerinde amatör-profesyonel ayrımının kaldırılması gerektiği hususunda görüşler ileri sürmüştür.
95
Doping Spor Şuralarında doping konusuna 4. ve 6. spor şuralarında yer verilmiştir 4.Şura Sporcu sağlığı konusunda önemli bir gündem maddesi de doping sorunudur. Doping, bir sporcunun yarışmadaki performansını yatay olarak artırmak amacıyla, yabancı maddeleri kullanması veya fizyolojik maddeleri anormal miktarda ve anormal yollarla almasıdır. Dünyanın çeşitli ülkelerinde dopingle mücadelede, etkin dört ana otorite bulunmaktadır. Bunlar bireysel spor kuruluş ve federasyonları, olimpik spor kuruluşları, ulusal spor federasyonları, spor ve kültür işlerinden sorumlu bakanlıklardır.
96
Doping 6.Şura a) Doping konusundaki müeyyidelerde ulusal kurallar ile uluslararası kuralların uyumlu hale getirilmesi; b) Doping ile ilgili müeyyidelerde uluslararası mevzuatta ve iç mevzuatta yapılan, biri, belirli maddeleri kullanmış olmak veya böyle sayılmak, diğeri, doping kontrolleriyle ilgili hükümlere aykırılık şeklindeki ikili ayrımının kaldırılarak, dopingle ilgili kuralların herhangi birisine aykırılıkta belirli bir süre ile men cezası ve bundan sonra bu kuralların herhangi birisine aykırılık halinde ömür boyu men cezası öngörülerek, Türkiye’nin bu alanda öncü ülke olması; c) Spor Müsabakalarında Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesine Dair Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısında yer alan ve doping suçunun kriminalize edilip hapis ve para cezası verilmesini öngören hükmün, doping konusundaki uluslararası sözleşmelere aykırı olduğu, böyle bir hükmün mevcudiyeti halinde Ülkemize uluslararası müsabaka düzenlemesi verilmeyeceği ve ülkemizin uluslararası spor camiasından dışlanacağı dikkate alınarak; doping maddelerinin ticaretini yapanlar, küçüklere doping kullandırtanlar ve zorla doping maddesi kullandırtanlarla sınırlı olarak kriminalize edilip, ceza öngörülmesi şeklinde yeniden düzenlenmesi; görüşü kabul edilmiştir.
97
Yüksek Öğrenim Kurumları
Spor Şuralarında Yüksek Öğretim konusuna 5. ve 6. spor şuralarında yer verilmiştir 5. Şura Kararları: 1. Yüksek Öğretim kurumlarında spor faaliyetleri Sağlık,Kültür ve Spor Daire başkanlıklarından ayrılmalıdır. 2. Spor tesislerinin kullanım amaçları da göz önüne alınarak yeterli sayıda personel görevlendirilmiştir. Spor alanında lisans eğitimi almış ve tesislerin özeliklerine göre uzmanlaşmış eleman istihdamı sağlanmalıdır. 3. Üniversite takımlarında ve serbest zamanlarda spor yapmak isteyen üniversite öğrencilerine yönlendirecek spor uzmanları görevlendirilmelidir. Bu görevlilere fazla mesai genelgesine göre imkan sağlanmalıdır. 4. Üniversitelerde kurulacak spor birimlerini üyesi olacağı ve destekleyeceği "Bağımsız Üniversiteler Federasyonu" nun oluşması ve bu federasyonun Yüksek Öğretim Kurumu, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü ve Mili Eğitim Bakanlığı ile koordineli olarak çalışması sağlanmalıdır.
98
Yüksek Öğrenim Kurumları
5. Yüksek Öğretim Kurulu bünyesinde Beden Eğitimi ve Spor bölümleriyle yüksek okulların eğitimine yönelik çalışmalara koordine edecek birim kurulmalıdır. 6. Beden eğitimi ve spor bölüm ve yüksek okullarında okul öncesi ve ilköğretim kurumlarına yönelik öğretmen yetiştiren programlar başlatılmalıdır. 7. Üniversitelerde spor derslerinin seçmeli ve kredili olarak okutulması teşvik edilmelidir. 8. Beden eğitimi ve spor öğretmeni yetiştiren kurumlardaki öğretim elamanlarına günün gelişme ve yeniliklerini takip edebilmeleri için yurt içi ve yurt dışında hizmet için eğitim imkanları sağlanmalıdır. 9. GSGM nün değişik fon ve kaynaklarından özelikle spor eğitimcisi yetiştirme konusunda kendilerine destek veren üniversitelere alt yapı eksiklerinin giderilmesi, bu alanda hizmet verenlerin akademik gelişmeleri düzenlemeler hususunda gerekli çalışmalar yapılmalıdır.
99
Yüksek Öğrenim Kurumları
10. Beden Eğitimi ve spor alanında öğretmen yetiştiren bütün kurumların müfredat programları gözden geçirilmelidir. 11. Sınav ile öğrenci alan öğretim kurumlarına (Anadolu-Fen liseleri, üniversiteler) giriş sınavlarında sporda başarılı olan öğrencilere artı puan verilmesi konusunda çalışma yapılarak gerekli yasal düzenlemeler yapılmalıdır. 12. Eğitim kurumları ile spor teşkilatı arasında bilgi akışının daha sağlıklı olarak yürütülmesi sağlanmalıdır. Bu amaçla Bilgi Bankası ve Dokümantasyon Merkezi kurularak her iki kurumun da ortak yararlanması sağlanmalıdır. 13. Üniversitelerde öğrenci sayılarına göre spor tesisleri yapılmalı, mevcut tesisler kullanışlı hale getirilmeli ve bu tesislerin halka da açılması sağlanmalıdır.
100
Yüksek Öğrenim Kurumları
14. Üniversitelerde sporla ilgilenen küçük bir çevre vardır. Bunun daha fazla yaygınlaşması amacıyla performans sporu düzeyinde spor yapan öğrenciler dışında kalan öğrencilere, sporu sevdirmek ve daha çok sportif organizasyonlara katılımlarının sağlanması için GSGM ve YÖK tarafından tedbirler alınmalıdır. 15. Eğitim fakültelerinin ilköğretime öğretmen yetiştiren sınıf öğretmenliği bölümlerinde haftada en az 4 saat beden eğitimi alanına ait dersleri dört yıl boyunca görmeleri, üniversite mezunu olup, pedogojik formasyon kursuna katılarak öğretmenlik hakkı kazananlara formasyon dersleri yanısıra beden eğitimi ve spor derslerine de girebilmeleri sağlanmalıdır. 16. Antrenör eğitiminde ilgili federasyon ve eğitim daire başkanlığınca her kademedeki temel eğitim programlarının akredite olan üniversitelerce verilmesi ve başarılı olan kursiyerlere özel eğitim programlarının ilgili federasyon ve-veya yüksek okullarca verilmesi hususunda gerekli düzenlemeler yapılmalıdır. 17. Herkes için spor, spor turizmi, sağlık için spor alanlarında çalışacak uzmanların yetiştirilmesi ve istihdamı konusunda; düzenleme yapılmalıdır. 18. Üniversitelerde mevcut sistem başarılı sporcuların sportif yaşamını olumsuz etkilemektedir.
101
Yüksek Öğrenim Kurumları
6.Şura Kararları: 1. Üniversitelerde spor ve Spor kültürü dersleri gibi seçmeli servis derslerinin kredili olarak uygulamaya konulmalıdır. 2. Beden eğitimi ve spor yüksek okulu bulunan yerleşkelerde, tesislerin yerleşke yaşayanlarının tümünün hizmetine sunulması sağlanmalıdır, 3. Beden eğitimi öğretmenliği programlarına konulan “Topluma hizmet uygulamaları” dersinin,antrenörlük, spor yöneticiliği ve rekreasyon bölümlerinin programlarına da konularak ders içeriğinde spor kültürü içerikli uygulamaların gerçekleştirilmesi için kurumlar arasında ortak bir platform oluşturulmalıdır. 4. Yüksek okullarda bu ders içeriğinin standart hale getirilerek, dersi verecek öğretim elemanlarının, spor kültürü ve sporla eğitim çalışmaları hakkında, öğrencilerini yönlendirebilecekleri seviyeye gelmelerini sağlayacak seminerler düzenlenmelidir. 5. Sağlık, kültür ve spor dairesi başkanlıklarının, yerleşkelerde spor kültürünü yaygınlaştırmanın programlar düzenleyebilmeleri ve uygulayabilmeleri adına mevcut yönetmeliklerin tekrar gözden geçirilmelidir. 6. Eğitim fakülteleri sınıf öğretmenliği bölümlerindeki öğretmen adaylarının mezuniyet sonrasında spor kültürünü yaygınlaştırma çalışmalarında önemli bir taraf olmaları sebebiyle öncelikle kendi eğitimleri sırasında gördükleri “Spor kültürü ve beden eğitimi” dersinin içeriği ile ilgili standartlar yükseltilmelidir.
102
Yüksek Öğrenim Kurumları
7. Yerleşke alanlarının planlanmasında üniversite öğrencilerinin kullanımına açık olacak spor ve rekreasyon alanlarının yapımı zorunlu hale getirilmelidir. 8. Üniversite Sporları Federasyonu spor kültürünün yaygınlaşmasında daha da etkili olabilir. Spor şölenleri şeklinde yürütülen yarışmalara, spor kültürü yarışmalarını da ekleyebilir. Spor takımlarının resmi akademik başarı ortalamalarını üniversitelere göre sıralayabilir ve akademik başarının da önemini ön plana çıkarabilir. 9. Spor Yükseköğrenimi veren BESYO’lar ve bunun dışındaki fakülteler Beden eğitimi öğretmeni ve spor uzmanları yetiştirme kriterleri ulusal ve evrensel boyutta acilen gözden geçirilmeli, Yeterli olanlar “Spor Bilimleri Fakültesi”ne dönüştürülmelidir. 10. Yeterlik kriterlerine erişmeleri belirli bir süre alacak programlara BESYO ya da bölüm olarak süre tanınmalı, her yıl kaliteli eğitim kriterleri boyutunda denetlenmeli ve gelişme gösteremeyenlerin öğrenci alımı durdurulmalıdır. 11. Mevcut Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği ders programları bir spor dalında uzmanlık verecek biçimde günün koşullarına ve yerel ihtiyaçlara uygun olarak değerlendirmeye alınarak geliştirilmelidir. 12. Ülkemizde Spor Yükseköğrenimi veren üniversitelerde 20 bin civarında öğrenci bulunmaktadır. Bu, sporda sosyal sorumluluk projelerinde görev alabilecek 20 bin potansiyel demektir. Bu potansiyel 50 ye yakın ilimizde atıl beklemektedir. BESYO-Yerel yönetimler-GSGM İl Müdürlükleri-Sağlık ve sosyal yardım birimleri ve Federasyonlarla oluşturacakları ortak proje ve kaynak kullanım birliği ile bu insan kaynakları hem gelişim stajı ile deneyim kazanabilir hem de ülke spor hizmetinde değer üretebilirler.
Benzer bir sunumlar
© 2024 SlidePlayer.biz.tr Inc.
All rights reserved.