ŞÎA’DA FIRKALAR ve İMAMLAR
ŞÎA’DA FIRKALAR ve İMAMLAR İMAMİYYE
ŞÎA’DA FIRKALAR ve İMAMLAR İMAMİYYE: İSMAİLİYYE
ŞÎA’DA FIRKALAR ve İMAMLAR İMAMİYYE:İSNAAŞERİYYE Mûsa Kâzım (183/799) Ali Rıza (203/818) Muhammed Cevad et-Takî (220/835) Ali Hâdi en-Nakî (254/868) Hasan-i Askeri (260/873) Muhammed Mehdî (255’da doğmuş, 260 yıllarında gaib) (İmamiyye/İsnâaşeriyye)
ŞÎÎ FIRKALARI Keysaniyye: M. B. El-Hanefiyye ve evladını imam olarak kabul eden Muhtar ve taraftarları. Zamanla kendi içlerinden farklı neseplere mensup imamları kabul etmişlerdir. Zeydiyye: Zeyd b. Ali’yi imam kabul eden, imametin açıkça ilanını şart koşanlardır. Bazı Hasenîlerde bu fırkadan sayılırlar. İmamiyye: Hz. Ali’nin Hüseyin’den gelen evladını imam kabul edenlere verilen genel ad. Rafıziyye: Zeyd’den ayrılıp Ca’fer-i Sadık’a tabi olanlar için kullanılan bu terim İmamiyye ile eş anlamlı olarak kullanılır. İsmailiyye: Cafer’in oğlu İsmail’e tabi olanlar anlamında İmamiyyenin bir kolu. Zamanla batınî fikirlerle hem hal oldukları için Batınî/İsmailîler diye de anılırlar. İsnaaşeriyye: Cafer’den sonra oğlu Musa Kazım’dan gelen silsileyle On iki imama bağlı olanlardır. Zamanla Şîa’nın en büyük fırkası haline geldiği için İmamiyye ile eş anlamlı olarak kullanılagelmiştir. Ca’feriyye: Ca’fer-i Sadık’a nispetle İmamiyye fırkasının amelî mezhebine verilen addır.