Tarihi Yarımada için EMİNÖNÜ PLATFORMU Tarihi Yarımada için EMİNÖNÜ PLATFORMU 19 Şubat 2004, İstanbul, Citadel Otel
o“Gündüz nüfusu 2,5 milyon, Gece nüfusu 50 bin, neresidir bilin bakalım?” sorusuna kolayca “Eminönü” cevabı alırsınız biraz meraklı her Türk vatandaşından...
o1990’da nüfusu 83 bin; 2000’de 55 bin... o% 40 “Göç veren” ilçe...
o50 yıl önce Eminönü, Tahtakale, Sultanhamam, Kapalıçarşı ile Türkiye ticaretinin merkezi idi. oTürkiye’nin en büyük üniversitesi; İstanbul Üniversitesi’ne evsahipliği yapıyor, basın ve edebiyat dünyasını barındırıyordu. oKısaca Eminönü, Türkiye’nin bir kültür merkezi idi.
oBugün “İşporta”nın merkezi...
oYerel seçimlerde “erzak dağıtılarak”, “bedava tıp hizmeti” vaadedilerek, “aşevlerinin günlük bedava sıcak yemek adedi vurgulanarak” oy kazanılmaya çalışılan bir yer “Eminönü”...
o“Dizi dizi inciyim, Dünyada birinciyim” mantığı ile kendimizi aldattığımız yer...
oYerel seçimlerde gelecekte nasıl yaşanacağının tartışılmadığı bir yer.....
oNe dünün hatırlandığı...
oNe bugünün tartışıldığı...
oNe de yarınına sahip çıkılan bir yer “Eminönü”...
oEminönü, sanki içinde “Eminönülü’nün yaşamadığı bir yer” izlenimi veriyor...
oBugün kapalı kapılar ardında verilen kararlarla, yaşayan 50 bin kişiyi de buradan sürgün edip, “Turizm merkezi” yapılmak istenen yer Eminönü...
oBöyle davrandığı için ne siyasileri, ne de planlamacı bürokratları suçlayabiliriz. Çünkü çocuklarını Eminönü’nde büyütmeyi, bundan sonraki yaşamını burada sürdürmeyi planlayan hiç kimse yok...
oBuraya genellikle “para kazanma” veya “mevkii edinme” niyetiyle yaklaşılır...
oOysa yaşanmayan bir yerde yaşama bağlı olmayan bir yerde, ne para, ne mevkii, ne turizm, ne ticaret, ne de kültür olur. Orası gelip geçici bir çiğneme alanı, bir atlama tahtasıdır yalnızca...
Biz; Eminönü Platformu, İlçemizi yeniden hayata geçirmeyi düşünüyoruz ve Öneriyoruz!
oBurası en az 85 bin kişinin ikamet ettiği bir ilçe olmalı!
oLaleli’den geleneksel Mısır Çarşısı’na kadar, “cazibe merkezi” olan alış-veriş alanı tekrar canlanmalıdır!
oEminönü bir “otobüs ve otomobil parkı” değil, o“İstanbul yaşam kültürünü ve tarihini tanıma amaçlı” oturizm için, oalışveriş için, okültür ve eğitim için, oyaşayan bir ilçe olmalıdır!
oEminönü; 24 saat, 7 gün yaşayan ve yaşatan bir yer olmalıdır!
oEminönü, önce “hemşehrisi”, sonra “ziyaretçisi” olan bir yer olmalıdır!
oGeceleri “başını yastığa Eminönü’nde koyacak” yöneticiler istiyoruz!
oYöneticilerinin “Amir” değil, “Lider”, o“Aklın egemen” olduğu, o“Çok taraflı, katılımcı, iyi yönetim modeli” istiyoruz!
oUNESCO’nun “Tehdit Listesi”nde anıldığımızı duymak bile istemiyoruz!
oEoEminönü’ndeki tarih ve kültür varlığının doğru korunmasından, öncelikle hemşehrileriyle yerel yöneticiler “müteselsilen” sorumlu iseler de; oBoBasın-yayın mensupları, oBoBüyük Şehir Belediyesi, oVoVilayet ile merkezi yönetim organları oToTüm İstanbullu’ların da sorumlu olduklarının unutulmamasını istiyoruz!
2009’a kadar beklentilerimiz: oToTarihi binaların restorasyonuyla, en az 30 bin kişiye yetecek kapasitede konut üretilmeli, oKoKültürel yaşam ve üniversiteler eski canlılığına kavuşmalı, oToTicaret alanları uygar alış-veriş ortamlarına dönüşmeli, oToTurizmin katma değerinin “lafta değil, gerçekte” Eminönü’nde kaldığı günlere varılmalıdır!
Hazırlayanlar: oİoİçerik- Metin Yazımı: Mehmet Ata Tansuğ oFoFotoğraflar: Nevin Şen oEoEtkinlikler: Eminönü Platformu Üyeleri oKoKoordinasyon: Cengiz Yılmaz oToTasarım: İltek İletişim ve Tanıtım Hiz. A.Ş. Etkinliğe ev sahipliği yaptığı için Citadel Otel’e teşekkürler…