TEMEL EKG.

Slides:



Advertisements
Benzer bir sunumlar
Elektrokardiyografi Dr. Caner KAYA.
Advertisements

Akım,Direnç… Akım Akımın tanımı
ELEKTROKARDİYOGRAFİ (EKG)
EKG ELEKTROKARDİYOGRAFİ Sağlık Slaytları
ELEKTROKARDİYOGRAFİ Doç. Dr. Ebru Akgül Ercan.
Elektrokardiyografi nedir?
Acil Sağlık Hizmetleri Şube Müdürlüğü
Kalp Siklusu ve Kalpteki Basınç Değişiklikleri
SİNİR SİSTEMİ.
SİNİR HÜCRESİ Prof Dr Süheyla ÜNAL
Elektrokardiyografinin temel ilkeleri
ENERJİ, ENERJİ GEÇİŞİ VE GENEL ENERJİ ANALİZİ
EKG ve RİTİM-İLETİ BOZUKLUKLAR
EKG Sağlık Sunumları:
Dolaşım Sistemi Fizyolojisine Giriş
Öğr.Gör. Emine KILIÇ TOPRAK
KARDİYOVASKÜLER SİSTEM FİZYOLOJİSİ
SİNİR SİSTEMİ 2 Aksiyon Potansiyelinin Oluşumu
KALBİN EKSİTASYON İLETİ SİSTEMİ
Dolaşım sistemi.
Brugada sendromu Sebebi bilinmeyen ani kardiyak ölümlerin önemli bir kısmında sorumludur. Yüzeyel elektrokardiyografide sağ dal bloğu ile karışabilse de.
Çeşitli Hastalık Durumlarında EKG Değişiklikleri
KALP KASININ FİZYOLOJİK ÖZELLİKLERİ
Action Potential Absolute Refractory Period.
TEMEL EKG.
Yrd.Doç.Dr. Ercan ÖZDEMİR
EKG Tuzaklar ve ilaç etkileri
RİTİM BOZUKLUKLARI.
Yrd.Doç.Dr. Ercan ÖZDEMİR
RİTİM BOZUKLUKLARI.
BİRİNCİ BASAMAK İÇİN TEMEL EKG OKUMA BECERİSİ
Prof. Dr. Cem Şeref Bediz DEUTF Fizyoloji Anabilim Dalı
Düz kaslar.
EKG Dr. Bahri AKDENİZ.
Taşikardiye İkincil Kardiyomiyopatiler
KORONER ARTER HASTALIKLARINDA EKG BULGUSU OLUŞ MEKANİZMASI
Aritmilerde EKG.
Acil Serviste EKG Dr.Erhan Altunbaş Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı.
HÜSEYİN ERİŞEN
EKG GİRİŞ Nursun ÜSTÜNKARLI Paramedik Programı.  Kalbin elektriksel akımının elektrokardiyograf denilen bir aletle özel bir kagıt üzerine aktarılmasına.
Nursun ÜSTÜNKARLI EKG 3 ARİTMİLER Nursun ÜSTÜNKARLI
UYARILABİLEN DOKULAR, DİNLENİM VE AKSİYON POTANSİYELİ
Yrd.Doç.Dr. Önder AYTEKİN
Kan ve Kalp Yrd. Doç. Dr. Bahadır Namdar
TEMEL ELEKTROKARDİYOGRAFİK TEKNİKLER
ZAYIF AKIM MALZEMELERİ
Biyoelektriksel Potansiyeller
Dinlenim Zar Potansiyeli
YENİ BAŞLAYANLAR İÇİN EKG EĞİTİMİ
Kalp ve dolaşım fizyolojisi
UYARILABİLEN DOKULAR Uyarılabilen dokular herhangi bir uyarıya karşı hücre zarlarının elektriksel özelliğini değiştirerek aksiyon potansiyeli oluşturup.
Elektrokardiyogram İşaretlerinin Ölçülmesi
Elektromiyogram İşaretlerinin Ölçülmesi
ACİL HASTA BAKIMI1 EKG.
EKG EĞİTİMİ.
Prof. Dr. Yekta GÜRLERTOP Trakya Üniversitesi Kardiyoloji AD.
DENETLEME VE DÜZENLEME. DENETLEME VE DÜZENLEME.
KAS SİSTEMİ SYSTEMA MUSCULARE
KALP ve PERİFERİK VASKÜLER SİSTEM
Pediatrik Elektrokardiyografi
TEMEL EKG (ELEKTROKARDİOGRAFİ)
KALBİN ELEKTRİKSEL AKTİVİTESİ
Sosyal Doktorlar Kulübü
DEFİBRİLATÖR Kalp ventriküler fibrilasyona girdiğinde, dışarıdan yeterli miktarda elektrik akımı vererek normal sinüs ritmine döndürme işlemine defibrilasyon,
SİSMİK PROSPEKSİYON DERS-3
ANTİARİTMİK İLAÇLAR.
DOLAŞIM VE VÜCUT SAVUNMASI. DOLAŞIM VE VÜCUT SAVUNMASI.
Kalp.
Dolaşım Fizyolojisi Uygulamalı Çalışması
Sunum transkripti:

TEMEL EKG

Öğrenim Hedefleri Aksiyon Potansiyeli Kalbin Elektriksel Özellikleri Kalbin Elektriksel Aktivitesinin Kaydedilmesi EKG Değerlendirmesine Giriş 48 Slayt

Kalp elektromotor kuvvet kaynağıdır. Miyokard kontraksiyonu için temel koşul miyosit membranının elektriksel olarak uyarılmasıdır. Elektriksel uyarıyı mekanik uyarıya çeviren ise hücre içi Ca++ iyonudur.

İstirahat halindeki hücrede bir uyarı tarafından başlatılan elektrokimyasal içerikli etkinliğe aksiyon potansiyeli (elektriksel sistol) denir. Aksiyon potansiyeli sistol (depolarizasyon) ve diyastolden (repolarizasyon) oluşur.

Miyositlerde İMP -90 mV dur Miyositlerde İMP -90 mV dur. Bu değerin -40 mV’a çıkması sonucunda voltaj bağımlı Ca++ kanallarının açılması ile hücre içinde biriken Ca++ aktin ile miyozin ile etkileşerek kontraksiyonu başlatır.

Aksiyon potansiyeli süreci içinde kalpte (miyokardda) oluşan elektriksel potansiyel değişikliklerinin zamana karşı kaydedilmesine elektrokardiyografi adı verilir. William Eindhoven

Miyositlerin bir potansiyel oluşturabilmeleri için dışarıdan bir uyarıya ihtiyaçları vardır (Atriyum ve ventriküllerdeki miyositler). SA nod, AV nod, pürkinje sisteminde bulunan hücreler ise dış uyarıya ihtiyaç duymadan kendileri uyarı üretebilirler.

Hücrelerin istirahat halinde sahip oldukları potansiyel İMP, uyarıldıklarında oluşturdukları potansiyel ise AMP dir. İmp değişik hücre tiplerinde farklılıklar gösterir. Atriyum ve ventrikül miyositlerinde - 90 mV, SA nodda -60 mV, AV nodda -75 mV, pürkinje hücrelerinde ise -95 mV dur.

İyon ESS İSS Denge potansiyeli Na+ 145 15 +60 K+ 4 150 -94 Ca++ 2 10-4 +129 Membran potansiyelinin değişik evrelerini oluşturan, iyonların ess ve iss arasındaki devinmleridir. Na-K-ATPase pompası enerji gerektirn bir rx ile 3 Na+ iyonunu ess çıkarırken 2 K+ iyonunu iss alana taşır..

KALBİN OTOMATİSİTESİ Dış desteğe ihtiyacı olmaksızın kalbin kendiliğinden vurum oluşturması ve bu ritmi sürdürebilmesi durumudur. Bu olay kalp dokusunda belli bölgelerde yoğunlaşmış otomatik hücreler sayesinde gerçekleşir. Otomatik hücreler SA nod, AV nod, his demetinde bulunur. Otomatiklik düzeyi en yüksek olan hücre kümesi SA noddadır.

Otomatiklik: Otomatik olan ve olmayan hücrenin farkı Faz 0 ve Faz 4 eğimine bağlıdır. Otomatik hücrenin Faz 4 başlangıcındaki değer maksimum diyastol potansiyeli adını alır. Maksimum diyastol potansiyeli ile Faz 4’ün eşik poataniyeli kestiği nokta arasındaki süre otomatik hücrenin birim zamanda üretebileceği vurum sayısını belirler ve bu süre ne kadar kısa ise hücrenin otomatisite özelliği o oranda fazladır. Maksimum diyastol potansiyeli değerinin en kısa olduğu hücreler SA noddadır.

KALBİN UYARILABİLİRLİĞİ Kalpteki tüm hücrelerin uyarıları depolarizasyon sürecine girerek yanıtlayabilmelerine uyarılabilirlik adı verilir. Bu olay kalpte ya hep ya hiç kuralına göre çalışır.

KALBİN İLETKENLİĞİ Kalpte uyarının hücrenin bir ucundan diğer ucuna yada bir hücreden diğerine iletilmesine iletkenlik adı verilir. İletim hızını en yüksek olduğu yer pürkinje hücreleri, en yavaş olduğu yer AV nod hücreleridir. İletimden sorumlu olan etmen depolarizasyonunu tamamlamış ve hücre içinde yoğunlaşmış Na+’nın aradaki diski aşarak diğer hücreye ulaşmasıdır. Sinir dokusunda ise olaydan Ca++ iyonları sorumludur. Faz 0 eğimi ne kadar dik ise ileti hızı o kadar fazladır.

KALBİN REFRAKTERLİĞİ Kalbin bir uyarı arşısında depolarizasyon yapıp yapamaması o esnada Na+ kanallarının açılmaya elverişli olup olmamasına bağlıdır. Na+ kanallarının açılıp açılmaması ise voltaj ve zaman ile ilişkilidir. Depolarizasyon esnasında +20 mV düzeyinde oluşan membran potansiyeli eşik değer olan -65 mV düzeyine inmedikçe hücre yeniden uyarılamaz (ARP, MRD). Bu dönem Faz 0, 1, 2 ve Faz 3’ün bir kısmını kaplar.

Membran potansiyelinin -65 mV ile -90 mV arasında olduğu dönem ise güçlü uyarıların zayıf bir depolarizasyon oluşturmalarına neden olur (RRP, GRD). Bu dönem Faz 3’ün geri kalan kısmını ve Faz 4’ü kapsar. EKG de QRS kompleksi MRP’u, S dalgasının sonundan T dalgasının sonuna kadar olan kısım RRP’u oluşturur. T dalgasının tepesi ise vulnerable dönemi oluşturur.

KALP İLETİ SİSTEMİ SA nod Bachman dalı Wenkebach dalı Thorel dalı AV nod His demeti Sağ dal Sol dal * Sol anteriyor superiyor dal * Sol posteriyor inferiyor dal

ELEKTROKARDİYOGRAFİ DERİVASYONLARI Taraf derivasyonları: D ı, D II, D III, aVR, aVL, aVF. Göğüs derivasyonları: V 1-6. Unipolar derivasyonlar: aVR, aVL, aVF, V 1-6. Bipolar derivasyonlar: D ı, D II, D III.

(-) uç sağ kol, (+) uç sol kol → D I (-) uç sağ kol, (+) uç sol bacak → D II (-) uç sol kol, (+) uç sol bacak → D III Wilson’un santral terminali: Sağ kol, sol kol, sol bacak. (-) uç Wilson’un santral terminali, pozitif uç * sağ kol → aVR * sol kol → aVL * sol bacak → aVF

(-) uç Wilson’un santral terminali, pozitif uç * sağ sternal 4.İCA → V 1 * sol sternal 4.İCA → V 2 * sol midklavikuler hat X 5.İCA → V 4 * V 2 - V 4 arası → V 3 * ön koltuk altı çizgisi X 5.İCA → V 5 * orta koltuk altı çizgisi X 5.İCA → V 6

KALP VEKTÖRLERİ Kalpteki elektriksel kuvvetlerin vektörlerle ifade edilmesidir. Elektrik akımının çıktığı (+) uç ile girdiği (-) uç iletken bir ortamda bir araya getirilirlere dipol ortaya çıkar. Yönü (-) → (+) şeklindedir. Ventrikül depolarizasyonu endokard → epikard yönünde, atriyum depolarizasyonu ise → duvar boyunca ilerler. Ventrikül repolarizasyonu epikard → endokard boyunca ilerler.

NORMAL EKG P → atriyum depolarizasyonu Tp → atriyum repolarizasyonu QRS → ventrikül depolarizasyonu T → ventrikül repolarizasyonu Q, R, S dalgalarının boyları < 5 mm küçük, ≥ 5 mm ise büyük harfle gösterilirler.

P Dalgası Süresi 0.10 sn’den kısa, amplitüdü 2.5 mm altındadır. En büyük P dalgasına D I ve II de rastlanır. P dalgası D I, D II, aVF’ de (+), aVR’de (-), aVL’de (+), (-) yada bifazik olabilir. V 1’ de bifazik yada (-) tir. Bifazik olduğunda tepecikler arası süre 0.03 sn’yi aşmaz.

PR İntervali SA noddan çıkan uyarının pürkinje hücrelerine ulaşmasına kadar geçen süredir. P dalgasından Q (R) dalgasına kadar olan süredir. 0.12-0.20 sn arasındadır.

QRS Kompleksi Q dalgası: Her zaman olmayabilir Kompleksin ilk dalgası (-) ise Q olarak adlandırılır. Normal Q dalgası izleyen R dalgasının %25’inden küçüktür ve süresi 0.04 sn yi aşmaz. QRS kompleksinin süresi 0.08 (0.10) sn’yi aşmaz.

ST Segmenti QRS’nin sonu ile T’nin başı arasındadır. TP çizgisi referans olarak alındığında ekstremite derivasyonlarında 1 mm’den fazla yükselme yada 0.5 mm’den fazla çökme göstermez.

T Dalgası Ventrikül repolarizasyonunu gösterir. Süresi 0.10-0.25 sn arasındadır. D I, D II, V 2-6’da (+), aVR’de (-), V 1,aVL ve aVF’de (+), (-) yada bifazik olabilir.

QT Aralığı Ventrikülün depolarizasyon ve repolarizasyonu için geçen süreyi gösterir. Q dalgasının başından T dalgasının sonuna kadar olan süredir. Normal süresi 0.35-0.44 msn dir. Kalp hızı ile değiştiğinden hıza göre düzenleme yapılır (Bazzet eşitliği). Buna göre düzeltilmiş QT (QTc) = QT / √RR