Edgar Dale’in Yaşantı Konisi
Dale, yaşantılarla kavramların oluşumu arasındaki ilişkilerden yararlanarak, hedef-hedef davranışlara eriştirecek öğretme durumlarının seçiminde, öğretmen ve eğitimcilere yardımcı olmak üzere "yaşantı konisi" adını verdiği çok esnek bir model geliştirmiştir.
Yaşantı Konisinin dayandığı bilimsel ilkeler şöyle sıralanabilir: Öğrenme işlemine katılan duyu organlarımızın sayısı ne kadar fazla ise o kadar iyi öğrenir ve o kadar geç unuturuz. En iyi öğrendiğimiz şeyler kendi kendimize yaparak öğrendiğimiz şeylerdir. Öğrendiğimiz şeylerin çoğunu gözlerimizin yardımıyla öğrenebiliriz. En iyi öğretim, somuttan soyuta ve basitten karmaşığa doğru giden öğretimdir.
Bu ilke ve sonuçlara uygun olarak Dale' in modelinde; Bütün duyu organlarıyla edinilebilecek somut yaşantılar koninin tabanına sayısı gittikçe azalan duyu organlarıyla edinilebilecek daha soyut yaşantılar daha yukarılara yerleştirilmiştir. Bireylerce kendi kendine edinilebilecek, yaparak öğrenme ürünü yaşantılar koninin tabanına, başkaları yardımıyla edinilebilecek yaşantılar ise daha yukarılara konulmuştur.