ÇANAKKALE ZAFERİ
SAVAŞA KATILAN ÜLKELER İTİLAF DEVLETLER İTTİFAK DEVLETLER Fransa İngiltere Rusya İtalya (1915'ten sonra) Yunanistan Amerika Birleşik Devleti Almanya Avusturya-Macaristan Osmanlı İmparatorluğu Bulgaristan İtalya (1915'e kadar)
SAVAŞIN NEDENLERİ Avusturya- Macaristan veliahdının öldürülmesi. Ham madde ve sömürge arayışı. İngiltere ve Almanya arasındaki ekonomik rekabet. Silahlanma yarışının hızlanması. Fransız ihtilalinin getirdiği milletçilik akımının etkisi. Fransızların alsos- loren bölgesini Almanlardan geri almak istemesi. Devletlerarası bloklaşma. Avusturya’nın ve Rusya’nın balkanlar üzerindeki çıkar çatışmaları. Siyasi birliğini geç tamamlayan Almanya ve İtalya’nın siyasi dengeleri değiştirmesi.
1. DÜNYA SAVAŞINDA ÇANAKKALE CEPHESİ 1914 yılında I. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla İtilaf devletleri bu isteklerini gerçekleştirme fırsatının doğduğuna inandılar. Bu inançla İngiltere ve Fransa işbirliği yaparak 3 Kasım 1914 günü alacakaranlıkta Bozcaada'dan Boğaz'ın ağzına doğru yaklaştılar. Buradan istihkamlarımıza doğru ateş açtılar, İngilizler Seddülbahir ve Ertuğrul tabyalarını, Fransızlar da Anadolu yakasında Kumkale ve Orhan iye tabyalarını havantopu ile dövdüler.
19 Şubat 1915 günü düşman savaş gemileri öğleye kadar uzun menzilli bir bombardımana girişti. Boğaz'a iyice sokuldular. Tabyalarımız akşama doğru düşman savaş gemilerine karşılık verdi. İtilaf devletleri gemileri diledikleri gibi ilerleyemiyor, amaçlarına ulaşamıyordu. Lodos fırtınasını başarısızlıklarının nedeni olarak görüyorlardı. Yerine 17 Mart 1915 günü Robeck atandı. Yeni komutan 18 Mart 1915 günü donanmayla Boğaz'a saldıracağını, yakında İstanbul'da olacağını Londra'ya bildirdi
18 Mart 1915 günü düşman savaş gemileri şiddetli bir ateşe başladılar 18 Mart 1915 günü düşman savaş gemileri şiddetli bir ateşe başladılar. Rumeli Mecidiyesiyle merkez bataryaları şiddetli bir ateşe tutuldu. Kısa sürede Türk ordusu her yerde büyük başarılar kazandı. Düşman şaşkına döndü, bozguna uğradı. Bağımsızlığımızı savunmak, yurt topraklarımızı korumak için yapılan savaşlar kutsaldır. Çanakkale, Ulusal Kurtuluş Savaşımız kutsal destan savaşlara birer örnektir.
ASKERLERİN ANILARI Kınalı Kuzu Yozgat’ın Sorgun kazasının Karayakup köyünden cepheye gelen Murat , bölükteki tıbbiye öğrencilerinden Şükrü’ye bir mektup yazdırır : “Anacığım kardeşlerimi askere gönderirken başına kına koyma...Zabit efendi bana sordu cevap veremedim.Kardeşlerim de cevap veremeyip mahcup olmasınlar.” Bir müddet sonra Murat’ın anasından cevabi mektup yetişir : Komutanlarına ve arkadaşlarına söyle, seninle dalga geçmesinler. Bizde üç şeye kına yakarlar: 1. Gelinlik kıza, gitsin ailesine, çocuklarına kurban olsun, diye. 2. Kurbanlık koça, Allah’a kurban olsun, diye. 3. Askere giden yiğitlerimize, vatana kurban olsun, diye. Gözlerinden öper, selam ederim. Allah’a emanet olun.” Murat’ın komutanı mektubu okurken ve çevresindeki herkes onu dinlerken hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı.
Çanakkale'yi, emperyalist geçerim sandı Çanakkale'yi, emperyalist geçerim sandı. Anzak niçin geldi ki, bunu hiç anlamadı. Namluya takılı, sadece bir süngüsü vardı. Arslanlar gibi kükredi, nice destan yazdı. Korkmaz ölümden, şehitlik büyük paye. Kükremesi; dalga dalga yayılır, semaya. Allah Allah sesleri, kulağında bir name. Lafını bile etmez, cesaretle gider ölüme. Emperyalist korkak, kendi sahne gerisinde. Gece, gündüz uyumaz, daima plan peşinde. Emeline kavuşmak için, binbir kılık içinde. Çanakkale geçilemedi, geçilemez bugün de. İlgi odağı hep; şanlı, kahraman Mehmetçik. Lafı der yerinde; sarsılmaz, ayakta, dimdik. Mustafa Kemal’i; atamız, önderimiz bildik. Emperyalist kork bizden, ne zaman yenildik. Zamanı gelir; unutma, yine destan yazarız.