“ÇOCUK-AİLE- D OKTOR İLİŞKİSİ” Ctrl+ Win GRUBU TOPLUMSAL DUYARLILIK PROJESİ Ctrl+ Win GRUBU TOPLUMSAL DUYARLILIK PROJESİ

Tıp fakültesi eğitim sisteminde ‘hastayla nasıl iletişim kurulması’ gerektiği hakkında özel bir ders verilmemektedir. Doktorlar bu konudaki bilgi ve becerilerini hocalarını izleyerek, gözlemlediği davranışlara kendi kültür ve deneyimlerini katarak kazanır. Hasta ile kurulan iyi iletişim; hastanın doktora daha çok güven duyması ve daha iyi bilgi vermesi açısından önemlidir. Bu durum da tanı ve tedavi sürecini etkileyecektir.

Doktor & Hasta iletişimini etkileyen faktörler İçinde bulunulan ortamın koşulları –Doktorun odasının dekoru baskılayıcı bir ortam şeklinde olmamalıdır. –Kılık kıyafette iletişimi etkileyen faktörlerdendir.

Çocuk – aile - doktor ilişkisinde Çocuk ve doktor ilişkisini ele aldığımız zaman aileye de büyük iş düştüğünü görmekteyiz. Ailenin; çocuğun gelişim sürecinde yapacağı gözlemler ve bu gözlemler sonucu alacağı notlar doktorun koyacağı tanının çok daha doğru olmasına katkıda bulunacaktır. Ayrıca çocuğun aşı kartı vb. çizelgelerinin de aile tarafından saklanması oldukça önemlidir.

Çocuk-doktor-aile ilişkisini incelemek Bu ilişkinin çocuğun normal gelişim ve hastalık sürecine olan etkisini göstermek PROJENİN AMACI:

HİPOTEZ: Çocuk-aile-doktor ilişkisinde; doktor ile aile&çocuk arasında aktif katılımın olduğu bir ilişki kurulabilmesi çocuğun sağlığını ve alacağı sağlık hizmetini daha iyiye götürür.

YÖNTEM Doktor, aile ve çocuk olmak üzere üç gruba yüz yüze anket uygulandı. –94 ebeveyn, –93 çocuk (7-18 yaş), –27 doktor Anketlerin %45 ini genel çocuk polikliniğinde, %55 ini yan dal polikliniklerinde uygulandı.

Çocuk hastalıkları anabilim dalındaki doktorların günde ortalama 30 hastaya baktıklarını tespit ettik. Ve doktorların –%59’u her bir hastaya 5-15 dk, –%30’u dk, –%11’i ise 30 dakikadan fazla zaman ayırdığını belirtti.

Ebeveynlerin %71i doktorlarının muayeneden önce kendileriyle sohbet edip ilgilendiklerini söylerken %29u aksi yönünde cevap verdi. Doktorlarınsa %63ü bu şekilde bir ısınma konuşması yaptığını, %37si ise yapmadığını belirtti.

FİZİK MUAYENE Doktorların %56sı yapılması gereken özel fiziksel muayeneler için hastalarından izin aldıklarını söylerken, %44ü almadıklarını ifade etti.

Çocukların da, –%11’i her zaman, –%25’i bazen muayeneden çekindiklerini, –%64’ü ise hiçbir zaman çekinmediklerini belirtti. Muayene sırasında çekinmelerinin sebebinin de utanmaları olduğu saptandı.

Doktorların sadece %4ü çocukların doktor-hastane korkusu taşıması yüzünden sıkıntı yaşamadığını söyledi. –%4ü her zaman, –%41i sık sık, –%52si ise bazen ÇOCUKLARIN DOKTOR-HASTANE KORKUSU TAŞIMASI

Hastalığını bilenler –% 67 Tedavi sürecini bilmeyenler –%92 %92 %67

Ailelerin %80i çocuklarının boy, kilo ve aşı kartlarını saklarken, %20si saklamıyor. Çocuklarının gelişim süreçlerini %41i yazılı olarak kayda alırken, %48i aklında tuttuğunu, %11i ise hatırlamadığını söylüyor. AŞI, BOY ve KİLO KARTLARININ SAKLANMASI

Çocukların %92si doktorlarının onlara adıyla hitap ettiğini ve gülümseyerek konuştuğunu ifade etti. Çocukların kendini ifade edebilmesi; –%19u şikayetlerini kendileri anlattığını, –%41i ailelerinin anlattığını, –%40ı ise beraber anlattıklarını söyledi.

%81i çocuklarının hastalığı hakkında doktorlarından bilgi aldığını, %18i internetten öğrendiklerini, %1i ise hemşirelerden öğrendiklerini söyledi. Yine ebeveynlerin %81i çocuklarının hastalığının sebebini, önemini ve sonuçlarını bildiğini, %19u ise aksini söyledi. Ebeveynlerin %51i doktorlarının kullanılacak ilaçların yan etkileri hakkında kendilerini bilgilendirmediğini ifade etti.

Tartışma ve Sonuç Doktorların ort 30 hasta/gün Hastaya ayrılan süre ort 5-15 dak. Bir gün içinde bu zaman her hastaya yeterli zaman ayırmak için kısıtlı olabilir. Fakat bizler her eğitim düzeyindeki ebeveyne hastalığı anlayabileceği şekilde açıklamak için gereken özeni göstermeliyiz.

Ayrıca hekimin muayene öncesinde hastayla ve ailesiyle yapacağı ısınma konuşması ve güleryüzlü olması iletişimi güçlendirecektir. Tüm bunlar tanı ve tedavi sürecini kolaylaştıracak ve etkin kılacaktır.

Bu iletişimin daha sağlıklı yürümesi için aileye de birtakım sorumluluklar düşmektedir. Biz anketlerimizi uygularken ebeveynlere aşı, boy ve kilo kartlarını saklamaları ve çocuklarının gelişim süreçlerini yazılı bir şekilde kayda almaları konusunda bilgilendirdik. Ve bu göstergelerin ilerde herhangi bir hastalıkta yol gösterici olacağını söyledik. Bizler de birer hekim adayı olarak bu konuda titiz davranmamız gerektiğini öğrenmiş olduk.

Tıp fakültemizde davranış bilimleri ve iletişim derslerine ek olarak klinik iletişimi kolaylaştıracak dersler almamız gerektiğini düşünüyoruz. Hekimliğin dört duvar arasında kalmasındansa hastalarıyla bütün bir ilişkide olan “lider hekim” kavramının hayatımıza yerleşmesini istiyoruz.

Grup üyeleri Özlem Kocaman Selin Çakıcı Elif Ece Gülberk Duygu Küçükmeriç Çağla Ersoy Beyza Kaya Yasemin Sert Ömer Erdem Şevik Oğuzhan Aslan Uğur Mısırlıoğlu Mehmet Akbalık

Danışman Doç.Dr.F.M. Çizmecioğlu Katılan tüm çocuk & aile ve doktorlara teşekkür ederiz… Grup üyeleri Özlem Kocaman Selin Çakıcı Elif Ece Gülberk Duygu Küçükmeriç Çağla Ersoy Beyza Kaya Yasemin Sert Ömer Erdem Şevik Oğuzhan Aslan Uğur Mısırlıoğlu Mehmet Akbalık