SES İ M REH İ N
denizin durgunlu ğ u öyle bir vuruyordu ki. suskunlu ğ umu yüzüme
bozuk para arıyor gibi ba ş ımı öne e ğ ip ipi kopmu ş rüyalarımı suya salmak kalp a ğ rıma kum basmak istedim tuz niyetine
gözümden değil közümden taşarken nar kırmızı çığlıklar ya bir uyku kaçması ya bir gönül titremesi inanması noksan kalmı ş ya da inanma duygusu alınmı ş her biri ba ş ka hayali gözümün bebe ğ inde kelepçeye vururken rehin bıraktım sesimi
su dökülsün istiyordum üstüme su dökülsün mah ş eri tutu ş turacak yüre ğ ime
gün do ğ arken daha gecesini beklerdim gün boyu. korkular baksalar da penceremden korkup kaçarlardı yalnızlı ğ ımdan
haldır haldır dökerken karanlıklar ince vedayı kar ş ılarına dikilirdi aldanı ş larım. anlatırlardı suskunlu ğ un öykülerini
kalabalıktık iki ki ş ilik
ö ğ retilmi ş bir yalan dü ş mü ş tü gönlümüze kandık bir yangın büyümesine nereden bilirdik dünyanın toz tutmaz kuralını vazgeçilmi ş sevdaların sesi çaldı sesimizi kısıldık kaldık
M. Mustafa KILINÇER