Dr. Ahsen zeyrek İŞÇİ AralIK 2014

Slides:



Advertisements
Benzer bir sunumlar
BİRİNCİ BASAMAKTA HİPERTANSİYONA YAKLAŞIM
Advertisements

Böbrek Yetmezliği Akut Kronik Başlanğıç Evresi Başlanğıç Evresi
DİYABETİK NEFROPATİNİN KLİNİK EVRELERİ
SU METABOLİZMASI Dr. Emre SARANDÖL.
ENGELLER Dr. Mehmet Kurt Farmakoloji ABD.
Diabetik Nefropati Son dönem böbrek yetmezliğinin 1/3 nedenidir ve görülme sıklığı hızla artmaktadır. Tip 1 DM otoimmün mekanizma; insülin ve C-peptit.
DİYABET (Şeker Hastalığı) ve BESLENME
MİNERALLERİN VÜCUTTAKİ YERİ VE FONKSİYONLARI I
Su metabolizması bozuklukları
Akut Gastroenteritler
ANESTEZİDE MONİTÖRİZASYON
Öğr.Gör. Emine KILIÇ TOPRAK
ÇÖZELTİLER.
Böbrek Fonksiyon Testleri
Klinikte Hiponatremi Dr. Ahmet Nayır.
SU ve SU METABOLİZMASI Su canlı organizmada en yaygın olarak bulunan bileşiktir. Total vücut ağırlığının % 40 – 60 ı sudur. Kan % 79, kas % 77, deri %
Toksikoloji Akıl Kartları-1
RENAL TÜBÜLER HASTALIKLAR
MENOPOZ VE BESLENME.
EMZİKLİLİK DÖNEMİNDE BESLENME.
Prof.Dr. FERHAN CANDAN C.Ü. Tıp Fakültesi İç Hastalıkları ABD
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları
RENAL FONKSİYON TESTLERİ
Metabolik Asidoz.
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı
Hazırlayan:Stj.Dr.Yasin YARDİBİ Prof.Dr.Itır YEĞENAĞA
ÇOCUKLARDA HİPERNATREMİYE YAKLAŞIM
ARKA HİPOFİZ PATOLOJİLERİ
DEHİDRATASYON ve ORAL SIVI TEDAVİSİ
Diabetes Mellitus ve İnsülin Tedavileri
ULUSAL DİYABET KONGRESİ KONSENSUS GRUBU
Sodyum Dengesi Yetişkinlerde 55 mmol/kg olan toplam sodyum miktarının %30 u kemik yapısında sıkı bağlı bulunmaktadır. Bu nedenle 40 mEq/kg olan değişebilir.
Akut Böbrek Yetmezliği: Patofizyoloji ve Tanı Prof. Dr. Uğur Koca
İSHAL Doç. Dr Yusuf AKCAN.
TANIYA ULAŞIM Prof.Dr.Bülent Erbay.
Gebelikte Hematolojik Hastalıklar
BÖBREK VE İDRAR BİYOKİMYASI V
TİP 2 DİYABETİN KOMPLİKASYONLARINI NASIL İZLEYELİM?
Önemli Bir Sağlık Riski Dehidratasyon
İdeal ağırlık (kg) = Boy (cm)-100 (Erkek) İdeal ağırlık (kg) = Boy (cm)-105 (Kadın) Obezite İdeal ağırlıktan % 20 ↑ Türkiye Toplam nüfusun %
İdrar Monitörizasyonu
Doç.Dr. Mustafa ALTINIŞIK ADÜTF Biyokimya AD 2008
MAGNEZYUM METABOLİZMASI BOZUKLUKLARI
PLAZMA PROTEİNLERİNİN KLİNİK TANIDA ÖNEMİ I
HÜCRE ZARINDAN MADDE GEÇİŞLERİ 10-14/03/2014
Hiperosmolar Hiperglisemik nonketotik koma
SIVI-ELEKTROLİT DENGESİ FİZYOLOJİ ANABİLİM DALI
SU, ÇÖZELTİLER, ASİT VE BAZLAR II
BOŞALTIM SİSTEMİ.
BÖBREĞİN TOPOĞRAFİK ANATOMİSİ VE FONKSİYONLARI
HİPERTİROİDİZM Tirotoksikoz;
Diabetik ketoasidoz ve hiperosmolar koma
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları
SIVI-ELEKTROLİT BOZUKLUKLARI
AİBÜ Düzce TF İç Hastalıkları ABD
ÜRİNER SİSTEM.
Yrd.Doç.Dr. Mustafa ALTINIŞIK ADÜ Tıp Fakültesi Biyokimya AD
Yrd.Doç.Dr. Önder AYTEKİN
SUYUN İNSAN YAŞAMINDAKİ YERİ
ELEKTROLİT ANORMALİKLERİ
OMURGALILARDA HORMONLAR
İç salgı(endokrin) bezleri
Böbrek Hastalıklarında Biyokimyasal Değişiklikler
HORMONLAR ve HORMON ÜRETEN ORGANLAR
Yenidoğanın sıvı elektrolit dengesi
Böbrek Hastalıklarında Anamnez ve Fizik Muyene
DİYABETES MELLİTUS ve BESLENME
DİABETES İNSİPİDUS İnt.dr.yasemin öztürk Ktü tıp fakultesi
  Vajina; yukarıda uterus boynu, aşağıda vulva arasında oblik olarak uzanan fibro-muskuler yapıda boru şeklinde bir organdır. Vagina, iki labia minör.
Hipotalamo-hipofizer hedef organ aksları ve Diabetes İnsipidus
Sunum transkripti:

Dr. Ahsen zeyrek İŞÇİ AralIK 2014 DİABETES İNSİPİTUS Dr. Ahsen zeyrek İŞÇİ AralIK 2014

Ozmolalite Ozmolarite mOsm / kg H2O mOsm / L Ozmotik basıncın birimi ozmol (osm) dur. - Bir solütün neden olduğu ozmotik basınç, o solütün partikül sayısı ve membranı geçememesi ile orantılıdır. Ozmolalite mOsm / kg H2O 1 kg suda çözünmüş tüm solütlerin konsantrasyonu Ozmolarite mOsm / L 1 lt çözeltide çözünmüş tüm solütlerin konsantrasyonu

glukoz(mg/dl) BUN(mg/dl) Posm = 2 [Na+](meq/L) + + 18 2.8

Ozmotik basınç nasıl kontrol edilir? Plazma ozmolalitesi 280-295 mOsm/kg H2O Posm  Posm  Susama hissi  ADH salgısı  Susama hissi  ADH salgısı  Su alımı  Uosm  Su alımı  Uosm  Posm (N) Posm (N) İdrar ozmolalitesi 40-1200 mOsm/kg H2O

Nörohipofiz Anatomi-Fizyolojisi Hipofiz bezi 2 kısımdan oluşur; adenohipofiz ve nörohipofiz. Nörohipofizden salgılanan başlıca hormonlar: Vazopressin (ADH) Oksitosin Hem ADH hem de oksitosinin asıl üretildiği yer: hipotalamustaki supraoptik / paraventriküler çekirdeklerdir. ‘Nörophysin’ ile bağlanır. Akson boyunca taşınır. Arka hipofizden sekrete edilir.

ADH NASIL REGÜLE EDİLİR ? OSMOTİK HEMODİNAMİK

1.OSMOTİK Plazma osmolalitesi: her koşulda 280-295 mosm/kg H2O ! Fizyolojik ADH salınımının en önemli uyaranı: plazma efektif osmotik basıncındaki artış ! Osmolalitedeki artış, hipotalamustaki osmoreseptörlerce algılanır.

Plazma Osmolalitesindeki % 1’lik artış = 1 pg/ml Vazopressin Salınması

2.HEMODİNAMİK Osmotik regülasyona göre daha az hassas ! Kan basıncının akut olarak düşmesi ADH salınımını uyarır. Efektif kan volümünü azaltan tüm durumlarda (kanamalar, KKY, siroz, nefrotik sendrom, sürekli ayakta kalma, diüretikler) ADH salınımı artar.

NORMAL FİZYOLOJİK İLİŞKİ *Cecil 23th edisyon

Diyabetes İnsipitus

Tanım Diabetes insipitus genellikle poliüri ve polidipsinin eşlik ettiği, büyük volümlerde hipotonik ve insipid (tatsız) idrar çıkarılmasıdır. Büyük volüm: 50-60 ml/kg/gün

Tanım TEMEL ÖZELLİKLER: 1.GÜNLÜK İDRAR MİKTARI 50-60 ml/kg’ DAN FAZLADIR. 2.İDRAR DANSİTESİ 1010’ DAN DÜŞÜKTÜR. 3.İDRAR OSMOLALİTESİ 300 mOsm/kgH2O DAN DÜŞÜKTÜR.

Patobiyolojik Sınıflandırma Santral DI Nefrojenik DI Gebeliğin DI Primer Polidipsi

Patobiyolojik Sınıflandırma Hipotalamik DI: AVP sentez ve salgılama yetisinde kayıp. İdrar yoğunlaştırılamaz ve büyük volümde atılır. Serum osmolaritesi artar. Susama hissi uyarılır. Sekonder polidipsi olur. Plazma AVP seviyesi çok düşüktür veya ölçülemeyecek düzeydedir ya da serum osmolaritesi ile uygunsuz olarak düşüktür. Poliüri ve polidipsinin oluşabilmesi için nöronların % 80-85’ inin harap olması gereklidir.

Patobiyolojik Sınıflandırma Nefrojenik DI: Böbreklerin AVP ye cevap verememesi söz konusudur. İdrar yoğunlaştırılamaz ve büyük volümde atılır. Serum osmolaritesi artar. Susama hissi uyarılır. Sekonder polidipsi olur. Plazma AVP seviyesi yüksektir

Patobiyolojik Sınıflandırma Gebeliğin DI: Plasental sistin aminopeptidazların artan aktivitesi sonucu AVP hızla yıkılır. İdrar yoğunlaştırılamaz ve büyük volümde atılır. Serum osmolaritesi artar. Susama hissi uyarılır. Sekonder polidipsi olur. Vazopressinaz nedeniyle plazma AVP ölçülemez.

Patobiyolojik Sınıflandırma Primer polidipsi: Susama hissinin uyarılmasının primer hastalığıdır. Fazla miktarda su alınır. Plazma osmolaritesi hafif düşüktür. AVP salınımı durur. İdrar yoğunlaştırılamaz ve büyük volümde atılır. Plazma AVP seviyesi çok düşüktür ancak bu durum serum osmolaritesi ile uyumludur.

Klinik belirtiler Poliüri, aşırı susama hissi ve polidipsi ile karakterizedir. Genellikle akut başlar. Sıklıkla idrar miktarı 2.5-6 L arasındadır, ancak günde 16-24 litreye ulaşabilir. Tüm gün ve gece boyunca 30-60 dakikada bir mikturasyona ihtiyaç duyulur ancak primer polidipside ise gündüz boyunca sıvı alımı ve idrar çıkışı olurken noktüri yoktur. Ciddi vakalarda idrar konsantrasyonu (<290 mmol/kgH2O, dansite <1005) serum seviyesinden düşüktür. Plazma osmolalitesi >290 mOsm’dur.

Klinik belirtiler Serum osmolalitesinde hafif artış olur ve susama merkezleri uyarılır. Soğuk içeceklere karşı istek artar. Kaybedilen su polidipsi ile yerine geldiğinden dehidratasyon aşikar değildir. Eğer su alımı yeterli olmazsa dehidratasyon ve hipernatremi ciddi boyutlara ulaşır. Halsizlik, ateş, pisişik bozukluklar ve ölüm olur.

Laboratuar Bilinç açık ve su içebiliyorsa lab bulguları normal olabilir. Serum Na normalin üst sınırındadır. BUN seviyesi düşüktür. Ürik asit seviyesi artmıştır. (volüm kaybı ve V1 reseptör etkisinin kaybı ile ÜA klirensinin azalmasına bağlı)

POLİÜRİK SENDROMLAR *TEMD Hipofiz Hastalıkları Tanı Tedavi Kılavuzu 2014

Santral Diyabetes İnsipitus Etyolojisi: 1. Hipotalamus ve hipofizin neopalastik veya infiltratif lezyonları Hipofiz adenomları Kraniyofarinjiyoma Germinoma Pinealoma Metastatik tümörler Lösemi Histiositozis x Sarkoidoz 2. Hipofiz veya hipotalamus cerrahisi sonrası 3. Ciddi kafa travması 4. İdiopatik 5. Familyal ve konjenital hastalık

Tanı İdrar konsantrasyonu <290 mmol/kgH2O Plazma osmolalitesi normalden yüksektir. Primer polidipside; hem idrar hem plazma osmolalitesi düşüktür. Random ölçümlerin sensitivitesi düşüktür. Tanı için susuzluk ve vazopressin testine ihtiyaç vardır. Plazma AVP tayini pahalı, zaman alıcı ve gerekli değildir.

Dehidratasyon Testi (Susuzluk testi): Dehidratasyon testi öncesi ve sonrası idrar osmolalite düzeyleri ile vazopressin verildikten sonra idrar osmolalitesinin takibi hem tanıyı koydurur hem de vazopressin eksikliğinin diğer poliuri nedenlerinden ayrılmasını sağlar.

Dehidratasyon Testi (Susuzluk testi): Hasta yakın gözlem altında tutulur 12-18 saat sıvı alımına izin verilmez. Hasta her saat başı tartılır. Hastanın testin başlangıcındaki kilosunun %3’ünden fazlasını kaybetmesine izin verilmez İdrar volüm ve osmolalitesi (imkan yoksa dansitesi) saat başı ölçülür. İki saatte bir plazma osmolalitesi ve gerekirse AVP için kan örneği alınır.

İdrar osmolalitesi son 3 ölçümde stabilleşirse veya Plazma osmolalite 295-300 mosmol/kg aşarsa veya Plazma sodyum 145 meq/L ‘i aşarsa İdrar osmolalite ve hacmi 2 saat boyunca 30 dakikada bir ölçülür. 4 μg desmopressin IM ya da 10 μg desmopressin nazal yolla verilir

SUSUZLUK TESTİNE YANIT VASOPRESSİNE YANIT NORMAL İdrar volumu azalır, dansitesi artar. İdrar osmolaritesinde <%9 artış olur. KOMPLET DI İdrar dansitesi <1005 İdrar osmolaritesinde %100 artış olur. PARSİYEL DI İdrar osmolaritesinde %15-50 artış olur. NEFROJENİK DI Yanıt yok. PSİKOJENİK POLİDİPSİ

SUSUZLUK TESTİNE YANIT *Cecil 23th edisyon

Poliürik Sendromların Tanı Testleri *TEMD Hipofiz Hastalıkları Tanı Tedavi Kılavuzu 2014

Susuzluk Testinin Yorumu *TEMD Hipofiz Hastalıkları Tanı Tedavi Kılavuzu 2014

Tedavi Santral DI tedavisinde desmopressin kullanılır. Günlük doz intramuskuler kullanılırsa 1-4 μg, intranazal yolla ise günde 2-3 kez ve 10-20 μg (0.1-0.2 cc)’dir. Nazal sprey tercih edilen yoldur. Üst solunum yolu enfeksiyonu ve allerjik rinitte nazal emilim bozulur. Serum sodyum ve osmolalitesi takip edilir. Kısmi AVP eksikliği olan vakalarda AVP stimulanı klorpropamid kullanılabilir (200-500 mg/gün). Hipoglisemik bir ajan olduğundan dikkatli kullanılmalıdır. Karbamazepinde bu amaçla kullanılabilir. (200-400 mg/gün)

Tedavi Nefrojenik Diabetes İnsipitusta ise tiyazid veya diğer diüretikler kullanılır, tuz kısıtlanır. Prostaglandin sentez inhibitorleri de kullanılabilir. Böylece hasta hafif sodyum eksikliğinde tutulur. Böbrekteki solut yükü azalır ve dolayısıyla proksimal tübüler reabsorpsiyon artar. Distal tübüler akımın azalması sodyum konsantrasyonunu arttırır ve böylece su kaybı azalır. Şuurları kapalı hastaların sıvı kayıplarının dikkatlice hesaplanması ve hipernatreminin göz önüne alınması gerekir.

TEŞEKKÜRLER...